Του Μάνου Ανδρουλάκη
Ο Μιχάλης Κρητικόπουλος γεννήθηκε 3 ημέρες μετά την έλευση του 1946 και μεγάλωσε στην προσφυγική κατοικία του Κυριάκου και της Βασιλείας.
Προέρχονταν από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας και στην οδό Χρήστου Λαδά 39 (σημερινή Ηρώων Πολυτεχνείου) ήλπιζαν ότι θα περάσουν μία ήρεμη ζωή, έπειτα από τόσες περιπέτειες.
Ο μικρός Μιχάλης, το τέταρτο αγόρι της οικογενείας, φοίτησε στο 3ο Δημοτικό Σχολείο και, παράλληλα, εργαζόταν ως μεταφορέας υποδημάτων σε καταστήματα της πρωτεύουσας, προκειμένου να βοηθά τους γονείς του.
Δεν ήταν ψηλό παιδί, αλλά οι πρωτιές στις σχολικές επιδείξεις φανέρωναν ότι διαθέτει πλούσιο ταλέντο στον αθλητισμό και δη στο ποδόσφαιρο.
Σε ηλικία 11 ετών, όμως, ο Κυριάκος Κρητικόπουλος «έφυγε» από τη ζωή και ο Μιχάλης αναγκάστηκε να παρατήσει τα γράμματα για να επικεντρωθεί στα προς το ζην.
Ομοίως και τα αδέρφια του: ο Γιώργος, ο Μπάμπης και ο Μανώλης – οι δύο τελευταίοι επίσης έπαιζαν ποδόσφαιρο εκείνη την εποχή.
Μαθητευόμενος υδραυλικός και… μπαλαδόρος
Η πρώτη του ενασχόληση ήταν μαθητευόμενος υδραυλικός στον πατέρα της ηθοποιού Μίρκας Παπακωνσταντίνου, η οποία γεννήθηκε σχεδόν δύο χρόνια μετά από εκείνον.
Παράλληλα, πάντως, επισκεπτόταν συχνά το γήπεδο της Νήαρ Ηστ, προκειμένου να κάνει προπονήσεις με την Α.Ε. Καισαριανής.
Σε ηλικία 19 ετών ο δαιμόνιος (και αμφιλεγόμενος) Αστέριος Μπέλλας του Παναιγιαλείου αντιλήφθηκε το ταλέντο του και τον έπεισε να μετακομίσει στην Αχαΐα.
Αγωνίστηκε στην τελευταία σεζόν της ομάδας στην Α’ Εθνική και εν συνεχεία ο περίφημος Εθνικός Πειραιώς του Δημήτρη Καρέλλα κινήθηκε για την απόκτησή του.
Τα highlights της καριέρας του στον σύλλογο του Πειραιά ήταν: το χατ-τρικ επί του Αιγάλεω στο 5-3 της 5ης Ιανουαρίου 1969, το «καρέ» επί του Ολυμπιακού Βόλου στο 6-0 της 30ής Μαΐου 1970, το χατ-τρικ επί του ΟΦΗ στο 6-0 της 1ης Νοεμβρίου 1970 και το χατ-τρικ επί του Παναθηναϊκού στο 3-3 με τον Παναθηναϊκό (26/3/1972).
https://youtu.be/1CGq4yfy2k4
«Ερυθρόλευκος» και γαμπρός
Η εκτελεστική του δεινότητα, η ταχύτητα, η ευελιξία, η αλτική ικανότητα ήταν μερικά από τα χαρακτηριστικά που τον έφεραν στον πρωταθλητή του 1973 Ολυμπιακό.
Με 19 γκολ σε 22 ματς πρωταθλήματος στην πρώτη του σεζόν απέδειξε ότι οι «ερυθρόλευκοι» του Νίκου Γουλανδρή έκαναν κίνηση-ματ.
Ο Κρητικόπουλος έμεινε στους «ερυθρόλευκους» μέχρι το 1980, ενώ όλο αυτό το διάστημα κατέκτησε τρία πρωταθλήματα (1974, 1975, 1980) και ένα κύπελλο (1975).
Παράλληλα, κατέγραψε 15 συμμετοχές σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις και σημείωσε τρία γκολ, με σημαντικότερο εκείνο της 2ας Οκτωβρίου 1974, όπου άνοιξε τον δρόμο για την πρόκριση επί της Σέλτικ (2-0 το τελικό σκορ).
Το 1975 έφτασε στο… τρεμπλ, αφού εκτός από το νταμπλ με τον Ολυμπιακό παντρεύτηκε την αγαπημένη του Άννα Κεφαλά, την κόρη του ιδιοκτήτη του μίνι μάρκετ της γειτονιάς.
Ο γάμος τους έγινε στον Άγιο Χαράλαμπο Ιλισίων, ενώ οι καρποί του έρωτά τους ονομάστηκαν Σίλια και Σίσσυ.
Η «Βαρβάρα»
Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια των ελληνικών γηπέδων ήταν το παρατσούκλι του Μιχάλη Κρητικόπουλου, το περίφημο «Βαρβάρα».
Ο Γιάννης Μαντζουράνης, ο θρυλικός «Εθνικάρας», έχει πει την εκδοχή του στην εφημερίδα «Φως των Σπορ»: «Ήταν το 1972. Ο Εθνικός έπαιζε στην Τούμπα, στην οποία είχαμε ανέβει και οι περίφημοι 300 του Λεωνίδα, με τσάρτερ που είχε πληρώσει ο αξέχαστος Δημήτρης Καρέλλας.
Ο αγώνας έγινε μέσα σε πολύ φανατισμένο κλίμα. Σε κάποια αντεπίθεση του Εθνικού στο δεύτερο ημίχρονο, ο Κρητικόπουλος σφηνώθηκε στην άμυνα και με κεραυνοβόλο κεφαλιά, που ήταν η σπεσιαλιτέ του, πέτυχε το γκολ φωνάζοντας: «Να, λοιπόν, εγώ είμαι ο βάρβαρος!»
Μία άλλη εκδοχή συνδέεται με ένα τηλεφώνημα που έγινε στα αποδυτήρια του Σταδίου Καραϊσκάκη από κάποια Βαρβάρα που φέρεται να τον αναζητούσε στην άλλη γραμμή.
Τη σεζόν 1980-81 ο Κρητικόπουλος μεταπήδησε στον Απόλλωνα Σμύρνης για μία τελευταία ποδοσφαιρική παράσταση, προτού επιστρέψει στον Παναιγιάλειο ως παίκτης-προπονητής και αποσυρθεί το 1984-85.
Παράλειψη θα ήταν αν δεν γινόταν αναφορά στις 28 συμμετοχές (3 γκολ) με την Εθνική Ελλάδας, το Παγκόσμιο Κύπελλο Ενόπλων του 1968 και το Βαλκανικό Κύπελλο Ελπίδων του 1969.
Το τέλος
Το Σάββατο 20 Ιουλίου 2002, ο Μιχάλης Κρητικόπουλος βρισκόταν στην Άνδρο για τα εγκαίνια του γηπέδου Ιωάννης Γουλανδρής.
Εκείνο το απόγευμα ο τοπικός Ολυμπιακός υποδεχόταν εκείνον του Πειραιά, εν μέσω αφόρητης ζέστης, η οποία δεν εμπόδισε τον θρυλικό Καισαριανιώτη να σκοράρει με πλασέ έπειτα από ασίστ του Όλεγκ Προτάσοφ.
Ξαφνικά γύρω στο 30ό λεπτό, το Νο20 των βετεράνων του Ολυμπιακού Πειραιά σωριάστηκε στο έδαφος από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και «πέταξε».
«Πέταξε» έτσι όπως πεταγόταν για να πάρει τις κεφαλιές που πολύ συχνά είχαν κατεύθυνση τα αντίπαλα δίχτυα και έγινε αθάνατος στις καρδιές των Ελλήνων φιλάθλων.
Ο δήμος Καισαριανής τον τίμησε, καθώς έδωσε το όνομά του στο Δημοτικό Στάδιο, ενώ η προτομή του κοσμεί τόσο τον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου όσο και το Μουσείο του Ολυμπιακού στο «Γ. Καραϊσκάκης».
Πηγή: Sport Retro
