Στη ζωή καθενός έρχεται μια στιγμή που θα πρέπει από παιδί να γίνεις άντρας και ακόμη κι αν δεν είσαι σίγουρος ότι αυτή η στιγμή έχει έρθει για σένα, είσαι βέβαιος ότι στην ποδοσφαιρική ζωή των παικτών της Νάπολι, ήρθε. Είναι το βράδυ της Κυριακής, είναι στο Τορίνο, είναι στο Allianz Stadium και είναι κόντρα στη Γιουβέντους. Αυτή που οι Παρτενοπέι είχαν στα σχοινιά τη βραδιά της 1ης Δεκεμβρίου αλλά δεν της κατάφεραν το χτύπημα που έπρεπε. Και αφού δεν το έκαναν, τώρα είναι στα σχοινιά αυτοί. Και για να φύγουν από εκεί, μα τον San Gennaro, θα πρέπει να είναι πιο άντρες από ποτέ…
Ο αγαπημένος άγιος των Ναπολιτάνων είναι αυτός στον οποίο έχουν πιστωθεί οι δύο γκέλες των Μπιανκονέρι με Σπαλ και Κροτόνε, με αποτέλεσμα το πρωτάθλημα να είναι ακόμη ζωντανό. Ακόμη κι αν δεν συμφωνεί ο Μαουρίτσιο Σάρι. «Ο στόχος μας είναι να πάμε στους 87 βαθμούς, το οποίο θα είναι και ρεκόρ μας. Αυτό που έπρεπε να κάνουμε είναι να εξασφαλίσουμε την έξοδο στο Champions League. Το κάναμε και τώρα θα πάμε στο Τορίνο για να διασκεδάσουμε, χωρίς καθόλου άγχος, δεν έχουμε καμία πίεση για το πρωτάθλημα», έλεγε πριν λίγες μέρες ο προπονητής των Παρτενοπέι αλλά δεν μπορεί να “κρυφτεί”. Ούτε από τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι («δεν έχει ποτέ πίεση η Νάπολι; Δεν έχει στο Champions League, δεν έχει στο Coppa Italia, δεν έχει ούτε στο πρωτάθλημα τελικά… Αρα το σωστό είναι να πάρει τον τίτλο η Γιουβέντους», είπε σχολιάζοντας τις δηλώσεις του αντιπάλου), ούτε από τους παίκτες του ή τους οπαδούς του.
Για πρώτη φορά η Νάπολι του Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις άρχισε τη σεζόν λέγοντας ότι θέλει το scudetto, για πρώτη φορά οδήγησε τόσο πολύ την κούρσα, για πρώτη φορά υπήρχαν δηλώσεις πίστης ακόμη κι όταν όλα έδειχναν να χάνονται, για πρώτη φορά όλοι οι ουδέτεροι πίστεψαν ότι ήρθε η ώρα να αλλάξει χέρια ο τίτλος. Για πρώτη φορά, επίσης, η Γιούβε δε «σκότωσε» τις ελπίδες του αντιπάλου και βράδυ Κυριακής θα ξέρουμε αν αυτό θα κάνει ή όχι τη διαφορά. Προς το παρόν, στη βαθμολογία αλλά και στην εκτίμηση των περισσότερων για το πώς πάνε οι δύο ομάδες σε αυτό το 90λεπτο, τη διαφορά την κάνει σίγουρα το ρόστερ αλλά σίγουρα και η λογική των δύο προπονητών. Δεν αμφισβητεί κανείς το γεγονός ότι ο Αλέγκρι έχει περισσότερες επιλογές στα χέρια του, αλλά είναι επίσης αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο Σάρι δεν άλλαξε ποτέ τίποτα.
Οχι μόνο τακτικά, αφού η Νάπολι μπλοκάρει μάλλον εύκολα όταν δεν της βγαίνει το παιχνίδι της, γεγονός που αποδείχθηκε χαρακτηριστικά στο ματς του πρώτου γύρου στο San Paolo, αλλά και στη διαχείριση των παικτών του. Μια ματιά στους αριθμούς, δείχνει ότι η τριάδα Ινσίνιε-Μέρτενς-Καγιεχόν έχει δώσει πολύ λιγότερα γκολ σε σχέση με πέρυσι, ενδεχομένως επειδή αυτή η τριάδα έχει καταπονηθεί περισσότερο από όλους. Ο Σάρι μπορεί να έχει δίκιο, αν το εκφράσει ως παράπονο δημοσίως, για τη μη ενίσχυση από την πλευρά της διοίκησης τον Ιανουάριο, αλλά έχουν δίκιο κι όσοι υποστηρίζουν ότι δείχνει μεγάλη δυσκολία στο να εμπιστευτεί τις μεταγραφές ή στο να αλλάξει κάτι στη βασική του ιδέα για την 11άδα, το σύστημα, το παιχνίδι της ομάδας του.
Αυτό είναι που απασχολεί και τον Αλέγκρι ενόψει Κυριακής. Το παιχνίδι της ομάδας του και το πώς αυτό θα αποδειχθεί το κατάλληλο για να γίνει η δουλειά. Θα είναι το 4-2-3-1, με το οποίο σκοράρει εύκολα ο Ντιμπάλα αλλά δυσκολεύεται πολύ η Γιουβέντους; Ή θα είναι το 4-3-3, με το οποίο λειτουργεί πολύ καλύτερα η ομάδα αλλά χάνεται ο Αργεντίνος; Ο προπονητής των Τορινέζων ήταν αρκετά χαλαρός στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, λέγοντας πως ήρεμο είναι το κλίμα και στα αποδυτήρια επειδή έχουν συνηθίζει να παίζουν τέτοια παιχνίδια. Αυτό που δεν έχουν συνηθίσει οι Μπιανκονέρι, γιατί χρειάστηκε να γίνει μόνο στο πρώτο από τα συνεχόμενα πρωταθλήματα τους, είναι το να μπαίνουμε στις τελευταίες 4-5 αγωνιστικές και να παίζεται ακόμη ο τίτλος.
Στις δηλώσεις τους, όλοι τους έλεγαν από το ξεκίνημα της σεζόν ότι φέτος η μάχη θα κριθεί στο φινάλε. Το ότι το έλεγαν, βέβαια, δε σημαίνει απαραίτητα ότι το πίστευαν κιόλας. «Η Γιούβε κάνει μια πολύ σημαντική σεζόν, έχουμε περισσότερους βαθμούς από ό,τι πέρυσι, αλλά η Νάπολι έχει κάνει εκπληκτικά πράγματα για να κρατήσει ζωντανό το πρωτάθλημα», έχει πει ο Αλέγκρι, ο οποίος περιμένει τον Σάρι για ένα 90λεπτο που θα γίνει επί… ίσοις όροις αυτή τη φορά. Τον Δεκέμβριο, στο San Paolo, η Νάπολι που παίζει πάντα ανοιχτά έπρεπε να υπερασπιστεί το +4, απέναντι σε μια Γιουβέντους που κυνηγούσε και δεν είχε καμία στρωμένη κατάσταση για να διαχειριστεί. Τώρα, το +4 είναι από την άλλη πλευρά, πράγμα που σημαίνει ότι θεωρητικά τα δεδομένα ευνοούν και τις δύο ομάδες σε ό,τι αφορά τη λογική τους: Οι Τορινέζοι έχουν τον βαθμολογικό έλεγχο και είναι άνετοι όταν πρέπει να χειριστούν τέτοια κατάσταση, οι Ναπολιτάνοι από την άλλη είναι άνετοι όταν πρέπει να μπουν στο γήπεδο για τη νίκη και όχι για να προστατεύσουν κάτι.
«Στον τρόπο έκφρασης τους, η Γιουβέντους είναι η εικόνα της σταθερότητας, η Νάπολι αποθεώνει τη χαρά του passing game. Αλλά το μάτι όποιου παρατηρεί τους μηχανισμούς των δύο ομάδων, πέφτει σε δύο πτυχές: Το κέντρο βάρους και το πρέσινγκ. Ψηλά, πολύ ψηλά αυτό της Νάπολι, μια ομάδα συμπαγής (στα 20 μέτρα ο φορ από τον τελευταίο αμυντικό) και έτοιμη να “πυροβολήσει” με ασφυκτικό πρέσινγκ στην κατοχή του αντιπάλου ή στις δεύτερες μπάλες. Εντελώς αντίθετη η Γιούβε: Περισσότερο υπομονετική, λιγότερο επιθετική όταν χάνει την μπάλα, ξέρει πώς να γίνεται ένα μπλοκ από γρανίτη. Προτιμά να περιμένει, ξέροντας ότι είναι πολύ δύσκολο να της κάνεις κακό», έγραψε η Gazzetta dello Sport, σε μια μεγάλη ανάλυση που έκανε για το πώς δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο διαφορετικές λογικές, έχουν κάνει ουσιαστικά ίδια πορεία και στοχεύουν στο ίδιο πράγμα.
Δύο διαφορετικοί κόσμοι, οι οποίοι αξίζουν το να είναι οι διεκδικητές του scudetto και αυτό σημαίνει πως θα το αξίζει και όποιος το κατακτήσει. Η Νάπολι επειδή έπαιξε το πιο όμορφο ποδόσφαιρο στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν, επειδή δείχνει πρόοδο ως ομάδα κάθε χρόνο επί Σάρι, επειδή φέτος δείχνει μέχρι και τώρα ότι το πιστεύει πως μπορεί να το κάνει. Η Γιουβέντους επειδή είναι η πιο δυνατή ομάδα, επειδή παραμένει εκεί παρά τις αλλαγές στο ρόστερ της ή στο σύστημα της, επειδή αρνείται να παραδώσει τα σκήπτρα. Οπως κι αν το δεις, είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά, μπορείς να βρεις λόγους για να πεις “μπράβο”, όπως τους το λες επειδή κατάφεραν να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι και τώρα, στην 34η στροφή του μαραθωνίου. Στην πιο κρίσιμη, γιατί αυτά τα 90λεπτά τα περίμεναν όλοι πώς και πώς.
Αν νικήσει η Γιουβέντους, στο Τορίνο θα αρχίσουν οι πανηγυρισμοί για το 7ο και θα βάλουν μπρος για το 8ο. Αν έρθει ισοπαλία, θα πρέπει να περιμένουμε και το ματς της επόμενης εβδομάδας στο Μιλάνο για να μπορούμε να είμαστε πιο σίγουροι. Αν νικήσει η Νάπολι, οι τελευταίες αγωνιστικές στην Ιταλία θα είναι μια τρέλα από παλιά. Ισως από τα… τόσο παλιά, όταν οι Ναπολιτάνοι ανέβαιναν στο βορρά και έκαναν αυτό που πρέπει οι άντρες να κάνουν.
Che vinca il migliore!
Πηγή: Gazzetta – Four Four Two
