Στο 1-0 του Ολυμπιακού με τη Μαρσέιγ στο Φάληρο, για την πρεμιέρα των ομίλων του Champions League, φανερώθηκε τι μπορεί να συμβεί σε λίγα τετραγωνικά μέτρα, όταν δύο ποδοσφαιρικές διάνοιες συνεννοούνται δίχως ψέγος μεταξύ τους.
Ραφίνια και Ματιέ Βαλμπουενά του Ολυμπιακού πανηγυρίζουν γκολ κόντρα στην Ομόνοια για το 1ο παιχνίδι των playoffs του Champions League 2020-2021 στο ‘Γεώργιος Καραϊσκάκης’ | Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020 EUROKINISSI SPORTS/ΚΛΟΝΤΙΑΝ ΛΑΤΟ
Του Λευτέρη Ελευθερίου
Σε αμιγώς ποδοσφαιρικούς όρους, πάει να πει ποιότητας, δύσκολα μπορεί να συγκριθεί δίδυμο του Ολυμπιακού στη δεξιά πλευρά του με τους Ραφίνια και Ματιέ Βαλμπουένα. Σε αυτό το αξιακό σύστημα, ποιότητα θα μπορούσε να οριστεί το ποσοστό του ‘θέλω να κάνω-κάνω αυτό που θέλω’ που ο ποδοσφαιριστής μπορεί να καταφέρει σε οποιοδήποτε παιχνίδι. Ως γοητεία, υπό μία έννοια, ότι παρά το πασιφανές του κινήτρου, ο αντίπαλος δεν μπορεί να αντικρούσει. Στις δέκα, μία θα την πατήσει. Από την αριστερή πλευρά της άμυνας της Μαρσέιγ άρχισε η επανεκκίνηση του Ολυμπιακού. Όταν ο Πέδρο Μαρτίνς έφερε τον Βαλμπουένα πιο κοντά στον Λάζαρ Ραντζέλοβιτς, δημιουργώντας οπωσδήποτε επιτηδευμένα ένα άτυπο ‘κορόιδο’ με τους αντίπαλους αμυνόμενους. Ο Ραφίνια, που μοιάζει κάθε επαφή του στο ματς να είναι και ενέργεια, ανέβηκε λίγο ψηλότερα. Όταν ο Ραντζέλοβιτς βγήκε, η Μαρσέιγ δεν είδε την παγίδα.
Υπήρχε μια ιδιαίτερη στιγμή, με τη συνεργασία των δύο και τον Βραζιλιάνο να στέκεται πάνω στη γραμμή, που θύμισε (αναλογικά, πάντα, μην πέσει το ταβάνι) Ζινεντίν Ζιντάν-Ρομπέρτο Κάρλος στους ‘γκαλάκτικος’ της Ρεάλ, που κερνούσαν παντεσπάνι τον κοσμάκη. Συμπτωματικά, οι εθνικότητές τους είναι ίδιες. Πρακτικά, ο Ραφίνια και ο Βαλμπουένα είναι σαν δίδυμοι στο γήπεδο. Σκάρτοι δυο μήνες στη δράση και συνεννοούνται λες και ξεκίνησαν μαζί από την ακαδημία.
Ο δίδυμος ξέρει ακριβώς τι κάνει ο αδελφός του. Ο Ολυμπιακός δεν είχε δουλειά, μέχρι το 60′, να ονειρεύεται ότι θα έκανε στο τέλος του ματς περισσότερες τελικές από τη Μαρσέιγ, 6% παραπάνω κατοχή μπάλας και μόλις 8 πάσες λιγότερες. Δεν διαπιστώθηκε ορμή ή απελπισία τη στιγμή που πήρε στα χέρια του τα ηνία του ματς κι έδωσε τον δικό του ρυθμό. Ο Ανδρέας Μπουχαλάκης ήξερε, από τη στιγμή που πήγε ο Βαλμπουένα δεξιά, ότι θα έπρεπε να τρέξει λίγο παραπάνω. Ο Μαρτίνς διάλεξε τη σωστή ώρα να βάλει τον Κώστα Φορτούνη. Το 79ο λεπτό μοιάζει να είναι αργά στο ματς, αλλά από εκείνη τη στιγμή και ως το τέλος ο θεατής νιώθει ότι έχει περάσει ένα ημίχρονο. Τόσο σταθερά εδραιωμένη ήταν η τακτική επικράτηση του Ολυμπιακού. Ο διεθνής επιθετικός μέσος φέρνει πνοή. Παίρνει μπάλες και ασκεί αμυντική πίεση. Παίζει ιδανικά τον ρόλο του.
Ο Ραφίνια δεν είναι απλώς εκείνος που βρίσκεται γύρω στον Γάλλο, ο οποίος, με όλη την επιτυχία του με την ερυθρόλευκη, κάνει ίσως το πιο συναρπαστικό παιχνίδι από τη στιγμή που πάτησε στο Φάληρο, αλλά είναι κι αυτός που ξέρει ότι μία φαινομενικά χαμένη μονομαχία στο 90′ ουδόλως είναι χαμένη. Δεν έχουν ακουστεί πολλά τικ από τους δείκτες του ρολογιού από τη στιγμή που έχει κάνει ένα μικρό λάθος στην άμυνα, βεβαίως δίχως κόστος. Ούτε από τότε που η Μαρσέιγ έχει στημένη φάση κοντά στην περιοχή του Ολυμπιακού. Ξέρει, όμως, ότι ο Βαλμπουένα θα πάει να δημιουργήσει καραμπόλα. Και είναι εκεί, λίγα μέτρα πιο πίσω, για να δημιουργήσει τη δεύτερη κατοχή, που στην πραγματικότητα δεν είναι τέτοια διότι οι φιλοξενούμενοι δεν έχουν πάρει την μπάλα. Το ζητούμενο για τον Ραφίνια, όμως, δεν είναι να την έχουν πάρει, διότι τότε δεν έχει τύχη. Είναι να νομίζουν πως την έχουν.
Ο Βαλμπουένα έχει αντιληφθεί πριν η μπάλα χαθεί ότι ο έτερος ‘Διόσκουρος’ θα επικοινωνήσει μαζί του. Η κίνηση είναι η ενδεδειγμένη. Παίκτης στην μπροστινή γραμμή άμυνας δεν υπάρχει, τον έχει απορροφήσει η κατοχή. Ο Μαρτίνς έχει βάλει τον Αχμέντ Χασάν και δεν έχει βγάλει τον Γιουσέφ ελ Αραμπί, κάνοντας μία παραλλαγή του ματς με την Ομόνοια. Δίχως τον περισπασμό στο ύψος του πρώτου δεκαριού, είναι ο φορ και ο αμυντικός. Το μόνο που απομένει είναι να βγει μια καλή μπαλιά, κάτι που, στην περίπτωση του δημιουργού, μοιάζει με εταιρεία σε ινδονησιακή τράπεζα. Γι’ αυτό η κεφαλιά του Αιγύπτιου είναι τόσο αριστοτεχνική. Δεν αναλώνεται στην πιθανότητα να του έρθει η μπάλα, αλλά τι θα την κάνει όταν του έρθει.
Δεν σημαίνει ότι θα το κάνουν κάθε βράδυ. Πως θα πάνε, φερ’ ειπείν, στο ‘Ντραγκάο’ και μόλις ξημερώσει η μία ώρα παιχνιδιού, ο Ολυμπιακός θα πάρει τον έλεγχο. Αλλά μπορούν να το κάνουν τα βράδια που η ομάδα τους πράγματι διεκδικεί κάτι. Ο Βαλμπουένα θέλει να κάνει ένα μεγάλο ματς. Η ιστορία με το σκάνδαλο και την εθνική ομάδα έχει αφήσει το αποτύπωμά της, ακόμα και στο πρόσωπό του. Θέλει να συζητηθεί στην πατρίδα του. Τα 8 χρόνια στη Μαρσέιγ δεν ξεχνιούνται, αλλά παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τον καλέσει ο Ντιντιέ Ντεσάν τώρα, είναι παράσημο. Κάνει ματσάρα με Ντμιτρί Παγέ και Φλοριάν Τοβέν ψιλοάφαντους. Σουπέρμπ.
Ο Μαρτίνς γι’ αυτό ήθελε δεξιό μπακ. Για να μη σπαταλά Ραφίνια και Βαλμπουένα μαζί, με ανούσια λεπτά συμμετοχής σε ματς που δεν χρειάζεται. Τα δύο… τριβδόμαδα των ομίλων μπορεί να είναι οδυνηρά δίχως την πρέπουσα αποκατάσταση. Ο Γάλλος πήγαινε εξαιρετικά και με τον Ομάρ Ελαμπντελαουί, αλλά έπαιζε λίγο πιο μέσα, διότι ο Νορβηγός έπαιρνε πλευρά. Αυτά τα χαρακτηριστικά βρίσκει στον Μοχάμεντ Ντράγκέρ. Κερδίζει θέση, την οποία, λόγω της ‘κοψιάς’ του Βραζιλιάνου, έπαιρνε ο Ελαμπντελαουί. Τι να κάνει τον ακραίο μέσο, όταν μπορεί να έχει χαφ ανάμεσα στο άκρο και τον άξονα; Αν παίζουν οι δύο μπακ του την πλευρά, οι ‘ακραίοι’ μέσοι έχουν μικρότερη απόσταση από τον ένα φορ κι η μπάλα καλύπτει λιγότερο χώρο στις μεταβιβάσεις. Αυτό σημαίνει μικρότερες πιθανότητες αντίδρασης από την άμυνα και μεγαλύτερη απειλή.
Ο Ολυμπιακός φέτος δεν έχει σκοράρει σε 1ο ημίχρονο. Με Ομόνοια και σε 4 ματς Super League Interwetten. Αλλά η ομάδα του Πορτογάλου φαίνεται ότι έχει δουλέψει και πόσο. Η συνολική επικοινωνία καλύπτει τις ασυνεννοησίες. Η εις βάθος γνώση θα φέρει τα τέρματα νωρίς. Προς το παρόν, μπορεί να απολαμβάνει τη νίκη στο μόνο ματς στους ομίλους που ήταν υποχρεωμένος να νικήσει. Η νύχτα-ρεκόρ του Μαρτίνς, του πρώτου, πια, προπονητή σε ευρωπαϊκές νίκες με τον Ολυμπιακό, 15 το σύνολο, ήρθε όπως οι πιο σημαντικές στη θητεία του: με γκολ αργά (Μίλαν, Ερυθρός Αστέρας, Άρσεναλ), με τον παίκτη που άνετα γινόταν να χαρακτηριστεί εμμονή η επιθυμία του να επιστρέψει, τον Χασάν, την ημερομηνία που πέθανε ο πατέρας του.
πηγή: contra.gr
