Του Γιάννη Σερέτη
Είναι καλό για τον Παναθηναϊκό που ο Ολυμπιακός προέρχεται από μεγαλειώδη νίκη στην Κωνσταντινούπολη; Ασφαλώς. Θα ήταν πολύ πιο «τσιτωμένος» και «πεινασμένος» απόψε σε περίπτωση αποτυχίας το βράδυ της Πέμπτης. Είναι καλό για τον Παναθηναϊκό το σκηνικό «γιορτής» προς τιμήν του Βασίλη Σπανούλη πριν από την έναρξη του αγώνα; Βεβαίως! Κάθε είδους «γιορτή» του αντιπάλου είναι «θετική» για τον φιλοξενούμενο: έχει αποδειχθεί πολλάκις και όχι μόνο στην Ελλάδα. Είναι θετικό για τους Πράσινους ότι έχουν και οι γηπεδούχοι τα προβλήματά τους; Εννοείται! Κοτζάμ Εμβιλά απουσιάζει, όχι ο… Σουρλής. Και θα είναι εξίσου σημαντική η απουσία του φορμαρισμένου Ρέαμπτσιουκ αν τελικά ο Πέδρο Μαρτίνς και οι συνεργάτες του αποφασίσουν να κρατήσουν στα πιτς τον φορμαρισμένο Μολδαβό για να τον προστατεύσουν από τη θλάση και μακροχρόνια απουσία…
H απουσία του «τανκ» και τα αμυντικά προβλήματα του Ολυμπιακού
Πέραν όλων αυτών των… «θεωρητικών», υπάρχει μόνο ένα επιπλέον φανερό pre game πλεονέκτημα για τους Πράσινους: το επιθετικό τους transition σε συνδυασμό με τα προβλήματα που έχει εμφανίσει αμυντικά ο Ολυμπιακός σε ορισμένα παιχνίδια στον συγκεκριμένο τομέα. Ειδικά αν θυμηθούμε τι είχε συμβεί στο πρώτο ημίχρονο εναντίον του Ατρομήτου και σε ολόκληρο το ματς με την Αντβέρπ στο Φάληρο, αν ανατρέξουμε στο πρόσφατο ματς με τη Φενέρ, ακόμα και κατά διαστήματα εναντίον του Απόλλωνα (του Πετράκη, όχι του Φέστα…) και στο παιχνίδι εναντίον της Λαμίας (θα ήταν άτοπη η αναφορά στις αναμετρήσεις με τη Λουντογκόρετς, ήταν «άλλη ομάδα» τότε ο Ολυμπιακός).
Σ’ αυτό ακριβώς το κάδρο είναι μεγάλης βαρύτητας η απουσία του Φώτη Ιωαννίδη. Απειρος, άτσαλος μερικές φορές, άστοχος πολλάκις στην τελική προσπάθεια, «ξοδεύεται» συχνά σε άσκοπες κινήσεις πολύ μακριά από τη μεγάλη περιοχή, όμως… τανκ! Ταλαιπωρεί τους αντίπαλους αμυντικούς με τις κινήσεις του χωρίς τη μπάλα, δεν του την… παίρνεις εύκολα, έχει βελτιωθεί στην αντίληψη του παιχνιδιού και στις συνεργασίες του με τους συμπαίκτες του, «χόρευε» πριν από λίγους μήνες στη Λεωφόρο όταν η εντυπωσιακή εμφάνισή του εναντίον του πρωταθλητή είχε περάσει απαρατήρητη από τα media λόγω της εξέλιξης και του εύρους εκείνου του 1-4. Θα μπορούσε να δώσει πολλές επιλογές στον Γιοβάνοβιτς, όμως αυτή η απουσία είναι… μία! Ο Σέρβος κόουτς έχει και Βιτάλ και Χατζηγιοβάνη και Καρλίτος (που συνήθως «χάνεται» στο transition, αλλά εφέτος φαίνεται καλογυμνασμένος), άμα λάχει και Παλάσιος και Βιγιαφάνιες και Μακέντα ως αλλαγές στη μεσοεπιθετική του ζώνη.
Ολοι μαζί οι «νέοι» στην άμυνα
Γι’ αυτό, πιο σημαντική για τον Παναθηναϊκό είναι η ταυτόχρονη απουσία τεσσάρων εκ των πέντε βασικών παικτών του στην αμυντική γραμμή του. Να ήταν ένας – δύο… πάει κι’ έρχεται. Όμως ουδείς προπονητής θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο οποίος «επιστράτευσε» στην αποστολή για το «Γ. Καραϊσκάκης» μέχρι και τον 19χρονο στόπερ Ρόμπι, δια παν ενδεχόμενο! Δεν του έφτανε η απουσία των τραυματιών Βέλεθ – Σένκεφελντ, προέκυψε και η ίωση που έστειλε στα πιτς Διούδη – Κώτσιρα και απόψε θα δούμε τον Ιταλό Μπρινιόλι στο ντεμπούτο του, το δίδυμο Σάρλια – Πούγγουρα που προκαλεί… ταχυπαλμίες στους φίλους της ομάδας για πρώτη φορά μαζί και τον Φακούντο Σάντσες να παίρνει τα πρώτα λεπτά συμμετοχής του στην τρέχουσα σεζόν. Όλα αυτά μαζί!
Toο much ακόμα και για έναν μπαρουτοκαπνισμένο από ντέρμπι (στην Κύπρο) κόουτς, όπως ο Ιβάν… Διότι δεν λες ότι είχε και μια «στρωμένη» αμυντική λειτουργία! Στην κατοχή βασιζόταν κυρίως, ώστε να μην φτάνει η μπάλα εύκολα στην περιοχή του Παναθηναϊκού. Όχι στην αποτελεσματικότητα της άμυνάς του έως τώρα…
Κι αν μια διάταξη με τρεις στόπερ θα προκαλούσε τεράστια έκπληξη (Σάρλια – Πούγγουρας με έναν εκ των Σάντσεθ/Χουάνκαρ και 3-5-2), το 4-3-3 που δεν έχει χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα ο κόουτς, φαίνεται πλέον το πιο λογικό σενάριο. Σίγουρο δεν είναι τίποτα μέχρι τη δημοσιοποίηση της ενδεκάδας και τα πρώτα αποτυπώματα του σχηματισμού στο τερέν, όμως δεδομένης της απουσίας του Ιωαννίδη, των προβληματικών μέχρι σήμερα εμφανίσεων του Παλάσιος και της εικόνας του Μακέντα στις προπονήσεις, το 4-3-3 συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες.
Το 4-3-3, ο Μπόλονι και η ποδοσφαιρική αξιοπρέπεια
Δεν το έχει δοκιμάσει πολλές φορές ούτε καν στα φιλικά ο Γιοβάνοβιτς. Το είχε επιλέξει μόνο στην Τεργέστη εναντίον της Μίλαν και δεν του είχε πάει άσχημα αν θυμηθούμε τη ροή ολόκληρου του ματς, δεδομένου βεβαίως του αλησμόνητου «Ζιρού Vs Σιδεράς» που θα το θυμόμαστε για πάντα… Το δίδυμο Ρουμπέν Πέρεθ – Αλεξανδρόπουλου αρχίζει να βρίσκει τα πατήματά του, όμως αυτό δεν αρκεί για τον Παναθηναϊκό απόψε. Θα χρειαστεί αυτό το δίδυμο έναν Λούντκβιστ (φαβορί) ή έναν Μαουρίσιο (αουτσάιντερ) που θα βοηθήσει και δημιουργικά και στην κυκλοφορία της μπάλας, μα και στο πρέσινγκ και στις μεταβάσεις.
Είναι δυνατή αυτή η τριάδα στη μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού, σ’ αυτή στηρίχθηκε πέρυσι ο Λάζλο Μπόλονι για να πάρει αποτελέσματα στα ντέρμπι! Και πήρε ουκ ολίγα στη regular season για να είμαστε δίκαιοι. Ηταν εκείνα τα ματς στα οποία «κούμπωνε» όλη η εκπαίδευσή του στην καθημερινότητα των προπονήσεων. Ο Γιοβάνοβιτς «διδάσκει» άλλου είδους ποδόσφαιρο. Κι αυτό είναι ένα… θέμα για το αποψινό ματς. Θα μπορέσει ο Παναθηναϊκός μ’ αυτή την ελλειμματική ενδεκάδα να το υπηρετήσει αυτό το στυλ που θέλει ο προπονητής του; Αν τα καταφέρει, ναι αυτό θα είναι ένα τεράστιο κέρδος ενόψει της συνέχειας!
Διότι απόψε στην πραγματικότητα δεν κρίνεται απολύτως τίποτα κι αν το καλοσκεφτεί κάποιος ο Παναθηναϊκός – δεδομένων και των απουσιών του – δεν έχει πολλά να χάσει. Εκτός πια κι αν χάσει την ποδοσφαιρική του αξιοπρέπεια: αν το κοντέρ γράψει πολλά, το πλήγμα θα είναι βαρύ και βαθύ.
Πηγή: Gazzetta