Του Μιχάλη Τσόχου
Η φετινή χρονιά του ελληνικού πρωταθλήματος, είναι η πρώτη μετά από πάρα πολλά χρόνια που ισχύει περισσότερο από κάθε άλλη το “ο πρώτος τα πάντα, ο δεύτερος τίποτα…”. Είναι η πρώτη χρονιά στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος των πλέι οφ, που είτε βγεις δεύτερος, είτε βγεις τέταρτος αυτό δεν έχει καμία διαφορά, είτε κατακτήσεις το Κύπελλο, είτε βγεις δεύτερος δεν υπάρχει καμία διαφορά.
Ο πρώτος, ο πρωταθλητής παίζει Τσάμπιονς Λιγκ (προκριματικά εννοείται), οι επόμενοι, είτε δεύτερος, είτε Κυπελλούχος, είτε τρίτος, είτε τέταρτος, αν ο Κυπελλούχος είναι μέσα στους τέσσερις πρώτους, είναι το ίδιο πράγμα. Δεν παίζουν, όχι προκριματικά Τσάμπιονς Λιγκ, ούτε καν προκριματικά Europa League, πέφτουν απευθείας στα προκριματικά του Europa Conference League.
Ξεκινώ με αυτόν τον πρόλογο για να συνεννοηθούμε για τη σημασία που έχει το πρωτάθλημά μας, τα πλέι οφ του, το Κύπελλο και όλα τα υπόλοιπα από εδώ και στο εξής. Και το ίδιο θα ισχύσει και για την επόμενη χρονιά και θα δούμε και για πόσες ακόμη.
Ο Ολυμπιακός ήταν η ομάδα που αυτήν την σημαντική διαφορά, την… λόκαρε από το πρώτο λεπτό. Οχι μόνο η διοίκησή του, αλλά άπαντες στην ομάδα. Τον Μαρτίνς από τον Αύγουστο τον άκουγες σε κάθε επίσημη τοποθέτησή του να μιλάει για δύο πράγματα. Για την είσοδο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και για την κατάκτηση του πρωταθλήματος στο τέλος της σεζόν. Ολα τα υπόλοιπα τα θεωρούσε μπόνους. Η καλή πορεία στους ομίλους που ήθελε να κάνει η ομάδα, αλλά δεν έκανε, η συνέχεια στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις που ήθελε να πετύχει και πέτυχε, η διάκριση στο Europa League την οποία θέλει να πετύχει και δεν ξέρουμε αν θα τα καταφέρει, ήταν και παραμένουν το έξτρα, για τον οργανισμό Ολυμπιακός.
Οι δύο πραγματικοί στόχοι ήταν η συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και το πρωτάθλημα. Αυτά τα δύο είναι που επιτρέπουν την οικονομική ευημερία του club και φυσικά την δυνατότητα να διαθέτει το μεγαλύτερο μπάτζετ. Κάπως έτσι μπορεί να λέει όχι στον Ελ Αραμπί, όταν οι Αραβες στρώνουν χαλί με εκατομμύρια ευρώ για να τον δελεάσουν (διότι πρώτα του λέει, που θα πας εδώ παίζεις στο κορυφαίο επίπεδο στο Τσάμπιονς Λιγκ, και μετά του ανανεώνει το συμβόλαιό του, προσφέροντάς του 2 εκατ ευρώ καθαρά χρήματα ως ετήσιες απολαβές). Καμία ομάδα δεν μπορεί να δώσει τέτοιο συμβόλαιο χωρίς να παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Καμία ομάδα δεν μπορεί να πάρει παίκτη που θέλει η Πόρτο, αν δεν έχει να του προσφέρει το δέλεαρ του Τσάμπιονς Λιγκ, καμία ομάδα δεν μπορεί να πει στον Σεμέδο, ‘δεν σε δίνω στην Μπενφίκα’, αν δεν έχει το δέλεαρ του Τσάμπιονς Λιγκ κι’ αν στη συνέχεια δεν μπορεί να του δώσει και συμβόλαιο 1 εκατ ευρώ, όπως έκανε πρόσφατα ο Ολυμπιακός με τον Πορτογάλο κεντρικό αμυντικό προκειμένου να είναι χαρούμενος.
Ο Ολυμπιακός την εφετινή σεζόν είναι χειρότερος από την περσινή για διάφορους λόγους. Κυρίως γιατί το δίδυμο Τσιμίκας – Ομάρ ήταν σαφώς ανώτερο από το δίδυμο Ραφίνια – Χολέμπας και γιατί ο αντι – Ποντένσε δεν βρέθηκε. Παρά ταύτα ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να έχει εκείνες τις σταθερές στο παιχνίδι του που του επιτρέπουν να είναι καλύτερος από όλους τους εγχώριους αντιπάλους του και ασφαλώς φαβορί για τον τίτλο του πρωταθλητή που έχει βάλει ως πρώτο στόχο από την αρχή της σεζόν. Οι σταθερές βρίσκονται στην κορυφή της επίθεσης, στον άξονα της μεσαίας γραμμής, εκεί όπου το κενό του Γκιγιέρμε υπερκαλύφθηκε από τον Μ’Βιλά και στους στόπερ του με την παραμονή όλων των περσινών κεντρικών αμυντικών.
Κάπως έτσι προσπαθεί από Γενάρη μήνα να καλύψει κενά και να δημιουργήσει την ομάδα και που θα πάρει τον τίτλο, αλλά και που θα είναι έτοιμη για τα επόμενα κρίσιμα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Διότι τρίτη διαδοχική συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ (μία ως δεύτερος και μία ως πρωταθλητής έχει ήδη) θα σημαίνει αυτόματα ότι ο Ολυμπιακός θα έχει την τελευταία τριετία, περίπου 100 εκατ ευρώ περισσότερα έσοδα από τους ανταγωνιστές του στην Ελλάδα. Αδιανόητο νούμερο, αν σκεφτεί κανείς ότι η ΑΕΚ αυτά τα 3 χρόνια συνολικά 100 εκατ. δεν θα έχει κοστίσει.
Στο ίδιο ακριβώς χρονικό διάστημα η ΑΕΚ τη δική της συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ δεν την εξαργύρωσε με αγωνιστική ενίσχυση της ομάδας, και την επόμενη σεζόν έμεινε εκτός Ευρώπης γενικώς, ενώ ο ΠΑΟΚ τις δύο ευκαιρίες που είχε για να παίξει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ (μία ως πρωταθλητής και μία ως δεύτερος) δεν τις αξιοποίησε.
Παρά ταύτα τόσο η ΑΕΚ, όσο και ο ΠΑΟΚ δεν έδειξαν να διαισθάνονται ότι έρχεται φέτος αυτή η μικρή πτώση ποιότητας του Ολυμπιακού σε σχέση με την περσινή χρονιά, ώστε να προετοιμαστούν κατάλληλα για να του αρπάξουν τα ηνία και να του δημιουργήσουν τεράστιο ζήτημα, αφήνοντας τον δεύτερο και μακριά από τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Διότι κακά τα ψέματα για τον Ολυμπιακό θα ήταν αδύνατο να διατηρήσει το ίδιο μπάτζετ χωρίς την προοπτική του επόμενου Τσάμπιονς Λιγκ. Η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ έκαναν μία σειρά από λάθη σε κρίσιμες μεταγραφικές επιλογές (ο ΠΑΟΚ στον σέντερ φορ και τον αντι- Πέλκα) η ΑΕΚ σε όλες τις θέσεις της άμυνας και του τερματοφύλακα, με αποτέλεσμα και οι δύο να εμφανιστούν μέχρι τώρα ακόμη χειρότερες από τον Ολυμπιακό.
Η διαφορά όμως εν τέλει δεν έγινε μόνο στον σχεδιασμό της σεζόν, αφού και ο Ολυμπιακός είχε σοβαρές αστοχίες, αλλά στον προπονητή. ΠΑΟΚ και ΑΕΚ έχουν ήδη αλλάξει προπονητή, αντίθετα ο Μαρτίνς βαδίζει με ασφάλεια τον τρίτο του χρόνο στο τιμόνι του Ολυμπιακού, γνωρίζοντας καλά τα κατατόπια και παρά το γεγονός ότι ορισμένες από τις αστοχίες στον σχεδιασμό έχουν και τη δική του σφραγίδα, ο Ολυμπιακός είναι σοβαρός, πειθαρχημένος και άριστα προετοιμασμένος με απόλυτη προσήλωση στον στόχο. Το πρώτο ημίχρονο του ντέρμπι στο Καραϊσκάκη με την ΑΕΚ το επιβεβαιώνει… Φυσικά δεν τελείωσε τίποτα ακόμη με το +6 από τον Αρη, το +7 από τον ΠΑΟΚ και το +11 από την ΑΕΚ, αλλά αν ο Ολυμπιακός σε μία εβδομάδα φύγει και από την Τούμπα χωρίς ήττα, τότε μάλλον θα τρέχει μία κούρσα μόνος του…
Πηγή: Gazzetta
