Του Μάνου Ανδρουλάκη
Γιος πολιτικού, νικητής οκτώ Grand Slams, περίφημος γυναικοκατακτητής… Το όνομα του Φρεντ Πέρι θα μείνει για πάντα στην Ιστορία για μη αθλητικούς λόγους.
Τένις μέσω… πολιτικής
Ο Φρέντερικ Τζον Πέρι, όπως ήταν το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 18 Μαΐου 1909 στο Πόρτγουρντ του Στόκπορτ, σε μία περιοχή που βρίσκεται στο κέντρο και δυτικά της Αγγλίας.
Η οικογένειά του είχε ρίζες από τον εργατικό βορρά και ο πολιτικοποιημένος πατέρας του απασχολείτο με την παραγωγή του βαμβακιού.
Την πρώτη δεκαετία της ζωής του, ο μικρός Φρέντερικ έζησε σε Μπόλτον και Γουάλασι, καθώς ο Σάμουελ Πέρι υποχρεωνόταν να μετακομίζει τακτικά λόγω της εμπλοκής του στο Κεντροαριστερό Σοσιαλιστικό κόμμα της χώρας.
Κατά συνέπεια, ο πατέρας ήταν η πρώτη, χρονικά, φίρμα της οικογένειας, καθώς έγινε γενικός γραμματέας της παράταξης και μέλος του κοινοβουλίου του Κέτερινγκ το 1929.
Η τελευταία μετακίνηση των Πέρι έδωσε την ευκαιρία στον Φρέντερικ να ανακαλύψει το τένις, αφού στο συγκεκριμένο προάστιο του Λονδίνου γνώριζε την άνθηση.
Αρχικά, βέβαια, ο νεαρός διέπρεπε στο πινγκ πονγκ και, μάλιστα, κατέκτησε μερικά μετάλλια στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα του 1928 και του 1929, το σημαντικότερο από τα οποία ήταν το χρυσό στο Μονό στη διοργάνωση της Βουδαπέστης (1929).
Ο πρώτος που έκανε «καρέ»
Με βασικό προσόν την ταχύτητα, ο Πέρι πήρε την κομβική απόφαση να αφήσει το πινγκ πονγκ και να αφοσιωθεί στο τένις.
Από το 1933 μέχρι το 1936, ο Βρετανός πήρε τρία US Open (1933, 1934, 1936), τρία Wimbledon (1934, 1935, 1936), ένα Αυστραλιανό Open (1934) και ένα Γαλλικό Open (1935).
Ο Φρεντ Πέρι έγινε ο πρώτος τενίστας που κατέκτησε και τα τέσσερα Grand Slams, ωστόσο επί σειρά δεκαετιών δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στην υψηλή τάξη που πλαισίωνε το άθλημα στη χώρα του.
Στα επιτεύγματά του συγκαταλέγονται τα τρία διαδοχικά Wimbledon, το τελευταίο εκ των οποίων κατοχυρώθηκε μέσα σε λιγότερο από 45 λεπτά (νίκησε 3-0 σετ τον Γερμανό βαρόνο Γκότφριντ φον Κραμ), στον πιο σύντομο τελικό του 20ού αιώνα και δεύτερο πιο σύντομο όλων των εποχών.
Ο Βρετανός είχε ενημερωθεί από τον μασέρ της διοργάνωσης ότι ο αντίπαλός του είχε υποβληθεί σε θεραπεία στη βουβωνική χώρα και, κατά συνέπεια, αντιμετώπιζε δυσκολίες σε συγκεκριμένες κινήσεις, τις οποίες ο Πέρι εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο.
Επιπλέον, στο Davis Cup ο Πέρι οδήγησε τη Μεγάλη Βρετανία σε τέσσερις διαδοχικές νίκες από το 1933 μέχρι το 1936, ενώ συνολικά κατέγραψε 34/38 στο μονό και 11/14 στο διπλό.
Η ατάκα που έκανε έξαλλο τον Πέρι
Ο δεύτερος πιο επιτυχημένος τενίστας του Μεσοπολέμου μετά τον Μπιλ Τίλντεν των εννέα Grand Slams δεν ήταν όσο ευπρεπής επίτασσε η ρίζα του αθλήματος, τουναντίον η υπέρμετρη φιλοδοξία του και, πολλές φορές, τα προσβλητικά σχόλια προς τους αντιπάλους τον έκαναν αντιπαθή στο ευρύ κοινό.
Βέβαια, η συμπεριφορά του αυτή πήγαζε σε έναν βαθμό από ένα περιστατικό που έγινε ύστερα από τη νίκη του επί του Τζακ Κρόφορντ το 1934 στο Wimbledon.
Συγκεκριμένα, ένα μέλος της επιτροπής της διοργάνωσης είπε στον μεγάλο αντίπαλο του Πέρι ότι «σήμερα δεν νίκησε ο καλύτερος» και, όπως είναι φυσικό, ο Βρετανός έγινε έξαλλος.
Τότε, μάλιστα, οι δημοσιογράφοι έκαναν λόγο για «περίεργη έλλειψη ενθουσιασμού» του κοινού παρά τη νίκη του «δικού τους», ενώ ένα αμερικανικό περιοδικό ανέφερε ότι «δεν είναι τόσο δημοφιλής πρωταθλητής στο σπίτι του».
Το περιστατικό στα αποδυτήρια μετά το Wimbledon του 1934 φανέρωνε ότι οι κοινωνικές προκαταλήψεις ήταν υπαρκτές (και) στον χώρο του τένις.
Ο Πέρι δεν τα είχε καλά με τα μέλη του φημισμένου All England Club, μιας κλειστής λέσχης του αθλήματος, η οποία μέχρι το 1951 δεν επέτρεπε σε μαύρους και μέχρι το 1952 σε Εβραίους να εγγραφούν στα μητρώα της.
Ξένο σώμα στη Βρετανία
Η βασική ιδέα που κρατούσε από τη βικτωριανή περίοδο και ήθελε τους τενίστες να αγωνίζονται για την ευχαρίστηση και όχι το κέρδος δεν έβρισκε έδαφος στην ιδιοσυγκρασία του Πέρι.
Στα τέλη του 1936, ο Βρετανός άφησε την πατρίδα του και άρχισε περιοδείες, κατά κύριο λόγο στις ΗΠΑ, προκειμένου να αυξήσει όσο το δυνατόν περισσότερο τα έσοδά του.
Η κίνηση αυτή του επέτρεψε να γίνει πλουσιότερος, στον αντίποδα όμως, του στέρησε το δικαίωμα να λάβει μέρος σε κορυφαίες ερασιτεχνικές (τότε) διοργανώσεις όπως το Wimbledon και το Davis Cup.
Το πρόσωπο του Πέρι είχε απαξιωθεί πλήρως στον κόσμο του βρετανικού τένις. Έναν κόσμο που θα αργούσε πολλές δεκαετίες για να βγάλει έναν τόσο επιτυχημένο αθλητή.
Ύστερα από τρία χρόνια στο Νο1 της ερασιτεχνικής παγκόσμιας κατάταξης, ο δεξιόχειρας από το Πόρτγουντ πραγματοποίησε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στις 6 Ιανουαρίου 1937, κόντρα στον σπουδαίο Έλσγουορθ Βάινς.
Ο Πέρι κατέκτησε το περίφημο US Pro το 1938 και το 1941, προτού πάρει την απόφαση να αποσυρθεί από τη δράση και αργότερα να ακολουθήσει άλλη καριέρα.
Κοινώς γνωστό στους λάτρεις του τένις και όχι μόνο είναι το γεγονός ότι ήταν ο τελευταίος Βρετανός που κατέκτησε Grand Slam μέχρι το 2012 και το US Open του Άντι Μάρεϊ.
Η Ντίτριχ, η Λόσον και οι… άλλες
Ένας από τους πιο τρανούς γόηδες της δεκαετίας του 1930 ήταν ο Φρεντ Πέρι, ο οποίος αρχικά σύναψε έναν σύντομο δεσμό με τη θρυλική Γερμανίδα ηθοποιό Μάρλεν Ντίτριχ.
Το 1934 ανακοίνωσε τον αρραβώνα του με τη Βρετανίδα ηθοποιό Μέρι Λόσον, αλλά ούτε αυτή η σχέση μακροημέρευσε λόγω του ταξιδιού του στις ΗΠΑ.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι η Λόσον και ο μετέπειτα σύζυγός της Φράνσις Γουίλιαμ Μπόμοντ. σκοτώθηκαν στις 4 Μαΐου 1941 από βομβιστική επίθεση της ναζιστικής Λουφτβάφε στο Λίβερπουλ.
Εν συνεχεία, ο Φρεντ Πέρι παντρεύτηκε την Αμερικανίδα ηθοποιό Έλεν Βίνσον, ο γάμος διήρκεσε πέντε χρόνια, το 1941 έπραξε αναλόγως με το μοντέλο Σάντρα Μπρο και το 1945 με τη Λορέν Γουόλς.
Ο τέταρτος και τελευταίος γάμος του Βρετανού τενίστα τελέστηκε το 1952, σύζυγος ονομάστηκε η Μπάρμπαρα Ρίεζ, η οποία είχε τον τρόπο να τον κρατήσει δίπλα της μέχρι τον θάνατό του.
Με την αδερφή της ηθοποιού Πατρίτσια Ροτς, ο Φρεντ Πέρι απέκτησε δύο παιδιά: την Πένι και τον Ντέιβιντ.
Έγινε φίρμα
Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ο Αυστριακός ποδοσφαιριστής Τίμπι Βέγκνερ προσέγγισε τον Φρεντ Πέρι για να συνεργαστούν στον χώρο της ένδυσης.
Ο άσημος άσος του «βασιλιά των σπορ», κατόπιν συστάσεων του πρώην τενίστα, δημιούργησε την πρώτη κορδέλα για το κεφάλι, πιο γνωστή ως sweatband.
Η Fred Perry ήταν γεγονός και γιγαντώθηκε όταν το 1952 ο Βέγκνερ δημιούργησε ένα αθλητικό shirt, λευκό βαμβακερό με κοντό μανίκι και V με κουμπιά σαν εκείνα του ανταγωνιστή συναδέλφου Ρενέ Λακόστ.
Λογότυπο της εταιρείας έγινε το δάφνινο στεφάνι, αρχικό σύμβολο του Wimbledon, ενώ οι θιασώτες της mod κουλτούρας αγκάλιασαν τη μάρκα κατά τη δεκαετία του 1960.
Η… συμφιλίωση με την Αγγλία και το τέλος
Εκτός από το μπάσιμο στη βιομηχανία της ένδυσης, ο Φρεντ Πέρι ασχολήθηκε με την προπονητική και τον σχολιασμό αγώνων τένις, με βάση του κυρίως τις ΗΠΑ.
Σταδιακά, πάντως, κι ενώ ο επαγγελματισμός είχε δράσει για τα καλά πλέον, οι σχέσεις του με το θρυλικό All England Club βελτιώθηκαν αισθητά και πενήντα χρόνια μετά την κατάκτηση του πρώτου του Grand Slam, εν έτει 1984, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του χάλκινου αγάλματός του στην Church Road του Wimbledon.
Στις 2 Φεβρουαρίου 1995, τρεις ημέρες μετά την ολοκλήρωση του Αυστραλιανού Open, ο 85χρονος Φρεντ Πέρι έκλεισε τα μάτια του για τελευταία φορά σε νοσοκομείο της Μελβούρνης.
Ο επιτυχημένος αθλητής και επιχειρηματίας είχε γλιστρήσει στο μπάνιο του ξενοδοχείου, όπου διέμενε με τη σύζυγό του και είχε σπάσει τα πλευρά του.
Η κόρη του Πένι είχε ήδη προσγειωθεί από το Λονδίνο με προορισμό την πόλη της Αυστραλίας, όμως, δεν πρόλαβε να τον αποχαιρετήσει από κοντά.
«Ο Φρεντ Πέρι ήταν ένας εξαιρετικός πρεσβευτής για τον αθλητισμό μας σε όλο τον πλανήτη. Ήταν ένας πολύ καλός χαρακτήρας, διέθετε μεγάλη καρδιά και ήταν ένας πραγματικός πρωταθλητής με όλη την έννοια της λέξης.
Κέρδισε την αγάπη και τον θαυμασμό όσων συνδέονται με το τένις, τους παίκτες τους φιλάθλους, τα Μέσα Ενημέρωσης και τους επίσημους. Ήταν ένας από τους ανθρώπους που σπανίζουν. Ήταν άνετος με όλους. Από τους νεότερους φιλάθλους μέχρι τους πιο υψηλά ιστάμενους».
Η παραπάνω δήλωση ανήκει στον Τζον Κάρι, τον πρόεδρο του All England Club.
Πηγή: Sport Retro
