Του Γιώργου Κοντογεώργη
Οπως το Μεδεγίν της Κολομβίας δεν θα ήταν τόσο γνωστό αν δεν υπήρχε ο Πάμπλο Εσκομπάρ, έτσι και το Κουλιακάν, στα βοριοδυτικά του Μεξικό, δεν θα το ήξερε τόσος κόσμος αν δεν ήταν εκεί η βάση του Χοακίν Γκουσμάν Λοέρα. Ο Ελ Τσάπο, μετά τον θάνατο του Εσκομπάρ, έγινε ο Νο1 διακινητής ναρκωτικών και έκανε το καρτέλ της Σιναλόα τη μεγαλύτερη ‘οργάνωση’ παγκοσμίως. Τι σχέση έχουν όμως όλα αυτά με το ποδόσφαιρο; Ο Ελ Τσάπο, για 6μήνες είχε συμπολίτη στο Κουλιακάν, μια πόλη 950.000 κατοίκων, έναν legend της Μπαρτσελόνα και εκ των κορυφαίων προπονητών του σήμερα. Τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Ας ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία με τη συνύπαρξη των Ελ Τσάπο και Πεπ, με τον Καταλανό να παίρνει εκεί τις βάσεις για να γίνει ο τεχνικός που όλοι σήμερα ξέρουν.
Σε όποιον δεν ξέρει την ιστορία, σίγουρα θα δημιουργείται η απορία για τον λόγο που ο Πεπ επέλεξε να κλείσει την καριέρα του στο Μεξικό και μάλιστα στην Ντοράδος ντε Σιναλόα η οποία έγινε η ‘νεαρότερη’ ever που παίζει στη μεγάλη κατηγορία και που τον Ιανουάριο του 2006, όταν ο Γκουαρδιόλα αφίχθη, μετρούσε μόλις 2.5 χρόνια ζωής. Ο Καταλανός είχε τον λόγο του για να βρεθεί στο Κουαλιακάν σε μια περίοδο που η μάχη των καρτέλ ήταν στα κόκκινα και αυτός δεν ήταν φυσικά η συναναστροφή με τον πιο επικίνδυνο narcotrafficker, Χοακίν Γκουσμάν, αλλά η συνάντηση με έναν παλιό φίλο.
Το 1998, σαν παίκτης της Μπαρτσελόνα, ο Πεπ αγωνίστηκε στο 4-2 κόντρα στην Οβιέδο. «Οταν το ματς τελείωσε, η πόρτα των αποδυτηρίων χτύπησε» και ο Γκουαρδιόλα μπήκε για να μιλήσει στον αντίπαλο προπονητή. «Λατρεύω τις ομάδες σου, έχω ακούσει εκπληκτικά πράγματα για σένα, θέλεις να γίνουμε φίλοι;» θυμάται ο Χουάν Μανουέλ Λίγιο. «Πως θα μπορούσα να μην θέλω να είμαι φίλος με έναν παίκτη που εκτιμούσα τόσο πολύ όπως ο Γκουαρδιόλα;». Τον Ιανουάριο του 2006 ο Λίγιο ήταν ήδη έξι μήνες στην Ντοράδος και η παρουσία του εκεί έκανε τον Πεπ να ψηθεί να αφήσει το Κατάρ για το Κουλιακάν.
Ο Γκουαρδιόλα είχε από καιρό αρχίσει να σκέφτεται σαν προπονητής. Μελετούσε τις επόμενες αντιπάλους της Ντοράδος, όπως αναφέρεται στο άρθρο του Duncan Tucker στον Guardian, και αφού είχε συχνά προβλήματα με τραυματισμούς ήταν δίπλα στον Λίγιο στον πάγκο και τον βοηθούσε να μεταφέρει τις οδηγίες στους παίκτες. «Ηταν ταπεινός με μεγάλη δίψα για να μάθει πράγματα» είχε πει ο τότε βοηθός προπονητή, Ρούλ Κανέδα, για τον Πεπ. «Θέλαμε να είμαστε οργανωμένοι και πειθαρχημένοι και να μην αφήνουμε πολλά στην τύχη» πρόσθεσε ο assistant ο οποίος τόνιζε ότι ο ίδιος και ο Λίγιο έπαιξαν ρόλο σε αυτό που έγινε ο Καταλανός..
Η προσφορά του Πεπ εντός των τεσσάρων γραμμών δεν ήταν μεγάλη. Οι τραυματισμοί του επέτρεψαν να παίξει σε μόλις δέκα ματς και να πετύχει ένα γκολ με φάουλ, όμως οι άνθρωποι που τον έζησαν είχαν καλά πράγματα να πουν για τη συμπεριφορά του. «Κάθε 15 μέρες μου έδινε έναν φάκελο με μετρητά για να τα δώσω στους πιο χαμηλόμισθους» είχε πει άνθρωπος του club ενώ ιδιοκτήτης του εστιατορίου που συνήθιζε να γευματίζει έχει δώσει εικόνες με τον Γκουαρδιόλα «να τρώει εκεί με τους συμπαίκτες του, να μην αφήνει κανέναν να πληρώσει και να πηγαίνει ακόμα και τα πιάτα στην κουζίνα».
Ο Γκουαρδιόλα έζησε για τρεις μήνες στην ίδια πόλη με τον Ελ Τσάπο, ο οποίος ύστερα από δύο αποδράσεις από φυλακές, πριν δύο χρόνια συνελήφθη για τρίτη φορά και εκδόθηκε στις ΗΠΑ. Ο σήμερα προπονητής της Σίτι, έμεινε αρχικά σε ξενοδοχείο πριν πάει να τον βρει η οικογένειά του και ποτέ δεν ζήτησε να έχει φρουρούς παρότι έζησε στο Κουλιακάν σε μια εποχή που ο θάνατος χτυπούσε κάθε πόρτα εξαιτίας του σκληρού πολέμου ανάμεσα στα καρτέλ. Δώδεκα χρόνια μετά τα πρώτα του ‘μαθήματα’ στην προπονητική, ο Πεπ μπορεί να θυμάται ότι τα έκανε στην Σιναλόα πολύ κοντά σε έναν από τους πιο επικίνδυνους εγκληματίες της σύγχρονης εποχής…
