Του Παναγιώτη Παλλαντζά
«Εν τω μεταξύ ο Γκατούζο δεν ήταν σε καμία ομάδα που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι τον αξιολογούμε σαν κανονικό προπονητή. Ούτε καν η φετινή Μίλαν. Σαν να διάλεγε επίτηδες τέτοιες ομάδες λόγω μαζοχισμού και τύψεων που του είχε φερθεί τόσο τέλεια το ποδόσφαιρο», είναι η άποψη ενός φίλου, οπαδού των Ροσονέρι για τον προπονητή τους. Και είναι αλήθεια. Εστω όχι απόλυτη, γιατί αυτή λέει ότι ναι μεν το ποδόσφαιρο φέρθηκε τέλεια στον Ρίνο, αλλά ο ίδιος δούλεψε πάρα πολύ για να συμβεί αυτό, κερδίζοντας συνεχώς μάχες. Ως πιτσιρίκι έπρεπε να αποδείξει ότι μπορεί να… δαγκώσει σε ένα Old Firm, στη συνέχεια έπρεπε να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί σε μια 11άδα που ήξερε πολλή μπάλα όπως ήταν αυτή της Μίλαν του Αντσελότι, προς το φινάλε έπρεπε να νικήσει ένα σοβαρό πρόβλημα στην όραση για να κλείσει όπως του άξιζε, τώρα δείχνει έτοιμος να πείσει τους πάντες ότι μπορεί να σταθεί στον πάγκο που λάτρευε πάντα…
Για να το θέσουμε σωστά, αυτό θα αποδειχθεί ή όχι την επόμενη σεζόν, όταν ο Γκατούζο θα παρουσιάσει μια ομάδα που θα την ξέρει καλά και θα την έχει δουλέψει και το καλοκαίρι, με όποιες αλλαγές κρίνει αυτός ότι πρέπει να γίνουν στο ρόστερ. Προς το παρόν κέρδισε το δικαίωμα να δοκιμαστεί την επόμενη σεζόν και αυτό δεν είναι λίγο. Αρκεί να διαβάσει κανείς ξανά τις δηλώσεις του Ρικάρντο Ροντρίγκες στο gazzetta.gr για το ματς με την ΑΕΚ, ώστε να θυμηθεί ξανά τι παρέλαβε ο Τζενάρο. Και σε κλασικό στυλ Γκατούζο, γιατί έτσι έπρεπε, η αρχή ήταν πολύ δύσκολη. Πολύ δύσκολη όμως. Με την Μπενεβέντο να παίρνει τον πρώτο βαθμό ισοφαρίζοντας με τον τερματοφύλακα, με τη Βερόνα να ρίχνει 3άρα, με το ένα άσχημο αποτέλεσμα πίσω από το άλλο και με τους Μιλανέζους να μοιάζουν σε διαδικασία ολικής κατάρρευσης.
Ο πρώην προπονητής της Primavera, πάντως, το γύρισε το κλίμα. Και το γύρισε επειδή πρώτα και πάνω από όλα δεν έχασε την εμπιστοσύνη στον εαυτό του, καταφέρνοντας στη συνέχεια να κάνει και τους παίκτες του να τον εμπιστευτούν. Αυτό δεν θα φανεί τόσο στις δηλώσεις του Λεονάρντο Μπονούτσι, γιατί ως αρχηγός είναι μάλλον αυτονόητο ότι θα πει αυτά που πρέπει, όσο στην απόδοση των παικτών στο γήπεδο. Ο Τσαλχάνογλου είναι πραγματικά άλλος παίκτης σε σχέση με πριν λίγους μήνες, ο Κεσί έχει μετατραπεί σε ένα μηχανάκι που έχει γράψει, όπως τις μέτρησε σήμερα η Gazzetta dello Sport, 60 ώρες στο γήπεδο (3612 λεπτά), ο Μπονούτσι ξαναβρήκε την ηρεμία του και αυτό βοηθάει πολύ και τον Ρομανιόλι, ο Κουτρόνε νιώθει όλο και περισσότερη αυτοπεποίθηση ενώ ο Αντρέ Σίλβα άρχισε να βάζει γκολ που… ζυγίζουν. Γκολ που δίνουν νίκες, βαθμούς.
Με λίγα λόγια, μια ομάδα που κόστισε περισσότερα από 200 εκατ. ευρώ και είχε γίνει περίγελος σε Ιταλία και Ευρώπη στο πρώτο μισό της σεζόν, όπως φαίνεται θα “σωθεί”. Το πραγματικό πρόβλημα για τη Μίλαν δεν θα ήταν το να μην κάνει και φέτος τίποτα, γιατί αν το απομονώσουμε αυτό ως ενδεχόμενο θα ήταν απλά ακόμη μία κακή χρονιά. Τι τέσσερις, τι πέντε, που λέει ο λόγος… Το μεγάλο πρόβλημα θα ήταν αν απαξιωνόταν εντελώς η επένδυση που έγινε το περασμένο καλοκαίρι και το γιατί θα ήταν τεράστιο πρόβλημα, φαίνεται και από τα τελευταία ρεπορτάζ. Ο Γκατούζο δουλεύει με τους παίκτες του, τους κάνει ομάδα, τους βελτιώνει και τους κάνει να πιστεύουν ξανά σε επίτευξη των στόχων, την ίδια ώρα που η εισαγγελία στο Μιλάνο ανοίγει έρευνα για πιθανό ξέπλυμα μαύρου χρήματος στην αγοραπωλησία της Μίλαν, ο Γιόνγκχονγκ Λι φέρεται να δυσκολεύεται να καταβάλει 10 εκατ. ευρώ για να βγει η σεζόν χωρίς πρόβλημα, νεότερα δημοσιεύματα γράφουν ακόμη και για μια… κληρονομιά που περιμένει να πάρει από την πλούσια οικογένεια της η σύζυγος του Κινέζου ιδιοκτήτη και έτσι θα σωθούν οι Ροσονέρι…
Μέσα σε ένα κλίμα αβεβαιότητας για τα οικονομικά και γενικά το ιδιοκτησιακό καθεστώς, αφού υπάρχει αυτό το δάνειο-βραχνάς προς το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα Elliott, και με διάφορα σενάρια να παίζουν για Αραβες ή Ρώσους, ο Γκατούζο αποτελεί ουσιαστικά το μοναδικό πρόσωπο στο οποίο οι τιφόζι μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη. Αυτό είναι εύκολο να επηρεάσει την κρίση του καθενός και να δώσει στον Ρίνο περισσότερους πόντους από όσους ενδεχομένως να πρέπει πραγματικά, αλλά ακόμη και οι αριθμοί που φημίζονται για το γεγονός ότι δεν λένε πάντα την αλήθεια, εδώ την λένε για τη δουλειά που έχει κάνει ο allenatore. Μέσα στο 2018 η Μίλαν έχει πάρει 25 βαθμούς σε εννιά αγώνες, έχοντας ως μοναδική απώλεια την ισοπαλία με την Ουντινέζε, γεγονός που σημαίνει ότι είναι “ισόβαθμη” με τη Νάπολι και στο -3 από τη Γιουβέντους, με αυτές τις δύο ομάδες να έχουν παίξει ένα επιπλέον ματς.
Οι Ροσονέρι είναι μαζί με τις Γιούβε, Μπαρτσελόνα, Ντόρτμουντ, Μονακό και Τότεναμ οι μόνες έξι αήττητες ομάδες από την 1η Ιανουαρίου κι έπειτα, ενώ με 5 γκολ παθητικό σε αυτό το διάστημα (μιλάμε για το πρωτάθλημα πάντα) έχει τη 2η καλύτερη άμυνα στην Ευρώπη πίσω από τη Γιουβέντους που δεν έχει δεχθεί κανένα. Η Μίλαν επιτρέπει στον αντίπαλο μόνο 2,3 σουτ εντός εστίας σε κάθε αγώνα και είναι πίσω μόνο από Γιούβε (1,2), Αταλάντα (2,1) και Τότεναμ (2,2), έχει εννιά clean-sheets στα τελευταία 11 παιχνίδια της και κάνει, με τη σειρά της, 16,8 σουτ άνα ματς, λιγότερα μόνο από τις Ρεάλ Μαδρίτης (17,9), Τότεναμ (17,4), Νάπολι (17) και Παρί Σεν Ζερμέν (17). Με δεδομένη την εικόνα και τα αποτελέσματα των Ροσονέρι μέχρι και τον Δεκέμβριο, όλα αυτά αποτελούν θρίαμβο για τον Γκατούζο!
Αυτόν που έδωσε στον Diavolo την ευκαιρία να διεκδικήσει μια κούπα (τελικός Coppa Italia), να πανηγυρίσει νίκες επί άμεσων ανταγωνιστών (Ιντερ στο κύπελλο, Ρόμα και Λάτσιο στο πρωτάθλημα), να μπει ξανά στη διεκδίκηση μιας θέσης στην 4άδα που την έβλεπε με κυάλια πριν ένα δίμηνο, να αφαιρέσει πάρα πολύ μεγάλο μέρος από το βάρος που είχε πέσει πάνω στους Μάρκο Φασόνε και Μασιμιλιάνο Μιραμπέλι. Ο Τζενάρο Γκατούζο, προφανώς, δεν είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου. Ενδεχομένως να μην είναι καν καλός προπονητής, όπως προαναφέραμε θα το δούμε του χρόνου αυτό. Μοιάζει το ίδιο προφανές, όμως, ότι ούτε ο καλύτερος προπονητής του κόσμου, όποιος κι αν είναι αυτός, δεν θα είχε κάνει κάτι περισσότερο από όσα έχει κάνει ως τώρα ο Ρίνο.
Και αυτό σημαίνει ότι το κανονικό συμβόλαιο που παίρνει τώρα, δεν είναι… γκαντεμιά, όπως είπε ο ίδιος πριν κάποιες εβδομάδες, αλλά η πρώτη μεγάλη κερδισμένη μάχη ως προπονητής της Μίλαν. Κι από κερδισμένες μάχες ο Γκατούζο ξέρει καλά…
Πηγή: Gazzetta – Four Four Two
