Με βάση την εικόνα και των δυο παιχνιδιών της ΑΕΚ με τον ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ πέρασε δίκαια μεν, στις λεπτομέρειες δε. Ήταν πολύ καλύτερη στο πρώτο παιχνίδι, χειρότερη στο δεύτερο, είχε τις στιγμές με το μέρος της όπως και το τάιμινγκ. Στο πρώτο παιχνίδι π.χ. ο ΠΑΟΚ εμφανίστηκε εντελώς ξεζουμισμένος από μια σειρά δύσκολων ελληνικών και ευρωπαϊκών αγώνων, ενώ η ΑΕΚ είχε φρεσκάδα και ένταση που δεν έχει δείξει σε κανένα άλλο ντέρμπι φέτος. Στο δεύτερο παιχνίδι, ο ΠΑΟΚ εμφανίστηκε χωρίς τον Μπάμπα και τον Λουτσέσκου, προερχόμενος και πάλι από ένα εκτός έδρας ντέρμπι (η ΑΕΚ είχε εύκολο, όπως αποδείχθηκε, ματς στον Βόλο), όπου αγωνίστηκε με δέκα παίκτες για κάμποση ώρα. Το κύπελλο είναι ένας θεσμός τυχαιότητας και τέτοιες συγκυρίες παίζουν συχνά καθοριστικό ρόλο στο ποιος θα προκριθεί από ένα ισορροπημένο ζευγάρι.
Το ζευγάρι ΑΕΚ – ΠΑΟΚ είναι εδώ και καιρό ισορροπημένο. Εντάξει, υπάρχουν κι εκείνοι που βλέπουν χαώδεις ποιοτικές διαφορές, αλλά το ίδιο έβλεπαν και πέρυσι και ακόμα δεν έχουν καταλάβει τι τους συνέβη.
Εντούτοις, οφείλω να πω ότι διαφορά υπάρχει: αφορά στο βάθος του ρόστερ. Η καλή ενδεκάδα του ΠΑΟΚ προφανώς παίζει στα ίσια και τους τρεις της Αθήνας, συχνά κυριαρχεί κιόλας. Το έκανε και την Πέμπτη στην Τούμπα. Κυριάρχησε, περιόρισε την ΑΕΚ σε εντελώς παθητικό ρόλο, δημιούργησε με το γνωστό, συνδυαστικό του ποδόσφαιρο καλές ευκαιρίες και έπεσε πάνω στον πολύ καλό Μπρινιόλι. Ο Τάισον ήταν σε όλες τις φάσεις αλλά επίσης ήταν και άστοχος. Παρεμπιπτόντως, ο Βραζιλιάνος όντως κινείται σε χαμηλότερο επίπεδο από το περσινό. Θυμίζω όμως ότι και πέρυσι, γκολ δεν έβαζε εύκολα μέχρι βέβαια τα τελευταία 3 ματς, όπου σκόραρε σε όλα.
Το πρόβλημα δεν είναι ο Τάισον και η αστοχία του. Το πρόβλημα είναι πώς όταν αναπόφευκτα έρχεται η ώρα και ο Τάισον και ο Ζίφκοβιτς και ο Ντέλιας ή ακόμα και ο Οζντόεφ να αντικασταθούν, η ποιότητα πέφτει κατακόρυφα. Ειδικά την Πέμπτη, κάθε αλλαγή έκανε τον ΠΑΟΚ χειρότερο στον αγωνιστικό χώρο, με εξαίρεση ίσως τον φιλότιμο Σαμάτα που πάλεψε όσο και ο σχετικά καλός Τσάλοφ.
Ο Σβαμπ δεν προσφέρει φέτος, ο Τισουντάλι κάνει τόσο κακές επαφές που δείχνει ξεκάθαρα ότι έχει πνευματικό θέμα, ο ταλαντούχος Σορετίρε ίσως χρειάζεται περισσότερο χρόνο στα πόδια του ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί και στα μεγάλα παιχνίδια. Ο Άντρε, οκ, ό,τι μπορεί ακόμα να προσφέρει, το προσφέρει. Ο Κίριλ Ντεσπόντοφ ασφαλώς έχει την ποιότητα να δώσει λύσεις, όμως τούτο συμβαίνει σπάνια όταν έρχεται από τον πάγκο σε αναμετρήσεις τόσο λεπτών ισορροπιών.
Και η ΑΕΚ αστόχησε στην αλλαγή του εκπληκτικού Πινέδα, όμως κατά τα άλλα πήρε πράγματα και από τον Φερνάντες και φυσικά από τον Οντουμπάτζο που πέτυχε το γκολ της πρόκρισης.
Ο ΠΑΟΚ τα έδωσε όλα για να προκριθεί, η Τούμπα είχε υποδειγματική συμπεριφορά, το αποτέλεσμα δεν ήρθε. Η αλήθεια είναι ότι στην τρέχουσα φάση της ιστορίας του “Δικεφάλου” κάθε απώλεια τίτλου ενοχλεί. Όμως παράπονο από την προσπάθεια δεν υπάρχει.
Παράπονο υπάρχει από όσα συνέβησαν μεταγραφικά συνέβησαν ή δεν συνέβησαν το περασμένο καλοκαίρι και εντέλει ξεκάθαρα αποδυνάμωσαν τους πρωταθλητές.
Ο ΠΑΟΚ έχει ακόμα δυο στόχους να διεκδικήσει. Στην πραγματικότητα τρεις. Την 1η ή στην χειρότερη τη 2η θέση στο πρωτάθλημα και την πρόκριση στην επόμενη φάση του Γιουρόπα Λιγκ. Και έχει και είκοσι μέρες μπροστά του για να ενισχυθεί. Αν δεν το κάνει, ο Ράζβαν Λουτσέσκου θα πρέπει και πάλι να βγάλει λαγούς από το καπέλο. Ποιος ξέρει, μπορεί να τα καταφέρει απλώς νιώθω ότι αυτή η προσπάθεια έχει κουράσει και τον ίδιο και ίσως του έχει χαλάσει το μυαλό.
Πηγή: Sdna
