Διάβασα με προσοχή τα αποθεωτικά άρθρα του για τα θαύματα που έχει πετύχει ο Πεπ Γκουαρδιόλα στην Μάντσεστερ Σίτι. Όλα δικαιολογημένα και αναμενόμενα. Ο Πεπ είναι ο καλύτερος προπονητής του καιρού μας, ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών και εκείνος ο οποίος με την εκπληκτική Μπαρτσελόνα της περασμένης δεκαετίας έσπρωξε συνολικά το ποδόσφαιρο μπροστά με τρόπο που μόνο ο Ρίνους Μίχελς και ο Γιόχαν Κρόιφ είχαν πετύχει πριν από εκείνον. Πιθανότατα δε ο Καταλανός υπήρξε πιο επιδραστικός από όλους. Το ποδόσφαιρο που παίζεται σήμερα στο τοπ–επίπεδο είναι με παραλλαγές το ποδόσφαιρο του: επιθετικό και συνδυαστικό, με ασφυκτική πίεση ψηλά, διαρκή κίνηση και εναλλαγή θέσεων και ρόλων.
Ο ίδιος δεν σταματά να σκέφτεται και να πειραματίζεται, ακόμα και όταν δεν υπάρχει προφανής λόγος, ακόμα και όταν κρίνονται τα μεγαλύτερα τρόπαια. Τους τελευταίους μήνες καθιέρωσε σύστημα με τέσσερα στόπερ στην ενδεκάδα (Ντίας, Ακάνζι, Άκε, Στόουνς) με έναν μόνο ακραίο μπακ, τον Γουόκερ που δεν παίζει ακριβώς ως ακραίο μπακ και με καθαρό εξάρι τον Ρόδρι. Και εντούτοις αυτό το βαρύ και στα χαρτιά αμυντικογενές σχήμα απέδωσε εξαιρετικό επιθετικό ποδόσφαιρο, έπνιξε Μπάγερν και Ρεάλ (ειδικά με τους Μαδριλένους στο δεύτερο παιχνίδι προσέφερε μια εξαιρετική παράσταση) ενώ έφερε στη Σίτι το εγχώριο νταμπλ. Πλην όμως επειδή ο Πεπ είναι… Πεπ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το άλλαξε.
Ο Γουόκερ έμεινε στον πάγκο, ο Στόουνς απέκτησε έναν ακόμα πιο σύνθετο ρόλο στον οποίο αντεπεξήλθε ιδανικά, ο Ακάνζι βρέθηκε σε θέση οχταριού να περνά εξαιρετική κάθετη – key pass στον Σίλβα στη φάση από όπου προήλθε το γκολ του Ρόδρι. Εκ του αποτελέσματος ο πειραματισμός πέτυχε. Εκ της εικόνας του αγώνα όχι και τόσο. Η Σίτι δεν ήταν παραγωγική, ούτε κυριαρχική ως συνήθως, παρουσιάστηκε αγχωμένη, έκανε δυο μεγάλα αμυντικά λάθη που δεν πλήρωσε και στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα στάθηκε τυχερή αλλά και ικανή αφού ο Έντερσον που την έσωσε, παίκτης της ομάδας είναι. Το Τσάμπιονς Λιγκ εντούτοις το κατέκτησε πανάξια. Όπως και το τρεμπλ. Φέτος δεν είχε αντίπαλο σε Αγγλία και Ευρώπη.
Μετά από 7 χρόνια γεμάτα τίτλους και ευρωπαϊκές απογοητεύσεις, ο Πεπ φαίνεται ότι έφτιαξε επιτέλους ένα σύνολο από το οποίο είναι ικανοποιημένος –όχι απόλυτα, ποτέ δεν θα είναι απόλυτα ικανοποιημένος, πάντως αρκετά. Και για αυτό τα τελευταία χρόνια τα έξοδα της Σίτι έχουν μειωθεί. Παράλληλα όλος ο οργανισμός λειτουργεί πια πιο σωστά, ορθολογικά και ποδοσφαιρικά, χάρη στον Γκουαρδιόλα και τους συνεργάτες του (το αντίθετο δηλαδή από τσίρκο της Παρί ή πρόσφατα και της Τσέλσι).
Μέχρι εδώ όλα καλά. Τα παραπάνω είναι γεγονότα που δεν αμφισβητούνται.
Όπως είναι γεγονός ότι την τελευταία δεκαετία, η Μάντσεστερ Σίτι είναι δεύτερη στην Πρέμιερ Λιγκ όσον αφορά το net spending. Στο ισοζύγιο έσοδα-έξοδα δηλαδή τα έξοδα ήταν περίπου 1 δισεκατομμύριο λίρες περισσότερα. Μόνο η συμπολίτισσα Γιουνάιτεντ έχει μεγαλύτερο άνοιγμα για το συγκεκριμένο διάστημα. Με δεδομένο ότι την τελευταία πενταετία η Σίτι βρίσκεται μόλις στην 10η θέση του αντίστοιχου πίνακα, μπορείτε να φανταστείτε τις δαπάνες της προηγούμενης πενταετίας. Πέρα από τις αγορές και τις πωλήσεις, υπάρχει βεβαίως και το ύψος των συμβολαίων. Η Λίβερπουλ πήρε τον Νούνιες με πολλά λεφτά (όχι 100 εκατομμύρια βέβαια) και η Σίτι τον Χάλαντ με λιγότερα. Η Λίβερπουλ δεν θα μπορούσε να πάρει ποτέ τον Χάλαντ όμως, έτσι κι αλλιώς, διότι δεν θα μπορούσε ποτέ (με την υπάρχουσα οικονομική πολιτική) να πληρώσει το συμβόλαιο του. Ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης του Κλοπ, o Σαλάχ μετά την ανανέωση του συμβολαίου του, θα ήταν τρίτος στο ρόστερ της Σίτι πίσω από τον Ντε Μπρόινε και τον Χάλαντ. Γενικώς ο Σαλάχ είναι και ο μόνος ποδοσφαιριστής της Λίβερπουλ στην πρώτη δεκάδα των καλοπληρωμένων της Πρέμιερ Λιγκ (οριακά, στην 19η θέση υπάρχει ακόμα ένας των «Κόκκινων», ο Φαν Ντάικ). Όπου στις δυο πρώτες θέσεις βρίσκονται οι προαναφερθέντες σταρ της Σίτι, η οποία έχει ακόμα στο τοπ–20 τον Γκρίλις, τον Στόουνς, τον Φόντεν (και τον Κανσέλο που έχει δοθεί δανεικός).
Οι πίνακες λένε δυο μεγάλες αλήθειες:
1η: Χωρίς λεφτά δεν πας πουθενά.
2η: Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, διότι και η Γιουνάιτεντ π.χ. έχει δώσει ένα καράβι λίρες αλλά την Σίτι δεν την βλέπει.
Δεν ξέρω αν ο Πεπ χωρίς τέτοιο μπάτζετ στα χέρια του θα έφτιαχνε την ομαδάρα που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια. Ξέρω με βεβαιότητα όμως ότι χωρίς τον Πεπ ακόμα και με αντίστοιχο μπάτζετ η Σίτι ΔΕΝ θα ήταν η απόλυτη κυρίαρχος του αγγλικού ποδοσφαίρου την τελευταία δεκαετία.
Για να έχουμε εντούτοις την πλήρη εικόνα, οφείλω να θυμίσω και τα εξής: Το 2020 η Σίτι τιμωρήθηκε με διετή ευρωπαϊκό αποκλεισμό και βαρύ πρόστιμο από την ΟΥΕΦΑ για παραβιάσεις του Financial Fair Play. Η ποινή ακυρώθηκε στο CAS, όχι επειδή η Σίτι κρίθηκε αθώα, αλλά επειδή οι αρμόδιοι δικαστές έκριναν ότι τα παραπτώματα είχαν παραγραφεί εξαιτίας παρέλευσης μεγάλου χρονικού διαστήματος.
Τον Φεβρουάριο του 2023 και μετά από έρευνα που ξεκίνησε το 2018, η Πρέμιερ Λιγκ απήγγειλε στη Σίτι κατηγορίες για 115 περιπτώσεις παραβίασης του Financial Fair Play από το 2009 έως και το 2018. Η υπόθεση βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη.
Ο Πεπ όταν ρωτήθηκε σχετικά, και στις δυο περιπτώσεις υπερασπίστηκε τον σύλλογο.
Προσωπικά, ως γνήσιος Έλληνας, αμφιβάλω για το κατά πόσον η Σίτι θα τιμωρηθεί τελικά. Και ασφαλώς δεν είμαι αφελής, γνωρίζω ότι το ποδόσφαιρο εξελίσσεται ταχύτατα σε μια άγρια μορφή σύγχρονου καπιταλισμού. Δεν θεωρώ ότι η Σίτι είναι δαίμονες και όλοι οι άλλοι άγγελοι. Καθαρά ποδοσφαιρικά ευγνωμονώ κι εγώ τον Πεπ για όσα έχει προσφέρει στο άθλημα. Η ταύτισή του με την Σίτι του Σεΐχη Μανσούρ όμως θολώνει αρκετά την εικόνα του. Τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. Δεν γίνεται να την αγνοήσεις.
Και εν πάση περιπτώσει πάντα θα αγαπώ περισσότερο τον Κλοπ που κατέκτησε τα πάντα και έφερε την πολεμική μηχανή της Σίτι στα όρια της τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς financial doping, ούτε καν ως υποψία.
Παίζει ρόλο ότι είμαι και Λίβερπουλ από μικρό παιδί, δε λέω.
Αλλά ρε παιδιά, για να φύγουμε από την Αγγλία, ανάμεσα στον προπονητή που πήρε δυο πρωταθλήματα με την Ντόρτμουντ και αρνήθηκε να πάει στην Μπάγερν και στον προπονητή που πήγε στην Μπάγερν και πήρε τον Γκέτσε το πρώτο καλοκαίρι και τον Λεβαντόφσκι το επόμενο (από την Ντόρτμουντ φυσικά), εσείς ποιον θα συμπαθούσατε περισσότερο;
Πηγή: Sdna
