Του Γιάννη Σερέτη
Τρία λεπτά. Μόνο τρία. Από το 1-2 του Βάργκας στο 70′ μέχρι την ισοφάριση του Χάβερτζ στο 73′. Τόσο διήρκησε το απίστευτο: σπίτι τους οι Γερμανοί και οι Ισπανοί, στους «16» οι τούρμπο Γιαπωνέζοι και και οι απίθανοι Κοσταρικανοί. Τελικά, συνέβη αυτό που διαφαινόταν από την αρχή του β΄ ημιχρόνου: η Γερμανία αποχωρεί σε δεύτερο σερί Παγκόσμιο Κύπελλο από τη φάση των ομίλων και η Ισπανία προκρίνεται ως δεύτερη. Και παίζει με το Μαρόκο. Οχι με την Κροατία, την οποία θα αντιμετωπίσει η πρώτη του ομίλου, Ιαπωνία.
Να μπούμε στη διαδικασία της συνωμοσιολογίας; Καλύτερα όχι μια τέτοια βραδιά, την πιο συναρπαστική του εφετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου, με τέσσερις ομάδες να διεκδικούν επί 45 λεπτά την πρόκριση επί ίσοις όροις! Δυο παγκόσμιες πρωταθλήτριες και δυο ανθυ-υπο-αουτσάιντερ! Αυτό που μπορούμε να πούμε με απόλυτη βεβαιότητα είναι ότι οι Γερμανοί αποκλείστηκαν με ποδοσφαιρική αξιοπρέπεια και οι Ισπανοί προκρίθηκαν με εφηβική έπαρση.
Ας πρόσεχε η Mannschaft! Θα μπορούσαν οι Γερμανοί να νικούν σήμερα 2-0 στο 15′. Εβαλαν ένα γκολ γρήγορο, έχασαν άλλες δύο ευκαιρίες και μετά… έμπλεξαν. Βιάζονταν. Κι όταν σκόραραν οι Γιαπωνέζοι έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Καμία προσοχή στο αμυντικό transition, απανωτές αλλαγές διατάξεων και προσώπων από τον Φλικ, αλαλούμ. Και πάνω στο αλαλούμ δυο ερασιτεχνικού επιπέδου έξοδοι του Νόιερ που είχε διατηρήσει το 1-0 στο 44′ μετά τις διαδοχικές γκάφες Ράουμ – Ρούντιγκερ, σε συνδυασμό με το απόλυτο χάος στη γερμανική άμυνα έφερε το 1-2. Μετά… τρεχάτε ποδαράκια μου. Το γύρισε η Γερμανία όταν μπήκαν ο Χάβερτς και ο Φούλκρουνγκ, κατάλαβε αργά το λάθος του ο Φλικ με τον Μίλερ και το 4-2-3-1, ενώ το ματς «φώναζε» για 4-4-2 ή 3-5-2 εξ’ αρχής. Ασφαλώς γι’ αυτόν τον αποκλεισμό φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Οχι, όμως το μεγαλύτερο – αυτό ανήκει στους παίκτες.
Στους παίκτες που σήμερα έπρεπε να νικούν 3-0 στο ημίχρονο. Στους παίκτες που νίκησαν 4-2, είχαν τρία δοκάρια και επιπλέον τέσσερις κλασικές ευκαιρίες για να μην έχουν καμία ανάγκη τους… Ισπανούς. Στους παίκτες που «αυτοκτόνησαν» στο πρώτο ματς εναντίον της Ιαπωνίας και δεν κατάφεραν να νικήσουν την ομάδα του Λουίς Ενρίκε, παρότι ήταν ανώτερη ως ομάδα. Αποκλείστηκε δικαίως η καλύτερη και πιο θεαματική ομάδα του ομίλου από τα δικά της σφάλματα, τις δικές της τρομερές αδυναμίες στην τελική προσπάθεια, στο αμυντικό transistion, στο κέντρο της άμυνας, στην αποτελεσματικότητα της μεσαίας γραμμής της στις κόντρα επιθέσεις των αντιπάλων. Αποκλείστηκε δικαίως και με ποδοσφαιρική αξιοπρέπεια. Αντιθέτως, προκρίθηκε με εφηβική έπαρση, ίσως όμως και με ωφελιμισμό. Αποφεύγει την Κροατία στους «16», αποφεύγει και τη Βραζιλία στους «8». Και πάει να παίξει με το Μαρόκο κι αν προκριθεί εν συνεχεία πιθανότατα με την Πορτογαλία.
Είτε τους ένοιαζε, είτε όχι η πρώτη θέση (την οποία καπάρωναν ακόμα και με ισοπαλία, μην το ξεχνάμε αυτό!), η Ισπανία έδειξε και σήμερα ότι δεν είναι αυτό που… παρουσιαζόταν μετά την επτάρα στην Κόστα Ρίκα. Πού ήταν αυτοί οι… υπερπαίκτες Γκάβι –Πέδρι (για τον Μπουσκέτς δεν το συζητάμε, παίζει το παλικάρι πια μόνο με το μυαλό και την ποιότητά του). Γιατί αντικατέστησε τον Μοράτα στο 57′ (1-2 το σκορ) ο Λουίς Ενρίκε; Τι έκαναν οι σούπερ ταλαντούχοι ακραίοι μπακ της; Τίποτα στο β΄ μέρος. «Τρύπιοι» στις αντεπιθέσεις των Γιαπωνέζων, λιγόψυχοι από το 55′ έως το 80΄, μία ευκαιρία με τον Ντάνι Ολμο μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα.
Μπορεί να φτάσει μέχρι και τον ημιτελικό η Ισπανία έτσι όπως της «έκατσαν» οι διασταυρώσεις στους επόμενους γύρους. Μπορεί να είναι και καλύτερη ομάδα από αυτή τη Γερμανία. Ομως σίγουρα δεν το έδειξε σ΄αυτά τα τρία παιχνίδια του Παγκοσμίου Κυπέλλου που χρειάζεται όσο τίποτα άλλο το αλατοπίπερο της Ιαπωνίας, του Μαρόκου, της Σαουδικής Αραβίας, της Κόστα Ρίκα, της Αυστραλίας…
Υ.Γ. Δεν αναφερόμαστε καθόλου στο δεύτερο γκολ των Γιαπωνέζων, διότι δεν είναι δυνατόν να τα βάλουμε και με την τεχνολογία και να είμαστε εμείς οι «ξύπνιοι». Εγκυρο λοιπόν!
Πηγή: Gazzetta
