Του Ιωάννη Πέππα
Ο Ισπανός δεξιός ακραίος επιθετικός Αμάρο Αμάνθιο (Amancio Amaro Varela), γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1939, στη Λα Κορούνια της Γαλικίας. Στη μεταβατική εποχή της Ρεάλ Μαδρίτης, των πολλών Ευρωπαϊκών επιτυχιών, έψαχναν εναγωνίως τον διάδοχο των μεγάλων άσσων, αφού η ομάδα άδειαζε από τους πολύ μεγάλους σταρ των προηγούμενων χρόνων. Θεώρησαν, όπως αποδείχτηκε ορθότατα, ότι είχαν βρει τον διάδοχό τους, στο πρόσωπο ενός πιτσιρικά που αγωνιζόταν, ως δεξιός ακραίος κυνηγός, στη Β’ κατηγορία της Ισπανίας!
Τι τον έκανε να ξεχωρίζει μέσα στο γήπεδο; Οι εντυπωσιακές ενέργειες, οι θαυμάσιες ντρίπλες και οι ξαφνικές αλλαγές ρυθμού που προκαλούσαν πανικό σε κάθε άμυνα. Στα μειονεκτήματά του, ο υπερβολικός ατομισμός! Ήταν ο πρώτος μεγάλος μετά τους μεγάλους! Ο «El Brujo» (Ο Μάγος), όπως ήταν το παρατσούκλι που του κόλλησαν στη Μαδρίτη, λόγω της εκπληκτικής ντρίμπλας του, θεωρείται μέχρι και σήμερα από πολλούς, ως ο πιο προικισμένος τεχνικά Ισπανός ποδοσφαιριστής Όλων των Εποχών! Πήγε το 1962 στη Ρεάλ και αγωνίστηκε σε αυτήν για 14 ολόκληρα χρόνια (1962-1976), κατακτώντας 9 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα και το 6ο της Κύπελλο Πρωταθλητριών! Πέτυχε 155 τέρματα σε 471 παιχνίδια, ενώ κέρδισε δυο φορές τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Ισπανία!
Είχε επιλέξει το Αμάνθιο για επώνυμο και το Αμάρο για μικρό, βάζοντας το Βαρέλα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία 15 ετών, το 1954 στη Βικτόρια στην περιοχή της Σάντα Λουτσία, στη γενέτειρά του. Τη σεζόν του 1958/59 εντάχθηκε στη Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, η οποία τότε αγωνιζόταν στην ισπανική Β’ κατηγορία. Έπαιζε στη ομάδα του τόπου του κι ήταν ευτυχισμένος. Τη χρονιά που ανέβηκαν στη Πριμέρα Ντιβιζιόν (1961/62), άρχισε να τραβάει την προσοχή των κατασκόπων των μεγάλων ομάδων, όπως της Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ στο τέλος αυτής της σεζόν, αναδείχθηκε Πρώτος Σκόρερ στη Β’ Κατηγορία! Ο Σαντιάγκο Μπερναμπέου (Santiago Bernabéu), ο εμβληματικός ηγέτης της «Βασίλισσας», έδωσε την εντολή να αποκτηθεί ο πιτσιρικάς, παρά το αστρονομικό για την εποχή ποσό των 10 εκατομμυρίων πεσετών που κόστισε και έκανε καλά, αφού σύντομα ο Αμάνθιο έγινε ο πρώτος μεγάλος σε μια ομάδα που έφθειρε σιγά-σιγά. Πήγε στη Μαδρίτη το 1962 και μπόρεσε να κρατήσει τη θέση του μέχρι το 1976.
Έκανε το ντεμπούτο του σε ευρωπαϊκό παιχνίδι εναντίον της Άντερλεχτ, σε μια ισοπαλία 3-3 στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου και στο πρωτάθλημα εναντίον της Ρεάλ Μπέτις, στην Σεβίλλη, στη νίκη με 5-2 νίκη για την Ρεάλ Μαδρίτης. Τη σεζόν 1963/64, έφτασε με τη Ρεάλ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, αλλά ηττήθηκε από την Ίντερ του Μιλάνου με 1-3. Η επόμενη περίοδος ήταν πιο απογοητευτική, αφού η Μπενφίκα απέκλεισε την νεανική ομάδα της Μαδρίτης στα προημιτελικά. Η περίοδος που ακολούθησε, η 1965/66, ήταν αυτή που έφερε την επιτυχία! Στο ρόστερ του εμβληματικού προπονητή της «Βασίλισσας» του Μιγκέλ Μουνιόθ (Miguel Muñoz), προστέθηκαν παίκτες όπως ο Πίρι, (José Martínez Sánchez, ‘’Pirri’’), ο Μανουέλ Βελάσκεθ (Manuel Velázquez Villaverde), ο Μανουέλ Σαντσίς (Manuel Sanchís Martínez), πατέρας του μετέπειτα άσου της Ρεάλ και ο Ραμόν Γκρόσο (Ramón Moreno Grosso), δημιουργώντας την ομάδα που έμεινε στην ιστορία της με το παρατσούκλι «Ye-Ye», από τη μανία της εποχής, το συγκρότημα των Μπιτλς!
Δυνατή στην άμυνα και καταστροφική στην επίθεση, η ομάδα έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, στο Χέιζελ των Βρυξελλών, στις 11 Μαΐου του 1966, βρίσκοντας απέναντί της την Παρτιζάν Βελιγραδίου. Ο Βέλιμπορ Βάσοβιτς (Velibor Vasović) σκόραρε το πρώτο γκολ του αγώνα, ενώ ο Αμάνθιο ήταν αυτός που τον ισοφάρισε, 20’ λεπτά πριν το τέλος, για να έλθει 5’ λεπτά αργότερα, ένα βροντερό σουτ από 30 μέτρα, του συμπαίκτη του Φερνάντο Σερένα (Fernando Rodríguez Serena), για να δώσει τον πρώτο και μοναδικό Ευρωπαϊκό τίτλο στον Αμάνθιο! Στις 6 πρώτες σεζόν του στη Μαδρίτη, κατέκτησε ένα εκπληκτικό σερί 6 τίτλων στην ισπανική La Liga. Θα κερδίσει άλλους 3, για να βρει 9 τίτλους πρωταθλητή Ισπανίας στο σύνολο, κατακτώντας ακόμα και 3 ισπανικά Κύπελλα! Αγωνίστηκε σε 471 παιχνίδια με τη λευκή φανέλα και πέτυχε 155 τέρματα, έχοντας μέσο όρο 0.33 γκολ ανά παιχνίδι, ενώ κέρδισε δυο φορές, το 1969 και το 1970, τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Ισπανία.
Παράλληλα, με την εθνική ομάδα της Ισπανίας, πανηγύρισε τον πρώτο της τίτλο, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1964, νικώντας με 2-1 τη Σοβιετική Ένωση. Χρειάστηκε να περιμένουν 44 ολόκληρα χρόνια οι Ισπανοί για να γευτούν τον επόμενο ευρωπαϊκό τίτλο, το 2008 στην Ελβετία και την Αυστρία. Ξεκίνησε να παίζει για την εθνική Ισπανίας, στις 25 Νοεμβρίου του 1962, στο Βουκουρέστι, στη νίκη επί της Ρουμανίας με 3-1. Συμμετείχε σε 42 αγώνες της «Φούρια Ρόχα», σημειώνοντας 11 τέρματα. Έπαιξε και στα 2 από τα 3 παιχνίδια που έπαιξε η Ισπανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966. Το τελευταίο του παιχνίδι με το εθνόσημο, το έπαιξε στις 13 Φεβρουαρίου του 1974, στη Φρανκφούρτη, στον αγώνα μπαράζ για τη πρόκριση στη Τελική Φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Δυτικής Γερμανίας, στην ήττα από τη Γιουγκοσλαβία με 0-1. Ως παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης, έφθασε σε τέτοια διεθνή φήμη, που είχε την τιμή να κληθεί στη Μικτή Κόσμου από τη FIFA.
Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο έγινε προπονητής κι ασχολήθηκε με τα τμήματα υποδομής της Ρεάλ. Ανακάλυψε τον Εμίλιο Μπουτρεγκένιο (Emilio Butragueño), τον Μανουέλ Σαντσίς (Manuel Sanchís), τον Μίτσελ Σάντσεθ (Michel Sanchez) και άλλους. Την περίοδο 1984/85, προπόνησε την πρώτη ομάδα και κέρδισε το Κύπελλο UEFA! Τη προηγούμενη χρονιά είχε κερδίσει με τη Καστίγια, τη δεύτερη ομάδα της Ρεάλ, το πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας! Υπήρξε από τους υποστηρικτές του Φλορεντίνο Πέρεθ (Florentino Pérez) για τον προεδρικό θώκο της «Βασίλισσας» και το 2000, τον έπεισε να προωθήσει, σε νευραλγικές θέσεις του συλλόγου, παίκτες που έχουν τιμήσει τη φανέλα των «Μερένγκες».
PALMARES
Εφηβική καριέρα
- 1954–1958: Victoria Club de Fútbol
Επαγγελματική καριέρα
- 1958–1962: Real Club Deportivo de La Coruña
- 1962–1976: Real Madrid Club de Fútbol, 344 (119)
Διεθνής
- 1962–1974: Ισπανία, 42 (11)
Προπονητική καριέρα
- 1976/77: Real Madrid Club de Fútbol (ομάδα Νέων)
- 1982–1984: Real Madrid Castilla Club de Fútbol
- 1984/85: Real Madrid Club de Fútbol
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με την Real Madrid
- Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης: 1965/66
- Πρωτάθλημα Ισπανίας: 9 (1962/63, 1963/64, 1964/65, 1966/67, 1967/68, 1968/69, 1971/72, 1974/75, 1975/76)
- Κύπελλο Ισπανίας: 3 (1969/70, 1973/74, 1974/75)
Διεθνείς
Με την Ισπανία
- Κύπελλο Εθνών Ευρώπης -Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1964
Προσωπικές Διακρίσεις
- Κορυφαίος Σκόρερ Ισπανικού Πρωταθλήματος (Pichichi): 2 (1968/69, 1969/70)
- Κορυφαίος Σκόρερ Ισπανικού Πρωταθλήματος Β’ Κατηγορίας (Pichichi Segúnda División): 1961/62
- Χρυσή Μπάλα: 3η θέση το 1964
- Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 1964
- Μέλος Επιλέκτων FIFA: 1968
Πηγή: Ευλογημένο Ποδόσφαιρο
