Επιλογή Σελίδας

Του Γρηγόρη Δημακάκου

Η ΦΙΦΑ είχε γνωστοποιήσει ότι η διοργάνωση του 2010 θα πραγματοποιηθεί στην Αφρική, που δεν είχε εξασφαλίσει ποτέ το χρίσμα. Πέντε χώρες κατέθεσαν υποψηφιότητα, η μία διπλή της Λιβύης και της Τυνησίας, η οποία απορρίφθηκε στις 8 Μαΐου 2004. Άλλωστε η παγκόσμια συνομοσπονδία είχε τονίσει ότι δεν θα ανέθετε ξανά σε δύο χώρες το τουρνουά, αφού δεν έμεινε ικανοποιημένη από το δίδυμο του 2002 Ιαπωνία – Νότια Κορέα.

Στις 15 Μαΐου 2004, στη Ζυρίχη, έγινε η ψηφοφορία μεταξύ των Αιγύπτου, Μαρόκου και Νότιας Αφρικής. Η Αίγυπτος δεν πήρε ψήφο η Νότια Αφρική προτιμήθηκε από 14 μέλη και ανέλαβε τη διοργάνωση.

Το Μαρόκο έλαβε 10 ψήφους και έχασε για ακόμη μια φορά την ευκαιρία. Φαίνεται ότι η χώρα της Βόρειας Αφρικής δεν έχει τόσες συμπάθειες στην παγκόσμια ομοσπονδία, ώστε να πάρει το χρίσμα.

Η προκριματική φάση

Η Ευρώπη θα είχε 13 εκπροσώπους. Από τον 1ο όμιλο πέρασε η Δανία, έναντι των Πορτογαλίας, Σουηδίας, ενώ στον 2ο όμιλο η Ελβετία άφησε στη δεύτερη θέση την Ελλάδα.

Στον 3ο όμιλο η Σλοβακία έκανε την έκπληξη αφήνοντας πίσω της τη Σλοβενία, ενώ καταποντίστηκαν τα δύο φαβορί η Τσεχία και η Πολωνία. Στον 4ο τερμάτισε, φυσιολογικά, πρώτη η Γερμανία και πίσω της ακολούθησε η Ρωσία.

Η Ισπανία, που βρισκόταν σε εξαιρετική φόρμα μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2008, κέρδισε και τα 10 παιχνίδια που έδωσε στον 5ο όμιλο. Η Βοσνία την ακολούθησε στη 2η θέση.

Η Αγγλία ήταν η νικήτρια του 6ου ομίλου, μπροστά από τις Ουκρανία, Κροατία, ενώ στον 7ο η Σερβία έκανε την έκπληξη, στέλνοντας στα πλέι οφ τη Γαλλία.

Η πρωταθλήτρια κόσμου Ιταλία εξασφάλισε το εισιτήριο από τον 8ο όμιλο και στον 9ο έκανε… πάρτι η Ολλανδία, η οποία κέρδισε και τα 8 ματς της προκριματικής φάσης.

Οι 8 καλύτερες δεύτερες έδωσαν πλέι οφ, ενώ η 9η έμεινε σπίτι της… Ήταν η Νορβηγία, που μετείχε στον όμιλο με τους «οράνιε».

Στα πλέι οφ η Πορτογαλία απέκλεισε με δύο νίκες τη Βοσνία (1-0, 1-0), η Σλοβενία προκρίθηκε με το εκτός έδρας γκολ σε βάρος της Ρωσίας (1-0, 1-2), ενώ την πρόκριση πήρε για δεύτερη φορά στην ιστορία της και η Ελλάδα. Μετά το εντός έδρας 0-0 η «γαλανόλευκη» νίκησε 1-0 στο Κίεβο την Ουκρανία με γκολ του Δημήτρη Σαλπιγγίδη.

Στο τέταρτο ζευγάρι η Γαλλία νίκησε 1-0 στο Δουβλίνο την Ιρλανδία. Στο ματς του Παρισιού οι Ιρλανδοί κέρδιζαν με το ίδιο σκορ στο 90λεπτο και η αναμέτρηση οδηγήθηκε στην παράταση. Οι «τρικολόρ» ισοφάρισαν με τον Τιερί Ανρί, που χρησιμοποίησε ξεκάθαρα το χέρι του πριν σκοράρει.

Ο Γάλλος επιθετικός παραδέχθηκε την παράβαση, η οποία όμως δεν καταλογίστηκε από τον Σουηδό διαιτητή Μάρτιν Χάνσον. Οι Ιρλανδοί υπέβαλαν αίτηση επανάληψης του αγώνα, η οποία απορρίφθηκε από τη ΦΙΦΑ, όπως και η νέα αίτηση που υπέβαλαν να πάρουν μέρος ως 33η ομάδα στην τελική φάση. Ήταν ακόμη μία «ομορφιά», απ’ αυτές που μας έχει συνηθίσει η παγκόσμια συνομοσπονδία.

Οι Βραζιλία, Χιλή, Παραγουάη, Αργεντινή εξασφάλισαν κατά βαθμολογική σειρά τα εισιτήρια από τον ενιαίο όμιλο της Νότιας Αμερικής. Η 5η της βαθμολογίας Ουρουγουάη κέρδισε σε διπλό πλέι οφ την 4η της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής Κόστα Ρίκα (1-1, 1-0).

Η Αφρική για πρώτη φορά είχε 6 εκπροσώπους, τη διοργανώτρια Νότια Αφρική και τις Νιγηρία, Αλγερία, Γκάνα, Καμερούν, Ακτή Ελεφαντοστού που προέρχονταν από τα προκριματικά.

Η Ασία, στη ζώνη της οποίας εντάχθηκε επίσημα η Αυστραλία, έδωσε 4 εκπροσώπους, την Ιαπωνία, την Αυστραλία, τη Βόρεια και τη Νότια Κορέα.

Η 5η ομάδα της ασιατικής ζώνης έδωσε πλέι οφ με την κορυφαία της Ωκεανίας. Η Νέα Ζηλανδία πέρασε σε βάρος του Μπαχρέιν (1-0, 0-0), το οποίο έχασε με τον ίδιο τρόπο το εισιτήριο της πρόκρισης για δεύτερη στη σειρά διοργάνωση.

Οι ΗΠΑ, Μεξικό, Ονδούρες εκπροσώπησαν τη Βόρεια και Κεντρική Αμερική.

Ασφάλεια και… βουβουζέλες

Καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασία τους οι διοργανωτές κλήθηκαν να λύσουν διάφορα ζητήματα, τα οποία αφορούσαν κυρίως στην ασφάλεια των αγώνων.

Οι δολοφονίες στη χώρα ήταν καθημερινό φαινόμενο, ενώ οι Αμερικανοί υποστήριζαν ότι η «Αλ Κάιντα» ετοιμαζόταν να χτυπήσει συγκεκριμένους στόχους.

Ενάμιση μήνα πριν την έναρξη του τουρνουά η αστυνομία της Νότιας Αφρικής κατέσχεσε 2,5 τόνους εκρηκτικού υλικού, ενώ 10 ημέρες αργότερα ένοπλοι επιτέθηκαν σε λεωφορείο, που κατευθυνόταν στο Γιοχάνεσμπουργκ.

Η κυβέρνηση της αφρικανικής χώρας απασχόλησε 54.000 άτομα για την ασφάλεια του τουρνουά και τα γήπεδα φυλάσσονταν νυχθημερόν από στρατιωτικές δυνάμεις.

Πάντως, στην ημερήσια διάταξη ήταν και οι ληστείες. Μεταξύ των θυμάτων κλοπής ήταν μέλη των αποστολών της Ελλάδας και της Ουρουγουάης.

Ένα άλλο πρόβλημα ήταν οι βουβουζέλες, οι πλαστικές καραμούζες σε σχήμα τρομπέτας, που φυσούσαν ασταμάτητα στη διάρκεια των αγώνων οι φίλαθλοι της Νότιας Αφρικής.

Η ΦΙΦΑ έκανε κάποιες, διακριτικές, συστάσεις, αλλά σε όλα τα στάδια ο θόρυβος ήταν εκκωφαντικός και ενοχλητικός, όχι μόνο για τους διαγωνιζόμενους, αλλά και για τους φιλάθλους που μετέβησαν από κάθε γωνιά της για να παρακολουθήσουν τους αγώνες. Μόνον οι Άγγλοι οπαδοί κατάφεραν να καλύψουν τους ήχους από τις βουβουζέλες με τις φωνές και τα τραγούδια τους.

Μασκότ της διοργάνωσης ήταν ο «Ζακούμι», ένας λεόπαρδος με πράσινα μαλλιά, που φορούσε λευκή φανέλα με την επιγραφή «South Africa 2010», πράσινο παντελονάκι και κρατούσε στο χέρι μία μπάλα.

Βατερλό… της Γαλλίας

Η πρεμιέρα έγινε στις 11 Ιουνίου, στο «Σόκερ Σίτι» του Γιοχάνεσμπουργκ,. Η Νότια Αφρική ήρθε ισόπαλη 1-1 με το Μεξικό. Ακολούθησε το 0-0 μεταξύ της Ουρουγουάης και της Γαλλίας.

Η «σελέστε» κέρδισε με 3-0 τη Νότια Αφρική και με 1-0 το Μεξικό και συνέχισε. Παρέα της ήταν το Μεξικό που ταπείνωσε τη Γαλλία με 2-0. Οι «τρικολόρ» όπως και το 2002 έφυγαν με σκυμμένο το κεφάλι, αφού ηττήθηκαν με 2-1 και από τη Νότια Αφρική.

Πολλές από τις βεντέτες της Γαλλίας, όπως οι Φρανκ Ριμπερί, Νικολά Ανελκά, Πατρίς Εβρά, Φλοράν Μαλουντά, Σαμίρ Νασρί τα έβαλαν με τον τεχνικό Ραϊμόν Ντομενέκ.

Λάβρος κατά του τεχνικού των «τρικολόρ» ήταν κι ο γαλλικός Τύπος. Ο Ντομενέκ εξέδωσε αργότερα βιβλίο με τίτλο «Εντελώς μόνος», στο οποίο έκανε λόγο για τη σε βάρος του «ανταρσία» μερίδας των διεθνών στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής.

Στον 2ο όμιλο η Ελλάδα ηττήθηκε 2-0 από τη Νότια Κορέα, αλλά στον δεύτερο αγώνα της, με αντίπαλο τη Νιγηρία, κατάφερε να σημειώσει την παρθενική της νίκη με 2-1, χάρη στα γκολ των Δημήτρη Σαλπιγγίδη, Βασίλη Τοροσίδη.

Στον τρίτο αγώνα πάλεψε, αλλά λύγισε με 2-0 στην ποιότητα της Αργεντινής. Η «αλμπισελέστε» προκρίθηκε μαζί με τη Νότια Κορέα.

Στον 3ο όμιλο πέρασαν οι ΗΠΑ, Αγγλία. Το μεταξύ τους ματς έληξε 1-1. Στα κρίσιμα παιχνίδια της 3ης αγωνιστικής οι Αμερικανοί νίκησαν 1-0 την Αλγερία με γκολ του Λάντον Ντόνοβαν στις καθυστερήσεις και οι Άγγλοι με το ίδιο σκορ τη Σλοβενία με γκολ που σημείωσε στο 23’ ο Ζερμέν Ντεφόε.

Ο 4ος όμιλος προσέφερε δυνατές συγκινήσεις. Η Γκάνα νίκησε στο 85’ με πέναλτι του Ασαμόα Γκιάν τη Σερβία, η οποία στη συνέχεια επικράτησε με 1-0 της Γερμανίας,. Το γκολ σημείωσε στο 38’ ο Γιοβάνοβιτς.

Η «νατσιονάλμανσαφτ» εξασφάλισε την πρόκριση την τελευταία αγωνιστική, κερδίζοντας 1-0 τη Γκάνα με γκολ του Μεσούτ Οζίλ. Η Σερβία κοντραρίστηκε με την Αυστραλία και ήθελε νίκη ή ισοπαλία με 2 γκολ για να πάρει το εισιτήριο. Τα «καγκουρό» νίκησαν 2-1 και οι Σέρβοι αποχαιρέτησαν άδοξα τη διοργάνωση.

Η Ολλανδία ήταν ασταμάτητη. Με πρωταγωνιστές τους Γουέσλι Σνάιντερ, Άριεν Ρόμπεν, Ρόμπιν Φαν Πέρσι, Κλάας Γιαν Χούντελααρ κέρδισε και τα τρία ματς του 5ου ομίλου, με 2-0 τη Δανία, με 1-0 την Ιαπωνία και με 2-1 το Καμερούν, που απογοήτευσε. Οι «μπλε σαμουράι» πήραν τη 2η θέση του ομίλου.

Ιταλικό στραπάτσο

Η ευχάριστη έκπληξη του 6ου ομίλου ήταν η Σλοβακία και η δυσάρεστη η Ιταλία. Η πρωταθλήτρια κόσμου «σκουάντρα ατζούρα» έφερε δύο ισοπαλίες 1-1 με τις Παραγουάη, Νέα Ζηλανδία και έψαχνε τη νίκη στον τελευταίο αγώνα με τη Σλοβακία.

Επιστρατεύτηκε ο τραυματίας Αντρέα Πίρλο, αλλά οι «ατζούρι» ηττήθηκαν με 3-2 και επέστρεψαν πρόωρα στη βάση τους. Οι Σλοβάκοι, στην παρθενική τους παρουσία σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, πήραν ως 2οι ιστορική πρόκριση, ενώ πρώτη πέρασε η Παραγουάη.

Η Βραζιλία είχε μεταπτώσεις στην απόδοσή της, αλλά πέρασε σχετικά εύκολα από τον 7ο όμιλο, κερδίζοντας με 2-1 τη Βόρεια Κορέα και με 3-1 την Ακτή Ελεφαντοστού. Στο τρίτο ματς η «σελεσάο» αναδείχθηκε ισόπαλη χωρίς γκολ με την Πορτογαλία, αποτέλεσμα που βόλευε και τους Ίβηρες για να πάρουν τη δεύτερη προνομιούχο θέση.

Η Πορτογαλία σημείωσε την ευρύτερη σε σκορ νίκη του τουρνουά σαρώνοντας 7-0 τη Βόρεια Κορέα με 2 γκολ του Τιάγκο κι από ένα των Μεϊρέλες, Σιμάο, Αλμέιδα, Λιέντσον, Ρονάλντο. Ήταν πάντως και το μοναδικό παιχνίδι που είχε καλή απόδοση.

Η ήττα σοκ της Ισπανίας από την Ελβετία με το γκολ του Φερνάντες έβαλε φωτιά στον 8ο όμιλο. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης σοβαρεύτηκε, νίκησε με 2-0 τις Ονδούρες και με 2-1 τη Χιλή και πέρασε πρώτη. Ακολούθησε η Χιλή που επικράτησε στο ματς – κλειδί της Ελβετίας με 1-0 χάρη στο γκολ που πέτυχε στο 75’ ο Γκονσάλες.

Το «Καπέλο-μα» των Άγγλων

Η Ουρουγουάη πήρε πρώτη την πρόκριση στην προημιτελική φάση. Με δύο γκολ του Λουίς Σουάρες (8’, 80’) η «σελέστε» νίκησε 2-1 τη Νότια Κορέα για την οποία σκόραρε στο 68’ ο Λι Τσουνγκ Γιονγκ.

Ακολούθησε η δραματική πρόκριση των Γκανέζων επί των Αμερικανών με 2-1 στην παράταση. Ο Κέβιν Πρινς Μπόατενγκ στο 5’ και ο Ασαμόα Γκιάν στο 93’ σκόραραν για τη Γκάνα που προκρίθηκε στους «8», όπως και το Καμερούν το 1990. Σκόρερ των ΗΠΑ, στο 62’ με πέναλτι, ήταν ο Λάντον Ντόνοβαν.

Στο Μπλούμφοντεϊν η Γερμανία έγραψε μια ακόμη χρυσή σελίδα στην ιστορία της, συντρίβοντας με 4-1 την Αγγλία του Φάμπιο Καπέλο. Οι Κλόζε (20’), Ποντόλσκι (32’), Μίλερ (67’, 70) οδήγησαν τη «νατσιονάλμανσαφτ» στον θρίαμβο, που χρειάστηκε, πάντως και τη «χείρα βοηθείας» της διαιτησίας.

Οι «λεοντόκαρδοι» είχαν σκόρερ τον Άπσον (37’) και διαμαρτυρήθηκαν δίκαια στο 38’ όταν ο Ουρουγουανός διαιτητής Χόρχε Λαριόντα δεν μέτρησε καθαρό γκολ σε σέντρα σουτ του Λαμπάρντ. Η μπάλα είχε περάσει μισό μέτρο μέσα από τη γραμμή της γερμανικής εστίας. Με το σκορ στο 2-2 ο αγώνας θα είχε διαφορετικό εξέλιξη.

Ο Κάρλος Τέβες (26’, 52’) και ο Μαρσέλο Ιγκουαΐν (33’) ήταν οι σκόρερ της Αργεντινής στο 3-1 επί του Μεξικού. Για τους «κόνδορες», που αποκλείστηκαν πάλι από την «αλμπισελέστε», στην ίδια φάση, όπως συνέβη και το 2006, σκόραρε ο Χαβιέρ Ερνάντες (71’).

Η Βραζιλία, είχε πάντα του χεριού της τη Χιλή και δεν συνάντησε προβλήματα ούτε αυτή τη φορά. Οι Ζουάν (35΄), Λουίς Φαμπιάνο (38’), Ρομπίνιο (59’) σκόραραν στο 3-0 της «σελεσάο».

Σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα η Παραγουάη ήταν πιο εύστοχη από την Ιαπωνία στη διαδικασία των πέναλτι και με 5-3 προκρίθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της στην προημιτελική φάση. Στα 120 λεπτά της αναμέτρησης δεν σημειώθηκε γκολ.

Τελευταίο χρονικά παιχνίδι της φάσης των «16» ήταν το ντέρμπι της Ιβηρικής. Η Ισπανία υπενθύμισε ποιος είναι το «αφεντικό». Με γκολ του Νταβίντ Βίγια επικράτησε της Πορτογαλίας με 1-0, που υστέρησε σε ακόμη ένα μεγάλο παιχνίδι, ενώ στο 89’ έχασε και τον Ρικάρντο Κόστα, ο οποίος αποβλήθηκε.

Ιπτάμενοι… Ολλανδοί, Μαραντόνα… για κλάματα

Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Η Ολλανδία περίμενε 12 χρόνια τη στιγμή που θα ξανασυναντούσε τη Βραζιλία. Το γκολ του Ρομπίνιο στο 10’ και η πολύ καλή απόδοση της «σελεσάο» στο πρώτο ημίχρονο προϊδέαζαν για άνετη επικράτησή της.

Στο δεύτερο μισό οι φίλαθλοι παρακολούθησαν άλλο παιχνίδι. Οι «ιπτάμενοι» Ολλανδοί… πετούσαν. Με πρωταγωνιστή τον Γουέσλι Σνάιντερ (53’, 68’), έφεραν τούμπα το σκορ (2-1) και απείλησαν με περισσότερα γκολ τους Βραζιλιάνους, οι οποίοι αγωνίστηκαν από το 73’ με παίκτη λιγότερο, λόγω αποβολής του Φελίπε Μέλο. Η Ολλανδία πήρε το αίμα της πίσω για τον χαμένο προημιτελικό του 1994 και τον χαμένο ημιτελικό του 1998.

Η Ουρουγουάη αποδείχθηκε πολύ σκληρή για να πεθάνει. Έμεινε πίσω στο σκορ από τη Γκάνα με το γκολ του Σουλέι Μουντάρι στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου. Στο 55’ ισοφάρισε ο Ντιέγκο Φορλάν. Η «σελέστε» ήταν καλύτερη στο 90λεπτο, αλλά στην παράταση οι «μπλακ σταρς» έδειξαν ότι μπορούν να βγουν νικητές.

Στο 120’ ο Σουάρες απέκρουσε με το χέρι πάνω στη γραμμή της εστίας σουτ του Ντομινίκ Αντίγια. Αποβλήθηκε αλλά η Γκάνα δεν σκόραρε. Το πέναλτι του Γκιάν βρήκε στο οριζόντιο δοκάρι.

Στη διαδικασία των πέναλτι πρωταγωνίστησε ο ασταθής στη διάρκεια του αγώνα Φερνάντο Μουσλέρα. Ο Ουρουγουανός τερματοφύλακας απέκρουσε τα χτυπήματα των Μενσά, Αντίγια και η «σελέστε» προκρίθηκε με σκορ 4-2 στους «4» της διοργάνωσης μετά από 40 χρόνια.

Αργεντινή και Γερμανία συναντήθηκαν, όπως και το 2006, στην προημιτελική φάση. Το συνονθύλευμα που παρέταξε ο Ντιέγκο Μαραντόνα έγινε «φύλλο και φτερό» από τη Γερμανία. Η ομάδα του Γιόαχιμ Λεβ συνέτριψε 4-0 τους Λατινοαμερικάνους με γκολ των Μίλερ (3’), Κλόζε (68’, 89’), Φρίντριχ (74’) και ο Μαραντόνα χλευάστηκε για τις επιλογές του και το στήσιμο της «αλμπισελέστε» στον αγωνιστικό χώρο. Ο «πίμπε ντ’ όρο» απέτυχε παταγωδώς ως ομοσπονδιακός τεχνικός.

Ο προημιτελικός του «Έλις Παρκ» μεταξύ της Ισπανίας και της Παραγουάης ήταν δραματικός. Το 0-0 δεν άλλαξε ούτε στο 59’ όταν ο Ίκερ Κασίγιας απέκρουσε το πέναλτι του Όσκαρ Καρντόσο, ούτε στο 61’ όταν ο Χούστο Βιγιάρ νίκησε από την άσπρη βούλα τον Τσάμπι Αλόνσο.

Η Ισπανία κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για τους ημιτελικούς με τον άνθρωπο των «ειδικών αποστολών», τον Νταβίντ Βίγια. Στο 83’ το σουτ του Πέδρο βρήκε στο δοκάρι και στην επαναφορά σκόραρε με σουτ ο Βίγια, αφού προηγουμένως η μπάλα βρήκε και στα δύο δοκάρια της εστίας της Παραγουάης.

Οι ημιτελικοί

Ο πρώτος ημιτελικός, στις 6 Ιουλίου, στο Κέιπ Τάουν, ήταν ίσως το καλύτερο παιχνίδι της διοργάνωσης. Ολλανδία και Ουρουγουάη διαφήμισαν το ποδόσφαιρο.

Οι «οράνιε» πήραν την πρόκριση με 3-2 και προκρίθηκαν για τρίτη φορά στην ιστορία τους στον τελικό και πρώτη μετά από 32 χρόνια.

Οι Τζοβάνι Φαν Μπρόνκχορστ (18’), Γουέσλι Σνάιντερ (70’), Άριεν Ρόμπεν (73’) σκόραραν για την Ολλανδία και για τη «σελέστε», που δεν είχε στη σύνθεσή της τον τιμωρημένο Σουάρες, οι Ντιέγκο Φορλάν (41’), Μάξι Περέιρα (90+2’).

Την επόμενη ημέρα, στο Ντέρμπαν, η Ισπανία επανέλαβε το θρίαμβό της επί της Γερμανίας. Το 2008 κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με το γκολ του Φερνάντο Τόρες και το 2010 με την κεφαλιά – δυναμίτη του Κάρλες Πουγιόλ (73’) πανηγύρισε την πρόκριση στον τελικό του Μουντιάλ.

Για δεύτερη συνεχόμενη διοργάνωση οι φιναλίστ του τελικού προέρχονταν από την Ευρώπη.

Ο μικρός τελικός έγινε στις 10 Ιουλίου, στο Πορτ Ελίζαμπεθ. Η Γερμανία πήρε την τιμητική 3η θέση επικρατώντας με 3-2 της Ουρουγουάης. Με την ίδια σειρά είχαν τερματίσει οι δύο ομάδες και στο Μουντιάλ του 1970.

Τα γκολ της «νατσιονάλμανσαφτ» πέτυχαν οι Τόμας Μίλερ (19’), Μαρσέλ Γιάνσεν (56’), Σάμι Κεντίρα (82’) και της Ουρουγουάης οι Έντισον Καβάνι (28’), Ντιέγκο Φορλάν (51’). Ο Ντιέγκο Φορλάν αναδείχθηκε MVP του Παγκοσμίου Κυπέλλου, έστω κι αν προερχόταν από την 4η στην τελική κατάταξη ομάδα.

Η «ρόχα», το 8ο μέλος του κλαμπ των νικητών

Καμία από τις δύο φιναλίστ δεν είχε κατακτήσει το τρόπαιο. Για την Ισπανία δε ήταν ο πρώτος τελικός. Ωστόσο ερχόταν με φόρα από την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, έχοντας αποτινάξει την ταμπέλα της «looser».

Η Ολλανδία αποκλήθηκε «βασίλισσα χωρίς στέμμα». Δύο φορές είχε φτάσει στην πηγή αλλά δεν τα είχε καταφέρει κόντρα στις ομάδες που διοργάνωσαν τα τουρνουά, τη Δυτική Γερμανία του 1974 και την Αργεντινή του 1978.

Αμφότερες στηρίζονταν στην πολύ καλή αμυντική τους λειτουργία, η «ρόχα» με το γνωστό «passing game» και οι «οράνιε» με την ασφυκτική πίεση σε όλους τους χώρους.

Από το 90λεπτο το μόνο που άξιζε να θυμάται κάποιος ήταν το τετ α τετ του Ρόμπεν στο 62’ με τον Κασίγιας να αποκρούει με το πόδι και τη μεγάλη ευκαιρία στο 70’ με το πλασέ του Βίγια που κόντραρε στους αμυντικούς.

Συν φυσικά τις 8 κίτρινες κάρτες, πέντε και τρεις για Ολλανδία και Ισπανία αντίστοιχα που έβγαλε από το τσεπάκι του ο Άγγλος διαιτητής Χάουαρντ Γουέμπ. Οι συνολικές κίτρινες του τελικού ήταν 13 (Ολλανδία 8, Ισπανία 5).

Στο 95’ ήταν η σειρά του Στεκέλενμπουργκ να νικήσει σε τετ α τετ τον Φάμπρεγας. Το «κλειδί» της αναμέτρησης ήταν η αποβολή του Τζον Χάιτινχα στο 109’ με δεύτερη κίτρινη.

Οι Ίβηρες βρήκαν στο 116’ τον ελάχιστο χώρο που ήθελαν και χτύπησαν. Ο Σεσκ Φάμπρεγας τροφοδότησε τον ξεχασμένο στα δεξιά Αντρές Ινιέστα και ο μέσος της Μπαρτσελόνα με δεξί διαγώνιο πλασέ έγραψε ιστορία, νικώντας τον Μάαρτεν Στεκέλενμπουργκ. Σημείωσε το γκολ που ανέδειξε παγκόσμια πρωταθλήτρια την Ισπανία.

Η «ρόχα», που φόρεσε αναγκαστικά τη μπλε εμφάνιση στον τελικό, επιβεβαίωσε την κυριαρχία της στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και ο τεχνικός Βιθέντε ντελ Μπόσκε αποστόμωσε και τον πιο σκληρό επικριτή του.

Έγινε δε η 8η ομάδα, που κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο και η 5η ευρωπαϊκή μετά τις Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία.

Δύο χρόνια μετά η Ισπανία έγινε η πρώτη ομάδα, που κέρδισε για δεύτερη στη σειρά διοργάνωση το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και παράλληλα η πρώτη στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, που κατέκτησε τον τίτλο σε 3 διαδοχικές μεγάλες διοργανώσεις (Μουντιάλ, Ευρωπαϊκό ή Κόπα Αμέρικα).

Η δε Ολλανδία ηττήθηκε και στον 3ο τελικό, που δήλωσε «παρούσα», σε τρίτη διαφορετική ήπειρο.

Ισπανία (Βιθέντε ντελ Μπόσκε, 4-3-3): Ίκερ Κασίγιας (αρχηγός), Σέρχιο Ράμος, Ζεράρ Πικέ, Κάρλες Πουγιόλ, Ζοάν Καπντεβίλα, Σέρχιο Μπουσκέτς, Τσάμπι Αλόνσο (87’ Σεσκ Φάμπρεγας), Τσάβι Ερνάντεθ, Αντρές Ινιέστα, Πέδρο Ροντρίγκεθ (60’ Χεσούς Νάβας), Νταβίντ Βίγια (106’ Φερνάντο Τόρες).

Ολλανδία (Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ, 4-3-3): Μάαρτεν Στεκέλενμπουργκ, Γκρέγκορι Φαν ντερ Βιλ, Τζον Χάιτινχα, Τζόρις Ματάισεν, Τζοβάνι Φαν Μπρόνκχορστ (αρχηγός) (105’ Έντσον Μπράαφχαϊντ), Μαρκ Φαν Μπόμελ, Νάιτζελ ντε Γιονγκ (89’ Ράφαελ Φαν ντερ Φάαρτ), Άριεν Ρόμπεν, Γουέσλι Σνάιντερ, Ντιρκ Κάουτ (71’ Ελτζέρο Ελία), Ρόμπιν Φαν Πέρσι.

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ 2010 ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 11 Ιουνίου – 11 Ιουλίου 2010

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ: 32

ΘΕΑΤΕΣ: 3.178.856 (μ. όρος ανά αγώνα 49.670)

ΓΗΠΕΔΑ: 10 (Σόκερ Σίτι – Γιοχάνεσμπουργκ, Έλις Παρκ – Γιοχάνεσμπουργκ, Λόφτους Φέρσφελντ – Πρετόρια, Κέιπ Τάουν – Κέιπ Τάουν, Μόουζες Μαμπίντα -Ντέρμπαν, Νέλσον Μαντέλα Μπέι – Πορτ Ελίζαμπεθ, Πίτερ Μοκάμπα -Πολοκουάνε, Μπομπέλα – Νέλσπρουιτ, Φρι Στέιτ – Μπλούμφοντεϊν, Ρόαγιαλ Μπάφοκενγκ – Ρούστενμπουργκ).

ΑΓΩΝΕΣ: 64

ΓΚΟΛ: 145 (μ. όρος ανά αγώνα 2,27)

ΠΕΝΑΛΤΙ: 15 (εύστοχα 9)

ΑΠΟΒΟΛΕΣ: 17

ΠΡΩΤΟΙ ΣΚΟΡΕΡ: Τόμας Μίλερ (Γερμανία), Γουέσλι Σνάιντερ (Ολλανδία), Νταβίντ Βίγια (Ισπανία), Ντιέγκο Φορλάν (Ουρουγουάη) 5 γκολ
*Το χρυσό παπούτσι παρέλαβε ο Τόμας Μίλερ, που μοίρασε και 3 ασίστ.

Διαβάστε επίσης:
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Ουρουγουάη 1930
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Ιταλία 1934
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Γαλλία 1938
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Βραζιλία 1950
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Ελβετία 1954
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Σουηδία 1958
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Χιλή 1962
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Αγγλία 1966
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Μεξικό 1970
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Δυτική Γερμανία 1974
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Αργεντινή 1978
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Ισπανία 1982
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Μεξικό 1986
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Ιταλία 1990
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: ΗΠΑ 1994
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Γαλλία 1998
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Νότια Κορέα & Ιαπωνία 2002
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Γερμανία 2006
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Βραζιλία 2014

Pin It on Pinterest

Shares
Share This