Της Σοφίας Βαλσάμη
Το μπάσκετ είναι στιγμές… Και οι στιγμές σε Ευρωμπάσκετ για την Κατερίνα Σωτηρίου είναι πολλές… 5+1 διοργανώσεις γράφει το κοντέρ σε ένα μαγικό ταξίδι με χαρές, μεγάλες επιτυχίες, αλλά και λύπες. Ο αθλητισμός τα έχει όλα, με τα συναισθήματα να είναι πολλά.
Από το 2009 στην Ρίγα της Λετονίας, ως τον φετινό σταθμό της Εθνικής στο Τελ Αβίβ, η Κατερίνα Σωτηρίου έχει πολλά να θυμάται. Μια ζωή, άλλωστε, είναι στα γαλανόλευκα.
Η αρχηγός της Εθνικής Γυναικών ξετυλίγει το κουβάρι των αναμνήσεων. Γυρνά τον χρόνο πίσω και μιλάει για τα Ευρωμπάσκετ που έζησε, αλλά και γι’ αυτό που θα κάνει τζάμπολ σε λίγες ώρες.
Οι σταθμοί πολλοί, όπως και οι αναμνήσεις. Μια διαδρομή από τη Ρίγα ως το Τελ Αβίβ, μια πορεία που θα της μείνει αξέχαστη και θα βρίσκεται πάντα στην καρδιά της. Εκεί που έχει εξέχουσα θέση, για την ίδια, η Εθνική Γυναικών.
Το πρώτο και ξεχωριστό Ευρωμπάσκετ
Το πρώτο ραντεβού της Κατερίνας Σωτηρίου με τα… Ευρωμπάσκετ κλείστηκε στη Ρίγα της Λετονίας. Εκεί όπου η Εθνική Γυναικών χόρεψε… συρτάκι τους πάντες και κατέλαβε την 5η θέση στην Ευρώπη.
«Για μένα αυτό το Ευρωμπάσκετ ήταν ξεχωριστό διότι ήταν το πρώτο μου. Την προηγούμενη φορά είχα κοπεί, αλλά τώρα ήμουν στην ομάδα που φτάσαμε στην 5η θέση. Η μεγαλύτερη επιτυχία της Εθνικής Γυναικών ως τότε… Από το 2009 και μετά άρχισα να γίνομαι πιο ενεργό μέλος της Εθνικής Γυναικών. Αυτό που κρατάω στη συγκεκριμένη διοργάνωση ήταν η διαδρομή… Από κομμένη στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ, ενσωματώθηκα πλήρως στην επόμενη διοργάνωση, είχα ρόλο και στα τελευταία ματς έφτασα να ξεκινάω πεντάδα και καταλάβαμε τελικά την 5η θέση. Ήταν κάτι το ξεχωριστό για μένα… Ήταν πολύ έντονο το 2009 γιατί γράφτηκε ιστορία».
Τα δάκρυα στο Κατοβίτσε
Ακολούθησε το 2011 το Ευρωμπάσκετ στην Πολωνία με την Εθνική Γυναικών να μην μπορεί να έχει συνέχεια στην επιτυχία του 2009… «Παίξαμε στο Κατοβίτσε, αλλά δυστυχώς δεν πήγαν τα πράγματα όπως τα θέλαμε και αποκλειστήκαμε στη φάση των ομίλων… Υπήρχε μεγάλη απογοήτευση. Μάλιστα χαρακτηριστική είναι μια φωτογραφία που κλαίω με την πετσέτα στην πλάτη δίπλα στην Τούλα Καλέντζου.
Εκεί σκέφτομαι ότι θα είναι η τελευταία μου φορά στην Εθνική ομάδα και δεν θα έχω την ευκαιρία να κάνουμε κάτι μεγαλύτερο. Με είχε πιάσει το παράπονο γιατί δεν είχα βοηθήσει όσο θα ήθελα. Το γεγονός ότι αποκλειστήκαμε νωρίς, ήταν ένα μεγάλο σοκ για μας. Ζούσα την στιγμή τόσο έντονα, και είχα πονέσει τόσο πολύ που αποκλειστήκαμε νωρίς, που έβαλα τα κλάματα και με έπιασε και ο φακός».
Ήταν σαν να λέγαμε ‘’φέρτε μας τον επόμενο’’
Η επόμενη στάση της Εθνικής Γυναικών ήταν το 2015 σε δύο χώρες. Αρχικά ταξίδεψε στην Ρουμανία και στην συνέχεια βρέθηκε στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας. Και όπως λέει η Κατερίνα Σωτηρίου οι εμφανίσεις της Εθνικής Γυναικών σε αυτή την διοργάνωση ήταν προάγγελος της επιτυχίας του 2017. «Ξεκινήσαμε στον Όμιλο στη Ρουμανία και στη συνέχεια παίξαμε στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας. Για μένα αυτό το Ευρωμπάσκετ ήταν από τις καλύτερες μπασκετικά εμπειρίες με την Εθνική Γυναικών. Βέβαια το αποτέλεσμα δεν ήρθε, ωστόσο θεωρώ ότι αυτή η ομάδα είχε πολλές δυνατότητες. Μέσα από το παιχνίδι μας ήταν σαν να λέγαμε ‘’φέρτε μας τον επόμενο’’. Έτσι νιώθαμε…
Αν είχαμε περάσει τότε κόντρα στο Μαυροβούνιο θα φτάναμε στο μετάλλιο… Υπήρχε ρυθμός, φορμάρισμα και μια έντονη αίσθηση ότι δεν θα μας σταματούσε τίποτα. Το φορμάρισμα της ομάδας αυτής ήταν σαν προάγγελος του 2017 και ας έλλειπε η Εβίνα Μάλτση… Είχαμε μια ιδιαίτερα ψηλή πεντάδα με μέσο όρο 1.85. Αν δεν είχαμε την ατυχία το 2015 θα είχε φτάσει πιο νωρίς η επιτυχία της τετράδας».
Συνωμότησαν τα πάντα υπέρ μας
Η επόμενη διοργάνωση το 2017 στην Πράγα είχε πολύ… τιρινίνι, τεράστιες νίκες και την μεγαλύτερη επιτυχία της Εθνικής Γυναικών. Γράφτηκε ιστορία με την κατάκτηση της 4ης θέσης. «Το 2017 ήταν από τις πιο ωραίες εμπειρίες μου στην Εθνική Γυναικών. Δέσαμε από την πρώτη μέχρι την τελευταία παίκτρια και ήρθε η επιτυχία… Σε προσωπικό επίπεδο λίγες ημέρες πριν το τζάμπολ είχα μια σημαντική απώλεια, έναν άνθρωπο που ήταν ο μέντοράς μου, φίλος και τον θεωρούσα δεύτερο πατέρα μου, τον Δημήτρη Μπασούρη. Μας πίστευε πάρα πολύ και μάλιστα είχε κλείσει εισιτήρια με την σύζυγό του να έρθουν στο Ευρωμπάσκετ. Ένιωθα ότι ήταν εκεί… Πρόκειται για έναν άνθρωπο που προσπάθησε να βοηθήσει το μπάσκετ γυναικών με όλες του τις δυνάμεις και η απώλειά του ήταν μεγάλη.
Το 2017, λοιπόν υπήρχε μια καλή διάθεση από την αρχή. Είναι αυτό που λένε ότι συνωμότησαν τα πάντα υπέρ μας. Είχαμε καλό κλίμα, έγινε σκληρή δουλειά και έδεσε όλο το γκρουπ.
Ακόμα και η χώρα που έγινε το Ευρωμπάσκετ μας ταίριαξε δεδομένου ότι υπήρχαν πολλοί Έλληνες και έρχονταν στο γήπεδο και μας συμπαραστέκονταν. Ήταν ο έκτος μας παίκτης μέσα στο παρκέ. Περάσαμε πολύ καλά. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν η μεγαλύτερη προβολή που είχε η Εθνική Γυναικών. Ταξίδεψαν πολλοί στην Πράγα και γέμισαν κερκίδες με ελληνικές σημαίες. Δημοσιογράφοι από όλη την Ευρώπη ασχολούνταν με αυτά που έκανε η Εθνική Γυναικών. Υπήρχε μεγάλος σεβασμός μετά την επιτυχία αυτή… Μας σταματούσαν στο δρόμο και μας φώναζαν με το μικρό μας όνομα».
Επιτυχία και μόνο που πήγαμε στη Βαλένθια
Μετά από ένα διάλλειμα το 2019, η Εθνική Γυναικών επέστρεψε και πάλι ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης και το 2021 ταξίδεψε στη Βαλένθια της Ισπανίας… «Αυτό το Ευρωμπάσκετ ήταν διαφορετικό… Πολλές αθλήτριες από την παλιά φουρνιά είχαν αποχωρήσει από την Εθνική Γυναικών. Θεωρώ ότι ήταν σπουδαίο που βρεθήκαμε στην τελική φάση μετά την αλλαγή κορυφαίων χαρακτήρων, ηγετών και φιλοσοφίας. Κατά τη διοργάνωση είχαμε ατυχίες της τελευταίας στιγμής.
Το προηγούμενο διάστημα, από την άλλη, είχαμε μεγάλες απώλειες, καθώς κάποιες παίκτριες δεν μπόρεσαν να έρθουν στο Ευρωμπάσκετ εξαιτίας σοβαρών τραυματισμών και αυτό ήταν μεγάλο πλήγμα τόσο στον ψυχολογικό τομέα, αλλά και από θέμα στελέχωσης διότι δεν έχουμε μεγάλη δεξαμενή για να αντλούμε αθλήτριες. Θεωρώ ότι κανείς δεν περίμενε ότι θα πηγαίναμε στο Ευρωμπάσκετ του 2021. Ήταν τεράστια υπέρβαση η παρουσία μας εκεί».
Για μένα τώρα είναι η νέα αρχή
Η Εθνική Γυναικών βρίσκεται στο Ισραήλ για να δώσει άλλη μια μεγάλη μάχη και να κάνει μια νέα αρχή. Ένα καινούργιο ξεκίνημα έχοντας στην ομάδα ελάχιστες αθλήτριες που συνδέουν το παρελθόν με το παρόν. Μια από αυτές είναι φυσικά και η Κατερίνα Σωτηρίου. «Για μένα τώρα είναι η νέα αρχή. Υπάρχει διαφορετική φιλοσοφία και νοοτροπία, ενώ έχουμε και πολλές νέες αθλήτριες. Όπως είχε γίνει λίγο πριν το 2009, το ίδιο νιώθω και τώρα, αλλά θεωρώ ότι θέλει χρόνο. Ο στόχος μας είναι να χτίζουμε και να κάνουμε μικρά βήματα μπροστά. Αυτά τα βήματα μπορεί να είναι μια νίκη και για μένα, αν η ομάδα μας περάσει στην επόμενη φάση, θα είναι κάτι σπουδαίο.
Εγώ πλέον είμαι πιο ώριμη από ποτέ. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι ένιωθα σαν να ήταν από τις πρώτες μου προετοιμασίες στις αρχές Μαΐου όταν και κάναμε την πρώτη μας συγκέντρωση…
Θέλω να είμαι υγιής και να ζήσω αυτό το Ευρωμπάσκετ όσο γίνεται πιο έντονα. Να απολαύσω αυτή την ευλογία που έχω να βρίσκομαι στην Εθνική Γυναικών. Να πάρω όσα μπορώ περισσότερα από το νέο σταφ αλλά και από τα κορίτσια που είναι εκπληκτικοί χαρακτήρες και ξεχωριστή η καθεμιά από αυτές.
Στα κορίτσια θέλω να υπενθυμίσω να αγαπούν την Εθνική Ομάδα μιας και αντιπροσωπεύουν μια ολόκληρη χώρα που παρά τις παθολογίες και τις ελλείψεις, όταν θέλει βρίσκει τον τρόπο να μάχεται με πάθος, συνοχή, οξυδέρκεια και τόλμη και μπορεί ως σύνολο να πετύχει πολλά, μικρά ή μεγάλα θαύματα!
Να βρίσκουν την πνευματική δύναμη να κλείνουν τα αυτιά τους σε εξωτερικά ερεθίσματα και να δουλεύουν σκληρά προς το κοινό καλό και στόχο!».
Πηγή: ΕΟΚ e-magazine
