Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Ιταλία 1990

Του Γρηγόρη Δημακάκου

Ήταν η σειρά της Ευρώπης να αναλάβει τη διοργάνωση. Επτά χώρες εξεδήλωσαν ενδιαφέρον, η Ιταλία, η Αγγλία, η Ελλάδα, η Γαλλία, η Δυτική Γερμανία, η Γιουγκοσλαβία και η Σοβιετική Ενωση.

Ωστόσο μόνον οι Ιταλοί και οι Σοβιετικοί ήταν εντός της προθεσμίας. Σταδιακά αποσύρθηκαν οι Γάλλοι, οι Γιουγκοσλάβοι και οι Δυτικογερμανοί, ενώ στις αρχές του 1984 απέσυραν την υποψηφιότητά τους η Αγγλία και η Ελλάδα.

Το κογκρέσο της ΦΙΦΑ συνεδρίασε στις 19 Μαϊου 1984 και έδωσε το χρίσμα στην Ιταλία με ψήφους 11-5. Παρασκηνιακά ελέχθη ότι η Σοβιετική Ένωση «πλήρωσε» την απόφασή της να μποϊκοτάρει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984, όπως είχαν πράξει και οι ΗΠΑ μ’ εκείνους του 1980 στη Μόσχα.

Πάντως, ο Ζοάο Χαβελάνζ, μετρ των παρασκηνιακών ζυμώσεων, αρνήθηκε τις όποιες φήμες, υποστηρίζοντας ότι οι Ιταλοί παρουσίασαν πιο ποιοτικό φάκελο.

Στα προκριματικά σημειώθηκαν εκπλήξεις. Η απουσία κάποιων ηχηρών ονομάτων, σε συνδυασμό με την αμυντική τακτική που ακολούθησαν οι περισσότερες ομάδες ήταν η αιτία για το μέτριο ως κακό θέαμα που παρακολούθησαν οι φίλαθλοι στην τελική φάση.

Του λόγου το αληθές αποδεικνύουν και τα 2,21 γκολ ανά παιχνίδι, ο χαμηλότερος μέσος όρος στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Η Γαλλία αποκλείστηκε από τις Γιουγκοσλαβία, Σκωτία. Οι «τρικολόρ» πλήρωσαν την ισοπαλία στην Κύπρο, που ήταν το μοναδικό θετικό, αλλά σπουδαίο, αποτέλεσμα της Εθνικής ομάδας της Μεγαλονήσου σε 8 ματς.

Η Πορτογαλία έμεινε έξω από το Βέλγιο και την Τσεχοσλοβακία, ενώ η Δυτική Γερμανία κατάφερε να περάσει ως μία από τις δύο καλύτερες δεύτερες των ομίλων, πίσω από την Ολλανδία. Οι δυο του θα τα… έλεγαν ξανά, στην τελική φάση. Με τον ίδιο τρόπο πέρασε ως δεύτερη και η Αγγλία, πίσω από τη Σουηδία.

Προκρίθηκαν, επίσης, οι Σοβιετική Ένωση, Αυστρία, Ισπανία, Ιρλανδία και η Ρουμανία από τον όμιλο της Ελλάδας. Η «γαλανόλευκη» υπέστη μία από τις πιο ταπεινωτικές ήττες της ιστορίας της, χάνοντας με 7-1 στην Κοπεγχάγη από τη Δανία.

Τα ευρωπαϊκά εισιτήρια ήταν 14 συμπεριλαμβανομένου και αυτού της διοργανώτριας Ιταλίας.

Η Νότια Αμερική είχε 4 εκπροσώπους, την κάτοχο του τίτλου Αργεντινή, τις Ουρουγουάη, Βραζιλία και την Κολομβία η οποία νίκησε σε διπλό μπαράζ το Ισραήλ, το οποίο αντιπροσώπευε την Ωκεανία, αφού οι ασιατικές ομάδες αρνούνταν να το αντιμετωπίσουν.

Η Χιλή αποβλήθηκε από την προκριματική φάση, αφού ο τερματοφύλακάς της Ρομπέρτο Ρόχας αυτοτραυματίστηκε με ξυράφι στον αγώνα εναντίον της Βραζιλίας, προσποιούμενος ότι δέχθηκε βεγγαλικό από την εξέδρα. Το ματς διακόπηκε και η «σελεσάο» πήρε τη νίκη στα χαρτιά.

Η Ασία έδωσε τη Νότια Κορέα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που είχαν στο ρόστερ τους 6 παίκτες με το επίθετο Μουμπάρακ και 3 με το επίθετο Αμπντουλάχ.

Από την Αφρική προκρίθηκαν η Αίγυπτος και το Καμερούν και από τη Βόρεια και Κεντρική Αμερική η Κόστα Ρίκα και οι ΗΠΑ, οι τελευταίες μετά από 40 χρόνια ξηρασίας.

Πολλές ομάδες αποκλείστηκαν από τη ΦΙΦΑ είτε λόγω χρεών, είτε λόγω αντικανονικής συμμετοχής παικτών στο ποδοσφαιρικό τουρνουά των Ολυμπιακών Αγώνων του 1988, όπως το Μεξικό.

Μασκότ της διοργάνωσης ήταν ο «Τσάο», μία φουτουριστική φιγούρα, που είχε για σώμα, χέρια και πόδια παραλληλόγραμμα στα χρώματα της ιταλικής σημαίας και για κεφάλι μία μπάλα.

Η τελική φάση

Οι αγώνες, έγιναν σε δώδεκα γήπεδα, δύο εκ των οποίων ήταν καινούργια το «Σαν Νίκολα» του Μπάρι και το «Ντέλε Άλπι» του Τορίνο.

Για το τελευταίο χύθηκε πολύ μελάνι, αφού χτίστηκε αποκλειστικά για τις ανάγκες του Μουντιάλ, ενώ πηγές ανέφεραν ότι είχε ενεργό συμμετοχή και η ιταλική μαφία.

Το εναρκτήριο παιχνίδι έγινε στις 8 Ιουνίου, στο «Σαν Σίρο». Η Αργεντινή, όπως και το 1982 έπεσε θύμα έκπληξης. Το 1982 έχασε από το Βέλγιο με γκολ του Έρβιν Βάντενμπεργκ και το 1990 από το Καμερούν με γκολ που σημείωσε στο 67’ ο Φρανσουά Ομάμ Μπιγίκ.

Τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης, που περίμεναν… στη γωνία τον Ντιέγκο Μαραντόνα, όχι άδικα πάντως (σ.σ. βλέπε χέρι του… Θεού το 1986), έβγαλαν όλη τους τη χολή πάνω του.

«Οn your Biyik Diego…» ήταν ένας από τους καυστικούς τίτλους των βρετανικών εφημερίδων.

Το Καμερούν νίκησε και τη Ρουμανία με 2-1 και πέρασε στους «16», παρά το βαριά ήττα με 4-0 από τη Σοβιετική Ένωση.

Η Αργεντινή νίκησε 2-0 τη Σοβιετική Ένωση με τον Μαραντόνα να αποκρούει αυτή τη φορά με το δεξί χέρι προσπάθεια του Κουζνέτσοβ και να αποσοβεί βέβαιο γκολ χωρίς να δει την παράβαση ο Σουηδός διαιτητής Έρικ Φρέντρικσον.

«Είναι πολύπλευρος παίκτης ο Μαραντόνα. Μπορεί να σημειώνει γκολ με το αριστερό χέρι και να τα πιάνει με το δεξί», είπε μετά τον αγώνα ο τεχνικός της Βραζιλίας, Σεμπαστιάο Λαζαρόνι. Δεν ήξερε όμως τι τον περίμενε…

Στο ματς αυτό έσπασε το πόδι του ο Νέρι Πούμπιδο και έχασε το υπόλοιπο Μουντιάλ. Η Αργεντινή ζήτησε να αντικαταστήσει τον παίκτη και κλήθηκε ο Άνχελ Κομίσο. Το 1-1 με τη Ρουμανία στο τρίτο παιχνίδι χάρισε την πρόκριση σε αμφότερες τις ομάδες.

Στον 1ο όμιλο η Ιταλία πέτυχε τρεις νίκες, κέρδισε με 1-0 τις Αυστρία, ΗΠΑ και με 2-0 την Τσεχοσλοβακία. Δύο από τα τέσσερα γκολ σημείωσε ο Σαλβατόρε «Τοτό» Σκιλάτσι. Συνέχισαν και οι Τσεχοσλοβάκοι, αφού διέλυσαν 5-1 τις ΗΠΑ με δύο γκολ του Τόμας Σκούχραβι.

Η Βραζιλία μετείχε στον 3ο όμιλο. Κέρδισε και τα τρία παιχνίδια της με ένα γκολ διαφορά, τις Σκωτία, Κόστα με 1-0 Ρίκα και με 2-1 τη Σουηδία. Από δύο γκολ πέτυχαν οι Καρέκα, Μίλερ.

Η Κόστα Ρίκα έκανε την έκπληξη. Νίκησε 1-0 τη Σκωτία και 2-1 τη Σουηδία. Είχε στις τάξεις τον πολύ καλό τερματοφύλακα Γκαμπέλο Κονιέχο, ο οποίος τραυματίστηκε και δεν έπαιξε στη φάση των «16».

Στον 4ο όμιλο η Δυτική Γερμανία έκανε περίπατο, αποδίδοντας θεαματικό ποδόσφαιρο. Η «νατσιονάλμανσαφτ» διέλυσε 4-1 τη Γιουγκοσλαβία με δύο γκολ του Ματέους, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 5-1 με δύο γκολ του Φέλερ κι έφερε 1-1 με την Κολομβία.

Δεύτερη προκρίθηκε η Γιουγκοσλαβία που νίκησε 1-0 την Κολομβία με γκολ του Γιόζιτς, ενώ οι Νοτιαμερικανοί προχώρησαν επίσης στη φάση των «16» ως μία από τις καλύτερες τρίτες.

Στον 5ο όμιλο… έπεσαν κορμιά. Προκρίθηκαν με βαθμολογική σειρά η Ισπανία, το Βέλγιο και η Ουρουγουάη με τη Νότια Κορέα να αποτελεί την… φτωχή συγγενή.

Η «ρόχα» είχε πρωταγωνιστή τον μετέπειτα προπονητή του Ολυμπιακού, τον Μίτσελ Γκονθάλεθ, που πέτυχε χατ τρικ με τη Νότια Κορέα (3-1) και ένα γκολ στο 2-1 επί του Βελγίου.

Ο 6ος όμιλος είχε τα λιγότερα γκολ, μόλις 7 σε 6 αγώνες, το μεγαλύτερο σασπένς και ήταν γεμάτος από επεισόδια.

Αγγλία και Ιρλανδία έμειναν στο 1-1 με τον Άγγλο μέσο Στιβ ΜακΜάον να γράφει αρνητική ιστορία, όταν στην ανάπαυλα τον συνέλαβε η κάμερα να καπνίζει. Μπήκε στο ματς στο 70’ στη θέση του Πίτερ Μπίρντσλεϊ. Με το ίδιο σκορ έληξε και η αναμέτρηση Αίγυπτος – Ολλανδία.

Οι Άγγλοι δεν κατάφεραν να κερδίσουν τους «οράνιε» εντός γηπέδου (0-0) και ξέσπασαν εκτός. Το Κάλιαρι έγινε πεδίο μάχης. Οι Άγγλοι χούλιγκανς και οι Ολλανδοί «ομοϊδεάτες» τους δεν σεβάστηκαν ούτε τους θρησκευτικούς ναούς. Αίγυπτος και Ιρλανδία ήρθαν επίσης 0-0 και όλα θα κρίνονταν την τελευταία ημέρα.

Η Αγγλία με κεφαλιά του Μαρκ Ράιτ νίκησε 1-0 τους Αφρικανούς και προκρίθηκε πρώτη, ενώ Ιρλανδία και Ολλανδία έμειναν στο 1-1, που βόλευε και τις δύο, ώστε να περάσουν στη φάση των «16».

Ήταν η τελευταία συμμετοχή για τη Σοβιετική Ενωση, τη Γιουγκοσλαβία και την Τσεχοσλοβακία.

Η ΕΣΣΔ κατακερματίστηκε το 1991, ενώ την ίδια χρονιά ξέσπασε ο εμφύλιος στη Γιουγκοσλαβία, που προκάλεσε την απόσχιση της Σλοβενίας, της Κροατίας και της Βοσνίας.

Η Τσεχοσλοβακία έσπασε… σε δύο κομμάτια το 1993, ανώδυνα όμως. Από τη «βελούδινη επανάσταση» προέκυψαν η Τσεχία και η Σλοβακία.

Ήταν όμως και η τελευταία φορά που πήρε μέρος η Δυτική Γερμανία. Στις 31 Αυγούστου 1990 υπογράφτηκε η συνθήκη επανένωσης των δύο Γερμανιών, της Ανατολικής και της Δυτικής, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 3 Οκτωβρίου 1990.

Η φάση των «16»

Το Καμερούν συνέχισε τη ξέφρενη πορεία του. Δεν ήταν φαβορί απέναντι στην Κολομβία, αλλά με δύο γκολ του 38χρονου Ροζέ Μιλά στην παράταση προκρίθηκε (2-1). Χαρακτηριστικός ήταν ο χορευτικός πανηγυρισμός του σκόρερ στο σημαιάκι του κόρνερ.

Οι «καφετέρος» πέτυχαν το γκολ με τον Ρεντίν και πλήρωσαν την επιπολαιότητα του εκκεντρικού τους τερματοφύλακα Ρενέ Ιγκίτα.

Η Τσεχοσλοβακία έβαλε τέλος στο όνειρο της Κόστα Ρίκα, συντρίβοντάς την 4-1 με χατ τρικ του Τόμας Σκούχραβι.

Το πρώτο μεγάλο ματς έγινε στο «Ντέλε Άλπι». Η Βραζιλία έπαιξε το καλύτερο παιχνίδι της στη διοργάνωση και έχασε ένα τσουβάλι ευκαιρίες, μεταξύ αυτών και τρία δοκάρια με τους Ντούνγκα, Καρέκα, Μίλερ. Εκείνη όμως που προκρίθηκε ήταν η Αργεντινή. Με μια μαγική μπαλιά του Μαραντόνα στο 81’ ο Κανίγια έφυγε μόνος του και νίκησε τον Ταφαρέλ. Η «σελεσάο» δεν ήταν μόνο άτυχη, αλλά και ανίκανη. Στα 4 παιχνίδια που έδωσε δημιούργησε 56 ευκαιρίες και πέτυχε μόλις 4 γκολ.

Την ίδια ημέρα, 21 Ιουνίου, στο «Σαν Σίρο» συγκρούστηκαν η Δυτική Γερμανία με την Ολλανδία. Οι Γερμανοί διέθεταν την τριάδα της Ίντερ, τους Μπρέμε, Ματέους, Κλίνζμαν και οι «οράνιε» αυτήν της Μίλαν, τους Ράικαρντ, Γκούλιτ, Φαν Μπάστεν.

Στο 21’ αποβλήθηκαν ο Ράικαρντ και ο Φέλερ με τον Ολλανδό να φτύνει στο πρόσωπο τον Γερμανό επιθετικό. Στο δεύτερο ημίχρονο κυριάρχησε η «νατσιονάλμανσαφτ» και προκρίθηκε στους «8» (51’ Κλίνζμαν, 82’ Μπρέμε – 89’ πέν. Ρ. Κούμαν)

Η Ιταλία «καθάρισε» την Ουρουγουάη με 2-0 (65’ Σκιλάτσι, 85’ Σερένα), ενώ η Ιρλανδία μετά το στείρο 0-0 απέκλεισε τη Ρουμανία στα πέναλτι με 5-4.

Δύο γκολ του Στόικοβιτς (77’, 92’) έστειλαν τη Γιουγκοσλαβία στην επόμενη φάση και την Ισπανία, που απάντησε μόνο στο ένα με τον Σαλίνας (83’), σπίτι της…

Την παράταση χρειάστηκε και η Αγγλία για να ξεπεράσει τους μαχητικούς Βέλγους. Ο Πλατ στο 119’ σημείωσε το γκολ που έδωσε την πρόκριση στα «τρία λιοντάρια».

Η ώρα του Γκοϊκοετσέα

Ο τραυματισμός του Πούμπιδο έδωσε την ευκαιρία στον Σέρχιο Γκοϊκοετσέα να καθιερωθεί στη βασική εντεκάδα.

Η έμπνευση του Κάρλος Μπιλάρδο να τον προτιμήσει αποδείχθηκε σωστή. Αργεντινή και Γιουγκοσλαβία δεν σκόραραν στα 120’ και οδηγήθηκαν στα πέναλτι.

Ο Γκοϊκοετσέα απέκρουσε δύο, τα χτυπήματα των Μπρνόβιτς, Χατζιμπέγκιτς, έδωσε την πρόκριση στην «αλμπισελέστε» και λύτρωσε… τον Μαραντόνα, ο οποίος δεν σκόραρε από τα 11 μέτρα (απέκρουσε ο Ίβκοβιτς). Το σκορ ήταν 3-2 για την Αργεντινή.

Η Ιταλία με μέτρια εμφάνιση και σκόρερ το Σκιλάτσι (38’) απέκλεισε με 1-0 την Ιρλανδία, η οποία είχε φτάσει στους «8» χωρίς να κερδίσει αγώνα!

Με το φτωχό 1-0 νίκησε και η Δυτική Γερμανία την Τσεχοσλοβακία. Σκόρερ ήταν ο Ματέους στο 24’ με πέναλτι.

Στο «Σαν Πάολο» της Νάπολι έσπασαν καρδιές. Η Αγγλία άνοιξε το σκορ με τον Πλατ (25’), αλλά δύο διαδοχικά γκολ από τους Κούντε (63’), Εκέκε (65’) έδωσαν το προβάδισμα στο Καμερούν. Τη λύση έδωσε για τους «λεοντόκαρδους» ο Λίνεκερ. Πέτυχε δύο γκολ, στο 83’ και στο 105’, με ισάριθμα πέναλτι. Οι Άγγλοι άντεξαν στο δεύτερο ημίωρο της παράτασης και πέρασαν στους «4» μετά από 24 χρόνια.

Εθνικός… διχασμός

Νάπολι, «Σαν Πάολο», 3 Ιουλίου. Η Ιταλία παίζει στην έδρα της με την Αργεντινή. Η μήπως όχι;

Το κοινό ήταν μοιρασμένο. Από τη μία έπαιζε η αγαπημένη τους «σκουάντρα ατζούρα» κι από την άλλη ο «πίμπε ντ’ όρο» (χρυσό παιδί) των Ναπολιτάνων ο Μαραντόνα, ο οποίος φρόντισε να ρίξει λάδι στη φωτιά…

«Μην ξεχνάτε τι τραβάτε από τους βόρειους. Θυμηθείτε πως σας συμπεριφέρονται όταν πάτε για δουλειά στις φάμπρικες του Μιλάνο, του Τορίνο», δήλωσε ο αρχηγός της Αργεντινής πριν από το ματς.

Ο Σκιλάτσι στο 17’ άνοιξε το σκορ, αλλά οι πανηγυρισμοί δεν ήταν έξαλλοι. Ο Κανίγια ισοφάρισε 67’ και κάποιοι Ιταλοί έδειξαν ανακουφισμένοι.

Η εστία του Τζένγκα παραβιάστηκε μετά από 517 λεπτά. Ήταν το πρώτο γκολ που δέχθηκε ο Ιταλός πορτιέρε και αποδείχθηκε μοιραίο. Το σκορ δεν άλλαξε ούτε στην παράταση, παρά την αποβολή, στο 103’, του Τζιούστι.

Στα πέναλτι μίλησε… ξανά ο Γκοϊκοετσέα. Απέκρουσε δύο, αυτά των Ντοναντόνι, Σερένα. Η Αργεντινή σκόραρε και στα 4, με τελευταίο αυτό του Μαραντόνα. Δεν χρειάστηκε να εκτελέσει το πέμπτο. Προκρίθηκε με 4-3.

Μία ημέρα αργότερα, στις 4 Ιουλίου, στο «Ντέλε Άλπι» επαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό. Μόνο που το θέαμα ήταν πολύ καλύτερο. Ο Μπρέμε άνοιξε το σκορ στο 59’ με τη βοήθεια του Πάρκερ, γκολ για το οποίο φέρει κάποια ευθύνη ο Σίλτον. Βάδιζε στα 41 και το κορμί του είχε πάψει να είναι ιδιαίτερα ελαστικό.

Ο Λίνεκερ ήταν εκεί, στο 80’ ισοφάρισε. Το ματς πήγε στην παράταση. Για τους Άγγλους ήταν η τρίτη στη σειρά. Ο Γουόντλ είχε δοκάρι, όπως και ο Μπούχβαλντ για τη Γερμανία.

Ήρθε η ώρα των πέναλτι. Μετά τις 6 εκτελέσεις το σκορ ήταν 3-3. Ο Ίλγκνερ απέκρουσε το χτύπημα του Πιρς, ο Τον πέτυχε το 4-3 και ο Γουόντλ έστειλε την μπάλα… αλλού γι’ αλλού. Η Δυτική Γερμανία νίκησε με 4-3. Και τα δύο χαμένα πέναλτι των Άγγλων χτυπήθηκαν από αριστεροπόδαρους.

Μετά το ματς ο Λίνεκερ ξεστόμισε την ατάκα που άφησε εποχή: «Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που διαρκεί 90 λεπτά και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί».

Η Γερμανία προκρίθηκε για τρίτη διαδοχική διοργάνωση στον τελικό (1982, 1986, 1990), ενώ για δεύτερο σερί τουρνουά θα είχε αντίπαλο την Αργεντινή.

Στον μικρό τελικό, στο «Σαν Νίκολα» του Μπάρι, η Ιταλία θυμήθηκε… ότι πρέπει να παίξει μπάλα. Οι «ατζούρι» κέρδισαν 2-1 τους Άγγλους με σκόρερ τους Μπάτζο (70’), Σκιλάτσι (πέν. 85’). Ο Πλατ είχε ισοφαρίσει το σκορ (80’).

Ο Ρομπέρτο Μπάτζο ήθελε να δείξει το πλούσιο ταλέντο του, αλλά τον φρέναραν… η αμυντική τακτική της Ιταλίας, κυρίως, αλλά κι ο ίδιος του ο εαυτός.

Δεν άντεξε το βάρος του ηγέτη. Μερικές ημέρες πριν την έναρξη του Παγκόσμιου Κυπέλλου πήρε μεταγραφή από τη Φιορεντίνα στη Γιουβέντους.

Οι οπαδοί των «βιόλα» τον περίμεναν έξω από το Κοβερτσιάνο, το προπονητικό κέντρο της Εθνικής Ιταλίας, που απέχει ελάχιστα από τη Φλωρεντία και τον «στόλισαν» με δεκάδες «κοσμητικά» επίθετα.

Και… κλάμα ο Ντιέγκο

Ο τελικός έγινε στις 8 Ιουλίου, στο «Ολίμπικο». Η Δυτική Γερμανία ήταν καλύτερη αλλά το γκολ δεν ερχόταν. Η Αργεντινή έπαιζε χωρίς τους Ολαρτικοετσέα, Κανίγια, Τζιούστι και το παιχνίδι της ήταν συντηρητικό.

Στο 65’ άλλαξαν οι ισορροπίες, αποβλήθηκε ο Μονσόν. Ήταν ο πρώτος παίκτης που δέχθηκε κόκκινη κάρτα σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Στο 85’ έγινε η φάση που σημάδεψε τον αγώνα. Ο Εντγκάρδο Κοντεσάλ, ο Μεξικάνος διαιτητής του τελικού, αλλά γεννημένος στην Ουρουγουάη, καταλόγισε πέναλτι σε μαρκάρισμα του Σενσίνι στον Φέλερ.

Καμία κάμερα δεν έδειξε ξεκάθαρα ότι υπήρξε ανατροπή. Ο Μπρέμε πήρε φόρα, το εκτέλεσε, σκόραρε και χάρισε το τρόπαιο στη Δυτική Γερμανία, μετά από δύο χαμένους τελικούς.

Ο Μπρέμε, που εκτελούσε πάντα τα πέναλτι με το δεξί, αν και αριστεροπόδαρος, όπως έκανε άλλωστε κι ο Ιταλός Πάολο Μαλντίνι, παραδέχθηκε μετά από χρόνια ότι κακώς υποδείχθηκε πέναλτι στη συγκεκριμένη φάση.

Η Αργεντινή τελείωσε το ματς με 9 παίκτες, αφού στο 87’ αποβλήθηκε και ο Ντεσότι.

Ο Φραντς Μπέκενμπαουερ έγινε ο δεύτερος μετά τον Βραζιλιάνο Μάριο Ζορζ «Λόμπο» Ζαγκάλο που κέρδισε το τρόπαιο ως παίκτης κι ως προπονητής.

Ο Μαραντόνα έβαλε τα κλάματα απαρηγόρητος για την απώλεια του τροπαίου. Πλην των συμπαικτών του και των Ναπολιτάνων δεν τον συμπόνεσε κανείς. Οι Δυτικογερμανοί για ευνόητους λόγους, αφού ήταν αντίπαλός τους στον τελικό.

Οι Ιταλοί χάρηκαν γιατί τους στέρησε το δικαίωμα να διεκδικήσουν το τρόπαιο, το ίδιο και οι Άγγλοι που τους έβαλε γκολ με το χέρι τέσσερα χρόνια πιο πριν, όπως και οι Σοβιετικοί που με την απόκρουση δίκην τερματοφύλακα τους στέρησε τη δυνατότητα να διεκδικήσουν τη νίκη στο ματς της 1ης φάσης.

Πιο πολύ απ’ όλους, όμως, χάρηκαν οι Βραζιλιάνοι, που αποκλείστηκαν από μία και μοναδική του ενέργεια στο μεταξύ τους αγώνα. Οι μεγάλοι παίκτες είχαν, έχουν και θα έχουν τόσους φανατικούς φίλους όσους και φανατικούς εχθρούς.

Δυτική Γερμανία: (Φραντς Μπέκενμπαουερ, 3-5-2): Μπόντο Ίλγκνερ, Γκουίντο Μπούχβαλντ, Κλάους Άουγκενταλερ, Γίργκεν Κόλερ, Τόμας Μπέρτχολντ (73’ Στέφαν Ρόιτερ), Αντρέας Μπρέμε, Τόμας Χέσλερ, Λόταρ Ματέους (αρχηγός), Πιέρ Λιτμπάρσκι, Ρούντι Φέλερ, Γίργκεν Κλίνζμαν.

Αργεντινή (Κάρλος Μπιλάρδο, 3-5-2): Σέρχιο Γκοϊκοετσέα, Χοσέ Σερισουέλα, Χουάν Σιμόν, Όσκαρ Ρουτζέρι (46’ Πέδρο Μονσόν), Νέστορ Λορένσο, Χοσέ Μπασουάλδο, Χόρχε Μπουρουτσάγα (53’ Γκαμπριέλ Καλντερόν), Πέδρο Τρόλιο, Ρομπέρτο Σενσίνι, Ντιέγκο Μαραντόνα (αρχηγός), Γκουστάβο Ντεσότι.

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ 1990 ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 8 Ιουνίου – 8 Ιουλίου 1990

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ: 24

ΘΕΑΤΕΣ: 2.516.215 (μ. όρος ανά αγώνα 48.388)

ΓΗΠΕΔΑ: 12 (Ρώμη – Ολίμπικο, Σαν Σίρο (Τζουζέπε Μεάτσα) – Μιλάνο, Σαν Πάολο – Νάπολι, Ντέλε Άλπι – Τορίνο, Σαν Νικόλα – Μπάρι, Μαρκ’ Αντόνιο Μπεντεγκόντι – Βερόνα, Αρτέμιο Φράνκι – Φλωρεντία, Σαν’ Ελία – Κάλιαρι, Ρενάτο Νταλ’ Άρα – Μπολόνια, Φριούλι – Ούντινε, Λα Φαβορίτα – Παλέρμο, Μαράσι (Λουίτζι Φεράρις) – Τζένοα).

ΑΓΩΝΕΣ: 52

ΓΚΟΛ: 115 (μ. όρος ανά αγώνα 2,21) ο χειρότερος μέσος όρος στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου

ΠΕΝΑΛΤΙ: 18 (εύστοχα 13)

ΑΠΟΒΟΛΕΣ: 16

ΠΡΩΤΟΣ ΣΚΟΡΕΡ: Σαλβατόρε «Τοτό» Σκιλάτσι (Ιταλία) 6 γκολ