Του Σταύρου Καραΐνδρου
Η παρουσία του Πάμπλο Γκαρσία στον πάγκο του ΠΑΟΚ ήταν πάνω από το ίδιο το ματς. Αλήθεια, με ποιον έπαιζε ο Δικέφαλος το απόγευμα της Κυριακής; Κάμερα σε μένα, που λέει και μια ψυχή. Ο Ουρουγουανός τράβηξε πάνω του όλα τα φώτα και σήκωσε από το πρώτο ματς το βάρος της υποχρέωσης που ανέλαβε. Αυτό δεν είναι καθόλου κακό.
Οι παίκτες του ΠΑΟΚ ήθελαν τη δεδομένη χρονική στιγμή μία ‘ασπίδα’ σαν του Γκαρσία. Έναν άνθρωπο μεγαλύτερο από τους ίδιους, ίσως -στην υπερβολή του- μεγαλύτερο και από τον σύλλογο. Και ο Ουρουγουανός είναι ακριβώς αυτό. Δεν ανέλαβε τον ΠΑΟΚ μόνο για το προπονητικό κομμάτι, το οποίο δόξα τω θεώ να μη μας τύχει άλλο κακό θα έχουμε καιρό να το αναλύσουμε, αλλά κυρίως για το ψυχολογικό. Η παρουσία του και μόνο γεννά συναισθήματα και προσδοκίες.
Ο ΠΑΟΚ έχει προηγηθεί στο σκορ και ο Γκαρσία είναι εκεί, ανέκφραστος. Μοιράζει τρόμο το πρόσωπό του, αν κάποιος έχει γυρίσει το κανάλι σε εκείνο το χρονικό σημείο θα νομίζει ότι ο ΠΑΟΚ χάνει 0-5. Αυτός είναι όμως και το γνωρίζουν άπαντες. Ή, για να το θέσουμε καλύτερα, αυτό θέλουν άπαντες. Αυτό το πρόσωπο να κοιτάζει τους ποδοσφαιριστές, χωρίς πολλά λόγια, με ένα βλέμμα. Εξάλλου, ποιος θα ήθελε να δει νευριασμένο τον Ουρουγουανό;
Οι ποδοσφαιριστές μπήκαν στο ματς του Αγρινίου με φόρα, δημιουργώντας όσες ευκαιρίες δεν είχαν δημιουργήσει στα τελευταία παιχνίδια. Λες και ήθελαν να νικήσουν τον Παναιτωλικό με μεγάλο σκορ για να μην υπάρξει ούτε… ίχνος αντιπολίτευσης και κριτικής στον Γκαρσία. Το έβλεπες στα μάτια τους, το έβλεπες και στα μάτια του Ουρουγουανού κάθε φορά που φώναζε στους παίκτες του για μεγαλύτερο πρέσινγκ και υψηλότερη ένταση. Ήθελε να δει έναν ΠΑΟΚ ακριβώς όπως έπαιζε εκείνος με τον Δικέφαλο στο στήθος.
Ακόμα και όταν το ματς στράβωσε, ο ΠΑΟΚ έβγαζε την αίσθηση ότι θα πάρει το διπλό με οποιονδήποτε τρόπο. Ήταν το ντεμπούτο του Γκαρσία, δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Ήταν το κάρμα, ήταν η παρουσία του που μεγάλωσε ακόμα περισσότερο τον ΠΑΟΚ.
Η αρχή έγινε. Το ματς στο Αγρίνιο θα ξεχαστεί, θα μείνει μόνο η γεύση της παρουσίας του Γκαρσία σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης. Τα memes που θα ακολουθήσουν από το ‘άγευστο’ και ‘άχρωμο’ πρόσωπό του, αυτό που έχεις όταν ανοίγεις την κατσαρόλα και βλέπεις φακές.
Η κατσαρόλα έμεινε ανοιχτή και βράζει μετά το φευγιό του Αμπέλ Φερέιρα και ο Γκαρσία καλείται να ανακατέψει τα υλικά και να βγάλει στο γήπεδο, σε αγωνιστικότητα και οντότητα, τον πρωταθληματικό ΠΑΟΚ. Είναι από τις σπάνιες φορές, ίσως η μοναδική στα χρονικά, που ένας προπονητής έχει την απέραντη εκτίμηση του κόσμου. Ο Γκαρσία το ξέρει, αλλά δεν είναι από αυτούς που θα το εκμεταλλευτεί. Θα δουλέψει για να τους δικαιώσει, για να ακούσει ξανά το όνομά του σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων. Και να είστε σίγουροι ότι όποιος δεν τον ακολουθήσει, θα αντικρίσει αυτό το πρόσωπο. Το ανέκφραστο, αυτό που σου προκαλεί τρόμο.
Ο ΠΑΟΚ του Γκαρσία είναι ο ΠΑΟΚ που τώρα ξεκινά το πρωτάθλημα. Από μηδενική βάση, σε μία λευκή κόλλα χαρτί και στον δρόμο που θα ορίσει ο Ουρουγουανός. Τhe eyes chico. Τhey never lie…
Πηγή: Contra
