Το πεπρωμένον, λέει, φυγείν αδύνατον.
Αδύνατον;
Πιο αδύνατον δεν γίνεται.
Πιο αδύνατον, πεθαίνεις.
Δεν με κατέλαβε εξαπίνης κάποια φιλοσοφική διάθεση, απλώς με το που έμαθα ότι ο Γιάννης Μπουρούσης κατεβαίνει από τη σκηνή, το μυαλό μου γύρισε έξι χρόνια πίσω.
Για την ακρίβεια γύρισε στις 17 Σεπτεμβρίου του 2015, στο γήπεδο “Πιερ Μορουά” της Λιλ, όπου η Εθνική ομάδα έπαιζε τον ακροτελεύτιο αγώνα της στο Eurobasket με αντίπαλο τη Λετονία.
Την ώρα της ανάκρουσης του Εθνικού Ύμνου, σε μια ασυνήθιστη και εύγλωττη σημειολογική ιεροτελεστία ο Μπουρούσης έβαλε το αριστερό χέρι του πάνω στον Ζήση και το δεξί στον ώμο του Σπανούλη.
“Μάγκες μέχρι εδώ, σταματάμε”
Η κίνηση ήταν συμβολική, αλλά προκάλεσε κιόλας… παρεξηγήσεις.
Αυτό το αποκάλυψε ο ίδιος ο “Μπουρουσάγκα” στις 29 του περασμένου Σεπτεμβρίου που τον είχα καλεσμένο στην εκπομπή “Pock N’ Roll” της Cosmote TV.
“Είχαμε συνεννοηθεί να σταματήσουμε και οι τρεις από την Εθνική ομάδα εκείνη την ημέρα. Με τον Βασίλη και τον Νίκο είχαμε πει “μάγκες, μέχρι εδώ, σταματάμε”. Παρεξηγηθήκαμε τότε, έγινε κάτι με τον Βασίλη και τελικά έφυγε αυτός και μείναμε ο Νίκος και εγώ. Συνέχισα για καλό λόγο. Σκεφτόμασταν ότι θα σταματήσουμε όλοι μαζί, αλλά στην πορεία πήρα μια άλλη απόφαση. Είπα “ας το κάνω” και έμεινα“.
Έμειναν οι δυο τους και έφυγαν αργότερα, πρώτα ο Ζήσης και ύστερα ο Μπουρούσης, αλλά τους είχε προλάβει τότε ο Σπανούλης!
Ο Σπανούλης ξαναγύρισε τις προάλλες, αλλά τώρα τον πρόλαβε η λαβωμένη γάμπα του και… τετέλεσται.
Αυτό λοιπόν που δεν έγινε το 2015 (να αποχωρήσουν και οι τρεις μαζί από την Εθνική) συμβαίνει σαν… σίριαλ αυτές τις μέρες.
Στις 26 Ιουνίου, ημέρα Σάββατο μας χαιρέτησε ο Σπανούλης…
Σαράντα οκτώ ώρες αργότερα μας είπε «αντίο» ο Ζήσης…
Και σήμερα, Παρασκευή, 9 Ιουλίου, ήρθε η σειρά του Μπουρούση να δηλώσει συνταξιούχος.
Τα “αντίο” που με ξεπετσιάζουν
Τρεις μαζεμένες αποχωρήσεις δεν αντέχονται, που να πάρει ο διάολος.
Ενώ συνήθως ρέπω προς την υπερβολή, αυτή τη φορά το εννοώ ότι αυτό το ομαδικό κύμα φευγιού, με ξεπετσιάζει.
Νιώθω δηλαδή πως μαζί τους φεύγει ένα κομμάτι από τα καλύτερα μας χρόνια, αλλά μένουν ακόμη στο μετερίζι για να φυλάνε τις Θερμοπύλες ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος και ο Αντώνης Φώτσης.
Βαστάτε μωρέ, βαστάτε!
Στις 29 Νοεμβρίου του 2020, όταν ο Σπανούλης μαρτύρησε τον μύχιο πόθο του να ξαναγυρίσει στην Εθνική, είχα μιλήσει και με τον ίδιο και με τους έτερους (δυο) Καππαδόκες.
Ιδού τι μου είχε πει τότε ο Μπουρούσης…
“Ο Βασίλης είναι πολύ τίμιος και σεβαστικός απέναντι στις ομάδες του, στην Εθνική, στον εαυτό του και στο μπάσκετ. Μπράβο του που σκέπτεται να ξαναφορέσει τη φανέλα της Εθνικής, μακάρι να συμβεί αυτό και να καταφέρει η ομάδα να προκριθεί στους Ολυμπιακούς αγώνες“.
Το κράξιμο και η επιστράτευση
Ομιλώντας επί προσωπικού, ο Μπουρούσης δεν εξαίρεσε τον εαυτό του από μια τέτοια επιστράτευση, έστω κι αν προϊόντος του χρόνου, δεν τέθηκε τέτοιο ζήτημα…
“Εφόσον μου ζητηθεί να είμαι παρών, εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις και βρίσκομαι στην κατάλληλη αγωνιστική κατάσταση, ναι, θα συνταχθώ κι εγώ. Μπορεί να με… έκραξαν μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο και να έχουν συμβεί διάφορα περιστατικά που με στενοχώρησαν, αλλά η Εθνική είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι στην καριέρα μου και στη ζωή μου. Θα ήταν ωραίο να ξανασμίξουμε μαζί με τον Σπανούλη, τον Ζήση και τον Πρίντεζη“.
Επτά μήνες αργότερα ήταν γραφτό να γενεί σε συνέχειες και άπαξ δια παντός, αυτό που δεν είχε συμβεί (με την Εθνική ομάδα) στις 12 Σεπτεμβρίου του 2015.
Αυτό όρισε η Ειμαρμένη και η ζωή συνεχίζεται, άλλωστε όπως μου είχε πει πριν από τρία χρόνια, “θα αποσυρθώ όταν… νιώσω πως το κοντέρ τερμάτισε, αλλά μέχρι την ύστατη ώρα θα πουλάω ακριβά το τομάρι μου, θα δίνω τον καλύτερο εαυτό μου και θα στέκομαι όρθιος“.
Έχω αρκετά νωπή την εικόνα του Γιάννη από την Κολωνία, όπου συνευρεθήκαμε πριν από δυο μήνες, με την ευκαιρία του Final 4 της Ευρωλίγκας. Ήπιαμε τους καφέδες και τα κρασάκια μας, καπνίσαμε τα τσιγαράκια μας και κάναμε ωραία παρεούλα μέσα στην καραντίνα και στην κλεισούρα.
Στριμμένο άντερο, αλλά ψυχούλα
Εκεί ήταν πολύ πιο χαλαρός και όχι σαν στριμμένο άντερο, όπως σε κάμποσες φάσεις της καριέρας του, σε σχέση με τους δημοσιογράφους.
Το γράφω και το αφήνω στην άκρη, θα ήταν κρίμα και άδικο εκ μέρους μου να σταθώ σε μια μικρή λεπτομέρεια…
Το έχω ξαναγράψει και το επαναλαμβάνω όχι επειδή τάχα ο (κάθε) Μπουρούσης δεδικαίωται, αλλά διότι είναι αλήθεια.
Όσο κι αν δεν το δείχνει από την πρώτη ματιά, ο πρεσβύτερος γιος του επιπλοποιού Σωτήρη Μπουρούση που έλκει την καταγωγή του από το Γαρδίκι Τρικάλων, αλλά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καρδίτσα είναι ψυχούλα.
Και ψυχούλα και Βλάχος και ένας άντρας που κατά βάθος μέσα του έμεινε παιδί.
Είχα την τύχη να κάνω μαζί του μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης η οποία δημοσιεύθηκε στα «ΝΕΑ» την 1η Μαρτίου του 2018, όταν είχε 28.000 χιλιόμετρα από τη Χανγκζού της Κίνας στην Αθήνα και τούμπαλιν, λες και έκανε το δρομολόγιο Παγκράτι – Κολιάτσου, για να παίξει με την (αγαπημένη του) εθνική ομάδα…
Είχε πει τις… κάλτσες του τότε και ιδού ένα απάνθισμα:
Το ουίσκι στο πούλμαν και ο καραβοκύρης
Για την επιστροφή του Παναθηναϊκού από την Κωνσταντινούπολη με το πούλμαν: “Από τη στιγμή που αυτή ήταν η εντολή του προέδρου, έπρεπε να υπακούσω. Ο παλιός νεαρός και ατίθασος Μπουρούσης μπορεί να μην έμπαινε, αλλά στη φάση στην οποία βρίσκομαι πια ελέγχω τις αντιδράσεις και τα συναισθήματά μου. Και να σου πω κάτι; Δεν πέρασα και άσχημα στο ταξίδι. Άνοιξα ένα μπουκάλι ουίσκι και τα κουτσόπινα μέχρι να φτάσουμε“.
Για το τι θα κάνει όταν αποσυρθεί: “Ο Θεός να μας έχει καλά, σε δυο-τρία χρόνια που θα σταματήσω, δεν σκοπεύω να γίνω προπονητής, αλλά καραβοκύρης. Ο αδελφός μου ο Πέτρος έχει ανοίξει μια εταιρεία ενοικίασης σκαφών, εγώ πήρα δίπλωμα οδήγησης μέχρι και για εικοσάμετρα και νομίζω ότι αυτό θα είναι το μελλοντικό επάγγελμά μου“.
Για τα πρώτα βήματα του στο μπάσκετ: “Ήμουν ψηλός και λίγο ασουλούπωτος, με περίεργο κορμί και δεν έβαζα κανέναν στόχο. Έπαιζα για πλάκα μέχρι τη στιγμή που μεταγράφηκα στην ΑΕΚ, της οποίας ήμουν κιόλας φίλαθλος και τότε άρχισα να παίρνω την υπόθεση στα σοβαρά. Ευτυχώς δεν δέχθηκα καμιά πίεση από τους γονείς μου, μάλιστα μια φορά που ο πατέρας μου πήγε να κάνει ένα σχόλιο του το έκοψα μαχαίρι“.
Ο Κικίλιας και το ΝΒΑ
Για τις πρώτες εικόνες του στην ΑΕΚ: “Τότε είχα εντυπωσιαστεί βλέποντας… πόσο πολύ και πόσο σκληρά δούλευε στην προπόνηση για να αναπληρώσει τις ελλείψεις του ο Βασίλης Κικίλιας“.
Για το φλερτ του με το ΝΒΑ: “Το 2009 στο Βερολίνο, στη διάρκεια του Final 4, συναντήθηκα με τον Γκρεγκ Πόποβιτς που μου είπε ευθέως ότι με θέλει στους Σπερς. Δίστασα τότε, αυτή η προοπτική μου φαινόταν βουνό, δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου και έπειτα από εννιά χρόνια σκέπτομαι ότι έπρεπε να δεχθώ, όμως ουδέν κακόν αμιγές καλού”.
“Δεν πήγα στο Σαν Αντόνιο, αλλά έπειτα από λίγους μήνες γνώρισα τη Χριστίνα, παντρευτήκαμε, κάναμε παιδιά έγινα οικογενειάρχης, άλλαξα νοοτροπία. Το 2016 ξαναμπήκα σε αυτό το τριπάκι, αλλά οι Γουόριορς δεν μου πρόσφεραν εγγυημένο συμβόλαιο, ενώ η υπόθεση με τους Χοκς κόλλησε στον Σπλίτερ”.
“Ποιος ξέρει, όμως, μπορεί να ικανοποιήσω το απωθημένο μου έστω και σε αυτή την ηλικία, όταν φύγω από την Κίνα. Ας παίξω ένα ματς, κατά προτίμηση στους Λέικερς, για να δω και τη… ζωάρα του Λος Αντζελες κι ας με κόψουν το ίδιο βράδυ“.
Βλάχος, τιμή μου και καμάρι μου
Για τις βλάχικες καταβολές του: “Τιμή μου και καμάρι μου. Βλάχος σημαίνει άνθρωπος θαρραλέος, τίμιος, έξω καρδιά, ψυχούλα, αρκεί να μη με θίξει κανείς και να μη μου πατήσει τον κάλο. Περπατώντας στα 35 μου ακόμη μαθαίνω και βελτιώνομαι. Να, για παράδειγμα, αυτούς τους μήνες στην Κίνα αισθάνομαι ότι έγινα πιο υπομονετικός, σκέπτομαι θετικά, εστιάζω στις προτεραιότητες και μπορώ να καθαρίζω το μυαλό μου“.
Για την Εθνική ομάδα: “Νιώθω πάντοτε μεγάλη ευθύνη και κυρίως τώρα επειδή είμαι ο αρχηγός και ο αρχαιότερος παίκτης και πρέπει να δίνω στους συμπαίκτες μου το καλό παράδειγμα και να παίρνω από πάνω τους το άγχος και την πίεση. Εάν προκριθούμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019… θέλω να επιλεγώ γιατί θα το αξίζω και όχι από νταβατζιλίκι επειδή είμαι ο Μπουρούσης“.
Για τους παίκτες που γούσταρε: “Θα πήγαινα στον πόλεμο… με δυο παλικάρια, τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο και τον Γιώργο Πρίντεζη“.
Ο Ψωμιάδης και οι 10 μέρες
Για τον συχωρεμένο πεθερό του Μάκη Ψωμιάδη: “Δεν με ζημίωσε και δεν με κάνει να απολογούμαι, ίσα-ίσα το θεωρώ τιμή μου και καμάρι μου, διότι στάθηκε δίπλα μου επί οκτώ χρόνια και με έκανε γαμπρό του“.
Για τη θητεία του στον Παναθηναϊκό: “Πήγα επειδή… με πίεσε με ευγένεια ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και με καθησύχασε ότι ο κόσμος θα στεκόταν στο πλευρό μου και δεν θα έμενε κολλημένος στο «ρε Μπουρούση δέκα μέρες έλεγες» και στην καριέρα μου στον Ολυμπιακό”.
“Όσο έπαιζα στον Παναθηναϊκό… πιέστηκα πολύ, κλείστηκα στο σπίτι μου για να μη δώσω κανένα δικαίωμα και έδωσα ό,τι μπορούσα ώστε να πετύχουμε τους στόχους μας. Μετά από έναν χρόνο έφυγα με μια θαρραλέα απόφαση, δύο τίτλους, έναν λυπηρό αποκλεισμό στην Ευρωλίγκα και με το κεφάλι ψηλά“.
Η συγνώμη στους Αγγελόπουλους
Για την παρεξήγηση με τους αδελφούς Αγγελόπουλου: “Έχω μετανιώσει που δεν σήκωσα το τηλέφωνο να τους ζητήσω ευθέως μια συγγνώμη για ό,τι είπα, αλλά εκείνη τη στιγμή τα είχα χαμένα και ένιωθα τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια μου“.
Για τα λάθη του: “Συνειδητοποιώ ότι αυτά είναι για να τα διαπράττουμε, να παραδειγματιζόμαστε και να διορθώνουμε τον χαρακτήρα μας“.
Για τους πρώτους μπασκετικούς ήρωες του: “Μεγάλωσα με ίνδαλμα τον Δήμο Ντικούδη, που όταν συναντηθήκαμε στην ΑΕΚ ντρεπόμουν να του μιλήσω και τον Μπάνε Πρέλεβιτς“.
Για τους πιο ζόρικους αντιπάλους του: “Ο Λουίς Σκόλα, ο Φελίπε Ρέγες και ο Μάικ Μπατίστ“.
Για την αμυντική αδυναμία του στο pick n’ roll: “Όταν με κατηγορούν ότι είμαι ευάλωτος απαντώ ότι… αυτό εξαρτάται από το ποιο είδος άμυνας επιλέγει ο προπονητής, από τη συνεργασία των γκαρντ και από το πώς με καλύπτουν τα τεσσάρια”.
Τρεις βίδες στο κορμί μου
Για τη συστατική επιστολή που θα έγραφε για πάρτη του: “Είμαι ένας αντισυμβατικός ψηλός με ιδιαίτερο και όχι πάντοτε αποδεκτό στυλ, που του αρέσει να σουτάρει από μακριά, να δημιουργεί, να παίρνει πρωτοβουλίες και όχι να πηγαινοέρχεται πάνω – κάτω σαν το τρόλεϊ”.
Για το τι θα ρωτούσε τον… εαυτό του σε μια συνέντευξη: “Θα του ζητούσα να πει σε όλο τον κόσμο ότι μοχθεί κάθε μέρα για να παραμένει σε υψηλό επίπεδο, δεν είναι τεμπέλης, έχει κάνει τέσσερις εγχειρήσεις και κουβαλάει στο κορμί του τρεις βίδες από τα χειρουργεία”.
Πηγή: Sport24
