Του Γιάννη Σαπουντζάκη
21 Νοεμβρίου 1991. 13 μέρες μετά τα 21α γενέθλιά του, ο Χουάν Χοσέ Μπορέλι πατούσε για πρώτη φορά το πόδι του στην Ελλάδα. Λίγοι γνώριζαν ότι ο ποδοσφαιριστής που ερχόταν ήταν ένας από τους πιο σπουδαίους που έχουν έρθει ποτέ στα μέρη μας. Η οικογένεια Βαρδινογιάννη ξόδεψε 600 εκατομμύρια δραχμές για να τον φέρει στην Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά, 3.000 φίλοι των πράσινων πήγαν στο αεροδρόμιο για να τον υποδεχθούν. Όταν ο Μπορέλι τους αντίκρισε, τα ‘χασε. Κοιτούσε με το στόμα ανοιχτό και τα μάτια γουρλωμένα. «Για μένα όλοι αυτοί», ρωτούσε τον Μάνο Μαυροκουκουλάκη, που τον περίμενε να τον υποδεχτεί με μια μεγάλη μαύρη Mercedes. Μία από τις πρώτες του εν Ελλάδι φράσεις, ήταν το αξέχαστο «δεν είμαι ο Μαραντόνα».
Ο Μπορέλι ήρθε στον Παναθηναϊκό για να ζήσει το όνειρο της Ευρώπης. Να παίξει, να τον δουν οι μεγάλες ομάδες της ηπείρου και εν συνεχεία να πάρει μεταγραφή. Παρ’ όλα αυτά, ο Δανιήλ ουδέποτε τον πίστεψε. Ενδεικτικό πως τον χρησιμοποίησε μόλις σε οκτώ ματς. Με τον ερχομό του Όσιμ πίστεψε πως τα πράγματα θα άλλαζαν. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη ποτε. Η κατάσταση αυτή οδήγησε τον Μπορέλι στην απόφαση να αποχωρήσει από τη χώρα μας και να επιστρέψει στην Αργεντινή, μαζεύοντας τα πράγματά του. Δέχθηκε πολύ μεγάλες πιέσεις για να γυρίσει στην Ελλάδα και τελικώς μετά από τρεις μήνες το έπραξε, έχοντας δεσμεύσεις πως θα παίξει πολύ περισσότερο. Και πάλι όμως, δεν πήρε το χρόνο που θα ήθελε. Μόλις δύο παιχνίδια περισσότερα από την εποχή Δανιήλ.
Ο Ρότσα που τον ανέστησε
Τον Μάρτιο του 1994 ο Όσιμ αποχωρεί από τον Παναθηναϊκό και τη θέση του παίρνει ο Χουάν Ραμόν Ρότσα. Ο άνθρωπος που έμελλε να τον αναστήσει. Ο Ρότσα πίστεψε πολύ στο ταλέντο και στην ποιότητα του Μπορέλι. Με εκείνο στον πάγκο, την πρώτη χρονιά ο Μπορέλι έπαιξε σε 28 παιχνίδια πρωταθλήματος σημειώνοντας 7 γκολ, ενώ έδεσε εντυπωσιακά με τον Βαζέχα. Τη δεύτερη χρονιά έφτασε τα δώδεκα γκολ, κάποια από τα οποία πολύ κρίσιμα όπως αυτό με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, με την ΑΕΚ και με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού τον θυμούνται ακόμα για το γκολ στο Σπλιτ κόντρα στη Χάιντουκ με το οποίο το τριφύλλι πήρε την πρόκριση για τους ομίλους του Τσάμπιονς για να ακολουθήσει η εκπληκτική πορεία ως τα ημιτελικά της διοργάνωσης.
Αποχώρησε από την Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό τον Σεπτέμβριο του 1996 με προορισμό την ισπανική Οβιέδο, κάνοντας μία επιλογή την οποία αργότερα θα χαρακτήριζε ως το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας του. Παρ’ όλα αυτά, στο διάστημα της παρουσίας του στους πράσινους κατάφερε να αφήσει το όνομά του για τα καλά χαραγμένο στις μνήμες όλων των φίλων της ομάδας, συνεχίζοντας τη σπουδαία παράδοση των Αργεντίνων ποδοσφαιριστών που φόρεσαν το τριφύλλι στο στήθος.
Πηγή: Sport DNA
