Του Αλέξανδρου Σόμογλου
Ο Κάρλος Κορμπεράν ήταν σαφής, παραμονή του αγώνα με τη Σλόβαν: «Για εμάς είναι ένας τελικός». Και δεν είχε καθόλου άδικο ο Ισπανός!
Η ρεβάνς με τους Σλοβάκους ξεκίνησε ως τελικός αναγκαιότητας για τον Ολυμπιακό, στο πιο δύσκολο ξεκίνημα σεζόν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, αλλά στην πορεία εξελίχθηκε σε… μάχη επιβίωσης για ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Βλέπετε όση ώρα οι «ερυθρόλευκοι» έδιναν τη δική τους μάχη πρόκρισης, στην Μπρατισλάβα έφταναν τα μαντάτα για τον διπλό αποκλεισμό Παναθηναϊκού και Άρη, που άφηνε τους πρωταθλητές… έρημους και μόνους να κουβαλούν τη γαλανόλευκη στη συνέχεια των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.
Ο Ολυμπιακός είχε ανάγκη να πιστέψει ξανά στον εαυτό του
Όχι, ότι οι παίκτες του Κορμπεράν γνώριζαν τι συνέβαινε στον αγωνιστικό χώρο. Άλλα πράγματα είχαν στο μυαλό τους!
Οι «ερυθρόλευκοι» ποδοσφαιριστές δεν είχαν απλά ανάγκη να εξασφαλίσουν την πρόκριση στα play offs του Europa League (και κατ’ επέκταση την παρουσία τους σε ομίλους διασυλλογικής διοργάνωσης της ΟΥΕΦΑ για μία ακόμη χρονιά).
Είχαν ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, να πιστέψουν περισσότερο από ποτέ ξανά στους εαυτούς τους. Να οπλιστούν ξανά με αυτοπεποίθηση. Να χτίσουν ψυχολογία. Να συμβάλλουν κι αυτοί στην προσπάθεια αναγέννησης μιας ομάδας που εδώ μήνες μοιάζει να βρίσκεται σε περίοδο… ποδοσφαιρικής νάρκης.
Ο Κορμπεράν ανακάτεψε για τα καλά την τράπουλα
Ο Κάρλος Κορμπεράν ανακάτεψε αρκετά την τράπουλα, σε σχέση με την ενδεκάδα του Ολυμπιακού στα πρώτα του ευρωπαϊκά παιχνίδια (και όχι μόνο των απουσιών).
Ο Ισπανός επέλεξε να επενδύσει στην ταχύτητα του Λάζαρ Ραντζέλοβιτς, δίνοντας φανέλα βασικού στον Σέρβο ακραίο, τοποθετώντας τον στο δεξί άκρο της επίθεσης, μετατοπίζοντας παράλληλα τον Φίλιπ Ζινκερνάγκελ σε πιο ελεύθερο χώρο στον άξονα, πίσω από τον «φουνταριστό» Γιουσέφ Ελ Αραμπί.
Ταυτόχρονα, εμπιστεύτηκε σε κομβικό ρόλο τον Πιερ Κούντε, αναθέτοντας στον Καμερουνέζο μεγάλες αρμοδιότητες τόσο στην επιθετική, όσο και στην ανασταλτική λειτουργία των πρωταθλητών.
Οι εμπνεύσεις του απέδωσαν στο πρώτο ημίχρονο κατά τα… δύο τρίτα, καθώς ο μεν Αφρικανός ήταν από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας του, προσφέροντας και μια… φάση από τα παλιά όταν στο 25’ σέρβιρε έτοιμο γκολ στον Ελ Αραμπί (με απίθανη μεταβίβαση με το εσωτερικό), ο Μαροκινός τα έκανε όλα σωστά, αλλά ο Τσόβαν αντέδρασε εντυπωσιακά.
Παράλληλα ο Ραντζέλοβιτς ήταν με διαφορά το πιο απειλητικό εξτρέμ που είδαμε από το ξεκίνημα του καλοκαιριού να φορά την ερυθρόλευκη φανέλα και – χωρίς να βγάλει μάτια – υποχρέωσε την άμυνα των Σλοβάκων να τον αισθάνεται…
Ο Ζινκερνάγκελ… ξόρκισε με γκολάρα τους δαίμονές του
Το… υπόλοιπο ένα τρίτο, ο Φίλιπ Ζινκερνάγκελ, θαρρείς και ήταν για άλλο ένα ημίχρονο… ματιασμένος. Αν και έδειχνε να κινείται πιο άνετα στον ρόλο που του ανέθεσε ο Ισπανός προπονητής, αδυνατούσε να κάνει ένα κοντρόλ της προκοπής ή να μεταβιβάσει σωστά την μπάλα προς τους τρεις επιθετικούς. Κι όμως…
Κι όμως. Το ποδόσφαιρο είναι ικανό να συγγράψει τις πιο απίθανες ιστορίες και να αναδείξει τους πλέον απρόβλεπτους ποδοσφαιριστές. Κάπως έτσι ο Δανός θέλησε να… ξορκίσει τους δαίμονες που τον κατατρέχουν στις πρώτες του εμφανίσεις στον Ολυμπιακό και στο 54′ έβαλε όλη του τη δύναμη, έπιασε στον ύπνο τον Τσόβαν και… έστειλε τους συμπαίκτες του στα ουράνια!
Πλέον, ο Ολυμπιακός έπρεπε να διαχειριστεί ένα ακόμη γκολ του Ζινκερνάγκελ με μεγαλύτερη επιτυχία απ’ ότι το είχε πράξει στη Χάιφα, όταν ο Σκανδιναβός είχε «ανοίξει» ξανά το σκορ. Και για άλλη μια φορά απέτυχε παταγωδώς!
Κατάρρευση και… ροντέο στο φινάλε
Όσο το παιχνίδι πλησίαζε στο τέλος του, τόσο οι Σλοβάκοι άρχισαν να μεταφέρουν την μπάλα πιο κοντά στα καρέ του Βατσλίκ. Θέλοντας να υπερασπιστεί το πολύτιμο 1-0 και βλέποντας τους παίκτες του να μένουν από δυνάμεις όσο κυλούσαν βασανιστικά τα λεπτά, ο Κορμπεράν επιχείρησε να θωρακίσει την άμυνά του τελειώνοντας το παιχνίδι με τρεις στόπερ τοποθετώντας τον Κώστα Μανωλά στο πλευρό των Σισέ – Μπα, που δεν είχαν απειληθεί σοβαρά στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα.
Ακόμη κι όταν ο Μπα εγκατέλειψε τραυματίας τον αγωνιστικό χώρο ο προπονητής του Ολυμπιακού δεν άλλαξε τη στρατηγική του, μετατοπίζοντας σε ρόλο στόπερ τον Εμβιλά.
Για πρώτη φορά από το ξεκίνημα της σεζόν, και μέχρι το 80′, οι «ερυθρόλευκοι» ποδοσφαιριστές είχαν καταφέρει να μην προσφέρουν στο πιάτο γκολ στους αντιπάλους τους. Στο τελευταίο εικοσάλεπτο, όμως (από το 80′ και μέχρι το τέλος των καθυστερήσεων που διήρκησαν εννιά λεπτά) ο Ολυμπιακός δεινοπάθησε.
Στο 84′ ο Βατσλίκ βρέθηκε εκτεθειμένος, αλλά ο Τσέχος πορτιέρο αντέδρασε εξαιρετικά στο συρτό σουτ του Σάπονιτς.
Αντίθετα δεν αντέδρασε καθόλου καλά όταν στο 89′ έχασε την μπάλα μέσα από τα χέρια του σε ακίνδυνο μακρινό σουτ του Κάνκαβα, αλλά για καλή του τύχη τέσσερις παίκτες της Σλόβαν ήταν εκτεθειμένοι σε θέση οφσάιντ προτού… τσακωθούν ποιος θα στείλει την μπάλα στα δίχτυα.
Με όλη τη Σλόβαν εγκαταστημένη στα «ερυθρόλευκα» καρέ, οι παίκτες του Ολυμπιακού είχαν… στρέμματα ελεύθερου γηπέδου μπροστά τους να χτυπήσουν στην αντεπίθεση, αλλά η κακοδαιμονία του Μασούρα δεν τον εγκατέλειψε ούτε στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων.
Το πρόβλημα, όμως, για τον Ολυμπιακό ήταν ότι είχε χαθεί ολοκληρωτικά το καθαρό μυαλό. Ο ένας μετά τον άλλον οι παίκτες του Κορμπεράν άρχισαν να εμφανίζουν σημάδια εξάντλησης στα πρόσωπά τους, ακόμη κι αυτοί που μπήκαν από τον πάγκο αντιμετώπισαν πρόβλημα τραυματισμού (Τικίνιο), κι όταν το σώμα δεν υπακούει το… μυαλό αδυνατεί να ανταπεξέλθει.
Όταν δεν μπορείς να μαρκάρεις σωστά ούτε σε… πάσα από εκτέλεση κόρνερ!
Κάπως έτσι οι «ερυθρόλευκοι»… κοιμήθηκαν ολοσχερώς σε εκτέλεση κόρνερ των γηπεδούχων, ο Άγκμπο πλησίασε ανενόχλητος από πλάγια θέση την περιοχή, ο Σάπονιτς εκτέλεσε τον Βάτσλικ και η Σλόβαν έφτασε στην πολυπόθητη ισοφάριση. Ροντέο…
Ροντέο στο χορτάρι, ροντέο στους πάγκους, αποβολή στον Αμπένα στις καθυστερήσεις. Μια… σκυλομαχία για την πρόκριση στα play offs του Europa League. Και έτσι θα εξελισσόταν και η παράταση, με τους Σλοβάκους να την ξεκινούν με παίκτη λιγότερο και τον Κορμπεράν να υποχρεώνεται να τη διαχειριστεί… χωρίς επιθετικό (!), καθώς ο Τικίνιο εγκατέλειψε τραυματίας τον αγωνιστικό χώρο και αντικαταστάθηκε από τον Κανέ.
Η μπαλιά – όνειρο του Εμβιλά, η επιστροφή του Αγκιμπού
Ο Ολυμπιακός ζούσε ένα ιδιότυπο… deja vu του «εφιάλτη» της Λουντογκόρετς. Ξανά στην παράταση, ξανά εκτός έδρας, ξανά σε ένα ταξίδι με τεράστιες απουσίες.
Υπήρχε όμως μια σημαντική παράμετρος που έμελλε να διαφοροποιήσει ολοκληρωτικά τα δεδομένα σε σχέση με την προ ενός έτους δοκιμασία του Ράζγκραντ. Τότε ο Γιαν Εμβιλά ήταν σκιά του καλού του εαυτού καθώς είχε ταλαιπωρηθεί απίστευτα από το ραντεβού του με τον κορωνοϊό. Στην Μπρατισλάβα υπήρχε ο κανονικός Εμβιλά στο χορτάρι. Και η δική του κλάση (η οποία ξεχώριζε σαν τη μύγα μες στο γάλα καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης) ΄ήταν αυτή που έγειρε την πλάστιγγα της πρόκρισης προς… Πειραιά μεριά.
Απίθανη βαθιά μπαλιά 40 μέτρων στο κεφάλι του Μασούρα, ασίστ του Έλληνα άσου στον Αγκιμπού Καμαρά και γκολ… επιστροφής για τον μικρό! 1-2!
Απίθανες τάσεις αυτοκαταστροφής απέναντι σε ομάδα που έπαιζε με δέκα!
Θα περίμενε κανείς ότι το μάθημα της κάκιστης διαχείρισης ενός «ερυθρόλευκου» γκολ θα είχε γίνει μάθημα στους πρωταθλητές. Αμ δε!
Ούτε το αριθμητικό τους πλεονέκτημα δεν κατάφεραν να αξιοποιήσουν οι παίκτες του Κορμπεράν και με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου νέα ισοφάριση για τους Σλοβάκους, νέα τραγική αμυντική λειτουργία και 2-2. Τα πέναλτι έμοιαζαν να πλησιάζουν ξανά…
Μόνος και… έρημος πρεσβευτής του ελληνικού ποδοσφαίρου στους ομίλους!
Για δεύτερο καλοκαίρι και για μόλις δεύτερη φορά στην ευρωπαϊκή του ιστορία, ο Ολυμπιακός θα έπαιζε πρόκριση στη διαδικασία των πέναλτι. Κι αυτή τη φορά ο εφιάλτης του αποκλεισμού δεν θα ζωντάνευε ξανά.
Το πρώτο απελπιστικά άστοχο πέναλτι του Κούντε ξύπνησε… βουλγαρικά φαντάσματα, αλλά το φινάλε της διαδικασίας θα έφερνε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του Ματιέ Βαλμπουενά. Απόκρουση Βατσλίκ στην τελευταία εκτέλεση των Σλοβάκων, τελευταίο εύστοχο πέναλτι από τον Γάλλο, 4-3 στη… ρωσική ρουλέτα!
Έστω και με τα χίλια ζόρια, πάντως, έστω κι αν του βγήκε η ψυχή ο Ολυμπιακός θα βρίσκεται για άλλη μια φορά σε φάση ομίλων ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Ποια θα είναι αυτή; Αν οι πρωταθλητές ξεπεράσουν το εμπόδιο του Απόλλωνα Λεμεσού οι όμιλοι του Europa League. Αν δεν τα καταφέρουν απέναντι στους πρωταθλητές Κύπρου, αυτοί του Conference League.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο, έμεινε με μόλις έναν πρεσβευτή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και πλέον άπαντες – εχθροί και φίλοι – αναμένουν από τον πρωταθλητή… να βγάλει, για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, τα… εθνικά μας κάστανα από τη φωτιά!
Πηγή: Sport Day
