Του Δημήτρη Καρύδα
Τα εμφανή οφέλη της μεγάλης νίκης του Ολυμπιακού στην Αγία Πετρούπολη ήταν πολλαπλά. Με βάση τη στυγνή λογική ότι Ευρωλίγκα σημαίνει νίκες η αντίδραση που έβγαλαν οι ερυθρόλευκοι για δεύτερη φορά μέσα στη φρέσκια σεζόν της Ευρωλίγκα ήταν μάλλον το μεγαλύτερο κέρδος τους. Μετά την ήττα της πρεμιέρας στο ΣΕΦ από την Ζάλγκιρις νίκησαν στο ΟΑΚΑ. Μετά την εντός έδρας ήττα της περασμένης εβδομάδας από την Εφές νίκησαν στη Ρωσία. Ανεξάρτητα της όποιας επί μέρους ανάλυσης αυτό από μόνο του σημαίνει ότι στην ομάδα λειτουργούν καλά…αντισώματα παρότι είναι υποχρεωμένη να παίζει μόνο ένα παιχνίδι τις περισσότερες εβδομάδες.
Φεύγοντας από το καθαρά βαθμοθηρικό κομμάτι και τα ευεργετικά-ψυχολογικά οφέλη της γρήγορης ανάκαμψης ο Ολυμπιακός έδωσε μια παραπάνω νότα αισιοδοξίας με την εμφάνιση στη Σιμπούρ Αρένα κυρίως για όσα δεν έκανε και όχι για αυτά που έκανε…
Το να γράψει κάποιος ότι η άμυνα του φετινού Ολυμπιακού είναι αυτή που θα τον κουβαλήσει το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου είναι σαν να προσπαθείς να αποδείξεις ότι ο πλανήτης είναι στρογγυλός. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται λοιπόν…
Ακόμη, όμως και σε βραδιές όπως αυτή που ο Ολυμπιακός μια ομάδα γεμάτη από χαρισματικούς σουτέρ-σκόρερ κατορθώνει να την κλειδώσει υπάρχουν αστερίσκοι: Οι αντίπαλοι του ευστόχησαν σε 13 τρίποντα με ποσοστό που φλέρταρε με το 40%. Η περιφερειακή άμυνα του Ολυμπιακού θέλει ακόμη πολύ δουλειά για να φτάσει στο επίπεδο ενέργειας και διάθεσης που βγάζουν οι παίκτες που παίζουν στο 3, στο 4 και στο 5. Η επιθετική λειτουργία του Ολυμπιακού συνεχίζει να είναι ένα αίνιγμα από βράδυ σε βράδυ… Ακόμη και από δεκάλεπτο σε δεκάλεπτο. Ο Ολυμπιακός στους επτά μέχρι τώρα αγώνες του έχει ξεπεράσει μόλις δύο φορές τους 80 πόντους. Το περιφερειακό του σουτ έχει μέρες που λειτουργεί…ρολόι και άλλες που απλά δεν είναι εκεί. Απέναντι στη ζώνη του Τσάβι Πασκουάλ ο Ολυμπιακός έχασε για σχεδόν ένα τετράλεπτο κάθε ρυθμό και επαφή με το καλάθι κάτι που οδήγησε σε ένα παραλίγο καταστροφικό 0-10. Ταυτόχρονα, τα λάθη δεν λείπουν κανένα βράδυ μέχρι τώρα. Και στα επτά παιχνίδια του στη φετινή Ευρωλίγκα ο Ολυμπιακός έχει κάνει +10 λάθη στο καθένα. Και σε αυτό το κομμάτι όμως υπάρχει διπλή ανάγνωση: Κέρδισε στην Αγία Πετρούπολη με 16 λάθη στο παθητικό του και κέρδισε σχετικά εύκολα. Προφανώς και με άλλους αντιπάλους δεν θα είχε αυτή την πολυτέλεια, όπως δεν την είχε για παράδειγμα μερικές μέρες νωρίτερα εναντίον της Εφές. Αλλά ο δείκτης των λαθών πρέπει να μειωθεί για να είναι ανταγωνιστικός και με τις ομάδες κορυφής.
Σε ατομικό επίπεδο το στοίχημα του Μπαρτζώκα με τον Χασάν Μάρτιν μοιάζει ήδη κερδισμένο καθώς ο σέντερ…τσέπης του Ολυμπιακού έχει ήδη αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί στο συγκεκριμένο επίπεδο. Χρειάζεται να κάνει καλύτερη διαχείριση των φάουλ γιατί δείχνει αρκετά επιρρεπής κάτι που του στερεί λεπτά παρουσίας σε πολλούς αγώνες. Αλλά όταν υπάρχει ένα project στα πρώτα στάδια δημιουργίας και επεξεργασίας του τέτοιες λεπτομέρειες είναι λογικό να υπάρχουν. Κάτι ανάλογο ισχύει και με τον Μακίσικ. Βγάζει ενέργεια, είναι ένα κινητό highlight αλλά δεν έχει μάθει ακόμη να ελέγχει και να κατευθύνει τις αντιδράσεις και την υπερ-ενεργητικότητα του. Αυτό τον οδηγεί σε μπόλικα λάθη που είτε καταγράφονται στη στατιστική του, είτε είναι απ΄ αυτά που δεν καταγράφονται αριθμητικά. Παρόλα αυτά είναι ήδη πολύτιμο κομμάτι στην αλυσίδα του Ολυμπιακού. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο 4-3 με ισοσκελισμένο ισοζύγιο (2 εντός έδρας ήττες-2 εκτός έδρας νίκες) και έχει φτάσει εδώ χωρίς ακόμη ο Κώστας Σλούκας να βρει ρυθμό και να έχει αφομοιώσει στο ελάχιστο τις υποχρεώσεις του νέου του ρόλου. Η σκληρή πραγματικότητα λέει ότι ο Σλούκας έχει παίξει πραγματικά καλά σε ένα μόλις από τα επτά αρχικά παιχνίδια της σεζόν. Προφανώς, θέλει και αυτός τον χρόνο του αλλά για την ώρα δεν έχει προσφέρει τα αναμενόμενα. Με όλα αυτά λοιπόν θα επαναλάβουμε ότι ο Ολυμπιακός έχει φτάσει στο 4-3 και το πλέον ευχάριστο μήνυμα που στέλνει στον κόσμο του είναι ότι πολλά από τα αρνητικά σημεία του παιχνιδιού είναι στοιχεία που ο χρόνος, οι αγώνες και η δουλειά μπορούν να βελτιώσουν. Η απαιτούμενη χημεία για μια ομάδα δεν είναι καθόλου… ύποπτη ή συζητήσιμη, ο Μπαρτζώκας έχει δείξει μια τρομακτική ευελιξία στη διαχείριση των παικτών του, χωρίς να κολλάει σε ονόματα, στεγανά και….αγκυλώσεις και αυτή ακριβώς η τελευταία αναφορά είναι μάλλον η πιο σημαντική. Μπορείς να διορθώσεις κομμάτια του παιχνιδιού στη διάρκεια μιας σεζόν αλλά δύσκολα μπορείς να διορθώσεις λανθασμένες επιλογές και μια λάθος φιλοσοφία στο κτίσιμο μιας ομάδας.
Πηγή: Nova Sports
