Του Γιάννη Φιλέρη
Ένα χρόνο συμπλήρωσε ο Ολυμπιακός παίζοντας (καλή) μπάλα στην Ευρώπη. Έφυγε “σκασμένος” από το Γουλβερχάμπτον γιατί δεν ήταν χειρότερος από τους ‘Λύκους’, με την πρόκριση να κρίνεται σε χιλιοστά για το αν ήταν οφ-σάιντ ή όχι ο Ελ Αραμπί (στο πολύ ωραίο γκολ που εν τέλει δεν μέτρησε), σε δυο ανισομερείς αποφάσεις του Πολωνού ρέφερι (ναι πέναλτι στον Ποντένσε, αλλά πέναλτι και στον Ελ Αραμπί) κι αν πάμε πέντε μήνες πίσω θυμηθείτε την αποβολή του Σεμέδο και το αυτογκόλ του Μπουχαλάκη με το οποίο η Γουλβς είχε ισοφαρίσει σε 1-1. Όλες οι λεπτομέρειες πήγαν στην πλευρά της Γουλβς.
Ακόμη και ο τραυματισμός του Σα, ήρθε στο πάρα πέντε. Οι ‘ερυθρόλευκοι’ στερήθηκαν τον βασικό τους τερματοφύλακα στο πιο σημαντικό ματς, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, της χρονιάς. Ούτε ένα ματς, έτσι για ζέσταμα δεν μπόρεσε να δώσει ο Μπόμπι Αλέν, που έπαιξε για πρώτη φορά φέτος στην Ευρώπη. Και ο πιο έμπειρος γκολκίπερ του κόσμου να ήταν, ένα τρακάρισμα θα το είχε, ειδικά στα πρώτα λεπτά.
Όταν ο Μπα του γύρισε την μπάλα (με τον Ποντένσε να παραμονεύει μέσα στην περιοχή, ενώ όλη η φάση έχει ξεκινήσει από λάθος πάσα του Ελ Αραμπί, προς τον Καμαρά, με τον Ολυμπιακό να χάνει… δυο φορές την κόντρα) ο Γάλλος μπερδεύτηκε. Σκέφτηκε να διώξει, ή να πάρει δεξιά, για να αποφύγει τον Ποντένσε, δεν υπολόγιζε στο ξεπέταγμα του κοντόσωμου Πορτογάλου και μπουρδουκλώθηκε. Έσπρωξε, έκανε πέναλτι…
Σφάλμα κλασικό, από ένα παίκτη που δεν έχει αγώνες στα πόδια του. Τερματοφύλακα, μάλιστα, τα λάθη του οποίου σημαίνουν… γκολ.
Το πόσο σημαντικό ήταν να έχει ο Ολυμπιακός τον βασικό του γκολκίπερ, δείτε τις καταπληκτικές αποκρούσεις του Ρουί Πατρίσιο στο έξοχο σουτ του Τσιμίκα στο πρώτο ημίχρονο και στην κεφαλιά του Χασάν στο δεύτερο. Όμως, ακόμη κι έτσι, οι Πειραιώτες, απείλησαν, μάλλον αδικήθηκαν στην φάση που ο Μπολί, παρεμπόδισε τον Ελ Αραμπί στον αέρα, σε σχεδόν ξεκάθαρη (τουλάχιστον για το VAR) φάση πέναλτι!
Αν όχι καλύτερος, ισάξιος του… ’99
Ας είναι, ωστόσο. Η ευρωπαϊκή πορεία του Ολυμπιακού ολοκληρώθηκε μετά από το 16ο παιχνίδι του, που έγινε την Πέμπτη στο Μολινό. Κράτησε κάτι περισσότερο από ένα έτος, είχε μεγάλα ματς, ωραίες στιγμές, σπουδαίες προκρίσεις. Συνολικά 7 νίκες, 3 ισοπαλίες, 6 ήττες. Ήταν τόσο μεγάλη, που ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές στο πρώτο μισό της σεζόν, ήταν από τους καλύτερους της… Γουλβς στον επαναληπτικό της Πέμπτης.
Ο Μάνος Μίχαλος, αμέσως μετά το ματς έκανε το τουίτ του απολογισμού
Ακόμα και με αυτό το τέλος ο φετινός @olympiacosfc ήταν ο καλύτερος που έχουμε δει ποτέ στην Ευρώπη – κι έχουμε δει πολλούς
— Manos Mihalos (@manmihalos) August 6, 2020
Υπερβάλλει; Ίσως ναι, γιατί υπάρχει και ο Ολυμπιακός της σεζόν 1998-99, όταν ξεκινώντας από τα προκριματικά, ήταν πρώτος στον όμιλό του στο τσάμπιονς λιγκ, πέρασε στους “8” της διοργάνωσης και έφτασε ένα βήμα πριν από μια ιστορική πρόκριση στους “4”, όταν ο αέρας πήρε την μπάλα, μπέρδεψε τον Ελευθερόπουλο και έδωσε στον Κόντε την ευκαιρία να γράψει το Ολυμπιακός-Γιουβέντους 1-1…
Η φετινή ομάδα του Μαρτίνς πλησιάζει κατά πολύ τα στάνταρ εκείνης του Μπάγεβιτς. Είναι δουλεμένη στο έπακρο, παίζει ποδόσφαιρο αξιώσεων, έχει πάθος, φαντασία, εμπειρία, ενθουσιασμό. Δεν του βγήκε απλά ένα παιχνίδι, δεν ήταν οι συγκυρίες που τον βοήθησαν. Αντίθετα, θα έλεγε κανείς ότι συνάντησε και ένα σωρό αντιξοότητες. Δεν είχε τον καλύτερο Έλληνα παίκτη του (Φορτούνη) για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω τραυματισμού, έχασε τον καλύτερό του ακραίο (Ποντένσε) αλλά και τον αντικαταστάτη του (Σουντανί).
Παρόλα αυτά δούλεψε με μεθοδικότητα, είχε ξεκάθαρη και οργανωμένη ποδοσφαιρική σκέψη, που εμφανίστηκε σχεδόν σε όλους τους αγώνες του στην Ευρώπη. Κι αυτό το οφείλει κατ’ αρχήν στον εξαιρετικό προπονητή του, προφανώς και στην ποιότητα των ποδοσφαιριστών του, οι οποίοι βρέθηκαν φέτος στο Ρέντη…
Πόσοι θα είναι του χρόνου;
‘Ενα καλό ερώτημα είναι πόσοι απ’ αυτούς τους ποδοσφαιριστές θα βρίσκονται του χρόνου στον Ολυμπιακό. Ο Ομάρ εγκαταλείπει. Πιθανότατα και ο Σεμέδο. Ακούγονται πάρα πολλά και για τον Σα. Και μη ξεχνάμε ότι το πιο καυτό όνομα των πρωταθλητών φέτος ήταν ο Κώστας Τσιμίκας τον οποίο ορέγονται στην Πρέμιερ Λιγκ, ομάδες όπως η Λίβερπουλ, καθόλου άδικα. Μάνι-μάνι, μιλάμε για τους τέσσερις της σπουδαίας αμυντικής γραμμής που παρουσίασε φέτος ο Ολυμπιακός, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι θα φύγουν άπαντες.
Ο Καμαρά επίσης έχει ‘συγκινήσει’ ομάδες από το εξωτερικό, πολύ πιθανό να υπάρξει και πρόταση για τον Σισέ. Ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει ότι δεν διστάζει να μπει στη διαδικασία της πώλησης των παικτών που ο ίδιος αναδεικνύει. Δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς, σε ένα ποδόσφαιρο που το πάρε-δώσε, μοιάζει πλέον με ασταμάτητο γαϊτανάκι.
Αυτή είναι, ενδεχομένως και η διαφορά του φετινού Ολυμπιακού με εκείνον του ’99. Τότε ήταν σχεδόν απίθανο να έρθουν ομάδες και να του πάρουν τους καλύτερους παίκτες του. Τώρα, αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό ενδεχόμενο…
Επενδύοντας στη δουλειά
Αυτό, που έκανε ωστόσο φέτος, πέραν των εμφανίσεων και μιας αξιοπρόσεκτης πορείας (με 7 νίκες σε άλλες εποχές θα έφτανε πολύ ψηλά, τώρα δεν μπήκε καν στους “8”, αυτό όμως είναι πλέον ένα μόνιμο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου, με τις ομάδες μας να ξεκινούν από πολύ νωρίς τις υποχρεώσεις τους) ήταν να δουλέψει σε σωστές ποδοσφαιρικές βάσεις.
Η επένδυση του σε αυτό τον τομέα είναι απαραίτητο να συνεχιστεί. Ο Πέδρο Μαρτίνς κέρδισε και με το δίκιο του την εμπιστοσύνη πρώτα της διοίκησης και μετά του κόσμου, πείθοντας για το πόσο σωστά βλέπει το ποδόσφαιρο, αλλά και έμαθε τον Ολυμπιακό.
Προφανώς, γίνονται κινήσεις και για την ενίσχυση της ομάδας, άρα δεν θα… φύγουν μόνο κάποιοι. Θα έρθουν κιόλας. Το σημαντικό είναι ότι θα ενταχθούν και αυτοί σε ένα οργανισμό που έχει μάθει, πλέον, να δουλεύει σκληρά και η ενσωμάτωσή-αξιοποίησή τους να είναι πιο εύκολη.
Ο Ολυμπιακός έβαλε γερές βάσεις την τελευταία διετία. Και πάνω σε αυτά τα θεμέλια θα συνεχίσει να χτίζει και του χρόνου, ελπίζοντας ότι θα έχει και τα ίδια αποτελέσματα. Και το 1998-99, άλλωστε, το ίδιο είχε κάνει. Θεμελίωνε τις βασικές αρχές μιας ομάδας, που πήγε τρένο σχεδόν μια δεκαετία…
Πηγή: Contra
