Του Αλέξη Σπυρόπουλου
Σαν να ήταν, η τελευταία άμυνα που θα έβγαζε σε ολόκληρη την καριέρα του. Ο Λημνιός δεν τραυματίστηκε επειδή, στο 90’+2′ με το ματς στο 3-0, έψαξε να κάνει τη φιγούρα του, μια τελευταία φιγούρα για κλείσιμο, στην επίθεση. Ο τραυματισμός του Λημνιού, είναι παράσημο. Παράσημο για τον Λημνιό, παράσημο για το γκρουπ. Οταν μιλάμε για “καλό κλίμα” σε αθλητική ομάδα, ενδεχομένως ο μέσος νους πηγαίνει σε παρέα που τα πίνουν όλοι μαζί στην ταβέρνα, λένε ανέκδοτα και περνάνε ωραία. Καλό κλίμα σε αθλητική ομάδα σημαίνει, στην έμπρακτη πραγματικότητα, ότι στο πεδίο της μάχης θυσιάζεται ο ένας να βοηθήσει τον άλλον.
Μετά το Μπέλφαστ, εδώ σημειώσαμε ότι θα είναι κεφαλαιώδους σημασίας να επιλέξει με ευστοχία ο Λημνιός πού θα παίζει του χρόνου. Η Κολωνία τον χαντάκωσε, η Τβέντε τον επανέφερε. Μετά τον Βόλο, εύλογα αυτό αλλάζει. Πλέον έχει σημασία ζωής, να τηρηθούν με ευλάβεια όλα τα πρωτόκολλα στο χειρουργείο και στην αποκατάσταση. Τώρα αυτά, το χειρουργείο και η αποκατάσταση, στην κυριολεξία είναι “όλη η ζωή” του Λημνιού στο εξής. Η ζωή, ενός δυσεύρετου (στα ελληνικά δεδομένα) ποδοσφαιριστή που θα μας ωφελήσει όλους να είναι, με κάποιον τρόπο, διαθέσιμος και ακμαίος όταν τον ερχόμενο Μάρτιο αρχίσουν τα προκριματικά παιγνίδια του EURO 2024. Το σκαρί του Λημνιού αφήνει παράθυρο αισιοδοξίας ότι, όταν επιστρέψει, πάλι Λημνιός θα είναι. Θυμίζει σε αυτό, με τον χιαστό, την περίπτωση του Καραγκούνη.
Το περιστατικό του Λημνιού, είναι η κλασική διδαχή. Εκεί που τα πάντα μοιάζει να έχουν ταιριάξει και να κυλάνε ονειρικά, ο Μπακασέτας να “περπατά επάνω στο νερό” κ.λπ., έσο έτοιμος γι’ αυτό που θα στραβώσει. Στράβωσε, η ιδεατή ροή των πραγμάτων, στον τραυματισμό του Λημνιού. Εφερε ο τραυματισμός, ένα μούδιασμα. Ενα κόφτη στη φόρα, θα ‘λεγε κανείς. Και φυσικά έφερε, ξεκάθαρο αγωνιστικό έλλειμμα για την Κυριακή. Στην οποία Κυριακή, θεωρώ αυτονόητο πως το έχουμε αντιληφθεί, η Εθνική δίνει τον πιο σημαντικό αγώνα της τελευταίας οκταετίας. Τον πιο σημαντικό, εάν σκεφτούμε πόσο πίσω θα γυρίσει την ομάδα μία εντός έδρας ήττα από το Κόσοβο. Οι Κοσοβάροι, τι είχαν τι έχασαν, θα τα παίξουν όλα-ή-τίποτα σε μια ζαριά. Αμα κάτσει, έκατσε. Αν δεν κάτσει, κανείς δεν θα τους πει κάτι και δοκιμάζουν πάλι την επόμενη φορά.
Αυτοί που έχουν τα πάντα να χάσουν την Κυριακή, είναι οι Ελληνες. Οι διεθνείς είναι κουρασμένοι. Κανείς στην Ευρώπη δεν είναι ξεκούραστος, στις 12 Ιουνίου. Κανείς στην Ευρώπη δεν είναι ξεκούραστος, στον τέταρτο σερί αγώνα μέσα σε δώδεκα μέρες. Πολύ περισσότερο που η Ελλάδα διεκπεραιώνει αυτούς τους must-win αγώνες με εμφανώς στενό rotation. Αλλού, σε Εθνικές που αυτούς τους αγώνες τους αντιλαμβάνονται πιο πολύ σαν φιλικούς παρά τους αντιμετωπίζουν ως επίσημους, υπάρχουν προπονητές που για τέσσερα ματς κάλεσαν…38 ποδοσφαιριστές. Μια διαφορετική ενδεκάδα σχεδόν, για το καθένα ματς. Η Εθνική, καλώς ή κακώς δεν ανήκει σε μια τέτοια κατηγορία ομάδων. Η Εθνική έχει μπροστά της για την Κυριακή, μονάχα μία επιλογή. Σε ορολογία Λουτσέσκου, για μια νύχτα να γίνουν όσο πιο μπάσταρδοι μπορούν.
Όση κόπωση και να έχει συσσωρευτεί στο φινάλε της περιόδου, αυτή η τελευταία αποστολή πριν πάνε να κάνουν οι ποδοσφαιριστές τα λιγοστά μπάνια τους, δεν βγαίνει αλλιώς. Θα πάρει, τα τελευταία αποθέματα κουράγιου. Και όλη την εξυπνάδα, που είναι το ανθρωπίνως εφικτό να κατεβάσουν μέσα στο κεφάλι. Η ατζέντα την Κυριακή περιλαμβάνει τα εξής τρία πράγματα. Το αποτέλεσμα, το αποτέλεσμα και το αποτέλεσμα. Σημαίνει, τι; Οτι δεν είναι ανάγκη να τρελαθούν και να το εκβιάσουν ως εκεί που δεν παίρνει άλλο, εφόσον βλέπουν ότι ενδεχομένως δεν θα τους βγαίνει, προκειμένου να το τελειώσουν οπωσδήποτε εδώ και τώρα. Το πάση θυσία, να το επαναλάβουμε, είναι η τρέχουσα συνθήκη για το Κόσοβο, όχι για εμάς.
Δεν υπάρχει κάποιο τάμα στην Τήνο που πρέπει να εκπληρωθεί με κάθε κόστος, η υπόθεση να κριθεί και με τα μαθηματικά στον τέταρτο, αμάν και ντε, αγώνα. Για εμάς, το επιτακτικό είναι ένα. Να έρθουν τα μεσάνυχτα της Κυριακής, και οι διεθνείς να έχουν κρατήσει το Κόσοβο σε απόσταση. Στην ήδη υπάρχουσα απόσταση. Κάτι που θαυμάσια επιτυγχάνεται, και με ισοπαλία. Κι ύστερα, δεν χάθηκε ο κόσμος, το τελειώνουν με το καλό τον Σεπτέμβριο.
Πηγή: Sport DNA
