Του Χρήστου Σωτηρακόπουλου
Ακούγοντας πως έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 66 ετών ο Αλεσάντρο Σαμπέλα, θυμήθηκα μια ιστορία που αποδεικνύει πως μερικές φορές κάποια πράγματα είναι γραμμένα να συμβούν!
Ο Αργεντινός που οδήγησε τη χώρα του στον τελικό του Μουντιάλ του 2014 στα γήπεδα της Βραζιλίας, βρέθηκε πάρα πολύ κοντά στο να έρθει στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό, κάποτε, το καλοκαίρι του 1978 πριν τον κερδίσει τελικά η Σέφιλντ Γιουνάιτεντ.
Ο Παναθηναικός τον είχε σχεδόν κλείσει και ήταν έτοιμος τον Ιούνιο του 1978 να τον φέρει στην Αθήνα , αλλά μία μοιραία καθυστέρηση της ελληνικής ομάδας στην απάντηση προς την Ρίβερ Πλέιτ για το αν θα αποδεχόταν τους οικονομικούς όρους και μία αναβολή τριών ημερών στο αν αποδέχεται να δώσει προκαταβολή, άλλαξε τα πάντα!
Μάλιστα ο Σαμπέλα είχε δώσει συνέντευξη μαζί με την γυναίκα του στους απεσταλμένους της εφημερίδας ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ, τον Ευάγγελο Σέμπο και τον αείμνηστο Γιώργο Βενετούλια , όπου τόνιζε πως τα είχε βρει σε όλα με την ελληνική ομάδα και περίμενε την ειδοποίηση της Ρίβερ Πλέιτ για το πότε θα μπορούσε να έρθει στην χώρα μας για να υπογράψει.
Ο Γκόμεζ Φαρία ήταν ο άνθρωπος κλειδί σε αυτή την συνδιαλλαγή. Είχε αναλάβει για τον Παναθηναικό να εντοπίσει στόχους στην Λατινική Αμερική και ήταν εκείνος που το 1972 είχε ανοίξει το δρόμο για την αθρόα εισαγωγή παικτών στην Ελλάδα από αυτή την ποδοσφαιρομάνα ήπειρο. Τότε είχε φέρει στον ΠΑΣ Γιάννενα την θρυλική πεντάδα των Κοντογεωργάκη, Γκλασμάνη, Μοντέζ, Αλβαρέζ, Λίσα που μετέβαλλε την εικόνα του «Άγιαξ της Ηπείρου» βοηθώντας τον σύλλογο να εκτοξευτεί στην Α’ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία του του.
Πηγαίνοντας στην Αργεντινή για το Μουντιάλ που διεξαγόταν τότε, ο Φαρία ειδοποίησε την διοίκηση του Παναθηναικού πως υπήρχε ένας φορ που η Ρίβερ με 120.000 δολλάρια τον παραχωρούσε. Ο προπονητής του Παναθηναικού (και μεγάλη φυσιογνωμία του πολωνικού ποδοσφαίρου) Κάζιμιρτζ Γκόρσκι προτιμούσε να προχωρήσει μία άλλη περίπτωση, αυτή του συμπατριώτη του, Σάρμαχ ο οποίος υπό τις οδηγίες του Γιάτσεκ Γκμοχ είχε παίξει στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Ο Γκόρσκι φεύγοντας στις 24 Ιουνίου για την Πολωνία για τον γάμο της κόρης του, είχε κανονίσει ραντεβού με τον Σάρμαχ που άλλωστε ο ίδιος τον είχε χρίσει διεθνή το 1974. Ο τότε γενικός γραμματέας του συλλόγου Γιάννης Μαλακατές που έτρεχε τις μεταγραφές, έψαχνε τρόπο να βρεθούν χρήματα αφού η διοίκηση η οποία ο (ιστορικός παράγων του συλλόγου) Απόστολος Νικολαίδης είχε σχηματίσει, αντιμετώπιζε τεράστια προβλήματα ρευστότητας. Μάλιστα υπέβοσκε μεγάλη κόντρα με την αντιπολίτευση που έκαναν οι Μαυροκουκουλάκης και Αγνάντης οπότε έμοιαζε δύσκολο να παρθούν αποφάσεις.
Η λύση βρέθηκε στο πρόσωπο του αείμνηστου Παύλου Γιαννακόπουλου, που αν και δεν ήταν μέλος της διοίκησης, ποτέ από το 1972 δεν είχε αρνηθεί οικονομική βοήθεια. Την έκκληση να βοηθήσει έκανε ο (τότε γιατρός της ομάδας και μετέπειτα πρώτος πρόεδρος της ΕΠΑΕ μόλις έγινε το 1979 επαγγελματικό το ελληνικό ποδόσφαιρο) Μάκης Ιθακήσιος.
Ο Παυλος οπως πάντα προθυμοποιήθηκε να δώσει τα χρήματα που χρειαζόταν ο σύλλογος για να γίνει η μεταγραφή όμως είχε φτάσει το Σαββατοκύριακο και η προκαταβολή δεν μπορούσε να σταλεί σε συνάλλαγμα πριν την Δευτέρα.
Ζητήθηκε μια παράταση 48 ωρών τηλεφωνικά αλλά δεν μπορούσε εύκολα να κάνει κάποιος τότε συνάλλαγμα τόσα πολλά λεφτά! Είχε φτάσει Πέμπτη και οι συνεχιζόμενες καθυστερήσεις και μία πρόταση που έφτασε στη Ρίβερ Πλέιτ από την Αγγλία και τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ άλλαξαν τα δεδομένα. Ο Σαμπέλα προτίμησε να πάει στο Γιόρκσαιρ και να φορέσει τα ερυθρόλευκα αναδεικνυόμενος σε αστέρι για τις «λεπίδες» παίρνοντας εν συνεχεία μεταγραφή στην Λιντς Γιουνάιτεντ.
Ο Σάρμαχ δεν ήρθε ποτέ αφού τα χρήματα που ζητούσε ήταν εξωφρενικά και ο Παύλος Γιαννακόπουλος έδωσε τελικά τα λεφτά ως ταμειακή διευκόλυνση για να κερδίσει ο Παναθηναικός τη μάχη με την ΑΕΚ για τον εξτρέμ της Βέροιας, Χρήστο Υφαντίδη.
Ο Φαρίας συνέχισε να ψάχνει για παίκτη από την Αργεντινή. Ετσι προέκυψε ξανά το ενδιαφέρον για έναν αριστεροπόδαρο χαφ που είχε δοκιμαστεί το 1975 αλλά είχε απορριφθεί από τον ΠΑΟ. Ο παίκτης αυτός το 1978 είχε μείνει την τελευταία στιγμή, μαζί με τον νεαρό Ντιέγκο Μαραντόνα, εκτός από την αποστολή της Αργεντινής για το Μουντιάλ! Το όνομα του; Χουάν Ραμόν Ρότσα!
Εκείνος ήρθε τελικά 17 μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1979 στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία!
Πηγή: England 365
