Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Αγγλία 1966

Του Γρηγόρη Δημακάκου

Η Αγγλία, η Ισπανία και η Δυτική Γερμανία διεκδίκησαν τη διεξαγωγή του Παγκόσμιου Κυπέλλου 1966. Πριν από την τελική ψηφοφορία, στις 22 Αυγούστου 1960 στη Ρώμη, η Ισπανία απέσυρε την υποψηφιότητά της.

Ο πρόεδρος της ΦΙΦΑ, ο Άγγλος σερ Στάνλεϊ Ράους έπεισε τα περισσότερα μέλη της παγκόσμιας ομοσπονδίας να διεξαχθεί το Παγκόσμιο Κύπελλο στην πατρίδα που γέννησε το ποδόσφαιρο, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός αιώνα από την ίδρυση της αρχαιότερης ομοσπονδίας στον κόσμο, της αγγλικής (1863). Στη ψηφοφορία, οι Άγγλοι επικράτησαν των Γερμανών με 34 ψήφους έναντι 27.

Πήραν απευθείας το εισιτήριο για την τελική φάση, ως είθισται, η διοργανώτρια Αγγλία και η κάτοχος του τροπαίου Βραζιλία.

Στον 1ο προκριματικό όμιλο η Βουλγαρία χρειάστηκε το μπαράζ της Φλωρεντίας για να αποκλείσει με 2-1 το Βέλγιο. Η Δυτική Γερμανία άφησε πίσω της τη Σουηδία και την Κύπρο.

Οι Γάλλοι είχαν εντυπωσιακή απόδοση και απέκλεισαν την τρίτη της προηγούμενης διοργάνωσης Γιουγκοσλαβία, αλλά και τη Νορβηγία. Ως θύμα έκπληξης ανέφερε Τύπος της εποχής τη φιναλίστ του τελικού του 1962 Τσεχοσλοβακία, που αποκλείστηκε από την Πορτογαλία, αλλά η ομάδα από την Ιβηρική ήταν ισχυρή.

Η Ελβετία έδωσε μεγάλη μάχη, αλλά ξεπέρασε τα εμπόδια της Βόρειας Ιρλανδίας και της ανερχόμενης Ολλανδίας, ενώ η Ουγγαρία δεν είχε πρόβλημα με την Ανατολική Γερμανία και την ξεπεσμένη πια Αυστρία.

Η Σοβιετική Ένωση έκανε επίδειξη δύναμης με αντιπάλους την Ουαλία, την Ελλάδα και τη Δανία, ενώ η Ιταλία ξεπέρασε τη Σκωτία και τη Φινλανδία. Σε αγώνα μπαράζ στο Παρίσι, η Ισπανία απέκλεισε με 1-0 την Ιρλανδία.

Την πρόκριση από τα τρία γκρουπ της Νότιας Αμερικής πήραν η Ουρουγουάη, η Αργεντινή και η Χιλή, που νίκησε στο μπαράζ της Λίμα με 2-1 το Εκουαδόρ.

Το Μεξικό απέκλεισε στον τελευταίο προκριματικό τις Κόστα Ρίκα, Τζαμάικα και εκπροσώπησε τη Βόρεια και Κεντρική Αμερική, ενώ το «παρών» από την Ασία έδωσε η Βόρεια Κορέα, που κέρδισε και στους δύο αγώνες την εκπρόσωπο της Ωκεανίας Αυστραλία.

Όλες οι αφρικανικές χώρες και οι ασιατικές πλην της Βόρειας Κορέας αρνήθηκαν να πάρουν μέρος στα προκριματικά διαμαρτυρόμενες για την απόφαση της ΦΙΦΑ, να υπάρχει μόνο μία εκπρόσωπος από τις τρεις ηπείρους (Αφρική, Ασία, Ωκεανία) στην τελική φάση.

Για πρώτη φορά μεταδόθηκε τηλεοπτικά η κλήρωση της τελικής φάσης, που πραγματοποιήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1966 στο Λονδίνο.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο 1966 καθιερώθηκε το ντόπινγκ κοντρόλ για τους παίκτες, χρησιμοποιήθηκαν παιδιά για να μαζεύουν τις μπάλες τα λεγόμενα «ball boys», ενώ πρωτοεμφανίστηκε και η μασκότ.

Οι Άγγλοι είχαν τον «Γουίλι», ένα λιοντάρι ντυμένο στα χρώματα της Βρετανίας.

Η κλοπή του τροπαίου και ο ντετέκτιβ… Πικλς

Τέσσερις μήνες πριν από την έναρξη της τελικής φάσης το Κύπελλο Ζιλ Ριμέ έκανε φτερά… Οι διοργανωτές πραγματοποιούσαν έκθεση σπάνιων γραμματοσήμων στο «Γουέστμινστερ Σέντραλ Χολ» και βρήκαν την ευκαιρία να εκθέσουν το τρόπαιο, ώστε να το θαυμάσει από κοντά ο κόσμος.

Την Κυριακή 20 Μαρτίου οι 6 φρουροί του κτηρίου κι ο φύλακας διαπίστωσαν πως το Κύπελλο έλειπε από τη βιτρίνα.

Η Σκότλαντ Γιαρντ κινητοποιήθηκε άμεσα για την εύρεση του τροπαίου, με δεδομένο ότι δεν υπήρχαν σχέδια για να κατασκευαστεί κάποιο αντίγραφο.

Μια εβδομάδα αργότερα, στις 27 Μαρτίου, τη λύση έδωσε ένας σκύλος, που άκουγε στο όνομα «Πικλς». Ο Ντέιβιντ Κόρμπετ έβγαλε βόλτα τον συμπαθή σκύλο του, ο οποίος μύρισε το τρόπαιο που ήταν τυλιγμένο σε μια εφημερίδα και κρυμμένο μέσα σε ένα θάμνο, κάτω από τον φράχτη ενός σπιτιού στο Νόργουντ του Νότιου Λονδίνου.

Το σπίτι ανήκε στον Έντουαρντ Μπέτσλι, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για την κλοπή και καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση. Ο Πικλς έγινε φίρμα και μετείχε σε σειρές της αγγλικής τηλεόρασης, ενώ ο ιδιοκτήτης του πήρε αμοιβή 6.000 στερλίνες.

Απογοητευτική πρεμιέρα

Το εναρκτήριο παιχνίδι της διοργάνωσης, στις 11 Ιουλίου, δεν προσέφερε τίποτα στους 87.000 θεατές, που βρέθηκαν στο «Γουέμπλεϊ».

Η Αγγλία προσπάθησε με βαθιές μπαλιές και σέντρες να διασπάσει την άμυνα της Ουρουγουάης, αλλά δεν το κατέφερε. Πάντως, το 0-0 ήταν επιτυχία για τη «σελέστε», που πέρασε λίγες φορές τη μεσαία γραμμή.

Στη συνέχεια τα «τρία λιοντάρια» είχαν εύκολο έργο. Κέρδισαν το Μεξικό με 2-0 (Μπ. Τσάρλτον, Χαντ) και τη Γαλλία με 2-0 (Χαντ 2 γκολ).

Οι «τρικολόρ» έπαιζαν ουσιαστικά με δέκα παίκτες, αφού στο 8’ τραυματίστηκε ο Ρομπέρ Ερμπέν και ήταν ωσεί «παρών» και με εννιά από το 75’, όταν ο Νόμπι Στάιλς με δολοφονικό τάκλιν λίγο έλειψε να βάλει τέλος στην καριέρα του Ζακ Σιμόν. Πάντως, ο δυναμικός Άγγλος μέσος δεν αποβλήθηκε.

Μαζί με την Αγγλία προκρίθηκε και η Ουρουγουάη, που κέρδισε 2-1 τη Γαλλία και έμεινε στο 0-0 με το Μεξικό.

Η μεξικάνικη ομάδα δεν είχε ελπίδες διάκρισης. Διέθετε, όμως, τον τερματοφύλακα Αντόνιο Καρμπαχάλ, ο οποίος πήρε μέρος για 5η φορά σε τελική φάση Παγκόσμιου Κυπέλλου. Την επίδοση του Καρμπαχάλ ισοφάρισε ο Γερμανός Λόταρ Ματέους το 1998.

Στον 2ο όμιλο η Αργεντινή και η Δυτική Γερμανία έκαναν περίπατο. Το μεταξύ τους ματς έληξε 0-0. Η «αλμπισελέστε» νίκησε 2-1 την απογοητευτική Ισπανία με 2 γκολ του Λουίς Αρτίμε και 2-0 την ανίσχυρη Ελβετία, ματς στο οποίο σκόραρε πάλι ο Αρτίμε.

Η δε «νατσιονάλμανσαφτ» κέρδισε επίσης με 2-1 τους Ισπανούς (Έμεριχ, Ζέελερ) και 5-0 τους Ελβετούς με πρωταγωνιστές τον Χέλμουτ Χάλερ κι έναν νεαρό που θα θάμπωνε για πολλά χρόνια τους φιλάθλους, τον Φραντς Μπέκενμπαουερ.

Το σακάτεμα του Πελέ, εκτός η Βραζιλία

Η δις πρωταθλήτρια κόσμου Βραζιλία ξεκίνησε με 2-0 επί της Βουλγαρίας με γκολ των Πελέ, Γκαρίντσα. Οι Βαλκάνιοι όμως χτυπούσαν στο… ψαχνό. Ο Πελέ τραυματίστηκε από τα συνεχόμενα αντιαθλητικά μαρκαρίσματα του Ντόμπρομιρ Ζέτσεφ.

Στο δεύτερο παιχνίδι της η Βραζιλία ηττήθηκε με 3-1 από την Ουγγαρία. Η προηγούμενη ήττα της «σελεσάο» ήταν πάλι από τους Μαγυάρους με 4-2, δώδεκα χρόνια πριν, το 1954.

Χωρίς τον Πελέ και με τον Γκαρίντσα σε μέτρια ημέρα, έγινε έρμαιο στις διαθέσεις των Φέρεντς Μπένε, Κάλμαν Μέσολι. Ήταν η μοναδική ήττα της Βραζιλίας σε 60 αγώνες με τον Γκαρίντσα στη σύνθεσή της.

Στο μεταξύ οι Πορτογάλοι, που βρίσκονταν στον ίδιο όμιλο και μετείχαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε τελική φάση Παγκόσμιου Κυπέλλου, νίκησαν και στα δύο παιχνίδια τους, με 3-1 τους Ούγγρους και με 3-0 τους Βούλγαρους.

Ο κορμός της ομάδας των Ιβήρων ήταν η σπουδαία Μπενφίκα. Οι μέσοι Κολούνα, Αουγκούστο, Γκράτσα (μόλις είχε μεταγραφεί στους Λουσιτανούς) και οι επιθετικοί Εουσέμπιο, Τόρες, Σιμόες ήταν μέλη των «αετών» της Λισσαβόνας.

Στο κρίσιμο ματς της 3ης αγωνιστικής κόντρα, στην Πορτογαλία, η Βραζιλία παρατάχθηκε με 9 αλλαγές στην ενδεκάδα και με τον Πελέ να μην είναι απόλυτα έτοιμος.

Ο Μοράις φρόντισε από νωρίς με ένα αντιαθλητικό μαρκάρισμα να βγάλει νοκ άουτ του Πελέ. Δεν δέχθηκε ούτε παρατήρηση από τον Άγγλο διαιτητή ΜακΚέιμπ.

Οι Ίβηρες, πάντως, ήταν καλύτεροι και με κορυφαίο τον Εουσέμπιο (2 γκολ) αποκαθήλωσαν… την πρωταθλήτρια κόσμου Βραζιλία. Στην επόμενη φάση προκρίθηκαν και οι Ούγγροι.

Το ρεζιλίκι της Ιταλίας

Φαβορί στον 4ο όμιλο ήταν η Σοβιετική Ένωση κατά κύριο λόγο και η Ιταλία.

Οι Σοβιετικοί νίκησαν με 3-0 τη Βόρεια Κορέα, με 1-0 τη «σκουάντρα ατζούρα» (σκόρερ ο Τσισλένκο) και με 2-1 τη Χιλή.

Οι Ιταλοί από την πλευρά τους, με καλύτερη ομάδα από το 1962 νίκησαν 2-0 τη Χιλή με γκολ των Ματσόλα, Μπαριζόν, παίρνοντας εκδίκηση για τη «μάχη του Σαντιάγκο», αλλά μετά το 1-1 της Χιλής με τη Βόρεια Κορέα και τη δική τους ήττα από την ΕΣΣΔ, ήθελαν οπωσδήποτε νίκη κατά των Ασιατών.

Το ματς έγινε στο «Έιρσομ Παρκ» του Μίντλεσμπρο και παρά την υπεροχή της η «σκουάντρα ατζούρα» δεν σκόραρε, ενώ έμεινε με 10 παίκτες από το 34’ λόγω τραυματισμού του Μπουλγκαρέλι.

Στο 41’ σε μια αντεπίθεσή τους, οι Βορειοκορεάτες σκόραραν με τον Πακ Ντου Ικ και πήραν τη νίκη με 1-0.

Οι Ιταλοί διεθνείς γύρισαν ταπεινωμένοι στη Γένοβα. Άκουσαν… τα εξ αμάξης από τους συγκεντρωμένους οπαδούς και δέχθηκαν επίθεση με σάπιες ντομάτες. Τέτοια ταπείνωση δεν είχαν νιώσει ποτέ ως τότε στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

«Εθνική ντροπή», «Το ποδόσφαιρό μας είναι νεκρό», ήταν μερικοί από τους τίτλους των ιταλικών εφημερίδων την επόμενη του αγώνα με τη Βόρεια Κορέα.

Τα «ζώα» κι ο «μαύρος πάνθηρας»

Στην προημιτελική φάση η Σοβιετική Ενωση νίκησε 2-1 την Ουγγαρία με σκόρερ τους Τσισλένκο, Πόρκουγιαν. Το γκολ των Μαγυάρων πέτυχε ο Μπένε.

Η Δυτική Γερμανία συνέτριψε 4-0 την Ουρουγουάη με πρωταγωνιστή τον Χάλερ (2 γκολ).

Η «σελέστε» πλην του σπουδαίου τερματοφύλακα Μαζούρκιεβιτς, παρά τα 4 γκολ που δέχθηκε, δεν διέθετε σπουδαίες μονάδες. Τελείωσε μάλιστα τον αγώνα με 9 παίκτες λόγω αποβολών των Τρότσε, Σϊλβα.

Η Βόρεια Κορέα έφτασε πολύ κοντά να πετύχει νέο θαύμα. Προηγήθηκε στο 24’ με 3-0 της Πορτογαλίας. Στη συνέχεια μίλησε… ο Εουσέμπιο. Ο «μαύρος πάνθηρας» από τη Μοζαμβίκη σημείωσε 2 γκολ (ένα με πέναλτι) ως τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου κι άλλα δύο στο πρώτο 15λεπτο του δεύτερου (ακόμη ένα με πέναλτι), δίνοντας προβάδισμα στους Ίβηρες με 4-3. Ένα γκολ του Αουγκούστο στο 79’ διαμόρφωσε το τελικό 5-3 και η Πορτογαλία προκρίθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της στους «4» της διοργάνωσης.

Την ίδια ημέρα, στις 23 Ιουλίου, έγιναν όλα τα ματς της «8άδας», αλλά το Αγγλία – Αργεντινή σε πιο προχωρημένη ώρα από τα υπόλοιπα.

Ο αγώνας ήταν αμφίρροπος. Οι Αργεντινοί έπαιζαν πολύ σκληρά, έως αντιαθλητικά. Πέντε παίκτες τους είχαν δεχθεί παρατήρηση στο πρώτο ημίωρο. Βέβαια διέθεταν κι οι Άγγλοι το «καλό» τους παιδί. Ο Νόμπι Στάιλς ήταν του δόγματος «’Η η μπάλα ή ο παίκτης, ποτέ και οι δύο».

Στο 35’ ο Δυτικογερμανός διαιτητής Ρούντολφ Κράιτλαϊν, μικρός το δέμας, αλλά ιδιαίτερα αυστηρός, απέβαλε τον αρχηγό της Αργεντινής, Αντόνιο Ρατίν. Ο υψηλόσωμος παίκτης πήγε να διαμαρτυρηθεί, όπως υποστήριξε. Ο διαιτητής ισχυρίστηκε ότι ο Ρατίν τον προσέβαλε γι’ αυτό και τον απέβαλε.

Χρειάστηκαν 10 λεπτά, η παρέμβαση ενός μεταφραστή και μερικών αστυνομικών για να αποχωρήσει ο Ρατίν και να καθίσει πάνω στο κόκκινο χαλί που είχαν στρώσει οι Άγγλοι για τη βασίλισσα Ελισάβετ Β’. Ο Χαρστ στο 79’ με κεφαλιά χάρισε τη νίκη – πρόκριση στους Άγγλους.

Μετά τη λήξη του αγώνα ο Αλφ Ράμσεϊ απαγόρεψε στους παίκτες του να αλλάξουν φανέλα με τους Αργεντινούς, τους οποίους αποκάλεσε «ζώα».

Οι ημιτελικοί

Αμφότερα τα παιχνίδια της τετράδας ήταν αμφίρροπα. Στο «Γκούντισον Παρκ» η Δυτική Γερμανία άνοιξε το σκορ με τον Χάλερ στο 43’ και στο αμέσως επόμενο λεπτό η Σοβιετική Ένωση έμεινε με 10 παίκτες λόγω αποβολής του Τσισλένκο.

Στο 68’ ο Μπέκενμπαουερ αιφνιδίασε με μακρινό σουτ του Γιασίν. Οι Σοβιετικοί μείωσαν στο 88’ με τον Πόρκουγιαν σε 2-1 κι ο ίδιος παίκτης έχασε μεγάλη ευκαιρία αμέσως μετά να στείλει τον αγώνα στην παράταση.

Στον ημιτελικό του «Γουέμπλεϊ» πρωταγωνίστησε ο Μπόμπι Τσάρλτον. Πέτυχε και τα δύο γκολ της Αγγλίας (30’, 79’). Οι Πορτογάλοι μείωσαν στο 82’ με πέναλτι του Εουσέμπιο και λίγο έλειψε να φτάσουν στην ισοφάριση, αλλά ο Μπανκς απέκρουσε εντυπωσιακά το σουτ του Κολούνα.

Ο μικρός τελικός, που έγινε στις 28 Ιουλίου στο «Γουέμπλεϊ», κρίθηκε στο 88’ με γκολ του Τόρες. Ο Εουσέμπιο είχε ανοίξει το σκορ στο 12’ με πέναλτι, αλλά οι Σοβιετικοί ισοφάρισαν στο 43’ με το Μαλαφέεβ.

Το γκολ – φάντασμα

Στις 30 Ιουλίου το «Γουέμπλεϊ» φόρεσε τα γιορτινά του. Περισσότεροι από 98.000 θεατές γέμισαν ασφυκτικά το μεγαλοπρεπές αγγλικό στάδιο για το 200ό ματς στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων, που έτυχε να είναι ο τελικός.

Οι Δυτικογερμανοί άνοιξαν πρώτοι το σκορ, στο 12’, με τον Χάλερ, αλλά η χαρά τους κράτησε μόλις 6 λεπτά. Ο Τζεφ Χαρστ ισοφάρισε στο 18’ με κεφαλιά. Οι «λεοντόκαρδοι» φάνηκε να είναι καλύτεροι, αλλά η υπεροχή τους καρποφόρησε μόλις στο 78’ με το γκολ του Πίτερς.

Το ματς εισήλθε στις καθυστερήσεις κι όλοι περίμεναν το σφύριγμα της λήξης από τον Ελβετό διαιτητή Γκότφριντ Ντινστ. Όμως, ο Βέμπερ εκμεταλλεύτηκε τη χαλαρότητα της αγγλικής ομάδας και ισοφάρισε σε 2-2.

Στην παράταση οι Άγγλοι βγήκαν αποφασισμένοι μετά τα εμψυχωτικά λόγια από τον προπονητή της Αλφ Ράμσεϊ.

Στο 101’ ο Άλαν Μπολ έκοψε την μπάλα ο Τζεφ Χαρστ έπιασε το σουτ στην κίνηση, η μπάλα τράνταξε το οριζόντιο δοκάρι και έσκασε στο χόρτο, στη γραμμή τη εστίας. Πέρασε ή όχι η μπάλα τη γραμμή; Ερώτημα που εξακολουθεί να πλανάται. Οι ειδικοί είδαν χιλιάδες φορές τη φάση.

Μια έρευνα φοιτητών του πανεπιστημίου της Οξφόρδης πολλά χρόνια αργότερα υποστήριξε ότι η μπάλα ήταν 6 εκατοστά έξω από τη γραμμή.

Ο Ρότζερ Χαντ, πάντως, άρχισε να πανηγυρίζει, ενώ είχε την ευκαιρία να γίνει κάτοχος της μπάλας και να σκοράρει.

Ο Ντινστ δεν έδειξε τίποτα. Κατευθύνθηκε προς το μέρος του Σοβιετικού βοηθού Τόφικ Μπαχράμοβ. Ο τελευταίος ήταν κατηγορηματικός, υπέδειξε γκολ. Οι Δυτικογερμανοί θεώρησαν ότι ο Μπαχράμοβ ήταν προκατειλημμένος επειδή απέκλεισαν στον ημιτελικό τη Σοβιετική Ένωση. Ο Ντινστ έδειξε σέντρα. Το γκολ μέτρησε.

Ο Μπαχράμοβ δεχόταν για πολλά χρόνια την ίδια ερώτηση και πάντα υποστήριζε ότι η μπάλα είχε περάσει τη γραμμή της εστίας του Τιλκόβσκι. Ερωτηθείς δε λίγο πριν το θάνατό του πως ήταν τόσο κατηγορηματικός ότι η μπάλα είχε περάσει ολόκληρη τη γραμμή απάντησε με μία λέξη: «Στάλινγκραντ…».

Στο 120’ κι ενώ κάποιοι φίλαθλοι ετοιμάζονταν να εισέλθουν στον αγωνιστικό χώρο ο Χαρστ σημείωσε το 4-2. Ο Τζεφ Χαρστ, που αντικατέστησε τον τραυματία Τζίμι Γκριβς, έγινε ο πρώτος και μοναδικός μέχρι σήμερα, που πέτυχε χατ τρικ σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου.

«Football comes home» («Το ποδόσφαιρο έρχεται στο σπίτι του») τραγουδούσαν οι Άγγλοι ανακατεμένο… με το «Love me do» των Beatles και το «Satisfaction» των Rolling Stones.

Το ποδόσφαιρο πήγε στο σπίτι του. Η Αγγλία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια κόσμου. Είναι ο μοναδικός τίτλος μεγάλης διοργάνωσης που έχει στο παλμαρέ της.

Αγγλία (Αλφ Ράμσεϊ, 4-3-3): Γκόρντον Μπανκς, Τζορτζ Κοέν, Τζάκι Τσάρλτον, Μπόμπι Μουρ, Ρέι Γουίλσον, Νόμπι Στάιλς, Μπόμπι Τσάρλτον, Μάρτιν Πίτερς, Άλαν Μπολ, Ρότζερ Χαντ, Τζεφ Χαρστ.

Δυτική Γερμανία (Χέλμουτ Σεν, 4-3-3): Χανς Τιλκόβσκι, Χορστ Ντίτερ Χέτγκες, Βίλι Σουλτς, Βόλφγκανγκ Βέμπερ, Καρλ Χάιντς Σνέλινγκερ, Φραντς Μπέκενμπαουερ, Βόλφγκανγκ Όφερατ, Χέλμουτ Χάλερ, Ούβε Ζέελερ, Ζίγκφριντ Χελντ, Λόταρ Έμεριχ.

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ 1966 ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 11 – 30 Ιουλίου 1966

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ: 16

ΘΕΑΤΕΣ: 1.563.135 (μ. όρος ανά αγώνα 48.847)

ΓΗΠΕΔΑ: 8 (Γουέμπλεϊ – Λονδίνο, Γουάιτ Σίτι – Λονδίνο, Βίλα Παρκ – Μπέρμιγχαμ, Χίλσμπορο – Σέφιλντ, Ολντ Τράφορντ – Μάντσεστερ, Ρόκερ Παρκ – Σάντερλαντ, Έιρσομ Παρκ – Μίντλεσμπρο, Γκούντισον Παρκ – Λίβερπουλ)

ΑΓΩΝΕΣ: 22

ΓΚΟΛ: 89 (μ. όρος ανά αγώνα 2,78)

ΠΕΝΑΛΤΙ: 8 (εύστοχα 8)

ΑΠΟΒΟΛΕΣ: 5

ΠΡΩΤΟΣ ΣΚΟΡΕΡ: Εουσέμπιο ντα Σίλβα (Πορτογαλία) 9 γκολ

Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Αγγλία 1966

Σχετικά

Pin It on Pinterest