Του Μιχάλη Τσόχου
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Καμία ομάδα, σε καμία χώρα του κόσμου, σε κανένα πρωτάθλημα στον πλανήτη, δεν φτιάχτηκε με 15 μεταγραφές και νέο τεχνικό διευθυντή, προπονητή, συνεργάτες κ.τ.λ σε τρεις μήνες.
Δίνω ένα παράδειγμα. Η ΑΕΚ του Αλμέιδα τέτοιο καιρό πέρυσι ήταν πολύ πιο μακριά από την κορυφή της βαθμολογίας από τον Ολυμπιακό του Μαρτίνεθ φέτος και χωρίς να παίζει στην Ευρώπη. Η εικόνα της δε σε ορισμένα ματς στην αρχή της σεζόν, όπως για παράδειγμα με τον Βόλο στη Ριζούπολη, ήταν να μασάς και να φτύνεις. Στον Ολυμπιακό μάλλον ο Αλμέιδα θα είχε φύγει στους 3 μήνες γιατί ήταν τριτο-τέταρτος με μεγάλη απόσταση από τον πρώτο και χωρίς να παίζει και ευρωπαϊκά ματς.
Συνεπώς, πριν απαντήσουμε στο ερώτημα γιατί ήρθε ο Καρβαλιάλ, τι προπονητής είναι και αν μπορεί να πετύχει, ας ψάξουμε απάντηση στο γιατί έφυγε ο προηγούμενος και γενικά ας ψάξουμε απάντηση για το τι μπορεί να συμβεί σε μία ομάδα που τους τελευταίους 17 μήνες έχει αλλάξει έξι προπονητές. Δεν βγαίνει ούτε 3 μήνες στον καθένα θητεία κατά μέσο όρο.
Το ξέρουν πρώτοι από όλους στον Ολυμπιακό ότι αυτό δεν είναι σοβαρό φαινόμενο. Το ξέρουν πρώτοι στον Ολυμπιακό ότι αυτό δεν πρόκειται να τους οδηγήσει πουθενά. Γιατί λοιπόν το κάνουν; Δεν έχω απάντηση είναι αλήθεια. Ο Μαρινάκης στηρίζει έναν προπονητή στη Νότιγχαμ για πάνω από 2 χρόνια, ο οποίος αν θέλετε την άποψή μου, ειδικά την φετινή σεζόν τα έχει κάνει μαντάρα με ένα πραγματικά πολύ καλό ρόστερ. Στον Ολυμπιακό όμως δεν μπορεί να περιμένει ούτε μέρα πάνω από τους 3 μήνες.
Συνεπώς οι πιθανότητες να τα καταφέρει ο Καρβαλιάλ δεν ξέρω αν στην πραγματικότητα είναι πολλές. Από τι θα κριθεί άλλωστε ουδείς γνωρίζει; Αν χάσει δύο ντέρμπι για παράδειγμα έφυγε; Γιατί ο Ολυμπιακός μαζί με του Κυπέλλου, του δεύτερου γύρου και των πλέι οφ έχει να δώσει καμιά δεκαπενταριά ντέρμπι μέχρι το τέλος της σεζόν! Αν χάσει και αυτός ευρωπαϊκό ματς με κάτω τα χέρια έφυγε, όπως ο προκάτοχός του, τελειώνουν τα κανονάκια του, οι ζωές του;
Αλήθεια τι ζητήθηκε από τον Καρβαλιάλ; Να φτιάξει ομάδα, να πάρει το πρωτάθλημα, να κάνει νταμπλ, να πάει μακριά στην Ευρώπη, μήπως όλα μαζί. Διότι θα κριθεί με βάση αυτά που του ζητήθηκαν. Τι συζήτησαν, τι του είπαν, γιατί τον προσλαμβάνουν και γιατί έδιωξαν τον προκάτοχό του αλήθεια;
Για να συνεννοηθούμε λοιπόν, ό,τι κι’ αν συμβεί με τον Καρβαλιάλ, το λάθος έχει ξεκινήσει πολύ πριν από τον Πορτογάλο. Ο Καρβαλιάλ είναι ένας κανονικός προπονητής. Με τα καλά του και τα στραβά του. Ενας από αυτούς που μπορούν να έρθουν στην Ελλάδα και δη σε μία ομάδα που πλέον είναι γνωστό σε όλους ότι δεν έχει καμία υπομονή με τους προπονητές. Δεν ξέρω πόσο καλύτερο βιογραφικό προπονητή ήθελαν οι φίλοι του Ολυμπιακού που γκρινιάζουν για την επιλογή Καρβαλιάλ; Πόσο καλύτερος να έρθει δηλαδή Δεκέμβριο σε μία ομάδα που δύο χρόνια ζει σε νευρικό κλονισμό και κάθε 3 μήνες αλλάζει προπονητή;
Ο Καρβαλιάλ είναι λοιπόν ένας προπονητής που κάνει την δουλειά αλλού με επιτυχία, αλλού όχι, αλλά την κάνει. Τον ξέρει και τον εμπιστεύεται ο νέος τεχνικός διευθυντής και μαζί θα πορευτούν. Αν θα τα καταφέρει δεν θα κριθεί μόνο από τις ικανότητές του. Κανονικότατος προπονητής ήταν και ο Μαρτίνεθ και πιθανότατα όπως και τόσοι άλλοι που έφυγαν από τον Ολυμπιακό, θα πάει παρακάτω και θα κάνει μια χαρά δουλειά και θα έχει και επιτυχίες. Το θέμα είναι αν θα αλλάξει λογική και ρότα ο Ολυμπιακός με τους προπονητές, διότι αν συνεχίσει να συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο, είναι απολύτως βέβαιο ότι ούτε ο Καρβαλιάλ θα στεριώσει. Και αυτό δεν θα αλλάξει όσες μεταγραφές κι’ αν γίνουν τον Γενάρη…
Πηγή: Gazzetta