Τι συνέβη εδώ; Ο ψηφιακός διαιτητής Τόμαζ Κβιατκόβσκι είπε στον Μαρτσίνιακ ότι δεν είχε δει καλά τη φάση, του είπε ότι κατά την αντίληψή του αυτή είναι μια περίπτωση πέναλτι και τον κάλεσε να επανεξετάσει την φάση. Η σκηνή έδωσε στους ποδοσφαιρόφιλους την εντύπωση ότι ο Μαρτσίνιακ κλονίστηκε και γι’ αυτό πείστηκε ότι είχε κάνει λάθος όταν ξαναείδε την φάση. Στην πραγματικότητα ήταν ο Κβιατκόβσκι αυτός που τον οδήγησε στο λάθος επειδή δεν του έδωσε όλες τις λήψεις της φάσης με συνέπεια ο φυσικός διαιτητής να μη δει το replay που θα τον οδηγούσε στην ερμηνεία που κάναμε όλοι οι υπόλοιποι: το χέρι δεν ήταν σε αφύσικη θέση, no penalty.
Αυτή ήταν ακόμη μια φορά που όλοι εμείς, τα ενδιαφερόμενα μέρη του ποδοσφαίρου, χρειάστηκε να μαντέψουμε ή να βγάλουμε άκρη από τα “συμφραζόμενα”. Δηλαδή πρώτα ακούσαμε τι συνέβη από τον πολύ καλό ρεπόρτερ διαιτησίας Μαρκ Κλάτενμπεργκ κι ύστερα καταλάβαμε ότι η UEFA έφτασε στο ίδιο συμπέρασμα και γι’ αυτό “έκοψε” τον Κβιατκόβσκι από το επόμενο παιχνίδι της στο οποίο θα ήταν πάλι ψηφιακός διαιτητής.
Υποθέτω ότι η UEFA δεν θα είχε δράσει τόσο άμεσα αν δεν είχε μεταδοθεί κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής μετάδοσης η εικόνα του προέδρου της Αλεξάντερ Τσέφεριν, ο οποίος είχε βρεθεί στο Παρίσι για να παρακολουθήσει το ματς δίπλα στον πρόεδρο της Παρί Νασέρ Αλ Κελαϊφί. Ο Τσέφεριν ένιωσε πιθανότητα ότι η εικόνα του πλάι στον Κελαϊφί και το πέναλτι που έδωσε ο Μαρτσίνιακ τον αφήνουν εκτεθειμένο, και η UEFA διαχειρίστηκε την κρίση με το κόψιμο του Κβιατκόβσκι.
Δεν θα υπήρχε αυτή η ανάγκη αν υπήρχε άλλο πρωτόκολλο – δηλαδή αν ο διαιτητής είχε εμφανιστεί μετά από τη λήξη του αγώνα, μόνος ή δίπλα στον ψηφιακό διαιτητή, για να μας εξηγήσουν τι συνέβη και πώς έκαναν αυτό το τόσο σοβαρό λάθος, το οποίο είναι πιθανό να καθορίσει τη μοίρα των ομάδων που μετέχουν στον όμιλο του θανάτου στο Champions League.
Δεν είναι εύκολο να δεχθείς ότι τα ίδια μυαλά που αντιλαμβάνονται την ανάγκη για διαφάνεια και αντικειμενικές αποφάσεις στο ποδόσφαιρο και εργάζονται προκειμένου να βάλουν περισσότερο VAR στο παιχνίδι, ώστε να ελέγχονται περισσότερες περιπτώσεις και να λαμβάνονται τελικώς περισσότερες αποφάασεις, δεν αντιλαμβάνονται την ανάγκη να μιλούν δημόσια οι διαιτητές για τις κρίσιμες αποφάσεις τους.
Στην εποχή της ταχύτητας, οι πρώτες εντυπώσεις είναι πολύ δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο να νικηθούν. Σήμερα όλος ο πλανήτης ποδόσφαιρο συζητά μέσα από τα social media για την “σφαγή” της Νιούκαστλ και την εύνοια της Παρί δίχως καν να λαμβάνει υπόψη ότι η UEFA τιμώρησε τον ψηφιακό διαιτητή και άρα ότι δεν υπήρχε σκοπιμότητα στο λάθος. Ο χρόνος αντίδρασης στην διαχείριση μιας κρίσης έχει μικρύνει πάρα πολύ. Η διοίκηση του ποδοσφαίρου όμως δεν το αντιλαμβάνεται. Ζει ακόμη στην εποχή των δελτίων Τύπου, των διαρροών και των non papers, δηλαδή σε μια επικοινωνία που ωρίμαζε στην εξέλιξη του χρόνου.
Το ποδόσφαιρο, ως οικοσύστημα, αναρωτιέται για ποιο λόγο χάνει όλο και περισσότερο την προσοχή των νεότερων. Κάνει αναλύσεις για να αντιληφθεί πώς μπορεί να αντιμετωπίσει την νέα κατάσταση, δηλαδή το γεγονός ότι οι νεότεροι αρνούνται να δώσουν την προσοχή τους για 90’ λεπτά σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Πώς γίνεται να καταλαβαίνει ότι έχει λιγότερο χρόνο προσοχής και να μην καταλαβαίνει ότι έχει πλέον πολύ λιγότερο χρόνο για να πείθει το κοινό για την διαφάνεια, την ισονομία, την δικαιοσύνη του;
Όσα έχουν συμβεί στα μεγάλα πρωταθλήματα και στο Champions League εντός του 2023 με τις περιπτώσεις σοβαρών λαθών στην χρήση και την λειτουργία του VAR έχουν δημιουργήσει ισχυρή αμφισβήτηση ή έχουν μεγαλώσει το μέρος των ποδοσφαιρόφιλων που το αμφισβητεί αν δεν το απαξιώνει. Αν το ποδόσφαιρο συνεχίσει να το λειτουργεί το VAR σε silent mode, δίχως να δίνει άμεσα δημοσίως εξηγήσεις, θα το κάψει.
Πηγή: Gazzetta
