Του Νίκου Γαβαλά
Ηταν η κυρίαρχος του γυναικείου τένις απ’ τα μέσα έως και τα τέλη της δεκαετίας του ’70, παίζοντας εν συνεχεία σημαντικό ρόλο μέχρι και το 1989. Η Κρις Εβερτ έγινε γνωστή στην παγκόσμια τενιστική κοινότητα για την ακρίβεια και την ισορροπία στο παιχνίδι της, αλλά και για την εκτέλεση του μπάκχαντ με τα δύο χέρια. Μία τεχνική την οποία έκανε ευρέως γνωστή σε όλον τον κόσμο.
Ο άνθρωπος που της άνοιξε την πόρτα στον χώρο του τένις ήταν ο πατέρας της ο οποίος όχι μόνο της έκανε τα πρώτα μαθήματα, αλλά στάθηκε δίπλα της σε ρόλο προπονητή ακόμη και όταν έγινε επαγγελματίας. Το όνομά της άρχισε να απασχολεί τους ειδικούς του αθλήματος όταν κατάφερε σε ηλικία 15 ετών να νικήσει μία απ’ τις καλύτερες τενίστριες της εποχής, τη Μάργκαρετ Σμιθ Κορτ.
Το 1971 έγραψε ιστορία, καθώς έγινε η νεότερη τενίστρια που έφθανε έως τον ημιτελικό γύρο του Αμερικανικού όπεν. Ενα χρόνο μετά, προχώρησε έως την τετράδα του Γουίμπλεντον, μόλις στην πρώτη παρουσία στο λονδρέζικο Γκραν Σλαμ. Αυτό ήταν. Το νερό είχε μπει στο αυλάκι. Τον Δεκέμβριο του 1972, η Εβερτ έγινε επαγγελματίας τενίστρια και τον Μάρτιο του 1973 κατέκτησε το πρώτο της επαγγελματικό τουρνουά, μόλις λίγους μήνες πριν ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή της.
Τα πρώτα κεφάλαια της λαμπρής ιστορίας της στον χώρο του τένις τα γράφει το 1974, κυριαρχώντας αρχικώς στο Ρολάν Γκαρός και το ιταλικό πρωτάθλημα. Εκείνη την εποχή έγινε ζευγάρι με το μεγάλο αστέρι του παγκόσμιου τένις, τον Τζίμι Κόνορς, με αποτέλεσμα να «πολιορκείται» σε καθημερινή βάση απ’ τον Τύπο. Μάλιστα, η σχέση τους απασχόλησε στον υπερθετικό βαθμό τον διεθνή Τύπο μετά την ολοκλήρωση του Γουίμπλεντον του 1974, όπου η Εβερτ και ο Κόνορς πήραν τον τίτλο στο απλό των γυναικών και των ανδρών αντίστοιχα.
Ενα χρόνο μετά, υπερασπίστηκε τους τίτλους της σε Γαλλία και Ιταλία, κατακτώντας παράλληλα το πρώτο απ’ τα τέσσερα συνεχόμενα Αμερικανικά όπεν (1975-78). Εγινε έτσι η πρώτη τενίστρια που το κατάφερε μετά την Ελεν Χαλ Γιάκομπς (κυριάρχησε απ’ το 1932 έως το 1935). Το 1976 πήρε για δεύτερη φορά το Γουίμπλεντον. Ομως, εκεί που έμοιαζε ανίκητη ήταν στο χώμα. Εως και τον Απρίλιο του 1978 παρέμεινε αήττητη στα κορτ με χωμάτινη επιφάνεια, μετρώντας 118 νίκες σε 24 τουρνουά. Αναμφίβολα πρόκειται για νούμερα που προκαλούν δέος.
Ο πρώτος της γάμος, το 1979 ήταν με τενίστα. Οχι όμως με τον Τζίμι Κόνορς καθώς ο αρραβώνας τους δεν κατέληξε στα σκαλοπάτια της εκκλησίας, αλλά με τον Τζον Λόιντ. Μάλιστα, έως και το 1987, οπότε και πήρε το πρώτο από τα τρία διαζύγιά της, χρησιμοποιούσε και το επώνυμο του συζύγου της. Η Κρις Εβερτ Λόιντ, πλέον, συνέχισε να πορεύεται στη λεωφόρο των επιτυχιών, κατακτώντας το Αμερικανικό όπεν (1980, 1982), το Γουίμπλεντον (1981), το Ρολάν Γκαρός (1979, 1980, 1983, 1985 και 1986) και το Αυστραλιανό όπεν (1982, 1984). Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ουδέποτε ηττήθηκε στον 1ο ή τον 2ο γύρο στο απλό Γκραν Σλαμ.
Ολοκληρώνοντας την καριέρα της το 1989, έγινε σύμβουλος της Εθνικής ομάδας τένις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Από το 1982 έως και το 1991 ήταν πρόεδρος του γυναικείου επαγγελματικού τένις. Η πολύχρονη παρουσία της στην ηγεσία φέρνει στην επιφάνεια, με τον πλέον εμφατικό τρόπο, τον σεβασμό που είχαν προς το πρόσωπό της οι επαγγελματίες τενίστριες.
Η σχέση με τη Ναβρατίλοβα
Ο Φέντερερ έχει τον Ναδάλ, ο Μποργκ είχε τον Μακ Ενρό και η Γκραφ τη Σέλες. Οσο για την «αιώνια» αντίπαλο της Εβερτ στα κορτ, αυτή ήταν η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα. Αναμφίβολα, αξέχαστες θα μείνουν οι μονομαχίες τους στα μεγαλύτερα τουρνουά τένις στον κόσμο. Βρέθηκαν για πρώτη φορά αντιμέτωπες στις 22 Μαρτίου του 1973, στην πόλη Εικρον του Οχάιο, που είναι γνωστή ως η γενέτειρα του σπουδαίου μπασκετμπολίστα, Λεμπρόν Τζέιμς. Παρουσία λιγοστών θεατών, η 18χρονη ευπαρουσίαστη Εβερτ επικράτησε της 16χρονης «στρουμπουλής» Ναβρατίλοβα με 7-6, 6-3.
Τα επόμενα 16 χρόνια θα έπαιζαν παντού αντίπαλες άλλες 80 φορές: στο χώμα, το γρασίδι, σε κορτ με σκληρή ή πλαστική επιφάνεια, σε ανοικτά ή κλειστά γήπεδα, σε τελικούς γκραν σλαμ, αλλά και σε τουρνουά επίδειξης μόνο και μόνο για να αυξήσουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Στο τέλος της διαδρομής η Εβερτ μέτρησε έξι λιγότερες νίκες απ’ τη μεγάλη της αντίπαλο (37-43), έχοντας περισσότερες επιτυχίες μόνο στους αγώνες στο χώμα.
Εκείνο που δεν γνωρίζει ευρέως η παγκόσμια τενιστική κοινότητα, είναι οι στενές σχέσεις που διατηρούσαν οι δύο κυρίες του αθλήματος εκτός των κορτ. Οι μάνατζέρ τους έκρυβαν επιμελώς τη «δυνατή» φιλία της Εβερτ με τη Ναβρατίλοβα, προφανώς για να καλλιεργείται ο μύθος της αντιπαλότητάς τους. Για παράδειγμα, μετά τους τελικούς τους στα Γκραν Σλαμ, «δραπέτευαν» στα βουνά του Ασπεν στις ΗΠΑ προκειμένου να κάνουν παρέα σκι.
Σε κάθε ένα από τα τρία διαζύγια της Εβερτ, ο άνθρωπος που στεκόταν πάντα δίπλα της όσα κανείς άλλος, ήταν η Ναβρατίλοβα! Αλλά και η Εβερτ ήταν στο πλευρό της Ναβρατίλοβα την περίοδο κατά την οποία η πρώην σύντροφός της διεκδίκησε και πήρε όχι μόνο διατροφή, αλλά και τη μισή περιουσία της!
Στην υπηρεσία του τένις και εκτός κορτ
Η Κρις Εβερτ αγωνίστηκε σε 34 τελικούς γκραν σλαμ -ένα ρεκόρ που παραμένει αξεπέραστο- κατακτώντας 18 τίτλους. Την τροπαιοθήκη της κοσμούν επτά τίτλοι του Ρολάν Γκαρός -άλλο ένα ρεκόρ για την Αμερικανίδα τενίστρια- καθώς και έξι του Αμερικανικού όπεν, τρεις του Γουίμπλεντον και δύο του Αυστραλιανού όπεν. Συνολικά, στην επαγγελματική της καριέρα πανηγύρισε 157 τίτλους στο απλό.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως στις 52 απ’ τις 56 συμμετοχές της στα Γκραν Σλαμ, προχώρησε τουλάχιστον έως τον ημιτελικό γύρο. Μάλιστα, γνώρισε μόλις 20 ήττες στους 336 αγώνες που έδωσε στην καριέρα της σε κορτ με χωμάτινη επιφάνεια. Κι αυτές οι 316 επιτυχίες της αποτελούν ρεκόρ. Απολύτως φυσιολογικά απολάμβανε τη μοναξιά της κορυφής της παγκόσμιας κατάταξης απ’ το 1975 έως και το 1981, αν εξαιρέσουμε τη διετία 1978-79.
Η αφετηρία της καριέρας της βρίσκεται λίγο πριν απ’ τα Χριστούγεννα του 1972. Ηταν 21 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς, όταν η Εβερτ έγινε επαγγελματίας την ημέρα των 18ων γενεθλίων της. Εκτοτε, έχοντας σε ρόλο προπονητών τον πατέρα και τον αδελφό της, «έχτισε» μία απ’ τις σημαντικότερες καριέρες στην ιστορία του γυναικείου τένις. Παίζοντας με το δεξί, κυρίως απ’ τη βασική γραμμή (baseline), ανέβασε με το στιλ παιχνιδιού της το επίπεδο του γυναικείου τένις. Παράλληλα είχε ενεργό ρόλο στα συνδικαλιστικά δρώμενα του χώρου του γυναικείου τένις, αφού έδωσε μεγάλη «μάχη» προκειμένου οι γυναίκες να έχουν τις ίδιες αμοιβές με τους άνδρες στα επαγγελματικά τουρνουά.
Οταν «κρέμασε» τη ρακέτα της, παρέμεινε στον χώρο του τένις ως τηλεσχολιάστρια των μεγάλων τουρνουά. Επιπλέον, είναι παρούσα στα τουρνουά «Legends», δηλαδή των «θρύλων» του αθλήματος, ενώ διατηρεί μία Ακαδημία τένις στη Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Πηγή: Καθημερινή
