Του Θάνου Σαρρή
Απέναντι σε μια ομάδα που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο με ξεκάθαρο τακτικό στόχο, η ΑΕΚ, που για μια ακόμα φορά δεν σταμάτησε να μάχεται μέχρι το τελευταίο λεπτό, σπατάλησε σε δύο 90λεπτα τις ευκαιρίες που θα άλλαζαν τις ισορροπίες του ζευγαριού.
Μολονότι η τελευταία εντύπωση είναι συνήθως αυτή που μένει, μετά τον αποκλεισμό της ΑΕΚ δεν γίνεται το μυαλό να μην ταξιδέψει πίσω στο Βέλγιο και στη χαμένη ευκαιρία της Ένωσης να «κλειδώσει» την πρόκριση στους ομίλους του Champions League. Η ομάδα του Αλμέιδα δημιούργησε 19 τελικές και η αντίπαλός της 6. Είχε 60.81 κατοχή, έφτιαξε 10 επιθέσεις περισσότερες από τον μέσο όρο της και παρά το γεγονός ότι τα xGoals της (1.24) ήταν χαμηλότερα από αυτόν (2.08), «έπρεπε» να έχει βρει δίχτυα. Το έκανε, από την άλλη, η Αντβέρπ με 6 τελικές και 0.51 xGoals, με 10 παίκτες από το 51′.
Η ομάδα του Φαν Μπόμελ μπήκε στον αγωνιστικό χώρο της “Opap Arena” για τη ρεβάνς, έχοντας σχεδιάσει την στρατηγική της στην προστασία αυτού του γκολ. Προσπάθησε στα πρώτα λεπτά να αιφνιδιάσει την ΑΕΚ και να πιέσει ψηλά, να μην επιτρέψει στους γηπεδούχους να βρουν ρυθμό στην έδρα τους, αλλά στη συνέχεια επικεντρώθηκε στην προστασία της «πλατφόρμας», αυτού του κρίσιμου χώρου ανάμεσα στην αμυντική και τη μεσαία γραμμή και να ελαχιστοποιήσει τη δημιουργία της ομάδας του Αλμέιδα από τον άξονα. Η παρουσία του Πόνσε ήταν, θεωρητικά, ένα σημείο αναφοράς στο παιχνίδι από τα άκρα, στο οποίο οδηγούνταν οι γηπεδούχοι και στους συνδυασμούς που η Ένωση κατάφερε να δημιουργήσει στις παρυφές της περιοχής. Παράλληλα, κατάφερε να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους.
Έχασε την ευκαιρία στο πρώτο μέρος
Η Ένωση έκανε ένα 45λεπτο υψηλής έντασης, κυνήγησε τις συνθήκες που θα της έδιναν το γρήγορο προβάδισμα, το οποίο θα άλλαζε και τις ισορροπίες της αναμέτρησης, μιας και η Αντβέρπ θα αναγκαζόταν να αλλάξει τακτική προσέγγιση. Το μηδέν όμως παρέμεινε, μαζί με την τακτική των Βέλγων που στο δεύτερο μέρος έκλεισε ακόμα περισσότερο τους χώρους. Ο χρόνος λειτουργούσε, άλλωστε, υπέρ τους και η τακτική τους προσήλωση κατάφερε να περιορίσει δημιουργικά την ΑΕΚ. Έκανε 18 τελικές, αλλά η ποιότητά τους δεν ήταν αυτή που μας έχει συνηθίσει. Υπήρχαν, σε κάποιες επιθέσεις της, προϋποθέσεις για περισσότερους κινδύνους, όμως είτε λόγω της σωστής αντίδρασης των φιλοξενούμενων είτε λόγω των επιλογών στην τελική πάσα, δεν έγιναν πράξη. Η στρατηγική της Αντβέρπ ήταν να «αναβαθμίσει» την ταχύτητα στην επίθεση, για να χτυπήσει στην κόντρα. Απόλυτα συγκεντρωμένη, απόλυτα πιστή στο πλάνο του προπονητή. Αξίζει να δείτε ξανά τη δημιουργία της χαμένης ευκαιρίας του Μούγια από την αρχή μέχρι το τέλος της, τον τρόπο που οι παίκτες κινούνται στους χώρους και συνδυάζονται.
Η απουσία του Λιβάι Γκαρσία, ενός ποδοσφαιριστή που δημιουργεί χώρους και αντιλαμβάνεται πλήρως το πλάνο του Αλμέιδα στην επίθεση, ήταν μια ακόμα «πληγή». Ο Πόνσε έχει την ποιότητα, ωστόσο είναι ένας παίκτης που βρίσκεται στον οργανισμό του Αλμέιδα λίγο καιρό. Δεν μπορεί να διαθέτει τη μη λεκτική επικοινωνία με τους συμπαίκτες του, τις κινήσεις χωρίς την μπάλα και την τακτική εξοικείωση του Λιβάι.
Η ΑΕΚ έχει πράγματα να κρατήσει για τη συνέχεια
Κι έπειτα, μετά το «καμπανάκι» του Μούγια, ήρθε ένα γκολ από πλάγιο άουτ. Μοιάζει κλισέ, αλλά είναι αλήθεια πως σε αυτό το επίπεδο ένα λάθος μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες μιας αναμέτρησης, μιας ολόκληρης πρόκρισης ίσως. Ο Ρότα έχασε τον Μπαλικουίσα και ο Κερκ βρήκε εύκολα δίχτυα, για να διώξει μακριά το όνειρο. Η ΑΕΚ έβγαλε αντίδραση, δεν σταμάτησε να κυνηγάει το γκολ. Το βρήκε, από τον Αραούχο, δείχνοντας ξανά ότι η νοοτροπία της δεν αλλάζει. Η τελευταία ζαριά, δεν της βγήκε. Στην τελική ανάγνωση της αναμέτρησης, η Αντβέρπ παρουσιάστηκε περισσότερο έτοιμη, ψυχολογικά και τακτικά. Είχε ουσία και στα δύο ματς, ήταν κυνική απέναντι στην αντίπαλη εστία και πήρε τη μεγάλη πρόκριση.
Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι η ΑΕΚ δεν είναι έτοιμη για το Champions League. Όταν μιλάμε για αναμετρήσεις που η πλάστιγγα δεν γέρνει εμφανώς προς τη μία ή την άλλη πλευρά και κρίνεται στις λεπτομέρειες, όταν σκεφτόμαστε τις χαμένες ευκαιρίες του πρώτου αγώνα, οι όμιλοι δεν ήταν απλά ένα όνειρο. Το σεντόνι με τ’ αστέρια για φέτος διπλώνεται ξανά, όμως η Ένωση συνεχίζει στην Ευρώπη. Και όπως συμβαίνει και με τον Παναθηναϊκό, μπορεί να πάρει πολλά από αυτή τη διαδικασία των προκριματικών.
Πηγή: Gazzetta
