Επιλογή Σελίδας

15 must για να συγκριθεί κάποιος με τον ΛεΜπρον Τζέιμς

από | Σεπ 27, 2020 11:38 | Basket, NBA | 0 Σχόλια



Της Νίκης Μπάκουλη

Έχει βρεθεί στην ίδια θέση δέκα φορές. Με τρεις διαφορετικές ομάδες. Αν το δεις γενικά, το θέμα ο ΛεΜπρον Τζέιμς συνηθίσει να κάνει ό,τι υπόσχεται, στα 16 χρόνια που είναι ΝΒΑer. Άλλοι -θρύλοι- στην ηλικία του, έριχναν ‘ταχύτητες’. Εκείνος είπε να κάνει την εξαίρεση. Kαι έκανε ακόμα πιο μεγάλη τη λίστα με τα ‘πρέπει’ που οφείλει να ‘τικάρει’ όποιος θέλει να βρεθεί στο επίπεδο του. Όποιος δηλαδή, θα μπορεί δικαιωματικά να συγκριθεί μαζί του.

Δημοκρατία -λέμε ότι- έχουμε και ο καθένας μπορεί να πιστεύει και να λέει ό,τι θέλει για την πάρτη του. Αυτό είναι ένα κομμάτι. Το να πείσεις κάποιον άλλον επί της άποψης που ‘χεις για τον εαυτό σου, είναι το δεύτερο. Συνήθως, είναι και το πιο σημαντικό. Γιατί και εγώ οραματίζομαι τον εαυτό μου στα Bolshoi, αλλά για να μπω πρέπει να πείσω κάποιους πως ανήκω -και ξεκάθαρα δεν υπάρχει η παραμικρή τέτοια περίπτωση. Ο Τζέιμς πρόσθεσε άλλη μια σημείωση στη λίστα ‘γιατί είμαι GOAT’ και πριν αρχίσεις τα ‘μα μου’ θα ήθελα να θυμάσαι πως αυτός δεν περιορίζει τις δράσεις του σε όσα κάνει στο παρκέ, αλλά ‘χτίζει’ το πλήρες πακέτο του greatest of all times και με όσα κάνει εκτός των τεσσάρων γραμμών.

Δεν σε ενδιαφέρουν αυτά; Θα έπρεπε. Εν πάση περιπτώσει, ας επικεντρωθούμε στα αγωνιστικά.

Τον Μάιο του 2019 είχαμε αναλύσει -εκτενώς- όσα έκαναν τους Λέικερς πρωταγωνιστές και μετά κομπάρσους. Το κείμενο τελείωνε ως εξής: “Αυτοί που γνωρίζουν πράγματα, θεωρούν απίθανο να αλλάξει αυτή η τακτική. Εκτός και αν γίνει παρέμβαση που θα αλλάξει τη μοίρα”. Η ανάγκη να τιμηθεί η κληρονομιά που ‘χε δημιουργήσει ο Τζέρι Μπας αποδείχθηκε μεγαλύτερη των συμπλεγμάτων που είχαν τα παιδιά του, ο Άντονι Ντέιβις έγινε παρτενέρ του Τζέιμς και τώρα ήλθε η ώρα να απαντηθεί το ερώτημα που ‘χε τεθεί την ημέρα της ανακοίνωσης της άφιξης του ‘φρυδιού’ στο Λος Άντζελες: αν δηλαδή, η μεταγραφή αυτή μπορεί να δώσει τίτλο.

Βλέπεις, τα ξημερώματα οι Λέικερς έκαναν το 4-1 επί των Νάγκετς (117-107) και επέστρεψαν στους ΝΒΑ Finals, για πρώτη φορά έπειτα από 10 χρόνια. Έγινε και το comeback του ΛεΜπρον, για πρώτη φορά μετά δυο χρόνια. Να πέσει το video.

Ο ‘King’ έκανε το 27ο triple double σε postseason, τελειώνοντας με 38 πόντους, 16 ριμπάουντ και 10 ασίστ. Ανανέωσε και τη λίστα των ΝΒΑers που ιστορικά, έχουν πάει σε περισσότερους τελικούς. Στο Νο1 κάθεται ο Μπιλ Ράσελ με 11 τίτλους σε 12 συμμετοχές. Ακολουθεί ο Σαμ Τζόουνς με 10 τίτλους, σε 11 συμμετοχές. Την πρώτη τριάδα συμπληρώνουν οι Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ και ΛεΜπρον Τζέιμς. Ο πρώτος φόρεσε 6 δαχτυλίδια σε 10 προσπάθειες. Ο δεύτερος 3. Μέχρι χθες, ο superstar του ΝΒΑ έκανε παρέα στους Τομ Χίνσο, Μάτζικ Τζόνσον και Τζέρι Γουέστ, οι οποίοι εγκατέλειψαν τον ‘άλλον πλανήτη’ με εννέα παρουσίες σε NBA Finals (για την ιστορία, ο Χίνσο κατέκτησε 8 δαχτυλίδια, 4 ο Μάτζικ και 1 ο Γουέστ).

Στις 30/12 του 2019 ο ΛεΜπρον ‘έκλεισε’ τα 35. Είναι η ηλικία στην οποία αποσύρθηκε ο Μάικλ Τζόρνταν. Τι έκαναν οι άλλοι τεράστιοι NBAers, στα 35; Ιδού.

Τα κριτήρια για να συγκριθεί κάποιος με τον ΛεΜπρον Τζέιμς

Δεν ξέρω αν συμφωνείς, αλλά για να καταλάβεις την αξία του όποιου αθλητή και την επιρροή στο σπορ που ανήκει, είναι χρήσιμο να κοιτάς και τη διάρκεια. Όχι μόνο τα πρωταθλήματα. Όταν ο Μικ Σουμάχερ δήλωσε “ο επόμενος στόχος για εμένα, αν πάρω θέση στη Formula 1 είναι να σπάσω τα ρεκόρ του Χάμιλτον, ο οποίος είχε επιλεγεί ως αντικαταστάτης του πατέρα μου στη Mercedes”, στο πρόσωπο του είδα όσους διεκδικούν να μπουν στο ίδιο επίπεδο με τον ΛεΜπρον -που στο audiovisual που έκανα στο μυαλό μου, ήταν ο Χάμιλτον και αν θες να ξέρεις, ο Μίκαελ Σουμάχερ ήταν ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, για λόγους που ‘χω εξηγήσει ήδη.

Ο Μικ Σουμάχερ είναι 21, έναν χρόνο μικρότερος από την ηλικία που ‘χε ο Χάμιλτον όταν έκανε ντεμπούτο στη Formula 1 και τερμάτισε δεύτερος -του πήρε τον τίτλο ο Κίμι Ραϊκόνεν για έναν πόντο. Μια σεζόν αργότερα, ο Βρετανός ήταν πρωταθλητής. Σε πρώτη φάση λοιπόν, αν τα ζήσει αυτά ο γιος του θρύλου της F1 την προσεχή διετία, αυτά που είπε θα ‘χουν κάποια βάση. Διαφορετικά, θα ‘χουν την κατάληξη του δικού μου ‘ανήκω στα Bolshoi’. Ακολουθεί η λίστα με επιτεύγματα που θα ήταν χρήσιμο να ζήσει, όποιος θέλει να συγκριθεί με τον Τζέιμς, των ατελείωτων ρεκόρ.

Ο τύπος αυτός μπήκε στο ΝΒΑ το 2003, σε ηλικία 19 χρόνων. Στο τέλος της σεζόν αναδείχθηκε rookie of the year.

Στα 20 ήταν στην ομάδα που εμφάνισαν οι ΗΠΑ, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Και ανέβηκε στο τρίτο σκαλοπάτι του βάθρου.

Στα 21 (2005) έγινε για πρώτη φορά All Star. Έκτοτε δεν έχει λείψει από το event, ενώ το 20068 αναδείχθηκε MVP.

Στα 22 (2006), στο ντεμπούτο του στην postseason (στη διαδρομή για τα playoffs ήταν εκ των ηγετών των Καβαλίερς) έκανε το πρώτο triple double (εναντίον των Ουίζαρντς). Στο πέμπτο παιχνίδι, έβαλε το πρώτο winning shot. Στο δεύτερο γύρο η παρέα του αποκλείστηκε από τους Πίστονς. Μετά εκπροσώπησε το έθνος στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ιαπωνίας -όπου να μη τα ξαναλέμε τι έγινε.

Στα 23 (2007) πήγε για πρώτη φορά σε τελικούς -όπου οι Σπερς ‘σκούπισαν’ το Κλίβελαντ. Τότε οι ρεπόρτερ έλεγαν πως έκανε πράγματα που ήταν μοναδικά, εν τούτοις δεν είχε συγκέντρωση ή διάθεση να πασάρει -ή να επιλέξει το καλύτερο δυνατό σουτ. Στα φετινά playoffs έχει 8.9 ασίστ ανά ματς (είναι η τρίτη καλύτερη επίδοση https://stats.nba.com/players/). Έχει και 63.7% σε true percentage% (βολές, δίποντα, τρίποντα), ενώ είναι ο 14ος σε περισσότερα εντός παιδιάς (17.8 ανά ματς). Από πάνω του είναι ο Αντετοκούνμπο με 17.8.

Στα 24 (2008) έγινε ο πρώτος σκόρερ των Καβαλίερς και ο πρώτος της σεζόν -με 30 πόντους ανά αγώνα. Aναδείχθηκε για πρώτη φορά MVP. Ξαναπήγε playoffs και αποκλείστηκε -ξανά- στο δεύτερο γύρο από τους μετέπειτα πρωταθλητές Σέλτικς. Στην postseason έφτασε έως τους τελικούς της περιφέρειας -προχώρησαν οι Μάτζικ. Μετά φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο και κατέκτησε το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.

Στα 25 (2009) έγινε πόιντ γκαρντ (υπήρχαν τραυματισμοί) και ως τέτοιος αύξησε την παραγωγικότητα του σε 29.7 πόντους, 7.3 ριμπάουντ, 8.6 ασίστ και 1.6 κλεψίματα ανά ματς -έκανε και από μια τάπα κάθε βράδυ. Κράτησε το βραβείο του ‘πολυτιμότερου’ της σεζόν. Στο δεύτερο γύρο της postseason, εναντίον των Σέλτικς, στο πέμπτο ματς φάνηκε αλλού να πατά και αλλού να βρίσκεται, οι Καβς έζησαν τη χειρότερη ήττα της ιστορίας τους και το κοινό τον αποδοκίμασε. Στο έκτο οι ‘Iππότες’ ‘βγήκαν’ σε διακοπές.

Στα 26 (2010) άλλαξε τις δυναμικές του ΝΒΑ, συμφωνώντας να βρεθεί με τους φίλους του, Ντουέιντ Ουέιντ και Κρις Μπος στο Μαϊάμι, για να πάρουν τίτλο. Όλα ξεκίνησαν με την πιο ανόητη στιγμή της καριέρας του -πράγμα που παραδέχθηκε αργότερα και ο ίδιος: το Decision.

Πριν κλείσει τα 27, είχε κάνει δυο τις παρουσίες σε τελικούς -με τους Μαβς να κάνουν άρση τροπαίου, το 2011 και τον πρωταγωνιστή της ιστορίας μας να ‘πνίγεται’ στην κορυφαία σκηνή. Αντέδρασε με τρεις τίτλους, σε πέντε σεζόν.

Ως 27χρονος πάτησε δυο φορές στην κορυφή του κόσμου: μια στο ΝΒΑ και μια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Στο ΝΒΑ αναδείχθηκε MVP της σεζόν και των τελικών. Στα 28 (2013) έκανε το repeat όλων (τίτλου και προσωπικών διακρίσεων).

Στα 29 (2014) επέστρεψε στο ‘σπίτι’ του, γιατί είχε αφήσει μια υπόθεση ‘ανοιχτή’: είχε υποσχεθεί δαχτυλίδι στο Κλίβελαντ, το οποίο πήρε από το χέρι για να το πάει σε τέσσερις σερί NBA Finals. Το 2016 (στα 32) έδωσε ό,τι είχε τάξει, με τρόπο που έγινε μέρος της ιστορίας του ΝΒΑ και για ακόμα μια φορά ‘πολυτιμότερος’ των τελικών.

Η σεζόν 2016-17 ήταν ‘μια από τις πιο περίεργες της καριέρας μου’ με πολλούς τραυματισμούς και απροσδόκητες ήττες. Δεν παρέλειψε να ασκήσει -δημόσια- κριτική στον οργανισμό ‘γιατί έφτιαξε μια πολύ ‘βαριά’ ομάδα’. Προφανώς, έζησε τις συνέπειες -τον κατακεραύνωσαν. Η παρέα του πήγε στους τελικούς της περιφέρειας, όπου ο ΛεΜπρον άφησε πίσω τον Τζόρνταν στη λίστα με τους σκόρερ της postseason. Στους τελικούς, έγινε η παράδοση-παραλαβή με τους Ουόριορς.

Είχε φτάσει πια κοντά στα 34, όταν ο Κάιρι Έρβινγκ είπε ‘φεύγω γιατί δεν θέλω να παίζω με τον Τζέιμς’. Εκείνος συνέχισε να ανανεώνει ρεκόρ έως το rematch με το Γκόλντεν Στέιτ και το ρεκόρ καριέρας των 51 πόντων, στο opening που τελικά πήραν οι Ουόριορς. Πάνω στα νεύρα του έριξε μπουνιά σε τοίχο, τραυματίστηκε και οι ‘Πολεμιστές’ έβαλαν σκούπα.

Στα 34 και ενώ θα μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει, επέλεξε να προσπαθήσει να ανανεώσει άλλη μια ιστορία: αυτήν των Λέικερς που φαίνονταν καταδικασμένοι από τη μοίρα. Υποσχέθηκε και πάλι πρωτάθλημα. Ο οργανισμός χρειάστηκε ένα χρόνο -παρουσίας του King- για να καταλήξει στο τι θέλει από τη ζωή του, μετά προσέλαβε για κόουτς τον Φρανκ Βόγκελ, πρόσθεσε τον Ντέιβις και εν πολλοίς δημιούργησε τις συνθήκες που χρειαζόταν ο ΛεΜπρον για να κάνει τη δουλειά που ήξερε καλύτερα.

Καθ’ οδόν για τα 36 έχει πάρει πάνω του τις ελπίδες και τις προσδοκίες των Λέικερς. Όπως δήλωσε μετά την πρόκριση στους τελικούς ‘τα παιδιά στην ομάδα δεν έχουν βρεθεί ποτέ σε NBA Finals, οπότε ανέλαβα και αυτήν την ευθύνη. Οι πλάτες μου είναι αρκετά μεγάλες για να κουβαλήσουν όλο το φορτίο, αλλά το μυαλό μου είναι ακόμα πιο δυνατό. Πάντα το διατηρώ δυνατό και είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι σε αυτήν τη συνθήκη. Αντιλαμβανόμαστε όλοι πως υπάρχει μεγαλύτερος στόχος και δεν παίρνουμε τίποτα, ως δεδομένο’.

Μένει να δούμε αν η μοίρα θα ρίξει πάνω στους Λέικερς του ΛεΜπρον, τους Χιτ που μετά την έξοδο του King η καλύτερη χρονιά που είχαν, τελείωσε στα ημιτελικά της περιφέρειας ή τους Σέλτικς, οι οποίοι επίσης ζουν την εποχή της αναγέννησης. Σε κάθε περίπτωσοι, αυτοί οι τελικοί μόνο αδιάφοροι δεν θα είναι.

Πηγή: Contra

Υποβολή Σχολίου

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.