Του Νίκου Παπαδογιάννη
Mερικές φορές, η κακή μέρα φαίνεται ότι θα είναι κακή, ακόμα και όταν το πρωινό κυλάει ηλιόλουστο.
Στο 11ο λεπτό της αναμέτρησης με τη Φενέρ, ο Ολυμπιακός μετρούσε 7/11 τρίποντα και είχε προβάδισμα 7 πόντων, απέναντι σε έναν αντίπαλο που προερχόταν από σερί αποτυχιών και από το ρεζιλίκι του Κάουνας.
Ωστόσο, το έμπειρο μάτι έβλεπε ότι ο γιαλός ήταν στραβός. Η κεφαλαιοποίηση του απρόσμενου πλεονεκτήματος ήταν μικρή (και εξανεμίστηκε ένα λεπτό αργότερα), ενώ η εικόνα στην άλλη άκρη του γηπέδου ψαλίδιζε τα φτερά των αισιόδοξων.
Από το ξεκίνημα κιόλας, οι ψηλοί της Φενέρ (Βέσελι, Μπαρτέλ) έφταναν στο λέι-απ σαν να αντιμετώπιζαν ομάδα νάνων, ενώ οξυδερκείς περιφερειακοί όπως ο ΝτεΚολό και οι Μπράουν, Πιερ έβλεπαν τους διαδρόμους με κλειστά μάτια.
«Δεν θα αντέξει ο Ολυμπιακός αν παίξει τέτοια άμυνα όταν στερέψουν τα τρίποντα», έγραφα στο live του αγώνα. Ήταν σαν να έκλεβα εκκλησία και μάλιστα ξεκλείδωτη.
Η Φενέρ πήγε στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα με 16/22 δίποντα, ενώ στο τέλος του αγώνα είχε 64% στην ίδια στήλη, με περισσότερα από 20 λέι-απ στο ενεργητικό της.
Εάν κινδύνευσε στο τέλος, αυτό οφείλεται στην κρίση αυτοπεποίθησης που την ταλάνισε εσχάτως, στις κουτουράδες του αλλού νυχτωμένου Γκούντουριτς, καθώς και στην κόπωση των παικτών που κλήθηκαν να βγάλουν το λάδι του Σλούκα, του Σπανούλη και του ΜακΚίσικ.
Ο Βέσελι, που προερχόταν από απουσία δύο εβδομάδων λόγω τραυματισμού, καλά καλά δεν μπορούσε να μιλήσει μετά τη λήξη. Η απόδοσή του ήταν βγαλμένη από τις καλύτερες μέρες του, πάνω που είχα αρχίσει να πιστεύω ότι τον πήρε η κάτω βόλτα.
Μετά τη διάλειμμα ο Ολυμπιακός βελτίωσε αισθητά την άμυνά του κοντά στο καλάθι (όσο του επέτρεπε, τέλος πάντων, το μπόι και το περιορισμένο εκτόπισμα των «ψηλών» του), αλλά έχασε τα αυγά και τα καλάθια στην επίθεση.
Το πλάνο του Ιγκόρ Κοκοσκόφ δούλεψε στην εντέλεια, αφού το συνεχές ντουμπλάρισμα στον Κώστα Σλούκα μίκρυνε το γήπεδο, ιδίως όταν έβγαινε στην περιφέρεια για να βοηθήσει τους περιφερειακούς ο Βέσελι.
Δεν θυμάμαι να βγήκαν περισσότερες από 1-2 συνεργασίες ανάμεσα στον ηγέτη του Ολυμπιακού και στους Μάρτιν, Έλις, Ζαν-Σαρλ.
Οι «ερυθρόλευκοι» υπέπεσαν σε πολλά και φτηνά λάθη (14), ήταν τραγικά αργοί στις περιστροφές και στις επιστροφές, τσίμπησαν το δόλωμα των Τούρκων που έριχναν τον Σπανούλη πάνω στους ψηλούς, χρειάστηκαν 26 λεπτά για να κερδίσουν τις πρώτες βολές, υστέρησαν στα ριμπάουντ (30-24).
Και δεν φώναξαν το «θέλω» τους παρά μόνο όταν άρχισε να φαίνεται το νήμα του τερματισμού.
Η ρέντα του Σάσα Βεζένκοφ βοήθησε ώστε να μη τελειώσει ο αγώνας χωρίς μία, έστω, απόπειρα αντεπίθεσης, ωστόσο το φύλλο τα στατιστικής είναι καρφί στα μάτια των παικτών του Μπαρτζώκα.
Ο μη μου άπτου Ντε Κολό ήταν πρώτος ριμπάουντερ του αγώνα με 8, ενώ κανένας παίκτης του Ολυμπιακού δεν μάζεψε περισσότερα από 6!
Όσο κλισέ και αν ακούγεται, η ομάδα που καιγόταν από επιθυμία για αυτό το ροζ φύλλο ήταν η Φενέρμπαχτσε.
Ο Ολυμπιακός δεν πρόκειται να κερδίσει τέτοια ματς με τον Σλούκα στους 5 πόντους, τον Μάρτιν ανύπαρκτο και τον Πρίντεζη παροπλισμένο στα «πιτς».
Ούτε θα πιάνουν πάντοτε τα τετραγωνισμένα τρικ του Γιώργου Μπαρτζώκα, ο οποίος απόψε επέλεξε αίφνης να παίξει το τελευταίο δεκάλεπτο χωρίς τον Κώστα Σλούκα.
Επειδή όμως οι απαραίτητοι για την αντεπίθεση πόντοι κουτσά στραβά σμειώθηκαν στο φύλλο αγώνα, θα πρέπει να στοχεύσει το μικροσκόπιο σε όσα έγιναν (ή δεν έγιναν) στα μετόπισθεν, στην τελική ευθεία του αγώνα.
Στις δύο κρίσιμες άμυνες, η Φενέρ πέρασε τη μπάλα στον Βέσελι σαν να μην υπήρχε αντίπαλος και ο Ολυμπιακός του επέτρεψε να δώσει δύο άψογες ασίστ, στον ελεύθερο και ξανά ελεύθερο ΝτιΣόν Πιερ, για τα καλάθια της νίκης.
Πιο πριν, ο Βεζένκοφ έδωσε δύο βολές στον Ντε Κολό χωρίς λόγο και αιτία, στον ίδιο Ντε Κολό που φέτος έχει 40/41 από τη γραμμή.
Εάν η άμυνα του Ολυμπιακού έβγαζε δόντια και νύχια στο τελευταίο δίλεπτο (μετά το 75-74), μπορεί η νίκη να άλλαζε χέρια. Θα ήταν κλοπή μέρα μεσημέρι, αλλά ποιος νοιάζεται για τη σημειολογία.
Το χειρότερο μαντάτο μίας κάκιστης βραδιάς για τον Ολυμπιακό ήταν ο τραυματισμός του αναντικατάστατου για την εκτέλεση των αμυντικών πλάνων Παπανικολάου.
Το σκορ στα 27,5 λεπτά της συμμετοχής του «Παπ» ήταν +2 υπέρ του Ολυμπιακού, ενώ ο αντίστοιχος συντελεστής των συμπαικτών του ήταν αρνητικός, με εξαίρεση το +1 του ζεστού Βεζένκοφ.
Η Φενέρ, αντίθετα, δεν είχε αδύναμους κρίκους στη σύνθεσή της.
Η αθλητικότητα που τα πρόσφεραν οι τρεις εφεδρικοί Αμερικανοί (Μπράουν, Πιερ, Έντι) ανανέωσε τα κύτταρά της ώσπου να πάρουν ανάσα οι «τριανταφεύγα», την ίδια ώρα που ο Ολυμπιακός περίμενε τα πάντα από τον σχεδόν σαραντάρη Σπανούλη.
Διορθώστε με αν κάπου κάνω λάθος, αλλά φτάσαμε στα Χριστούγεννα και ο Ολυμπιακός μοιάζει ακόμη με ομάδα του Οκτώβρη, που ψάχνει να βρει σχήματα, ισορροπίες, δίδυμα, τρίδυμα, τετράγωνα, τρίγωνα, κάλαντα.
Το κοντέρ γράφει πλέον 8 ήττες σε 15 αγώνες και ο χρόνος δεν είναι απαραίτητα σύμμαχος.
Πηγή: Gazzetta
