Η κληρονομιά της la nuestra

Του Θάνου Σαρρή

Η Αργεντινή ήταν η πρώτη χώρα της Νότιας Αμερικής, στην οποία άνθισε το ποδόσφαιρο, καθώς το πρώτο καταγεγραμμένο ματς διεξήχθη το 1867. Κατά ένα μεγάλο ποσοστό, οφείλει την άνθισή της αυτή στη βρετανική επιρροή και τα αγγλικά σχολεία που φιλοξένησαν τους γόνους της ελίτ. Εκεί, ανέπτυξαν μια σχέση ταύτισης με το βρετανικό παιχνίδι, τη σωματική του πλευρά και το fair play. Ωστόσο η διάχυση στα υπόλοιπα κοινωνικά στρώματα ήταν γρήγορη. Παιδιά και νέοι από την εργατική και τη μεσαία τάξη, γόνοι μεταναστών και ντόπιων, ξεκίνησαν να δημιουργούν αυτοσχέδια γήπεδα και να δίνουν το δικό τους στιλ στο παιχνίδι, το οποίο διαμορφώθηκε στον δρόμο και στα potreros και αργότερα ταυτίστηκε με την εθνική ταυτότητα των Αργεντινών.

Το ποδόσφαιρο έγινε το παιχνίδι των Κρεολών. Απέκτησε αυτοσχεδιασμό, επινοητικότητα, τεχνική, φαντασία, «πονηριά», πρακτική εμπειρία, ανέδειξε την ατομική φύση του ποδοσφαιριστή. Σταδιακά η ταυτότητα αυτή σταθεροποιήθηκε, έγινε αντίστοιχη του τάνγκο. Αμφισβητήθηκε μετά τη συντριβή της Αργεντινής από την Τσεχοσλοβακία στο Μουντιάλ του 1958, έχασε έδαφος από το anti-futbol που καθιερώθηκε, όμως στη συνείδηση του κόσμου ήταν πάντα η ποδοσφαιρική τους κληρονομιά. Έγινε «la nuestra», η «δική μας», δηλαδή, ποδοσφαιρική ταυτότητα. Οι παίκτες, λοιπόν, αυτού του στιλ ήταν πάντα οι αγαπημένοι του λαού. Και ο Άλαν Βελάσκο δείχνει ως η επόμενη μεγάλη τους ελπίδα.

Άλαν Βελάσκο: Στα βήματα του Σέρχιο Αγουέρο

H πορεία του θυμίζει αρκετά εκείνη ενός άλλου ποδοσφαιριστή που ξεκίνησε από την Ιντεπενδιέντε και στη συνέχεια εκτόξευσε την καριέρα του στην Ευρώπη. Του Σέρχιο Αγουέρο. Ο Βελάσκο ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής των «Diablos Rojos», φορώντας το περιβραχιόνιο σε κάθε ηλικιακό γκρουπ. Το 2019 ήταν η χρονιά που έκανε το όνομά του γνωστό στον ευρύτερο κόσμο, καθώς εμφανίστηκε στην πρώτη ομάδα και ήταν μέλος της Εθνικής Κ-17 που κατέκτησε το Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής και πήγε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων. Τη σεζόν που πέρασε, έδειξε το πλήρες εύρος των ικανοτήτων του. Σημείωσε το πρώτο του γκολ στα προημιτελικά του Σουδαμερικάνα και μετά τα Χριστούγεννα βρήκε δίχτυα απέναντι στην Αργεντίνος Τζούνιορς και την Άρσεναλ Σαραντί, πριν οδηγήσει με δύο γκολάρες την ομάδα του στην πρώτη της εκτός έδρας νίκη επί της Ρίβερ Πλέιτ μετά από 11 χρόνια!

Κόκκινος Διάβολος

Μικρόσωμος, με μαγική επαφή με την μπάλα, ντρίμπλα και γνήσια αλητεία όταν εκτελεί την «gambetta», ο Βελάσκο κουβαλούσε μέχρι πρόσφατα το «9» στη φανέλα του, αλλά δεν είναι σέντερ φορ. Συνήθως ξεκινά από τα αριστερά, όμως του αρέσει να συγκλίνει για να «οπλίζει» το δεξί του πόδι. Καταλήγει όπου υπάρχει κενός χώρος, δημιουργεί επικίνδυνες καταστάσεις με την ταχύτητα και την ντρίμπλα του, αλλάζει τον ρυθμό και… βομβαρδίζει όποτε του δίνεται η ευκαιρία. Σύμφωνα με τους προπονητές του η θέση που του ταιριάζει καλύτερα είναι πίσω από τον επιθετικό, ενώ υποστηρίζουν ότι είναι αντίστοιχα καλός δημιουργός και εκτελεστής. Φέτος, δείχνει ότι θα αγωνίζεται περισσότερο κοντά στο «κουτί».

«Ντριμπλάρει χωρίς πρόβλημα στο ένας εναντίον ενός κι αυτό δείχνει την προσωπικότητά του. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι ο σύλλογος διαθέτει ένα ακατέργαστο διαμάντι», έλεγε ο διευθυντής ακαδημιών, Φερνάντο Μπερόν και βλέπει τα λόγια του να δικαιώνονται. Ήταν εκείνος, που ως υπηρεσιακός τεχνικός της πρώτης ομάδας του έδωσε μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και δικαιώθηκε. «Ήταν ο άσος στο μανίκι μας. Δεν ξέρω αν πρέπει να παίζει πάντα ως enganche, αλλά αυτή είναι η θέση του», είπε ο Μπερόν μετά το ματς με τη Ρίβερ. Enganche. Ένα δεκάρι που από φέτος πήρε στη φανέλα του τον αριθμό που του ταιριάζει. Ο Λούκας Πουσινέρι, παλιός του προπονητής, τον είχε παρομοιάσει με τον Άριεν Ρόμπεν. Ο ίδιος, μεγάλωσε παρακολουθώντας περισσότερο τον Εντέν Αζάρ και μάλλον το στιλ του Βέλγου του ταιριάζει περισσότερο. Και έκανε τατουάζ το απόλυτο είδωλο της χώρας του.

Στο μάτι των συλλόγων

Το παιχνίδι του αποπνέει μια ξεχασμένη αίσθηση ελευθερίας. Έχει κατηγορηθεί ότι συχνά ταλαιπωρεί πολύ την μπάλα, όμως δεν γίνεται αλλιώς. Είναι κομμάτι του DNA του. Και άλλωστε, κάνει ό,τι μπορεί για να το βελτιώσει. «Η ντρίμπλα είναι μια έμφυτη ικανότητά μου και τελευταία μαθαίνω πώς να πασάρω καλύτερα». Κανείς παίκτης στο πρωτάθλημα που ολοκληρώθηκε δεν είχε περισσότερες επιτυχημένες ντρίμπλες ενώ οι 11.31 ανά ματς που κατέγραψε το wyscout από το ντεμπούτο του στην Ιντεπενδιέντε, μοιάζουν με απλησίαστο ρεκόρ για τους περισσότερους συμπατριώτες του. Η τεχνική είναι επίσης έμφυτη, επομένως το κομμάτι της πάσας έχει να κάνει περισσότερο με τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Η βελτίωση είναι σαφής και οι μνηστήρες καραδοκούν.

Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, η Κλουμπ Αμέρικα του Σαντιάγο Σολάρι φέρόταν να ετοιμάζει το μεγάλο κόλπο για να σπάσει τη ρήτρα των 23.5 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ η Μονακό, η Λιών και η Πάρμα επίσης τον έχουν στη λίστα τους. Ενδιαφέρον φαίνεται να υπάρχει και από τη Νιούκαστλ. Όπως κάποτε ο Αγουέρο είχε πωληθεί για να φέρει τα χρήματα που χρειάστηκε ο σύλλογος για να ξεκινήσει το χτίσιμο του νέου του γηπέδου, έτσι και τώρα είναι πιθανόν η πώληση του Βελάσκο να φέρει τα εκατομμύρια που τόσο έχει ανάγκη η Ιντεπενδιέντε σ’ αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία.

«Νομίζω ότι θα τον απολαμβάνουμε για πολύ λίγο ακόμα. Όλα αυτά που κάνει δείχνουν έναν παίκτη πολύ ιδιαίτερο και είναι πολύ πιθανόν μια ομάδα να έρθει και να δώσει τα χρήματα της ρήτρας», είπε ο Μπερόν. To παρατσούκλι «Velasgod» που έχει ήδη αποκτήσει, θα ήταν πάντως ό,τι έπρεπε για Αγγλία…

Πηγή: Fanatico