Επιλογή Σελίδας

Είναι δυνατόν ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι να είναι η αφορμή για να ξεσπάσει μια αιματηρή στρατιωτική σύγκρουση; Και όμως οι λαοί της Ονδούρας και του Ελ Σαλβαδόρ το βίωσαν για τα καλά.

Η περιοχή της Κεντρικής Αμερικής την δεκαετία του 60 έμοιαζε με καζάνι έτοιμο να εκραγεί. Ιδιαίτερα στις δύο αυτές χώρες της περιοχής όπου τα στρατιωτικά καθεστώτα, που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ εξευτέλιζαν τις χαμηλές τάξεις. Σαν αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης χιλιάδες κάτοικοι του πυκνοκατοικημένου Ελ Σαλβαδόρ αναζήτησαν την τύχης τους στην γειτονική και αραιοκατοικημένη Ονδούρα. Μάλιστα ήταν τόσος μεγάλος ο αριθμός αυτών που μετανάστευσαν που έφτασαν σε σημείο να αποτελούν το 20% του πληθυσμού της Ονδούρας. Έτσι οι φτωχοί κάτοικοι της Ονδούρας που μέχρι στιγμής είχαν να βλέπουν με καχυποψία και ζήλια τους πλούσιους συμπατριώτες τους που συνεργάζονταν με ξένες εταιρίες για εξαγωγές όπως οι μπανάνες Chiquita, να απειλούνται και από τους μετανάστες από το Ελ Σαλβαδόρ που πλούτιζαν με τις δικές τους εκτάσεις. Έτσι ο δικτάτορας της Ονδούρας Oswaldo López Arellano μετά την λαϊκή αγανάκτηση προχώρησε σε αναδασμό το 1962 και έδινε ένα μήνα διορία στους μετανάστες να φύγουν αφήνοντας πίσω τους την καινούργια ζωή που είχαν κτίσει. Με όλα αυτά η κατάσταση μεταξύ των δύο χωρών μύριζε μπαρούτι με τα περιστατικά βίας και ρατσισμού να διαδέχονται το ένα το άλλο.

Μέσα σε όλα αυτά η FIFA αποφάσισε την ανάθεση του Mundial στο κοντινό Μεξικό, ενώ τα παιχνίδια της μοίρας έφεραν τις δύο ομάδες αντιμέτωπες σε διπλούς νοκ-άουτ αγώνες στα ημιτελικά των προκριματικών της ζώνης της Βορείου Αμερικής.

football

Το πρώτο παιχνίδι ορίστηκε για τις 8 Ιουνίου του 1969. Νικήτρια αναδείχτηκε η γηπεδούχος Ονδούρα με γκολ στα τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα (1-0). Χαρακτηριστικό της έντασης μεταξύ των δύο λαών ήταν η αυτοκτονία μιας δεκαοκτάχρονης οπαδού του Ελ Σαλβαδόρ. Ως συνέχεια της προπαγάνδας των δύο καθεστώτων η κηδεία της νεαρής κοπέλας μεταδόθηκε ζωντανά στο Ελ Σαλβαδόρ με την ποδοσφαιρική ομάδα να δίνει σύσσωμη το παρών της. Η εβδομάδα μέχρι τoν επαναληπτικό πέρασε με τα Μ.Μ.Ε. να προπαγανδίζουν και να ονομάζουν τον αγώνα ζωής και θανάτου και στις δύο χώρες.

Ο επαναληπτικός του Ελ Σαλβαδόρ έγινε κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Παρόλα όμως τα μέτρα οι πέτρες στο λεωφορείο των φιλοξενουμένων έπεφταν βροχή ενώ δύο οπαδοί από την Ονδούρα τραυματίστηκαν σοβαρά. Στα αγωνιστικά το Ελ Σαλβαδόρ μπορεί να νίκησε 3-0, αλλά το ζητούμενο ήταν οι βαθμοί και όχι τα γκολ με τις δύο ομάδες να συγκεντρώνουν από 2 βαθμούς.

αναμέτρηση ανάμεσα στα δύο αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα. Στο χωρητικότητας  100.000 θεατών Estadio Azteca του Μεξικού, θα παρευρίσκονταν 15.000 θεατές για να παρακολουθήσουν τον αγώνα μεταξύ της Ονδούρας και του Ελ Σαλβαδόρ που θα έκρινε την πρόκριση στον τελικό προκριματικό γύρο, όπου περίμενε η Αϊτή. Στο μεσοδιάστημα στην Ονδούρα οι κάτοικοι έδιωχναν με τη βία τους μετανάστες προς το Ελ Σαλβαδόρ, ο ρατσισμός αυξανόταν, η διπλωματικές σχέσεις είχαν διακοπεί και οι παίκτες ετοιμάζονταν απλά για ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Ένα παιχνίδι με συγκλονιστική εξέλιξη. Το Ελ Σαλβαδόρ προηγήθηκε στο 10΄με την ισοφάριση να έρχεται ένα λεπτό πριν την λήξη και τις ομάδες να οδηγούνται στην παράταση. Η παράταση ήταν ακόμη πιο δραματική, με την Ονδούρα στο 115΄να προηγείται. Το Ελ Σαλβαδόρ όμως δεν τα παράτησε και στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων ισοφάρισε. Σαν να μην έφτανε αυτό ο Azevedo στο 120’+7 έστειλε το Ελ Σαλβαδόρ στην επόμενη φάση. Με το τέλος του αγώνα οι οπαδοί του Ελ Σαλβαδόρ ξέσπασαν φωνάζοντας τους αντίπαλους δολοφόνους και τους 2.000 Μεξικανούς αστυνομικούς να μην αφήνουν την επέκταση των επεισοδίων.

Οι προκλήσεις μετά τον αγώνα συνεχίστηκαν και 16 μέρες μετά η αεροπορία του Ελ Σαλβαδόρ επιτέθηκε κατά της Ονδούρας. Από την πλευρά τους τα στρατεύματα της Ονδούρας έπληξαν τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του αντιπάλου. Ο πόλεμος των 100 ωρών ή του ποδοσφαίρου όπως έχει μείνει στην ιστορία είχε μόλις ξεκινήσει. Τελικά μετά από διαπραγματεύσεις κηρύχτηκε κατάπαυση του πυρός με τα τραγικά αποτελέσματα να είναι 6.000 νεκροί, δεκάδες ρημαγμένες πόλεις και 300.000 ξεσπιτωμένοι άνθρωποι.

Στο αγωνιστικό μέρος, η ομάδα του Ελ Σαλβαδόρ προκρίθηκε στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Μεξικό ύστερα από μια περιπετειώδη σειρά αγώνων με την Αϊτή, που συμπεριελάμβανε μέχρι και ανάμειξη… μάγων.