Ο Τόρνικε Σενγκέλια πήγε στη Μόσχα και η πεντάδα της ΤΣΣΚΑ προκαλεί από τώρα “τρόμο” εν όψει της νέας Ευρωλίγκας. Τι προσφέρουν ο Γεωργιανός, ο Νίκολα Μιλουτίνοφ αλλά και ο Γουίλ Κλάιμπερν που επιστρέφει δριμύτερος. Και μερικές συγκρίσεις…
Του Γιάννη Φιλέρη
Η απόκτηση του Τόκο Σενγκέλια ήταν το δεύτερο μεγάλο χτύπημα της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στις φετινές μεταγραφές της Ευρωλίγκας. Είχε προηγηθεί ο Νίκολα Μιλουτίνοφ, που πήρε το δρόμο από τον Πειραιά για τη ρωσική πρωτεύουσα. Με δεδομένη την περσινή απουσία του Γουίλ Κλάιμπερν, ο οποίος φέτος επιστρέφει δριμύτερος έχοντας αποθεραπευτεί από τον πολύ σοβαρό τραυματισμό του, η μεγάλη ρωσική ομάδα αλλάζει ριζικά πρόσωπο. Και μας προδιαθέτει για μια από τις κορυφαίες πεντάδες, που είδαμε ποτέ στην Ευρωλίγκα.
Οι δυο προσθήκες που έκανε ο Δημήτρης Ιτούδης, στοχευμένες με ακρίβεια για να “καλύψουν” τις όποιες αδυναμίες της ομάδας του, δημιουργούν μια άλλη ΤΣΣΚΑ. Ο Μιλουτίνοφ καλύπτει το “5”, με ένα κορμί που δεν είχε τα τελευταία χρόνια το ρωσικό κλαμπ, ενώ ο Σενγκέλια, ο κορυφαίος πάουερ φόργουορντ στην Ευρώπη (ή εν πάση περιπτώσει, ένας από τους τρεις καλύτερους) επιλέχθηκαν για να … αλλάξουν τα δεδομένα.
Η ΤΣΣΚΑ αποκτά ύψος, όγκο, μακριά χέρια, χωρίς να χάνει σε αθλητικότητα, έκρηξη και κυρίως ποιότητα. Στο τελευταίο κομμάτι, άλλωστε, μάλλον αποκτά πλεονέκτημα απέναντι σε πολλές ομάδες. Το δίδυμο Μιλουτίνοφ-Σενγκέλια έχει πολύ ενδιαφέρον, αν και θα δοκιμαστούν αμφότεροι σε ένα αλλιώτικο περιβάλλον, απ’ αυτό που αγωνίζονταν μέχρι φέτος. Στον Ολυμπιακό ο ένας, στην Μπασκόνια ο άλλος.
Πάντως, αυτή τη στιγμή η πεντάδα της ΤΣΣΚΑ προκαλεί, όπως και να’ χει, ένα δέος.
Πλέι-μέικερ, Ντάνιελ Χάκετ (33, 1.93). Ο Ιταλός ανανέωσε το συμβόλαιό του (αν δεν κάνουμε λάθος πρώτος απ’ όλους). Ο μαχητής Ιταλός είναι παίκτης που συμπληρώνει ιδανικά μια μεγάλη ομάδα, η άμυνα του είναι σεμιναριακού επιπέδου, η θέλησή του να κερδίσει όποια μπάλα διεκδικεί το μεγάλο του χαρακτηριστικό, ενώ μπορεί να απειλήσει ουσιαστικά και στην επίθεση, είτε με σουτ από μακριά (44% τρίποντο), είτε ποστάροντας τους κοντύτερους αντιπάλους του. Μπορεί να βοηθήσει και στα ριμπάουντ, γενικά είναι ένας πόιντ-γκαρντ, που έχει ωριμάσει και παίζει πλέον και με την πείρα των 33 ετών του. Πέρσι είχε 8.3π, 1.9ρ και 2.6 ασίστ…
Σούτινγκ γκαρντ, Μάικ Τζέιμς (30, 1.85): Και μόνο ότι ο Ιτούδης κατάφερε να τον εντάξει στο “σύστημα” της ΤΣΣΚΑ, έχει κερδίσει το στοίχημα. Ο Αμερικανός σκόρερ δεν είναι πια ο … τρελός, που πήρε το λάσο του, όπως έλεγε κάποτε για το Μηνά Γκέκο ο Φαίδων Ματθαίου, αλλά ο παίκτης που θα βασιστεί πάνω του η ΤΣΣΚΑ για να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης. Προφανώς δεν θα αποφύγει μερικές “ακρότητες” πάνω στο παρκέ, όμως είναι δεδομένο ότι έχει μέσα του πολλή ενέργεια, τεράστια αυτοπεποίθηση για να πάρει πάντα το τελευταίο σουτ, ξέρει όμως και να δημιουργεί. Η έφεση του με το καλάθι είναι χωρίς αμφιβολία το μεγαλύτερο όπλο και αυτό θα θελήσει να εκμεταλλευτεί και φέτος η ομάδα του. Τα στατιστικά του στη χρονιά που έφυγε: 21.1π, 2.9ρ, 3.3 ασίστ
Φόργουορντ, Γουίλ Κλάιμπερν (30, 2.01): Η επιστροφή του υγιούς MVP του τελευταίου φάιναλ-φορ (το 2019, καθώς φέτος δεν έγινε) είναι από μόνη της μια σημαντική είδηση. Ο Αμερικανός ολ-αράουντ, που τυπικά παίζει στο “3”, αλλά μέσα στο γήπεδο μπορεί να κάνει τα πάντα ανεβάζει σε ποιότητα την ΤΣΣΚΑ και την βάζει στη … δική του διάσταση. Η απώλειά του ήταν τεράστια, ουσιαστικά ο Ιτούδης δεν βρήκε αντικαταστάτη, τώρα όμως έχει ξανά αυτόν τον παίκτη στη διάθεσή του κι ο ίδιος γνωρίζει … πολύ καλά τι σημαίνει κάτι τέτοιο. Ο πολυδιάστατος Κλάιμπερν είναι ένα τεράστιο συν για την ΤΣΣΚΑ κι ένας μόνιμος πονοκέφαλος για τους αντίπαλους κόουτς. Πέρσι πρόλαβε να αγωνιστεί σε 4 αγώνες, πριν πάθει ρήξη χιαστών στις 25 Οκτωβρίου, εναντίον της Άλμπα. Είχε απολογισμό 12.5π, 5.3ρ και 0.8 ασίστ
Πάουερ φόργουορντ, Τόκο Σενγκέλια (29, 2.06): Ο Γεωργιανός δυναμίτης έχει εξελιχθεί σε ένα από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες στη Ευρωλίγκα. Η ΤΣΣΚΑ έχει την άνεση να χτυπάει πόρτες και είναι έτοιμη να σπάει συμβόλαια (όπως έκανε κάποτε με τον Ραμούνας Σισκάουσκας όταν έδωσε 1 εκατομμύριο στον Παναθηναϊκό, για να τον εντάξει στο δυναμικό της) και να … δημιουργεί ακόμη και διπλωματικά γεγονότα αφού η μετακίνηση του “Τόκο” στην Μόσχα, ξεσήκωσε θύελλα στην πατρίδα του που δεν διατηρεί σχέσεις με τη Ρωσία. Ο Σενγκέλια όμως απλά ήθελε να παίξει σε μια από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκας και να κατακτήσει το τρόπαιο. Ο κορυφαίος παίκτης της Μπασκόνια, που πριν από λίγες μέρες αναδείχθηκε πρωταθλητής Ισπανίας, περνάει σε μια άλλη φάση της καριέρας του. Από ηγέτης των … επαναστατών της Βασκονίας, γίνεται εργαλείο του φαβορί ΤΣΣΚΑ. Η μετάβαση μπορεί να μην είναι και τόσο εύκολη, όσο φανταζόμαστε. Τα στατιστικά του πέρσι: 15.9π, 5.6ρ, 2.9 ασίστ
Σέντερ, Νίκολα Μιλουτίνοφ (26, 2.13): Ο Ολυμπιακός του έδωσε την ευκαιρία να γίνει ο πιο περιζήτητος ψηλός στην Ευρώπη. Θα τον πάει ένα σκαλί πιο πάνω η ΤΣΣΚΑ, κατακτώντας (τι άλλο εκτός από) την Ευρωλίγκα; Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ θέλει να έχει την τύχη όλων των ψηλών, που έφυγαν από τους “ερυθρόλευκους” και πηγαίνοντας στην ΤΣΣΚΑ έγιναν πρωταθλητές Ευρώπης: Αλεξέι Ζεβροσένκο, Κάιλ Χάινς και Οθέλο Χάντερ! Ο “Μιλού” έχει όλες τις προδιαγραφές, όπως καταλαβαίνει κανείς, να γίνει η κολόνα της ομάδας του κόκκινου στρατού. Προφανώς και γι αυτόν τα δεδομένα αλλάζουν. Στην ΤΣΣΚΑ δεν θα υπάρχει το συναίσθημα του Ολυμπιακού, αλλά ο απόλυτος επαγγελματισμός και οι υψηλές απαιτήσεις σε κάθε αγώνα. Η περσινή σεζόν είχε τον Μιλουτίνοφ σε φουλ δράση με 10.3π, 8.2ρ και 1.2 ασ…
Με ποιες… μοιάζει
Είναι μια πεντάδα πολλών καρατίων, λοιπόν, αυτή που ετοιμάζει να εμφανίσει η ΤΣΣΚΑ στην επόμενη Ευρωλίγκα. Λίγες φορές έχουμε δει αντίστοιχες στο παρελθόν. Προσοχή. Δε μιλάμε αν ήταν καλύτερες ή χειρότερες, αλλά για την ποιότητα και τις προδιαγραφές των παικτών ξεχωριστά, που ξεκινούν στο αρχικό σήμα.
Μπορούμε, φυσικά, να σκεφτούμε και την ΤΣΣΚΑ του 2008, που πήρε άνετα την Ευρωλίγκα (κόουτς ο Έτορε Μεσίνα). Θυμίζουμε: Τζέι Αρ Χόλντεν (πλέι-μέικερ, 7.7π, 2ρ, 3ασ), Τράιαν Λάνγκτον (σούτινγκ γκαρντ, 12.6π, 3.3ρ, 0.9ασ), Ραμούνας Σισκάουσκας (φόργουορντ, 14π, 2.1ρ, 3.2ρ), Ματίας Σμόντις (πάουερ φόργουορντ, 14.3π, 5.3ρ, 1.1ασ) και Ντέιβιντ Άντερσεν (σέντερ, 12.8π, 5.8ρ, 1.2 ασ)
Υπάρχει, βέβαια, και η εκπληκτική Μακάμπι της διετίας 2004-05, με τους δυο συνεχόμενους τίτλους. Η πεντάδα της προκαλούσε, επίσης, δέος (και νομίζουμε ότι ενδεχομένως να είναι η κορυφαία όλων των εποχών στην σύγχρονη ιστορία της διοργάνωσης): Σάρας Γιασικεβίτσιους (πλέι-μέικερ, 15.7π, 2.7ρ, 5.3ασ), Ταλ Μπουρνστάιν (σούτινγκ-γκαρντ, 7.3π, 2.8ρ, 2.5ασ), Άντονι Πάρκερ (φόργουορντ, 18π, 4.8ρ, 5.3ασ), Μασέο Μπαστόν (πάουερ-φόργουορντ, 14.6π, 5.6ρ, 0.6ασ) και Νίκολα Βούισιτς (13.9π, 5.6ρ, 3ασ)…
Ο Παναθηναϊκός του 2009 είχε… καλύτερη ομάδα
Θα μπορούσε κανείς να βάλει σε αυτή την εξίσωση την Μπαρτσελόνα του 2003 (με Γιασικεβίτσιους, Μποντιρόγκα, Φούτσκα στην ίδια πεντάδα), ενώ το ερώτημα είναι τι ήταν ο Παναθηναϊκός του 2009, που είχε κατακτήσει ίσως το πιο συναρπαστικό φάιναλ-φορ από το 2000 και μετά;
Οι “πράσινοι” δεν είχαν την κορυφαία πεντάδα αλλά την καλύτερη ομάδα αφού βασικοί και αναπληρωματικοί ήταν … σχεδόν ισάξιοι και ο συναγωνισμός τρομερός. Αν θυμάστε ξεκινούσαν τότε, για λογαριασμό του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο Δημήτρης Διαμαντίδης στο “1” (8.5π, 3.3 ρ, 4.4ασ), με “μπακ-απ” τον Σάρας Γιασικεβίτσιους (9.6π, 1.5ρ, 3ασ), ο Ντρου Νίκολας στο “2” (8.3π, 1.1ρ, 1.3ασ), με τον Βασίλη Σπανούλη (10.5π, 2.5ρ, 3.5ασ) να έρχεται συνήθως από τον πάγκο, τον Στράτο Περπέρογλου βασικό τριάρι (5.5π, 2ρ, 2.4ασ), τον Κώστα Τσαρτσαρή (3.5π, 3.4ρ) στο “4” με τον Αντώνη Φώτση από πίσω (7.2π, 4.7ρ) και στο “5” να εναλλάσσονται είτε ο Μάικ Μπατίστ (12.5π, 4.9ρ) είτε ο Νίκολα Πέκοβιτς (13π, 3.8ρ)! Τέτοια πληρότητα δεν είχε ποτέ ξανά ο Παναθηναϊκός και ελάχιστες βέβαια ομάδες στην Ευρωλίγκα.
πηγή: contra.gr
