Του Αλέξανδρου Σόμογλου
Πολλή κουβέντα για τα τρία δεκάρια (λογική), πολλή συζήτηση για τις τακτικές επιλογές του Μίτσελ (αναμενόμενη και διαχρονική), γενικά… το αναμενόμενο τρίτο ημίχρονο ενός αγώνα στον οποίο ο Ολυμπιακός πέταξε στα σκουπίδια άλλη μια τεράστια ευκαιρία, όπως είχε συμβεί και στα Γιάννινα.
Για να είμαι ειλικρινής νομίζω ότι η συζήτηση που επικεντρώνεται αποκλειστικά γύρω από το πρόσωπο του Ισπανού τεχνικού, μοιάζει κάπως κουραστική υπό την έννοια ότι ο Μίτσελ δεν παρουσιάζει κάτι διαφορετικό από αυτό που περιμέναμε.
Από τη μια πλευρά δικαιώνει απόλυτα την εκτίμηση ότι υπό της υπάρχουσες πρωτόγνωρες συνθήκες ήταν η μοναδική επιλογή που θα είχε τύχη να φέρει τούμπα μια χαμένη παρτίδα (γιατί αυτό έχει συμβεί από τη στιγμή που με τα καλά του και τα κακά του ο Ολυμπιακός έχει επιστρέψει για τα καλά στη μάχη του τίτλου), από την άλλη όλοι μας γνωρίζουμε ότι τακτικά ο Μίτσελ δεν είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου. Το παραδέχεται και ο ίδιος…
Η ΑΕΚ ήταν χειρότερη στη Νεάπολη απ’ ότι ο Ολυμπιακός στο Περιστέρι, αλλά κέρδισε για έναν λόγο…
Να είμαστε και απόλυτα δίκαιοι; Αμιγώς ποδοσφαιρικά η εικόνα του Ολυμπιακού στο Περιστέρι ήταν πολύ καλύτερη από την αντίστοιχη της ΑΕΚ στη Νεάπολη, λίγες ώρες νωρίτερα, στο παιχνίδι με τον Ιωνικό που είχε προηγηθεί. Η «Ένωση» μέχρι το 60′ ήταν μακράν η χειρότερη ΑΕΚ που έχουμε δει φέτος στο πρωτάθλημα. Μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος σε άμυνα και επίθεση.
Ο Ολυμπιακός δεν εμφάνισε τέτοια εικόνα απέναντι στον Ατρόμητο. Υπάρχει, όμως, μια διαφορά. Με το παιχνίδι να έχει στραβώσει και για τους δύο διεκδικητές του τίτλου, οι μεν ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ έδειχναν να συμμετέχουν σε έναν σκυλοκαβγά αποφασισμένοι να δαγκώσουν στο λαιμό τους αντιπάλους τους για να επιβιώσουν. Όσο το παιχνίδι πλησίαζε στο τέλος του, έπεφταν σαν καμικάζι στις προσωπικές μονομαχίες, στρίμωξαν τους παίκτες του Σπανού στα σχοινιά και στο τέλος δικαιώθηκαν με το γκολ του Τσούμπερ.
Είδατε εσείς από τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού να βγάζουν τον ίδιο τσαμπουκά στο Περιστέρι; Να κυνηγάνε το δεύτερο γκολ με μάτι που γυαλίζει; Σαν να είχαν πάει στο δικό τους σκυλοκαβγά φορώντας… μοκασίνια. Στην άμυνα δέχονταν φάσεις από… αράουτ! Θαρρείς και πίστευαν ότι θα έφταναν στο διπλό στηριζόμενοι απλά στη διαφορά ατομικής κλάσης από τους αντιπάλους τους. Ίδια μαλθακή αντίδραση, σαν αυτή που είχαν βγάλει στα Γιάννινα όταν μείωσε το σκορ ο ΠΑΣ σε 2-1.
Ποιοτικά το ελληνικό πρωτάθλημα είναι εξαιρετικά χαμηλής στάθμης. Είναι, όμως, ένα εξαιρετικά σκληρό πρωτάθλημα. Ένας σκυλοκαβγάς στον οποίο για να επιβιώσεις πρέπει να είσαι αποφασισμένος όχι μόνο να δαγκώσεις, αλλά να αντέχεις και τις δαγκωματιές στο κορμί σου.
Ποιοτικά το ελληνικό πρωτάθλημα είναι εξαιρετικά χαμηλής στάθμης. Είναι, όμως, ένα εξαιρετικά σκληρό πρωτάθλημα. Ένας σκυλοκαβγάς στον οποίο για να επιβιώσεις πρέπει να είσαι αποφασισμένος όχι μόνο να δαγκώσεις, αλλά να αντέχεις και τις δαγκωματιές στο κορμί σου.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, δεν έχει καμία σχέση με το αγωνιστικό έκτρωμα της εκκίνησης της σεζόν, είναι πλέον μια ομάδα με αρχές, έχει αποκτήσει ρόλους, παρουσιάζει εμφανή σημάδια βελτίωσης, αλλά του λείπει η… αγριάδα που χρειάζεται για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αυτή η γυαλάδα στο μάτι των παικτών, που προσωπικά αυτή τη στιγμή βλέπω να υπάρχει στα μάτια των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ.
Γιατί καλοί και άγιοι οι προπονητές, αλλά οι μάχες στο χορτάρι κερδίζονται από τους ποδοσφαιριστές. Και οι πιο αποφασισμένοι, πιο πιο αγριεμένοι, συνήθως είναι αυτοί που στο φινάλε μένουν όρθιοι!
ΥΓ: Τι αλλάζει επί της ουσίας η βαθμολογική απώλεια του Ολυμπιακού στο Περιστέρι; Απλά προσθέτει ένα τεράστιο «πρέπει» πλέον στους «ερυθρόλευκους» για τα ντέρμπι με ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Με απλά μαθηματικά ο Μίτσελ και οι παίκτες του ψάχνουν δύο νίκες στα τρία παιχνίδια με τους ανταγωνιστές τους και να μη χάσουν στο τρίτο. Μόνο έτσι θα μπουν στη μάχη των playoffs ως ισότιμοι διεκδικητές του τίτλου, χωρίς να κουβαλούν στις πλάτες τους ένα σημαντικό βαθμολογικό χάντικαπ. Και τα δύο από τα τρία ντέρμπι είναι σε Τούμπα και Αγιά Σοφιά…
ΥΓ2: Πριν φτάσουμε, όμως, στα ντέρμπι, ο Ολυμπιακός έχει να διαχειριστεί δύο εξαιρετικά κομβικά παιχνίδια. Πρώτα στο «Βικελίδης» (γιατί μετά την γκέλα με τον Ατρόμητο, ενδεχόμενος αποκλεισμός από τον Άρη στο κύπελλο θα βαρύνει το κλίμα) και μετά την Κυριακή στο Καραϊσκάκη απέναντι στην πιο βελτιωμένη ομάδα της Super League: Τον ΟΦΗ του Βάλντας Νταμπράουσκας.
Πηγή: Sportday
