Της Πηνελόπης Παπαδήμου
Μία στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου αρκεί για να καθορίσει την πορεία και το μέλλον. Καλή για κάποιους και ίσως κακή για κάποιους άλλους. Μία τέτοια στιγμή έζησε η Βούλα Πατουλίδου στον τελικό των Ολυμπιακών αγώνων της Βαρκελώνης στο 100 μέτρα με εμπόδια.
Το φαβορί Γκέιλ Ντίβερς έπεσε στο προτελευταίο εμπόδιο και η αθλήτρια από τη Θεσσαλονίκη πήρε το πιο ανέλπιστο χρυσό μετάλλιο στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.
Η Βούλα Πατουλίδου γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1965 στον Τριπόταμο Φλώρινας. Όμως όσο κι αν ακούγεται περίεργο έχει δύο γενέθλια. Στην πραγματικότητα γεννήθηκε στις 23 Απριλίου όμως οι γονείς της τη δήλωσαν νωρίτερα στο ληξιαρχείο.
Ο Λάζαρος Πατουλίδης και η Αφροδίτη ήθελαν η μικρή τους κόρη να κερδίσει χρονιά και να μην είναι η μοναδική μαθήτρια στην τάξη. Εκείνη την εποχή η ζωή στην επαρχία ήταν δύσκολη και ο πατέρας της αποφασίζει να φύγει μετανάστης στην Γερμανία ενώ τρία χρόνια αργότερα τον ακολούθησε η σύζυγός του.
Η μικρή Βούλα μαζί με τον κατά τρία χρόνια μεγαλύτερο αδερφό της Χαράλαμπο μένουν με τους παππούδες τους κοντά στα Τέμπη. Σύντομα όμως η γιαγιά δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στο μεγάλωμα δύο παιδιών και η Βούλα πηγαίνει στη Γερμανία για να μείνει με τους γονείς της όπου και τελειώνει το δημοτικό σχολείο. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην Γερμανία ένας καθηγητής επισημαίνει στους γονείς της ότι η κόρη τους έχει ταλέντο στον αθλητισμό.
Η οικογένεια μετακομίζει στα Γρεβενά και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη όπου η Βούλα ξεκινά την ενασχολησή της με τον αθλητισμό. Η πρώτη της επαφή με τον στίβο είναι στο Λύκειο. Γρήγορα όμως στρέφεται στο μπάσκετ όπου και αγωνίζεται στον Ηρακλή. Το 1986 σε ηλικία 21 ετών επιλέγει οριστικά τον στίβο, και το αγώνισμα του μήκους. Οι συνεχείς τραυματισμοί όμως την αναγκάζουν να αλλάξει αγώνισμα και να στραφεί στα σπριντ και τις σκυτάλες.
Η Βούλα Πατουλίδου πραγματοποιεί την πρώτη της συμμετοχή σε Ολυμπιακούς αγώνες στη Σεούλ το 1988 όπου και κατατάσσεται στην 15η θέση στα 100 μέτρα. Μετά το τέλος των αγώνων ο προπονητής της πείθει τη Βούλα να δοκιμάσει τα εμπόδια και αλλάζει και πάλι αγώνισμα.
Στο βαλκανικό πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου στις Σέρρες το 1989 κάνει δικό της το πανελλήνιο ρεκόρ στα 100 μέτρα με εμπόδια με χρόνο 13.26 δευτερόλεπτα Στην Κωνσταντινούπολη κατακτά το χρυσό μετάλλιο στους βαλκανικούς αγώνες στα 100 απλά και στα 100 με εμπόδια, ενώ στο ευρωπαϊκό του Σπλιτ σημειώνει πανελλήνιο ρεκόρ με 13.10 δευτερόλεπτα στα 100 μέτρα με εμπόδια. Το 1991 κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα και το ασημένιο στα 100 μέτρα με εμπόδια στους μεσογειακούς που λαμβάνουν χώρα στο ΟΑΚΑ.
Το 1992 η Βούλα Πατουλίδου κλείνει έξι χρόνια επαγγελματικής ενασχολήσης με τον στίβο. Ο μεγάλος στόχος δεν είναι άλλος από τους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης. Η Πατουλίδου πριν από τους αγώνες ανακοινώνει στον πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ ότι μετά την μεγάλη γιορτή θα αλλάξει αγώνισμα και θα ασχοληθεί και πάλι με το μήκος. Η 27χρόνο τότε αθλήτρια ταξίδευει στην ισπανική πόλη με ρεκόρ 13.13 δευτερόλεπτα και στόχο την πρόκριση στα ημιτελικά. Στη Βαρκελώνη όμως ξεπερνά τον εαυτό της. Σημειώνει 13.14 στα πρωινά προκριματικά και 13.05 στους προημιτελικούς. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι οι σταρ του αγωνίσματος σημειώνουν 12.76 η Γκέιλ Ντίβερς, η Λαβόνα Μάρτιν 12.82, η Γιορντάνκα Ντόνκοβα 12.94, η Λίντια Τόλμπερτ 12.96.
Στον ημιτελικό η Βούλα Πατουλίδου κάνει την καλύτερη κούρσα της ζωής της, μέχρι τουλάχιστον στην επόμενη. Το 12.88 είναι πανελλήνιο ρεκόρ και της δίνει την πρόκριση στον τελικό με την ίδια να τρελαίνεται στης δηλώσεις της στη μικτή ζώνη.
«Αισθάνθηκα τα πόδια μου να βγάζουν φλόγες. Αν σας έλεγα χθες πως στοχεύω τον τελικό, θα με περνούσατε για τρελή. Τώρα τί έχετε να πείτε; Φιλάκια, θα σας δω μετά τον τελικό γιατί με περιμένει πολλή δουλειά ακόμα;» δηλώνει στους δημοσιογράφους με τον σύζυγό της Δημήτρη Ζαρζαβατσίδη να κάνει λόγο ακόμη και για μετάλλιο.
Στον τελικό ξεπερνά και πάλι τον εαυτό της. Δεν κάνει καλή εκκίνηση αλλά μετά το πέμπτο εμπόδιο αρχίσει και ανεβαίνει σταδιακά. Όπως είπε η ίδια ήταν σα να είχε φτερά στα πόδια της. Το 12.64 είναι πανελλήνιο ρεκόρ αλλά περνά ώρα μέχρι να καταλάβει τι έγινε. Η πτώση της Ντίβερς στο τελευταίο εμπόδιο την κάνει χρυσή Ολυμπιονίκη, την πρώτη στο στίβο μετά τον Κώστα Τσικλητήρα το 1912.
Μόλις συνειδητοποιεί τι έχει γίνει αρχίζει να τρέχει στο στάδιο. Εμφανώς χαμένη ψάχνει τον σύζυγό της για να πανηγυρίσει. Η Εθνική ομάδα πόλο μπουκάρει στο στάδιο και την σηκώνει στα χέρια, οι στιγμές είναι ανεπανάληπτες.
Οι δηλώσεις στην μικτή ζώνη μετά το τέλος του αγώνα μένουν στην ιστορία. «Έχω τρελαθεί. Δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Απλά μπήκα στον τελικό και το που σκέφτηκα ήταν ότι “Για την Ελλάδα ρε γαμώτο θα τρέξω και για κανέναν άλλο”. Όλα για την Ελλάδα, αξίζει να κάνει κάποιος τα πάντα για αυτήν. Πέτυχα αυτό που κανείς δεν πίστευε, πλην δύο – τριών ανθρώπων.
Έλεγα στον εαυτό μου πριν τον τελικό ότι μπορώ να πάρω το χάλκινο μετάλλιο και τελικά πάλεψα και πήρα το χρυσό. Όταν ήρθα στη Βαρκελώνη, βρήκα τους Έλληνες αθλητές με πεσμένο ηθικό, ίσως από την ατυχία του Παπακώστα. Κανείς δεν μου έδωσε σημασία και αυτό με πείσμωσε τρομερά. Νομίζω ότι έκανα τη κούρσα της ζωής μου. Στις προπονήσεις έτρεχα συχνά κοντά στο 12.70 αλλά στους αγώνες δεν μου έβγαινε η επίδοση. Ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Τώρα τι να πω, έχω τρελαθεί».
Συμμετέχει στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντα το 1996 όπου καταλαμβάνει τη δέκατη θέση στο μήκος. Το 2000 λαμβάνει μέρος στους τέταρτους Ολυμπιακούς αγώνες της καριέρας της με την ομάδα σκυταλοδρομίας 4Χ100 μέτρα, ενώ είναι μέλος της ίδιας ομάδας στους Ολυμπιακούς του 2004. Μάλιστα τρέχει με την Ολυμπιακή δάδα μέσα στο Ολυμπιακό στάδιο κατά την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας. Τον Δεκέμβριο του 2004 ανακοινώνει την αποχώρησή της από τους στίβους.
Λίγο μετά το τέλος της αγωνιστικής της καριέρα ξεκινά μια νέα καριέρα στον πολιτικό στίβο. Βρίσκεται στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ όπου και είναι υποψήφια για τη νομαρχία Θεσσαλονίκης όπου χάνει από τον Παναγιώτη Ψωμιάδη. Στις δημοτικές εκλογές του 2014 συμμετέχει στον συνδυασμό του Απόστολου Τζιτζικώστα και εκλέγεται Αντιπεριφερειάρχης της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης.
Άλλες διακρίσεις
- 1η (Μεσογειακοί 1991) – 100 μέτρα
- 2η (Μεσογειακοί 1983) – 100 μέτρα εμπόδια
- 2η(Μεσογειακοί 1991) – 100 μέτρα εμπόδια
- 1η (Βαλκανικοί 1990) – 100 μέτρα
- 1η (Βαλκανικοί 1990) – 100 μέτρα εμπόδια
- 1η (Βαλκανικοί 1994) – άλμα εις μήκος
- 1η (Βαλκανικοί 2000) – 4×100 μέτρα
- 2η (Βαλκανικοί 1992) – 100 μέτρα
- 2η (Βαλκανικοί 1992) – 4×100 μέτρα
- 3η (Βαλκανικοί 1989) – άλμα εις μήκος
- 1η (Πανελλήνιοι 1988) – 100 μέτρα
- 1η (Πανελλήνιοι 1989)- 100 μέτρα
- 1η( Πανελλήνιοι 1989) – 100 μέτρα εμπόδια
- 1η (Πανελλήνιοι 1990) – 100 μέτρα εμπόδια
- 1η (Πανελλήνιοι 1990) – 100 μέτρα
- 1η (Πανελλήνιοι 1992) – 100 μέτρα
- 1η (Πανελλήνιοι 1992) – 100 μέτρα εμπόδια
- 1η (Πανελλήνιοι 1994) – άλμα εις μήκος
- 1η (Πανελλήνιοι 2001) – 60 μέτρα
Πηγή: Sport DNA
