Επιλογή Σελίδας

Του Αλέξανδρου Σόμογλου

Αντριάνο Γκαλιάνι, ο άνθρωπος που επί μια ολόκληρη εικοσαετία κινούσε τα νήματα της Μίλαν του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Αντιλαμβάνεστε ότι η ατζέντα των γνωριμιών του πρέπει να ξεπερνάει σε όγκο τον παλιό… Χρυσό Οδηγό που έμοιαζε ασήκωτος από το βάρος!

Ουσιαστικό αφεντικό στη Μόντσα, πλέον, το δεξί χέρι του Μπερλουσκόνι είχε τη δυνατότητα να προσλάβει στη θέση του τεχνικού διευθυντή της ιταλικής ομάδας – ενός εξαιρετικά φιλόδοξου project που, ενδεχομένως, να μας απασχολήσει αρκετά τα επόμενα χρόνια – παράγοντες με θητεία σε κορυφαία κλαμπ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Αντ’ αυτών επέλεξε για τη συγκεκριμένη κομβική θέση στο οργανόγραμμα οποιουδήποτε συλλόγου, ένα στέλεχος του Ολυμπιακού: Τον Φρανσουά Μοδέστο.

Να το εξηγήσω καλύτερα: Επέλεξε για τεχνικό διευθυντή της Μόντσα, ένα στέλεχος που δημιούργησε, «έχτισε» και βοήθησε να εξελιχθεί ο οργανισμός του Ολυμπιακού. O παλαίμαχος Γάλλος αμυντικός, υπήρξε το καλοκαίρι του 2010 η πρώτη μεταγραφή της εποχής Βαγγέλη Μαρινάκη. Μετά από τρία χρόνια με την ερυθρόλευκη φανέλα και την ολοκλήρωση της καριέρας του στην Μπαστιά, επέστρεψε στις εγκαταστάσεις του Ρέντη και ξεκίνησε την πορεία του στο στελεχιακό δυναμικό των πρωταθλητών Ελλάδος ως μέλος του τμήματος σκάουτινγκ.

Ένας Ολυμπιακός που χαίρει πλέον εκτίμησης ως οργανισμός σε ολόκληρη την Ευρώπη

Ο Μαρινάκης πάντα είχε αδυναμία στον Κορσικανό. Πάντα είχε τεράστια εμπιστοσύνη στο ποδοσφαιρικό του μάτι. Προσφέροντάς του, λοιπόν, ένα ιδανικό εργασιακό περιβάλλον, τον βοήθησε να εξελιχθεί, τον ώθησε να διευρύνει ακόμη περισσότερο τους ποδοσφαιρικούς του ορίζοντες, τον αξιοποίησε ακόμη και στη Νότιγχαμ και πλέον θα τον δει να πρωταγωνιστεί σε ένα από τα πλέον φιλόδοξα project μιας εκ των πέντε κορυφαίων λιγκών της Γηραιάς Ηπείρου.

Ειλικρινά, κατανοώ ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων φιλάθλων αδιαφορεί παγερά για το τι συμβαίνει στα γραφεία ή τα προπονητικά κέντρα μιας ομάδας. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι ο «καθρέφτης» του γηπέδου. Κερδίζει η ομάδα; Όλοι δουλεύουν εξαιρετικά! Χάνει η ομάδα; Να πάνε όλοι σπίτι τους…

Δεν είναι έτσι, πάντως. Τις περισσότερες φορές οι αγωνιστικές επιτυχίες ενός κλαμπ έχουν την εξήγησή τους σε έναν κόσμο που βρίσκεται καθημερινά σε οργασμό, μακριά από τις τηλεοπτικές κάμερες και τη δημοσιότητα. Και το παράδειγμα του Ολυμπιακού την τελευταία δεκαετία αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη.

Η πειραϊκή ΠΑΕ έχει ξεφύγει έτη φωτός μπροστά από τον εγχώριο ανταγωνισμό σε επίπεδο ποδοσφαιρικής τεχνογνωσίας. Δεν το λέω εγώ, το αποδεικνύουν τα έργα των στελεχών που μπολιάστηκαν και γαλουχήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια με τους κανόνες της καθημερινής λειτουργίας της ΠΑΕ. 

Το ότι ολόκληρος Γκαλιάνι εμπιστεύεται ένα στέλεχος – δημιούργημα του Ολυμπιακού για ένα project εκατοντάδων εκατομμυρίων, λέει πολλά όχι μόνο για τον ίδιο τον Μοντέστο, αλλά για την εκτίμηση που χαίρουν πλέον οι «ερυθρόλευκοι» ως οργανισμός σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Το θαύμα της ανόδου της Νότιγχαμ και η ελληνική τεχνογνωσία

Μόλις πριν από λίγες μέρες η επιστροφή της θρυλικής Νότιγχαμ Φόρεστ στην Premier League μετά από 23 ολόκληρα χρόνια, αντιμετωπίστηκε στην Αγγλία ως ιστορικό γεγονός. Πως επιτεύχθηκε; Στηριζόμενη ολοκληρωτικά στο αναπτυξιακό πρόγραμμα και την οργανωτική δομή του Ολυμπιακού. Βασιζόμενη επί μια πενταετία, σχεδόν αποκλειστικά, σε στελέχη που μετακόμισαν από την Πλατεία Αλεξάνδρας στο “City Ground”.

Στον Σωκράτη Κομινάκη, τον Κούλη Δουρέκα, τον Γιάννη Βρέντζο, τον τελευταίο χρόνο στον Μιλτιάδη Μαρινάκη (ο οποίος συνέβαλλε τα μέγιστα στην άνοδο της Φόρεστ, παρά το νεαρό της ηλικίας του).

Ο καθένας, λοιπόν, μπορεί να δίνει όποια εξήγηση θέλει για τους λόγους της κυριαρχίας του Ολυμπιακού στο ελληνικό ποδόσφαιρο στην εποχή Μαρινάκη. Οι φίλοι του Ολυμπιακού να στέκονται περισσότερο στην ποιότητα των μεταγραφών, οι αντίπαλοι του να αναζητούν εναγωνίως νέες θεωρίες συνομωσίας και να ψάχνουν με ποιος έχει βρει άκρες ο Μαρινάκης και παίρνει τα πρωταθλήματα ενώ οι ίδιοι έχουν τον έλεγχο της ΕΠΟ.

Ελληνικοί τρόποι εξήγησης της κυριαρχίας του Ολυμπιακού υπάρχουν πολλοί και κατακλύζουν καθημερινά το διαδίκτυο. Η ποδοσφαιρική εξήγηση, όμως, η… λιγότερο εμπορική και σίγουρα λιγότερο «κατινίστικη» αν προτιμάτε, δόθηκε δια στόματος Αντριάνο Γκαλιάνι και δια… επιτεύγματος Νότιγχαμ Φόρεστ:

Ο οργανισμός του Ολυμπιακού αναπτύσσεται κάθε χρόνο ολοένα και περισσότερο και είναι σε θέση να παράγει εκτός από έτοιμους ποδοσφαιριστές για το υψηλότερο επίπεδο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου (Μανωλάς, Μιλιβόγεβιτς, Σα, Τσιμίκας κλπ) ακόμη και στελέχη έτοιμα να ηγηθούν project εκατοντάδων εκατομμυρίων, όπως αυτό της Μόντσα!

Πηγή: sportday

Pin It on Pinterest

Shares
Share This