Το παγκόσμιο κύπελλο είναι η απόλυτη διοργάνωση. Είναι η διοργάνωση που γεννιούνται ήρωες εκεί που δεν το περιμένεις αλλά και που απ’ το απόγειο της καριέρας σου μπορείς να φθάσεις στο χειρότερο αίσθημα του κόσμου. Μια τέτοια ιστορία έγινε και το 1990, όταν ο Αργεντινός τερματοφύλακας Σέρχιο Γκοϊκοετσέα βρέθηκε από σπόντα κάτω απ’ τα δοκάρια της Αργεντινής, έγινε ήρωας της ομάδας, έφθασε στην πηγή όμως νερό δεν ήπιε. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και ένα περίεργο γούρι τότε μια απίστευτη ποδοσφαιρική ιστορία παίρνει σάρκα και οστά.
Σ’ εκείνη τη διοργάνωση, που έλαβε χώρα στην Ιταλία, η Αργεντινή του μεγάλου (ποδοσφαιρικά) Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, υστερούσε πολύ σε ποιότητα με αυτή που κατέκτησε το τρόπαιο τέσσερα χρόνια πριν. Κάτω απ’ τα δοκάρια βασικός τερματοφύλακας ήταν ο Νέρι Πουμπίδιο. Ένας καλός τερματοφύλακας ο οποίος ήταν και βασικός στην Ρίβερ Πλέιτ. Στον πάγκο ήταν ο πρωταγωνιστής της ιστορίας αυτής ο Σέρχιο Γκοϊκοετσέα, ο οποίος ήταν και το νούμερο δύο στην Ρίβερ Πλέιτ για έξι χρόνια μέχρι το 1988 όταν και πήρε μεταγραφή στη Μιγιονάριος της Κολομβίας.
Στο πρώτο παιχνίδι της Αργεντινής στη διοργάνωση, η ομάδα του Μαραντόνα δέχθηκε την ήττα απ’ το Καμερούν με 0-1. Τερματοφύλακας ήταν ο Πουμπίδο, ο οποίος έκανε το τραγικό λάθος σε μια κεφαλιά του Μπιγίκ, και έχασε τη μπάλα μέσα απ’ τα χέρια του με αποτέλεσμα να σημειωθεί το μοναδικό τέρμα της αναμέτρησης. Στο δεύτερο παιχνίδι κόντρα στην Σοβιετική Ένωση, ο Πουμπίδο και πάλι βρέθηκε κάτω απ’ τα δοκάρια. Στο 11’ όμως της αναμέτρησης είχε την ατυχία να σπάσει το πόδι του και έτσι πέρασε έξω ως αλλαγή. Στη θέση του μπήκε ο Σέρχιο Γκοϊκοετσέα.
Η Αργεντινή πήρε το εισιτήριο απ’ τη φάση των ομίλων και το άστρο του Γκοϊκοετσέα έλαμψε στα νοκ άουτ και μέχρι τον μεγάλο τελικό. Πρώτος αντίπαλος ήταν η μεγάλη Βραζιλία. Σε εκείνο το παιχνίδι οι Βραζιλιάνοι έχασαν τεράστιες ευκαιρίες. Ο Γκοϊκοετσέα κατέβασε τα ρολά με μια σωρεία εξαιρετικών επεμβάσεων. Τελικά τη λύση για την πρόκριση έδωσε ο Μαραντόνα ο οποίος αφού έκανε άνω κάτω την άμυνα της Βραζιλίας έβγαλε μια μαγική μπαλιά στον Κανίγια που σκόραρε αφού πέρασε και τον Ταφαρέλ.
Στην επόμενη φάση η Αργεντινή είχε απέναντι της Εθνική Γιουγκοσλαβίας. Μια ομάδα με μεγάλους ποδοσφαιριστές όπως ο Στοϊκοβιτς, ο Πάντσεφ, ο Κάτανετς, ο Σαβίσεβιτς και ο Προτσινέτσκι. Το παιχνίδι έμεινε στο 0-0 στην κανονική διάρκεια με κάποιες καλές επεμβάσεις του Γκοϊκοετσέα. Στην παράτσαση δεν άλλαξε κάτι με αποτέλεσμα το παιχνίδι να οδηγηθεί στα πέναλτι. Λίγο πριν την έναρξη αυτής της δραματικής διαδικασίας (και συνάμα συναρπαστικής), ο Γκοϊκοετσέα είχε ένα κάλεσμα απ’ τη φύση. Ο πορτιέρο της Αργεντινής ήθελε να πάει στην τουαλέτα, όμως αυτό δεν επιτρεπόταν σύμφωνα με τους κανονισμούς. Έτσι ο Γκοϊκοετσέα είχε δυο επιλογές. Ή να περιμένει το παιχνίδι να φθάσει στο φινάλε και να έχει μόνιμα στο μυαλό του πως ήθελε να κατουρήσει, ή με κάποιο τρόπο να απαντήσει θετικά στο κάλεσμα της φύσης. Η επιλογή του ήταν απλή και φυσικά ήταν η δεύτερη. Όπως είχε εκμυστηρευτεί στον «Guardian» «Αν έχεις κάποιες ανθρώπινες έκτακτες ανάγκες πρέπει να τις… καλύψεις στο γήπεδο. Αυτό συνέβη κόντρα στην Γιουγκοσλαβία. Στο τέλος του παιχνιδιού έπρεπε να πάω τουαλέτα, οπότε δεν είχα άλλη επιλογή». Όντας πλέον χαλαρός ο Γκοϊκοετσέα απέκρουσε δυο πέναλτι της Γιουγκοσλαβίας και έστειλε την Αργεντινή στην επόμενη φάση.
Στα ημιτελικά η ομάδα του Γκοϊκοετσέα είχε απέναντι της τους Ιταλούς. Όταν μάλιστα βρεις τους Ιταλούς στο σπίτι τους, τότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Το ξύλο στον αγωνιστικό χώρο είναι δεδομένο, ενώ η πίεση απ’ την κερκίδα είναι σε άλλο επίπεδο. Βέβαια το παιχνίδι θα γινόταν στο Σάο Πάολο και ο κόσμος της Νάπολι είχε διχαστεί απ’ τις θρυλικές δηλώσεις του Μαραντόνα όταν είχε πει πως «Η υπόλοιπη Ιταλία σας θεωρεί παρακατιανούς όλο το χρόνο και τώρα, που σας χρειάζεται, σας θέλει δίπλα της. Εγώ σας αγαπώ πάντα και ξέρω ότι και εσείς θα το δείξετε υποστηρίζοντας την Αργεντινή!». Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία. Το παιχνίδι λοιπόν έληξε 1-1 στην κανονική διάρκεια και έτσι η παράταση ήταν γεγονός. Εκεί δεν άλλαξε κάτι και έτσι το παιχνίδι οδηγήθηκε στα πέναλτι. Εκεί, γι’ ακόμα μια φορά, ο Γκοϊκοετσέα έγινε ήρωας. Έπιασε τα δυο τελευταία πέναλτι των Ιταλών και έστειλε την Αργεντινή στον τελικό. Αργότερα όταν και αποκάλυψε το γούρι του σημείωσε πως «Στα ημιτελικά κόντρα στην Ιταλία το ματς πήγε στα πέναλτι το έκανα ξανά και δούλεψε! Από εκείνη τη στιγμή το έκανα κάθε φορά πριν τα πέναλτι. Ήταν το γούρι μου».
Και αφού η Αργεντινή πέρασε στον τελικό τα πάντα ήταν ανοικτά. Ήθελε την κατάκτηση του τροπαίου αν και απέναντι τους είχαν την μεγάλη Δυτική Γερμανία. Οι Γερμανοί είχαν παίκτες όπως ο Κλίνσμαν, Φέλερ, Ρόιτερ, Κόλερ και αρκετούς ακόμη. Αυτοί με την σειρά τους έψαχναν την εκδίκηση για τον τελικό της προηγούμενης διοργάνωσης όπου έχασαν απ’ την Αργεντινή με 3-2. Το παιχνίδι συναρπαστικό και ανοικτό για όλα τα αποτελέσματα. Στο 85’ και ενώ το σκορ ήταν στο 0-0, ο διαιτητής έδωσε ένα αμφισβητούμενο πέναλτι. Ο Μπρέμε ανέλαβε την εκτέλεση. Δεν ξέρουμε αν ο Γκοϊκοετσέα ακολούθησε το γούρι του για ακόμη μια φορά (δεν τοποθετήθηκε ποτέ γι’ αυτό το πέναλτι). Ο Μπρέμε και ο πορτιέρο της Αργεντινής άρχισαν τα mind games. Ο Γερμανός πήρε φόρα και εκτέλεσε, ο Γκοϊκοετσέα έπεσε στη σωστή γωνιά, τα δευτερόλεπτα έμοιαζαν αιώνες, και στο τέλος η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα της Αργεντινής.
Αυτό ήταν και το τέλος του τουρνουά. Ο Γκοϊκοετσέα δεν τα κατάφερε στο πιο κρίσιμο πέναλτι όμως για την Αργεντινή είχε ήδη γίνει ήρωας. Έτσι η τότε διοργάνωση έμεινε στην ιστορία ως η διοργάνωση όπου ένας πορτιέρο απ’ τον πάγκο έγινε ο ήρωας κι όμως στην πιο κρίσιμη στιγμή δεν τα κατάφερε. Η Αργεντινή όμως τερμάτισε δεύτερη με το κεφάλι ψηλά.
Πηγή: Goleador
