Του Μιχάλη Τσόχου
Με τον κίνδυνο να γίνω κουραστικός θα γράψω για μία ακόμη φορά την εξής φράση. Δεν υπάρχει κανένα ντέρμπι ελληνικού πρωταθλήματος, κανένα ματς γενικώς που μπορεί να είναι για μία ελληνική ομάδα πιο σημαντικό από ένα ευρωπαϊκό αγώνα της. Κανένα.
Νομίζω, ότι αυτό δεν έχει γίνει κατανοητό σε καμία ελληνική ομάδα, νομίζω ότι ακόμη και στον Ολυμπιακό που δίνει τεράστιο βάρος στην Ευρώπη αν έκανες την ερώτηση την περασμένη Τρίτη “ισοπαλία με την Σίτι εντός και ήττα από τον Αρη το Σάββατο, ή ήττα από την Σίτι εντός και τρίποντο στο Βικελίδης;”, θα διάλεγαν το δεύτερο.
Αφήνω στην άκρη όμως τον Ολυμπιακό που τα τελευταία χρόνια σε γενικές γραμμές τα δίνει όλα στην Ευρώπη και έρχομαι σε όλους τους υπόλοιπους με αφορμή την εικόνα (κυρίως αυτή) της ΑΕΚ στο ματς με τη Ζόρια στο ΟΑΚΑ, αλλά και την αδυναμία του ΠΑΟΚ να πάρει ένα αποτέλεσμα πρόκρισης στους 32 του Europa League, παρά το γεγονός ότι προηγήθηκε με 2-0 στο πρώτο τέταρτο του αγώνα με την Αϊντχόφεν.
Η λάθος προσέγγιση στο ματς από τον Καρέρα το μικρό πρόβλημα…
Και ξεκινώ από την ΑΕΚ. Δυσκολεύομαι να καταλάβω αν ο Καρέρα είχε αντιληφθεί την σημασία της αναμέτρησης με τη Ζόρια με τα όσα επέλεξε να κάνει, ούτε φυσικά σε ένα τόσο σημαντικό ματς μπορώ να ασπαστώ την λογική του ροτέισον. Αφήνω στην άκρη το σκεπτικό του για το 3-5-2, παρά το γεγονός ότι προφανέστατα είναι ένα διάτρητο, όσον αφορά την ποδοσφαιρική λογική. Ας πούμε ότι θεώρησε πετυχημένη συνταγή ότι συνέβη στο πρώτο παιχνίδι. Βεβαίως σε ένα ματς που η ΑΕΚ θέλει μόνο να επιτεθεί, το πρόβλημα δεν είναι ότι βάζει τρεις στόπερ, όπως για μία ακόμη φορά λανθασμένα υποθέτουν οι περισσότεροι. Στο ερώτημα “Μα τρεις στόπερ κόντρα στη Ζόρια ρε κόουτς;”, η απάντηση που μπορεί να δώσει ο Καρέρα είναι πανεύκολη και αποστομοτική. “Ναι με 3 στόπερ της έβαλα τέσσερα στην Ουκρανία και θα μπορούσα να βάλω έξι…”
Θα ξαναγράψω, ότι η πιο επιθετική ομάδα στον κόσμο, η Αταλάντα, παίζει με τρεις στόπερ μονίμως, αλλά πως συμπληρώνει αυτούς τους τρεις στόπερ; Θα θυμίσω ότι η Λέστερ παίζει με τρεις στόπερ και έβαλε 4 στη Ζόρια, 4 στη Μπράγκα εντός, 3 στη Μπράγκα εκτός και 2 στην ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Θα ξαναγράψω ότι αν θες το 3-4-3 μπορεί να γίνει το πλέον επιθετικό σύστημα στο ποδόσφαιρο, αλλά με τα κατάλληλα αγωνιστικά χαρακτηριστικά των προσώπων που παίζουν στις υπόλοιπες επτά θέσεις.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι ότι ο Καρέρα έβαλε τρεις κεντρικούς αμυντικούς, είναι ότι μαζί τους έβαλε τρία αμυντικά χαφ και δύο ακραία μπακ που δεν ξέρουν να επιτεθούν, αλλά να αμυνθούν μόνο. Αυτό είναι το πρόβλημα. Οτι από την ΑΕΚ των 3 στόπερ έλειπε στον άξονα ο Μάνταλος και στα φτερά, δύο παίκτες που να μπορούν να συνεισφέρουν στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού.
H AEK στην Ουκρανία στον άξονα είχε τον Μάνταλο στη θέση του Σιμόες και τον Βασιλαντωνόπουλο στη θέση του Μπακάκη. Η λειτουργικότητά της λοιπόν σε αυτό το 3-5-2 ήταν σαφώς καλύτερη όσον αφορά την επιθετική δημιουργία. Και θα ήταν ακόμη καλύτερη αν αριστερά αντί του Ινσούα είχε το Λόπες (αλήθεια γιατί η ΑΕΚ πήρε το καλοκαίρι τον Αργεντινό δεν έχω καταλάβει ακόμη) που είναι σαφώς καλύτερος στο δημιουργικό κομμάτι.
Είπαμε όμως, ας μην σταθούμε μόνο στις αρχικές επιλογές, άλλωστε το ματς η ΑΕΚ δεν το έχασε στο πρώτο ημίχρονο, αλλά στο δεύτερο, αν και δεν πρέπει να αγνοήσουμε και ένα επιπλέον πρόβλημα στην αρχική ενδεκάδα του Καρέρα, το οποίο αποδείχτηκε τέτοιο και εκ του αποτελέσματος. Η απόφαση του Ιταλού να βάλει τον Αθανασιάδη να κάνει ντεμπούτο με τη φανέλα της ΑΕΚ (ένα παιδί που η ΑΕΚ το πήρε πριν τρεις μεταγραφικές περιόδους, το καλοκαίρι του 2019 και που επίσημο ματς στα χέρια του δεν είχε ούτε ένα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο) σε αυτό το απολύτως κρίσιμο ματς, ήταν λανθασμένη. Δεν είναι ότι ο Αθανασιάδης δεν είναι καλός και αρκετά έμπειρος γκολκίπερ, είναι ότι έχει να παίξει 1,5 χρόνο και ήταν απολύτως λογικό να είναι αγχωμένος στα όρια του τρακαρισμένος στο ντεμπούτο του.
Η διαχείρισή του ματς όμως, τεράστιο θέμα…
Αλλά είπαμε ας αφήσουμε στην άκρη την αρχική επιλογή του Καρέρα. Φτάνουμε στο ημίχρονο και η ΑΕΚ κόντρα σε μία ομάδα που της είχε βάλει τέσσερα γκολ πριν 3 εβδομάδες δεν έχει κάνει ούτε μία φάση. Ούτε μία φάση σε εντός έδρας ματς. Και ο Καρέρα μετά τη λήξη του παιχνιδιού μας απαντά ότι δεν έκανε αλλαγή στο ημίχρονο γιατί η ομάδα του στο πρώτο μέρος είχε τον έλεγχο του αγώνα… Εδώ δεν έχω στη διάθεση να αφήσω στην άκρη τίποτα. Είναι μία προσέγγιση προπονητή που δεν κατάλαβε τι συνέβαινε στο ματς. Η Ζόρια δεν έχει κάνει φάση στο πρώτο ημίχρονο, δεν προκαλεί καμία ανησυχία στην ΑΕΚ και συνεπώς ο Ιταλός προπονητής πρέπει να βγει από την ζώνη ασφαλείας που είχε βάλει την ομάδα του, με υπερβολικό έτσι κι’ αλλιώς τρόπο. Και δεν το κάνει. Υπήρχαν πολλοί τρόποι για να το κάνει. Ακόμη και χωρίς να εγκαταλείψει την διάταξη με τους τρεις στόπερ. Να το αλλάξει απλώς από 3-5-2 σε 3-4-3, αφαιρώντας από το ματς έναν κεντρικό χαφ (σε αυτή την περίπτωση λογικά θα διάλεγε τον Σάχοφ που είχε κίτρινη κάρτα) και περνώντας στο ματς ένα φορ, π.χ. τον Αρσαριφάρντ. Ετσι η ΑΕΚ θα μπορούσε να παίξει με Λιβάγια και Τάνκοβιτς πίσω από το φορ ή με Λιβάγια πίσω από το επιθετικό δίδυμο Τάνκοβιτς – Καρίμ. Προφανώς καλό θα ήταν να αλλάξει και τον Μπακάκη με τον Βασιλαντωνόπουλο, ή να στείλει τον Μπακάκη τρίτο στόπερ για να εκμεταλλευτεί την ταχύτητά του και να βγάλει ένα από τους Νέντε ή Σβάρνα, δίνοντας όλη τη δεξιά πλευρά στο Βασιλαντωνόπουλο, ο οποίος δημιουργικά είναι πολύ καλύτερος.
Η λάθος νοοτροπία…
Ο Καρέρα δεν έκανε τίποτα και το πλήρωσε. Ακόμη όμως και μετά την αποβολή του Σάχοφ και το 1-0 των Ουκρανών δεν αντιλαμβάνομαι τι έκανε. Η παθητική στάση του και στο ματς και στις δηλώσεις του δεν ταιριάζει στην ΑΕΚ. Από που προκύπτει ότι αν η ΑΕΚ μείνει με δέκα παίκτες σε εντός έδρας ματς κόντρα στη Ζόρια πρέπει να ηττηθεί με 3-0 και κάτω τα χέρια. Τι θα πει μείναμε με δέκα, αμέσως μετά δεχτήκαμε το γκολ και κάπου εκεί το παιχνίδι κρίθηκε. Στο 55′ στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο τη Ζόρια το ματς κρίθηκε επειδή η ΑΕΚ έχανε 1-0 και είχε μείνει με παίκτη λιγότερο; Εδώ είναι ένα ξεκάθαρο σημάδι κάκιστης νοοτροπίας. Μία έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνατότητες της ομάδας κι’ ένα μήνυμα προς τους παίκτες με το τελείως λάθος περιεχόμενο.
Ο Καρέρα δεν έκανε τις αλλαγές του επί της ουσίας, δεν εξάντλησε τα περιθώρια που είχε να πάρει έστω τον βαθμό της ισοπαλίας, και χειρίστηκε τελείως λάθος το ματς. Το να αφήσει τον Σβάρνα να παίζει την δεξιά πλευρά ήταν το αποκορύφωμα της απόλυτης ανορθογραφίας. Πιο ενοχλητικό από όλα για εμένα ήταν η στάση του Καρέρα μετά το 1-0 των Ουκρανών, μία στάση ενός προπονητή που δεν έχει διάθεση να παλέψει για τίποτα, να αλλάξει τίποτα, μία στάση που προσβάλει την ΑΕΚ και τους παίκτες της. Είναι δε τόσο λάθος η νοοτροπία του που την επόμενη ημέρα στα Σπάτα είπε στους παίκτες του “όλοι μαζί χάνουμε και όλοι μαζί κερδίζουμε”, νομίζοντας ότι έτσι καλύπτει τον Σάχοφ και τον Αθανασιάδη που έκαναν όντως δύο σοβαρά λάθη. Μία επιβεβαίωση ότι παράτησε το ματς, διότι σε αυτά τα δύο λάθη θεωρεί ότι κρίθηκε. Ξαναγράφω. Στο 55′ 0-1 από την Ζόρια και η ΑΕΚ με 10 παίκτες λόγω αποβολής, δεν είναι ένα ματς που πρέπει να το παρατήσεις…
Ο Καρέρα είχε μία πολύ κακή μέρα στη δουλειά, το πρόβλημα είναι ότι αυτή η μέρα ήταν απολύτως καθοριστική για την ΑΕΚ. Η ΑΕΚ αποκλείστηκε εκτός απίθανου απρόοπτου επειδή έχασε εντός έδρας, από μία εμφανώς κατώτερη της ομάδα. Και δεν αποκλείστηκε μόνο, αλλά έχασε και ένα τρίποντο που κάπως θα βελτίωνε την βαθμολογία της, αλλά και της χώρας.
Εχασε και 570 χιλιάδες ευρώ χρήματα που την χωρίζουν από την ανανέωση του συμβολαίου με τον Λιβάγια. Το να βελτιώσει η ΑΕΚ την βαθμολογία της είναι αδιανόητα σημαντικό. Ποιός πιστεύει ότι κάθε χρόνο η ΑΕΚ ως ανίσχυρη θα μπορεί να αποκλείει γερμανική ομάδα (και μάλιστα σε διπλά όχι σε μονά παιχνίδια όπως φέτος) για να μπαίνει στους ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Πόσο συνεχόμενα καλοκαίρια μπορεί να κάνει υπερβάσεις, πόσες συνεχόμενες χρονιές θα παίρνει το πρωτάθλημα ώστε να μην την απασχολεί ότι η πτώση της χώρας στη βαθμολογία της UEFA δεν επιτρέπει στο δεύτερο να διεκδικεί πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο ΠΑΟΚ δεν άλλαξε επίπεδο ευρωπαϊκά με τον Σαββίδη εξαιτίας δύο τέτοιων βραδιών, εξαιτίας δύο κατώτερων αντιπάλων. Αν ο ΠΑΟΚ είχε αποκλείσει Εστερσουντ και Σλόβαν Λίμπερετς σε δύο διαφορετικά καλοκαίρια, δεν θα είχε απλώς παίξει και τις δύο αυτές χρονιές σε όμιλο, δεν θα είχε απλώς προσθέσει την τελευταία τετραετία στα ταμεία του, πάνω από 10 εκατ ευρώ, αλλά εγώ έστω και αυθαίρετα λέω ότι θα είχε παίξει και όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ γιατί θα είχε υπάρξει ισχυρός.
Ο ΠΑΟΚ που πρέπει να προκριθεί…
Και μιλώντας για τον ΠΑΟΚ η κατάρρευσή του στο ματς με την Αϊντχόφεν ακόμη κι’ αν μπορεί να δικαιολογηθεί αγωνιστικά, αυτό που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, είναι να μην προκριθεί από αυτόν τον όμιλο έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα. Διότι με δύο νίκες στην Κύπρο με την Ομόνοια και στη Θεσσαλονίκη με την αδιάφορη ή όχι Γρανάδα προκρίνεται.
Και είναι απολύτως στα μέτρα του αυτά τα δύο αποτελέσματα. Ας βρεθεί στους “32” λοιπόν και μετά βλέπουμε τι μπορεί να κάνει εκεί και τι περιθώρια θα υπάρχουν ανάλογα με την κλήρωση που θα του προκύψει. Ο ΠΑΟΚ έχει χάσει πολύ έδαφος και αδικαιολόγητα (Εστερσουντ και Σλόβαν Λίμπερετς επαναλαμβάνω) τα τελευταία χρόνια, ώστε να βελτιώσει τη δική του θέση πρωτίστως στη βαθμολογία της UEFA και όταν κατακτήσει το επόμενο πρωτάθλημα (είτε φέτος, είτε όποια επόμενη χρονιά) να του δοθεί επιτέλους η δυνατότητα να παίξει μία φορά ως ισχυρός στα προκριματικά της διοργάνωσης. Διότι το club θα αλλάξει πραγματικά μέγεθος όταν αγωνιστεί στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Μην πάτε μακριά, ότι ο Ολυμπιακός έφυγε μπροστά από τους υπόλοιπους διεκδικητές του τίτλου στην Ελλάδα δεν οφείλεται στα πρωταθλήματα που πήρε την τελευταία τριετία. Ενα πήρε αυτός, ένα η ΑΕΚ και ένα ο ΠΑΟΚ. Οφείλεται στο γεγονός ότι σε αυτή την τριετία αυτός έπαιξε δύο φορές στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ (τη μία ως δεύτερος στην Ελλάδα) και από αυτές τις συμμετοχές μάζεψε πάνω από 60 εκατ ευρώ, την ίδια ώρα που ο ΠΑΟΚ δεν έπαιξε καμία και η ΑΕΚ μία, αλλά με μηδέν βαθμούς στον όμιλο, εισέπραξε μόνο 15 εκατ ευρώ. Μέσα σε μία τριετία, ο Ολυμπιακός 60 εκατ, η ΑΕΚ 15 εκατ και ο ΠΑΟΚ μηδέν. Θέλετε να αναρωτηθούμε πως θα ήταν η κατάσταση σήμερα αν ο Ολυμπιακός την τελευταία τριετία είχε εισπράξει μηδέν ευρώ από το Τσάμπιονς Λιγκ και ο ΠΑΟΚ ή η ΑΕΚ 60 εκατομμύρια; Νομίζω είναι προφανές πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα…
Πηγή: Gazzetta
