Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου. Η Μανστεστερ Σίτι υποδέχεται τη Λειψία για τη 1η αγωνιστική της φάσης των ομίλων του UEFA Champions League και την ισοπεδώνει με 6-3. Ο Πεπ Γκουαρντίολα στη συνέντευξη τύπου μετά το πέρας της αναμέτρησης μοιάζει περισσότερο απογοητευμένος από τη μικρή προσέλευση του κόσμου στο Etihad παρά χαρούμενος για την επιβλητική νίκη της ομάδας του. Κάνει δημόσια έκκληση στους φιλάθλους της Σίτι να δώσουν βροντερό παρόν στην επόμενη αναμέτρηση των Πολιτών απέναντι στη Σαουθάμπτον στον αγώνα πρωταθλήματος.
Ο Καταλανός τεχνικός ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «θα ήθελε περισσότερο κόσμο» στο Etihad ενόψει της επίσκεψης της των Αγίων το Σάββατο της18ης Σεπτεμβρίου, όμως η παράκλησή του προκάλεσε κριτική από τους οπαδούς του συλλόγου. Ο Γκουαρντιόλα επέμεινε ότι τα σχόλιά του παρερμηνεύτηκαν και δήλωσε πριν από την αναμέτρηση:
«Είπα μετά το παιχνίδι ότι απογοητεύτηκα ότι το γήπεδο δεν ήταν γεμάτο; Ο καθένας θα πει αυτό που θέλει. Δεν πρόκειται να ζητήσω συγνώμη. Ξέρω πόσο δύσκολη ήταν η περασμένη σεζόν και κάνουμε μια προσέγγιση για να κάνουμε κάτι μαζί το Σάββατο. Δεν έχει σημασία πόσοι έρχονται, τους απολαμβάνω. Μετά από πέντε σεζόν με παρεξηγούν. Δεν θα ζητήσω συγνώμη».
Δεν γνωρίζουμε αν όλο αυτό το κλίμα που δημιουργήθηκε πάνω από την ατμόσφαιρα του Etihad από τα παράπονα του Πεπ προς τα κόσμο και τα αντίστοιχα του κόσμου προς τον Πεπ διαδραμάτισε τόσο σημαντικό ρόλο, πάντως το γεγονός είναι πως η Μάντσεστερ Σίτι απέναντι στη Σαουθάμπτον πραγματοποίησε μία από τις πιο αποκαρδιωτικές εμφανίσεις της από τότε που ο Καταλανός κόουτς έπιασε το τιμόνι της. Λευκή ισοπαλία με κακό ποδόσφαιρο από πλευράς γηπεδούχων, χωρίς φαντασία, χωρίς δημιουργικότητα, χωρίς καθαρό μυαλό και με ένα αρνητικό ρεκόρ «συγκροτήματος Πεπ» με μόλις μία τελική προσπάθεια εντός στόχου!
Αυτή τη φορά ο κόουτς των Citizens δε γινόταν να ρίξει το φταίξιμο της γκέλας στο κοινό της ομάδας το οποίο κατέκλισε το στάδιο του Μάντσεστερ άρα το ανάθεμα έπρεπε κάπου αλλού να πάει και πήγε στην προετοιμασία, αφού όπως εξήγησε: «Η Σαουθάμπτον είχε επτά μέρες να προετοιμαστεί για το μεταξύ μας παιχνίδι και εμείς μόνο… 10 λεπτά! Στη συνέχεια της εβδομάδας μια σβηστή επικράτηση της Σίτι για το FA Cup απέναντι στη Γουίκομ με 6-1 και κατόπιν η προετοιμασία για το πρώτο crash test τίτλου με αντίπαλο την Τσέλσι στο Stamford Bridge. Η εβδομάδα των Παθών για τον Γκουαρντίολα γεμάτη γκρίνια, ίντριγκα, γκολ, παράπονα, αρνητικά ρεκόρ, ξανά πολλά γκολ, δικαιολογίες…
Ο Καταλανός προπονητής περίμενε την αναμέτρηση του Σαββάτου της 25ης του Σεπτέμβρη σαν άλλο Μεγάλο Σάββατο που θα φέρει την Ανάσταση. Η City ήθελε αυτό το ντέρμπι σαν τρελή. Ο Πεπ σα λυσσασμένος. Σα να επρόκειτο για το σπουδαιότερο παιχνίδι στον κόσμο, σα να ήθελε να αντιστρέψει όλη αυτή την ομιχλώδη ατμόσφαιρα που δημιούργησε με τις δηλώσεις του, σα να ήθελε να υπενθυμίσει σε όλους ποιος είναι και φέτος το πρώτο φαβορί για τον τίτλο, σα να ήθελε επίσης να πάρει μία «μίνι εκδίκηση» και για τον χαμένο τελικό στο Οπόρτο πριν από τέσσερις μήνες.
Η παράσταση που έδωσε η πρωταθλήτρια Αγγλίας στον αγωνιστικό χώρο του Bridge το μεσημέρι του Σαββάτου ήταν μία από τις πιο ολοκληρωτικές εμφανίσεις ομάδας σε ματς-ντέρμπι που έχω παρακολουθήσει ever. Η απόλυτη μεστότητα, κυριαρχία, πειθαρχεία στο πλάνο και αποτελεσματικότητα σε αυτό που σχεδίασε ο προπονητής και εκτελέστηκε από τους ποδοσφαιριστές του εντός γηπέδου. Μπορείς να νικήσεις με 5 και 6 γκολ διαφορά και όμως να έχεις αδυναμίες στο παιχνίδι σου, να απειλείσαι, να υποκύπτεις σε λάθη. Μπορείς επίσης να νικήσεις με 1-0 και να είσαι αψεγάδιαστος, σχεδόν τέλειος. Η Σίτι στην Αγγλική πρωτεύουσα το Σάββατο το μεσημέρι ήταν σχεδόν τέλεια. Είσοδος στον προσομοιωτή: Βήμα πρώτο: Ανελέητο pressing όταν η μπάλα είναι στην κατοχή του αντιπάλου. Βήμα δεύτερο: Συνεχής μεταφορά της μπάλας με πάσες ασφαλείας και όχι εξεζητημένες. Βήμα τρίτο: Γρήγορες αλληλοκαλύψεις και μηδαμινοί χώροι για την ανάπτυξη του αντιπάλου.
Οι εντολές του Pep εισακούσθηκαν σα τις εντολές του Ιησού προς του μαθητές του και εκτελέστηκαν στο έπακρο από τους παίκτες της Μάντσεστερ Σίτι σε βαθμό που η γηπεδούχος Τσέλσι αδυνατούσε να πάρει ανάσα. Συνταγή της επιτυχίας το αγαπημένο 4-3-3 χωρίς αληθινό 9 από τον Πεπ. Στην κορυφή ο Φιλ Φόντεν, στα δεξιά το μοναδικό… ας πούμε 9 της Σίτι, Γκαμπριέλ Ζεσούς. Έβλεπες τους ποδοσφαιριστές του Τόμας Τούχελ να προσπαθούν να απεγκλωβιστούν από το τελευταίο τρίτο του γηπέδου και η λυσσασμένη πίεση των παικτών της Σίτι δεν τους το επέτρεπε. Έβλεπες να προσπαθούν, αφού βγουν από το δικό τους μισό να χτυπήσουν με τον χαρακτηριστικό τους τρόπο, την κόντρα επίθεση δηλαδή και όμως πάντα κάποιος των Citizens ήταν εκεί για να αναχαιτίσει. Είχες απλά την αίσθηση ότι οι φιλοξενούμενοι έπαιζαν με παίκτη ή παίκτες παραπάνω μέσα στο τερέν. Μία τέλεια αρμονία κινήσεων μέσα στο χορτάρι, αμυντικοί που επιτίθονταν εξαιρετικά (Κανσέλο, Γουόκερ), επιθετικοί που αμύνονταν υποδειγματικά (Ζεσούς, Φόντεν), παίκτες που ήταν παντού (Μπερνάρντο) στο απόλυτο positionless football που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια σε παιχνίδι υψηλότατης έντασης, απαιτήσεων και σημασίας για τη συνέχεια της σεζόν.
Οι μπλε έμοιαζαν αγνώριστοι, ανήμποροι να βγάλουν αντίδραση. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι τελείωσαν την αναμέτρηση με 5 τελικές προσπάθειες συνολικά έναντι 15 των Πολιτών και με μηδέν (ναι μηδέν) σουτ στο στόχο σε παιχνίδι εντός έδρας! Επίσης ενδεικτικό στοιχείο αποτελεί το ότι το σημείο αναφοράς στην επίθεση της Τσέλσι ο Ρομέλου Λουκάκου ο οποίος αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στην front line των Λονδρέζων ήταν εξουδετερωμένος. Σε τέτοιο βαθμό που οι αμυνόμενοι της Σίτι δεν του επέτρεπαν ούτε καν να δεχθεί τη μπάλα σε σημεία εκτός μεγάλης περιοχής, πόσο δε να γίνει απειλητικός μέσα στο κουτί. Ο Τούχελ δέχθηκε σφοδρή κριτική για το γεγονός ότι παρέταξε την ομάδα του με άκρως αμυντικούς προσανατολισμούς σε βαθμό που είχε ως πρώτο μέλημα το να μη δεχθεί κάποιο τέρμα παρά να γίνει με κάποιο τρόπο απειλητική η ομάδα του όπως συνηθίζει στο ανοιχτό γήπεδο. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στα μισά του δρόμου, καθώς δεν ήταν τόσο κακή η Τσέλσι όσο φάνηκε στον κόσμο όσο άριστη ανασταλτικά ήταν η ομάδα του Μάντσεστερ βραχυκυκλώνοντας όλη τη λειτουργία της πρώτης με το press που ασκούσαν οι ποδοσφαιριστές της σε παίκτες-κλειδιά της ανάπτυξης των γηπεδούχων όπως ο Ζορζίνιο, ο Κόβασιτς, ο Αλόνσο…
Οι πολίτες υποχρέωσαν τους μπλε του Λονδίνου στην πρώτη ήττα τους στη φετινή σεζόν και μάλιστα πιάνοντάς τους στο βαθμολογικό πίνακα έχοντας αμφότεροι πλέον από δεκατρείς πόντους. Μία γλυκιά εκδίκηση τόσο για τον χαμένο τελικό του περσινού CL όσο και μία προσωπική και εσωτερική νίκη για τον Πεπ απέναντι στον Τόμας Τούχελ που στις τελευταίες συναντήσεις τους, έδειχνε να του έχει πάρει τον αέρα. Πάντα με τρόπο και μεθοδικότητα. Όπως πάντα με τρόπο και μεθοδικότητα η Σίτι καταφέρνει να αντιστρέφει το κλίμα που πολλές φορές δημιουργείται από τις ίδιες τις επιπολαιότητες του προπονητή της. Ενός ανθρώπου αμφιλεγόμενου, τελειομανή και αθεράπευτα προσκολλημένου στις δικές του ποδοσφαιρικές αρχές και στα δικά του πιστεύω, με την (εκάστοτε) ομάδα του να είναι καταδικασμένη είτε να ζει χάρις αυτών, είτε να πεθαίνει εξαιτίας των. Για καλή του τύχη τούτη τη φορά η City δεν επέζησε απλώς μέσα στην «αρένα» του Λονδίνου αλλά θριάμβευσε με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο που θα μπορούσε, στέλνοντας ένα μήνυμα υπενθύμισης σε όλους για το ποια είναι η Πρωταθλήτρια της Αγγλίας αλλά και ποιος παραμένει και τη φετινή σεζόν το νο1 φαβορί για τον τίτλο. Και το έπραξε με τον πιο «Pep way» που θα μπορούσε να το κάνει. Με μία παράσταση βγαλμένη από το ποδόσφαιρο του μέλλοντος.
Τώρα ο Γκουαρντιόλα δε νομίζω ότι χρειάζεται να βγει στα media και παρακαλέσει τους φίλους της Man City να έρθουν στο Etihad. Θα το γεμίσουν από μόνοι τους…
