Του Μιχάλη Τσόχου
Τι να γράψεις για όσα έχουν γίνει την τελευταία πενταετία στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και δεν κόστισαν στην ομάδα. Τα ποσά που δαπανήθηκαν για παίκτες που δεν προσέφεραν σχεδόν τίποτα, είναι αμύθητα. Τι πιο κλασικό παράδειγμα από τον Πολ Πογκμπά που πήγε στο «Ολντ Τράφορντ» με σχεδόν 100 εκατ. ευρώ και έφυγε ως αποτυχημένος και ελεύθερος.
Αλλά να ήταν το μόνο λάθος, να ήταν τα μοναδικά πεταμένα λεφτά… Από τον Μαρσιάλ και τον Μαγκουάιρ μέχρι τον Φαν ντε Μπέεκ (τουλάχιστον μέχρι τώρα ο Ολλανδός), η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ξόδεψε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ κι’ αν μπορούσε θα κρατούσε στην ομάδα από όλους αυτούς που αγόρασε την τελευταία πενταετία μόνο τον Μπρούνο Φερνάντες. Οι επόμενοι καλύτεροι ή έστω πιο χρήσιμοι είναι παιδιά από τις ακαδημίες (βλέπε Μακ Τομινέι) ή αυτοί που είναι χρόνια στην ομάδα, όπως ο Ντε Χέα.
Είναι πραγματικά μία άνευ προηγουμένου αποτυχία να έχεις αποκτήσει τον Μπισάκα με 50 εκατ λίρες, τον Μαγκουάιρ με 80 εκατ λίρες, τον Λίλντελοφ με 40 εκατ ευρώ και τον Τέλες με 20 εκατ ευρώ (συνολικά περίπου 200 εκατ ευρώ δηλαδή) για τέσσερις αμυντικούς που σήμερα επί της ουσίας δεν θα υπολογίζονταν καν, αλλά παραμένουν γιατί κανείς δεν θα πλήρωνε ούτε τα μισά από όσα κόστισαν για να τους πάρουν.
Νομίζω δεν χρειάζεται να συνεχίσω με επιχειρήματα για να… αποδείξω ότι το πρόβλημα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τα τελευταία χρόνια δεν είναι ότι δεν ξοδεύει (τουναντίον από την ημέρα που σταμάτησε ο Σερ Αλεξ δεν υπάρχει άλλη ομάδα στον κόσμο που να έχει ξοδέψει τόσα πολλά χρήματα όσα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για μεταγραφές), αλλά πώς και που τα ξοδεύει…
Και φτάσαμε στο σημείο, όπου ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ένα μόλις χρόνο μετά την επιστροφή του στο «Ολντ Τράφορντ» με τυμπανοκρουσίες, τιμή και δόξα, απαιτεί να αποχωρήσει. Και όχι μόνο το απαιτεί, αλλά δεν κατεβαίνει και στις προπονήσεις. Η φημολογία ή το ρεπορτάζ ότι προτιμάτε, λέει ότι δεν τον ψήνει το project πλέον και η αδράνεια της ομάδας στο μεταγραφικό παζάρι. Στην πραγματικότητα, το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι η Γιουνάιτεντ την επόμενη σεζόν δεν θα παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ και επιπλέον δεν έχει και τέτοιο αέρα που να σε πείθει ότι την επόμενη σεζόν θα εξασφαλίσει την επιστροφή της στην κορυφαία διοργάνωση της Ηπείρου.
Ο Κριστιάνο, ο οποίος αισθάνεται και το δηλώνει άλλωστε, ότι έχει τουλάχιστον 2-3 ακόμη χρόνια καλού ποδοσφαίρου στο κορυφαίο επίπεδο θέλει να τα περάσει παίζοντας στη διοργάνωση που έχει σημαδέψει όσο κανείς άλλος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της και συνεπώς είναι μάλλον λογικό που απαιτεί να φύγει.
Το πρόβλημα για την Γιουνάιτεντ μάλιστα θα ήταν όπως όλα δείχνουν μικρό, αν ο Κριστιάνο την έκανε για άλλες πολιτείες, εκτός Αγγλίας και η ομάδα η οποία θα συνέχιζε την καριέρα του δεχόταν να πληρώσει περίπου 30 εκατ ευρώ, αφού επιπλέον θα γλίτωνε και το πολύ υψηλό συμβόλαιό του. Με την διαφορά ότι κάτι τέτοιο φαίνεται πως ενδιαφέρει στην παρούσα φάση την Τσέλσι και το νέο ιδιοκτήτη της τον Τοντ Μπέιλι, ο οποίος θέλει να ξεκινήσει με εντυπωσιακό τρόπο το πρώτο μεταγραφικό καλοκαίρι του.
Η Μπάγερν μοιάζει η ιδανική λύση για όλες τις πλευρές με την διαφορά ότι η ομάδα του Μονάχου δεν το έχει αποφασίσει για μία τέτοια κίνηση. Δεν αποκλείεται να το κάνει, αλλά ακόμη δεν το έχει κάνει και ο Μέντες εξακολουθεί να βγάζει σεργιάνι την διάσημη πραμάτεια του, τον Κριστιάνο Ρονάλντο, αναζητώντας τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Πόσοι μπορεί να είναι οι μνηστήρες όμως; Ελάχιστοι είναι αυτοί που μπορούν να πληρώσουν για τον Κριστιάνο. Στην Ισπανία, μόνο η επιστροφή στη Ρεάλ Μαδρίτης θα μπορούσε να βγάλει νόημα, αλλά ο Πέρεθ δεν ενδιαφέρεται, τουλάχιστον όχι ακόμη. Ο Κριστιάνο στη Μπαρτσελόνα ή την Ατλέτικο λογικά δεν θα μπορούσε να παίξει. Στην Αγγλία δεν θέλει να τον δει η Γιουνάιτεντ, στη Γαλλία η Παρί αλλάζει ρότα στις μεταγραφές και εγκαταλείπει τους γκαλάκτικος και στη Γερμανία η μόνη ομάδα που θα μπορούσε και να πληρώσει και να καλύψει τα «θέλω» του Κριστιάνο είναι η Μπάγερν.
Με λίγα λόγια οι επιλογές είναι ελάχιστες, αν όχι μία δύο και όμως ο Κριστιάνο δεν θέλει να μείνει ούτε λεπτό στο ισχυρότερο brand name στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Το πως τα κατάφερε ο Εντ Γούντγουορντ να οδηγήσει την Γιουνάιτεντ σε αυτή την κατάσταση είναι πραγματικά δύσκολο να το εξηγήσεις. Διεκδικεί με αξιώσεις από τον Μπαρτομέου της Μπαρτσελόνα το βραβείο του πλέον αποτυχημένου παράγοντα στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου…
Πηγή: Gazzetta
