Του Γιάννη Φιλέρη
Πέρσι νίκησε για πρώτη φορά στην τελευταία αγωνιστική των ομίλων του Champions League, εναντίον του Ερυθρού Αστέρα. Φέτος ξεκίνησε με “τρίποντο” από την πρεμιέρα. Και μόνο αυτό φτάνει για να κάνει τους παίκτες του Ολυμπιακού και τον Πέδρο Μαρτίνς πιο ευχαριστημένους από ποτέ, σε ένα από τα πολλά ευρωπαϊκά ματς που έχουν δώσει μαζί. Άλλωστε, το μεγαλύτερο μέρος της ομάδας που έπαιξε την Τετάρτη προέρχεται από την ατέλειωτη σεζόν που προηγήθηκε.
Με το “καλημέρα” οι πρωταθλητές έβαλαν από κάτω τόσο τη Μαρσέιγ όσο και την Πόρτο και πάνε την ερχόμενη εβδομάδα στην Πορτογαλία για ένα ματς που ενδεχομένως να αποδειχθεί κομβικό στην εξέλιξη του ομίλου. Η κεφαλιά του Αχμέντ Χασάν ενός ποδοσφαιριστή που δεν κάνει… γκελ στην εξέδρα, αλλά βάζει (κρίσιμα) γκολ στο γήπεδο, από τη σέντρα του ακαταπόνητου Ματιέ Βαλμπουενά, έστειλε τους Γάλλους απογοητευμένους στα αποδυτήρια. Εδώ που τα λέμε, αν κάποια ομάδα άξιζε να νικήσει, όπως εξελίχθηκε το ματς, ήταν ο Ολυμπιακός.
Φάνηκε και με τον τρόπο που αντιμετώπισαν το ματς οι δυο ομάδες. Η δευτεραθλήτρια Γαλλίας είχε έρθει στην Ελλάδα με σκοπό να φύγει αλώβητη από το “Γεώργιος Καραϊσκάκης”. Να μη χάσει, δηλαδή. Το 0-0 έμοιαζε να τη βολεύει, πριν ο Μαρτίνς κάνει αυτό που είχε στο μυαλό του, αλλά και δείξει εδώ και καιρό ότι είναι το εναλλακτικό πλάνο του. Ότι κάποια στιγμή, εφόσον τον εξυπηρετούσαν οι συνθήκες, θα ρίσκαρε για να το πάρει. Να παίξει και με δυο σέντερ-φορ (Χασάν και Γιουσέφ ελ Αραμπί), αλλά και με τους δυο μεσοεπιθετικούς (Βαλμπουενά και Κώστας Φορτούνης) στα άκρα. Οι 3 απ’ αυτούς (Φορτούνης, Βαλμπουενά και Χασάν) πρωταγωνίστησαν στη φάση του μοναδικού γκολ.
Καθώς η γαλλική ομάδα δεν έδειχνε ικανή να απειλήσει (ουσιαστικά η καλύτερη φάση της με την απόκρουση του Ζοζέ Σα προήλθε από λάθος των “ερυθρολεύκων”, όμως έτσι μπαίνουν τα γκολ, έτσι το έβαλε κι ο Ολυμπιακός), ο προπονητής των γηπεδούχων είδε ότι είχε μπροστά του μια ευκαιρία. Κάνοντας την ομάδα του πιο ενεργητική κι επιθετική, οι γηπεδούχοι που είχαν στερηθεί το γκολ το Γιώργου Μασούρα (για λίγα εκατοστά ήταν εκτεθειμένος, καθώς δεν πρόλαβε να καλυφθεί από την άμυνα των Γάλλων) και είδαν την μπάλα να μην κάνει το χατίρι του Βαλμπουενά από κοντά, έφτασαν στο “χρυσό” 1-0 με τον σκόρερ Χασάν να αφιερώνει το γκολ στον πατέρα του, που έφυγε από τη ζωή μια μέρα σαν αυτή, πριν από 5 χρόνια. Τότε, που κατά σύμπτωση, φορώντας τη φανέλα της Μπράγκα, είχε σκοράρει πάλι εναντίον της Μαρσέιγ. Και τότε κλαίγοντας είχε αφιερώσει το γκολ στον πατέρα του…
Μπορεί η Μαρσέιγ να προέρχεται από ένα πιο προηγμένο πρωτάθλημα, όμως είναι αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός που βλέπουμε την τελευταία διετία δεν έχει σχέση με αυτό που συνήθως κάνουν τα ελληνικά κλαμπ στην Ευρώπη. Ιδού και η απόδειξη μέσω του επίσημου λογαριασμού της διοργάνωσης, που λέει και κάτι ιδιαίτερα ξεχωριστό. Στα τελευταία 8 εντός έδρας ματς για το Champions League (προκριματικά, όμιλοι), η “ερυθρόλευκη” ομάδα μετράει 6 νίκες.
?⚪️ Olympiacos have won 6 of their last 8 home Champions League matches (including qualifying) ?#UCL pic.twitter.com/cpi3NlrBF9
— UEFA Champions League (@ChampionsLeague) October 21, 2020
Ναι, έτσι είναι. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς έχει ηττηθεί μόνο από την Μπάγερν, έφερε ισοπαλία με την Τότεναμ και έχει νικήσει Πλζεν, Κράζνονταρ, Μπασακσεχίρ, Ερυθρό Αστέρα, Ομόνοια και Μαρσέιγ. Δεν το λες και μικρό το κατόρθωμα.
Οι σαραντάρες μπαλιές του Εμβιλά και η μία του Φορτούνη
Ο Ολυμπιακός λειτούργησε με ιδανικό τρόπο σε μια ευρωπαϊκή πρεμιέρα. Μπορεί ο κορονοϊός να κράτησε ένα βασικό εργαλείο όπως ο Μαντί Καμαρά στο σπίτι του, οι υπόλοιποι ωστόσο βρέθηκαν σε εξαιρετική μέρα. Με ελάχιστα λάθη, τακτικά προσηλωμένοι (χωρίς “τρέλες” στο παιχνίδι τους, αλλά με κατοχή της μπάλας και εξεύρεση καλών ευκαιριών να μπει η μπάλα στα δίχτυα).
Αυτήν τη φορά, οι δυο ακραίοι μπακ συμμετείχαν πολύ πιο ενεργά και στο επιθετικό κομμάτι, με Χοσέ Χολέμπας και Ραφίνια να βοηθάνε τους επιθετικούς, να πατάνε ακόμη και περιοχή, να δημιουργούν προϋποθέσεις, ενώ οι δυο μεγάλες φάσεις βγήκαν από τις πάσες του Μασούρα. Η καλύτερη ήταν αυτήν προς τον Ελ Αραμπί, όμως ο αρχισκόρερ του Ολυμπιακού, έπιασε αέρα.
Ο Ανδρέας Μπουχαλάκης όργωσε το γήπεδο, ενώ οι δυο στόπερ έλεγξαν απόλυτα το ματς. Ο Ρούμπεν Σεμέδο έδωσε ρεσιτάλ, πηγαίνοντας πρώτος σε κάθε μπάλα, ενώ και ο Ουσεϊνού Μπα έδειχνε πολύ σοβαρός και κυρίως σίγουρος για τον εαυτό του, όπως στη φάση όπου έκανε μια τεράστια διπλή επέμβαση. Το ίδιο και ο Σα κάτω από τα δοκάρια. Πολύ σταθερός σε κάθε έξοδο του στον αέρα και βέβαια έτοιμος να σώσει ένα σχεδόν βέβαιο γκολ στην έφοδο του Νταρίο Μπενετέτο μέσα στην περιοχή. Ο Πορτογάλος γκολκίπερ άπλωσε το κορμί του, μεγάλωσε το εμπόδιο απέναντι στον επιθετικό της Μαρσέιγ και ο Ολυμπιακός κράτησε το μηδέν.
Αυτά, όμως, τα ξέραμε. Δεν κάνουν εντύπωση. Είναι βασικά κομμάτια του παιχνιδιού του Ολυμπιακού. Ούτε προκαλεί έκπληξη ακόμη ένα τεράστιο ματς από τον Βαλμπουενά. Ο εκπληκτικός 36χρονος, που ξεχειλίζει από εφηβικό πάθος, έτρεχε, έπεφτε, σηκωνόταν πάνω, ξάπλωνε κάτω, κέρδιζε φάουλ, εκτελούσε, δημιουργούσε, τα έκανε όλα. Παραλίγο να βάλει γκολ, τελικά το έφτιαξε και σίγουρα ήταν ο πρωταγωνιστής. Μήπως όμως ήταν η πρώτη φορά;
Το καινούργιο στοιχείο στο παιχνίδι του πρωταθλητή είναι οι σπουδαίες μακρινές μεταβιβάσεις του Γιαν Εμβιλά. Καθώς ο Γάλλος διεθνής πατάει πιο γερά στο χορτάρι, μαθαίνει τη νέα του ομάδα, δείχνει να απελευθερώνεται σιγά-σιγά, έχοντας εξαιρετικές τοποθετήσεις κι ένα τεράστιο προσόν. Οι σαραντάρες μπαλιές του μπορούν να μεταφέρουν το παιχνίδι της ομάδας από τη μια πλευρά στην άλλη, εκμεταλλευόμενος πολύ εύκολα την αδύνατη πλευρά. Εκεί, δηλαδή, που δεν υπάρχουν συγκεντρωμένοι πολλοί αντίπαλοι, άρα μπορούν να προκύψουν προϋποθέσεις για δημιουργία ευκαιρίας.
Από μια τέτοια μεγάλη μπαλιά προήλθε και το γκολ. Την έκανε όχι ο Εμβιλά, αλλά ο διορατικός Φορτούνης που έστειλε την μπάλα προς την πλευρά του Βαλμπουενά, για να βγει ο Γάλλος από τα δεξιά. Το φάουλ που του έγινε δεν σφυρίχτηκε. Καλύτερα, όμως. Ο Ραφίνια που παρακολουθούσε, έκλεψε, ο Βαλμπουενά έφυγε με την άνεσή του από τα πλάγια, είδε τον Χασάν. Σέρβιρε και… 1-0!
Το ποδόσφαιρο κυριαρχίας τις περισσότερες φορές γίνεται με κοντινές πάσες, ώστε σιγά-σιγά από την άμυνα, μέχρι την επίθεση, να φτάσει μια ομάδα σε προϋποθέσεις γκολ, εκμεταλλευόμενη την κατοχή της μπάλας και τη σωστή μεταφορά της. Όταν υπάρχουν παίκτες να αλλάζουν τόσο εύκολα το παιχνίδι από τη μια πλευρά του γηπέδου στην άλλη, φέρνοντας τον αντίπαλο σε δύσκολη θέση, πρέπει να το δοκιμάζουν. Το παράδειγμα των μετρ του είδους στη Λίβερπουλ (Τρεντ Αλεξάντερ Άρνολντ και Άντριου Ρόμπερτσον) λύνει όλες τις απορίες.
Φυσικά, ο Ολυμπιακός δεν είναι Λίβερπουλ, ούτε Μάντσεστερ Σίτι, την οποία θα αντιμετωπίσει σε δυο εβδομάδες στην Αγγλία. Μπορεί, όμως, να θεωρεί ότι έχει φτάσει στο επίπεδο να νικάει αντιπάλους όπως η Μαρσέιγ, επιβάλλοντας τα “θέλω” του, έστω και σε άδειες εξέδρες. Στο κάτω-κάτω, οι Γάλλοι έπαιξαν για πρώτη φορά σε ομίλους έπειτα από μια 6ετία. Ο Ολυμπιακός μετράει φέτος 20 παρουσίες. Είναι και θέμα ειδικού βάρους, πλέον…
Πηγή: Contra
