Ηταν τυχερή εφέτος η ΕΠΟ. Η τύχη, όμως, συνήθως ευνοεί τους ικανούς. Και ο Μάκης Γκαγκάτσης (απέδειξε παντοιοτρόπως εφέτος ότι) έστησε μια ομάδα «πιστών» και άξιων συνεργατών, σεβάστηκε την αμισθί (ακόμα!) θέση του προέδρου της ομοσπονδίας σαν να ήταν ο πρόεδρος του… ΠΑΟΚ, έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε και έφερε με εντυπωσιακό για πρόεδρος της ΕΠΟ τρόπο τις περισσότερες αποστολές του εις πέρας.
Ηταν τυχερή στο πρωτάθλημα διότι κρίθηκε νωρίς. Οχι πως ο Λανουά το πήγε άσχημα εφέτος, κάθε άλλο! Για θυμηθείτε όμως, τη γκρίνια και τα παράπονα όλων στον πρώτο γύρο, μέχρι και τα μέσα του β΄γύρου, όταν όλοι ήταν λίγο πιο κοντά, θυμηθείτε τι συνέβη αφού ο Ολυμπιακός πάτησε γκάζι ακολουθούμενος από την ασθμαίνουσα ΑΕΚ μέχρι το 0-1 του Τσικίνιο στη Νέα Φιλαδέλφεια…
Τυχερή ήταν και στο Κύπελλο με τα «μονοπάτια». Η ΑΕΚ απέκλεισε τον Αρη και τον ΠΑΟΚ. Ο Ολυμπιακός απέκλεισε τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ κι έφτασε στον τελικό. Οι «μεγάλοι «αλληλοεξουδετερώθηκαν». Και από το άλλο «κλαδί» της κλήρωσης μας προέκυψε ο ΟΦΗ. Μπίνγκο! Οι δυο ομάδες που εφέτος συμπληρώνουν 100 χρόνια ιστορίας ανταμώνουν μεθαύριο στο κοκκινό-μαυρο ΟΑΚΑ. Μια καταπληκτική συνθήκη για το ιδανικό restart.
Φουλ ερυθρόλευκο ΟΑΚΑ μετά από 10 χρόνια και εκδρομή «μ’ αεροπλάνα και βαπόρια»
«Χορτάτος» ο Ολυμπιακός λόγω πρωταθλήματος (αυτός είναι και ο μεγαλύτερος κίνδυνος απώλειας του νταμπλ α λα ΠΑΟΚ το 1985 που είχε φάει τεσσάρα, όντας πρωταθλητής από την ΑΕΛ), διψασμένος ο ΟΦΗ. Φοβερή «εκστρατεία» 10.000 ανθρώπων από την Κρήτη «μ’ αεροπλάνα και βαπόρια και με τους φίλους τους παλιούς» όπως τραγουδούσε η Μπέλλου, φουλ ερυθρόλευκο από την άλλη. Φουλ ερυθρόλευκο στο ΟΑΚΑ μετά από 10 χρόνια! Μετά από εκείνο το 3-1 επί της Ξάνθης του… Λουτσέσκου! Από τότε και μέχρι το Σάββατο ο οπαδός του Ολυμπιακού δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να ξαναβρεθεί στο ΟΑΚΑ. Ούτε στο πρωτάθλημα, ούτε στο Κύπελλο. Βλέπετε στην Ελλάδα συνηθίσαμε πια να βλέπουμε μόνο οπαδούς του γηπεδούχου στα ντέρμπι…
Ξέφτισε το Κύπελλο και είναι η ώρα ν’ ανθίσει…
Αλλά και στο Κύπελλο; Ναι και στο Κύπελλο, το οποίο εξευτελίστηκε ως θεσμός τα δύο προηγούμενα χρόνια! Πέρυσι, Παναθηναϊκός – Αρης 1-0 στο άδειο Πανθεσσαλικό μετά από… σίριαλ για το πού θα διεξαχθεί λες και ήταν ο τελικός του Μουντιάλ. Και με τον Καρυπίδη και δυο – τρεις παίκτες του Αρη να κυνηγούν τη Φραπάρ και να γινόμαστε παγκοσμίως ρεζίλι. Οπως και το 2017 στον αλησμόνητο τελικό της πεζογέφυρας. Την επόμενη χρονιά, πάλι ΑΕΚ – ΠΑΟΚ. Πάλι ο «πεινασμένος» νίκησε τη «χορτάτη». Πάλι μικροεπεισόδια. Το 2019, με «100+100», σε κεκλεισμένων των θυρών τελικό ΠΑΟΚ – ΑΕΚ πάλι μανούρες. Το 2020 και το 2021 πάλι με κλειστές θύρες λόγω πανδημίας, το σήκωσαν Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ αντίστοιχα. Το 2022 υπήρχε μια ευκαιρία στο Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ 1-0. Τη χάσαμε με την πέτρα στον Αϊτόρ και την (προσωρινή) διακοπή του αγώνα…
Από το Παναθηναϊκός – Αρης με Λέτο…
Για να μην πολυλογούμε: ωραίο οπαδικά τελικό με γεμάτο ΟΑΚΑ έχουμε να δούμε από το 2010. Με τη φοβερή εκδρομή των οπαδών του Αρη και τους Παναθηναϊκούς στο άλλο πέταλο. Το Σάββατο έχουμε μια ευκαιρία για επανεκκίνηση. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για μια καινούρια αρχή. Η ΕΠΟ έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα, αντιπαλότητα μεταξύ των διοικήσεων των αντιπάλων δεν υπάρχει, οι προπονητές δεν είναι καραγκιόζηδες αλλά κύριοι με το «Κ» κεφαλαίο, οι παίκτες δεν έχουν απωθημένα ή «προηγούμενα» μεταξύ τους.
Μακάρι να πάνε όλα καλά. Για να είμαι ειλικρινής, το πιστεύω πολύ ότι όλα θα πάνε καλά. Ομως ο δρόμος για την αληθινή αναβάθμιση του τελικού του Κυπέλλου (για το format της διοργάνωσης συνολικά είναι μια άλλη, μεγάλη κουβέντα…) είναι μακρύς. Ο δρόμος για να φτάσουμε σ’ έναν «Big-5 τελικό» χωρίς παρατράγουδα είναι δύσβατος μελλοντικά. Αυτό όμως, δεν μας εμποδίζει να κάνουμε ένα πρώτο βήμα εφέτος. Αλλωστε, όταν έχεις πιάσει πραγματικά πάτο, πιο κάτω δεν μπορείς να πας. Η ΕΠΟ είχε πιάσει σε πολλούς τομείς πάτο τα προηγούμενα χρόνια: ας της δώσουμε μια μεγάλη ανάσα και λίγη εμπιστοσύνη…
Πηγή: Gazzetta
