Του Βασίλη Σκουντή
Με το συμπάθιο για την αγοραία έκφραση, αλλά μας τα έκανε… τσουρέκια όλο το καλοκαίρι ο Ιωάννης!
Με το που έφυγε ο Καλάθης κατά Βαρκελώνη μεριά, Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή ο Παπαπέτρου (εμφορούμενος από το τσιτάτο του Καζαντζάκη) δήλωνε ότι είναι μεγάλη ευθύνη να είσαι αρχηγός του Παναθηναϊκού.
Τρίτη Πέμπτη-Σάββατο, πάλι, άλλαζε τροπάριο και έλεγε ότι είναι μεγάλη τιμή να είσαι αρχηγός του Παναθηναϊκού.
Τις Κυριακάδες, καθότι πρόκειται για την έβδομη ημέρα, ξαπόσταινε όπως ο Θεός στη ρουτίνα της δημιουργίας του κόσμου!
Ε, λοιπόν, ο Ιωάννης όλα αυτά τα έλεγε και (απόψε αποδείχθηκε ότι) τα εννοούσε κιόλας!
Τα έλεγε, τα εννοούσε και τα φανέρωσε στα περίχωρα της Μόσχας, όπου ίσχυσε μια κλασική και συνηθισμένη σε τέτοιες περιπτώσεις αποφθεγματική ρήση…
Αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω!
Αυτό το αρχηγιλίκι στη ροή της αναμέτρησης το διεκδίκησαν κάμποσοι συμπαίκτες του, στο ρόλο των δελφίνων, χώρια η άριστη διαχείριση και το εξαιρετικό κοουτσάρισμα εκ μέρους του Γιώργου Βόβορα…
Ο Μποχωρίδης που χώρεσε στα παπούτσια του Σαντ Ρος και του Τζάκσον και συστήθηκε ως παίκτης Ευρωλίγκας…
Ο Μήτογλου που όποτε πατάει ρωσικό έδαφος σεληνιάζεται (βλέπε 25 πόντοι και 16 ριμπάουντ την 1η του περασμένου Μαρτίου κόντρα στην ΤΣΣΚΑ)…
Ο Φόστερ που έβαλε τις 2/2 βολές για το 76-78…
Ο πτωχός πλην τίμιος Μπέντιλ…
Αλλά, διάβολε, ο Παπαπέτρου ήταν από άλλο ανέκδοτο και στη φάτσα του εικονογραφείται η νίκη του Παναθηναϊκού που δεν ξέρω εάν θεωρείται against all odds, αλλά σίγουρα θα βαρύνει πολύ στην οικονομία της διοργάνωσης…
Είναι βεβαίως πολύ νωρίς για να εκτιμηθεί η αξία της, αλλά καθόλου νωρίς για να βάζει τους Πράσινους στο τριπάκι της κεφαλαιοποίησης της…
Παρεμπιπτόντως –και επειδή μου αρέσουν πολύ αυτές οι αντιπαραβολές-σαν σήμερα το 1869 γεννήθηκε ο Μαχάτμα Γκάντι, του οποίου ένα πασίγνωστο τσιτάτο κολλάει γάντι στο πέρασμα του Παναθηναϊκού από τη Μόσχα …
Πρώτα, λέει, σε αγνοούν. Έπειτα σε κοροϊδεύουν. Στη συνεχεία σε πολεμούν. Και στο τέλος τους νικάς!
Ουδέν αληθέστερον τούτου, τουλάχιστον χθες, αλλά ακόμη είναι νωρίς για να γενικευθεί αυτή η ρήση ως ηθικό δίδαγμα μιας ιστορίας που απόψε είδε απλώς να γράφεται ο πρόλογος της…
Αρχηγός λοιπόν ο Ιωάννης. Και μουστακαλής κιόλας. Και, όπως λέμε σε τέτοιες περιπτώσεις, και μάγκας και καραμπουζουκλής!
Όταν ήχησε η κόρνα της λήξης, στα πέριξ του ονόματος του αποτυπώθηκαν 16 πόντοι με 6/8 δίποντα και 4/5 βολές, οκτώ ριμπάουντ, τρεις ασίστ, τρία κερδισμένα φάουλ και 18 βαθμοί στο σύστημα αξιολόγησης σε 33 λεπτά.
Ναι, το ξέρω πως είχε 0/6 τρίποντα (ως υποσύνολο της γενικότερης ατζαμοσύνης, 5/23 ο Παναθηναϊκός και ακριβώς άλλα τόσα η Χίμκι), αλλά, ως γνωστόν, nobody is perfect.
Η ρουφιάνα η στατιστική, όμως, δεν τα φανερώνει όλα και βασικά δεν μαρτυράει τι συμβαίνει στο λεγόμενο “crunch time” στο οποίο ο λεγάμενος έδωσε ρέστα.
Και εξηγούμαι…
Ένα λεπτό και 47 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη, με φόλοου μετά το άστοχο σουτ του Μήτογλου και μία βολή “έγραψε” το 73-76…
Είκοσι τέσσερα δευτερόλεπτα αργότερα κατέβασε ένα αμυντικό ριμπάουντ…
Στο καπάκι, αστόχησε σε ένα τρίποντο, αλλά στο αμέσως επόμενο κλικ γράπωσε άλλο ένα αμυντικό ριμπάουντ…
Στα 19’’ μετά το λάθος του (σχεδόν ωσεί παρόντος και αυτό δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία στη νίκη, Νέντοβιτς) έκανε ένα deflection που κατέληξε σε κατοχή του Παναθηναϊκού…
Φήμες ότι εκείνη τη στιγμή ο Ρικ Πιτίνο άρχισε να αλαλάζει και προκάλεσε ταραχή στην ευρύτερη περιοχή του πανεπιστημίου της Αιονα δεν ελέγχονται ως αναληθείς…
Το επιβεβαιώνει και το τοπικό αστυνομικό τμήμα!
Α, ναι, δεν τελείωσα με την απαρίθμηση των στιγμών, χάρη στις οποίες ο Ιωάννης αναγορεύεται, άνευ συναγωνισμού ως ο απόλυτος clutch player της βραδιάς…
Μετά το corner three του Μπέρτανς (76-78) στα 28’’, ακολούθησε το άστοχο ανάποδο λέι απ του Μποχωρίδη και οι Ρώσοι είχαν μια ευκαιρία να ισοφαρίσουν ή ακόμη και να κλέψουν τη νίκη μέσα από τα πράσινα χέρια…
Ο Λετονός ξαναπήρε την μπάλα και επιτέθηκε από την αριστερή πλευρά…
Ο Παπαπέτρου κόλλησε επάνω του, σήκωσε τα χέρια του, του περιόρισε το οπτικό πεδίο, απέφυγε την επικίνδυνη επαφή και όταν η μπάλα εξοστρακίσθηκε, τότε ο Παναθηναϊκός βεβαιώθηκε ότι είχε αποδράσει με μια νίκη που άργησε τέσσερις αγώνες και 3.950 ημέρες!
Σε κάποια από τα τάιμ άουτ από τα μεγάφωνα παιζόταν η μουσική με την οποία ο Χένρι Μαντσίνι επένδυσε τo 1963 την ταινία “The Pink Panther”…
Βουλωμένο γράμμα διάβαζε ο dj του γηπέδου…
Απλώς απόψε αντί για τον Ροζ, εμφανίσθηκε και έδωσε ρεσιτάλ ένας Πράσινος Πάνθηρας!
Πηγή: Sport 24
