Στη Βιέννη την προηγούμενη εβδομάδα, η UEFA έδωσε σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή κοινότητα του ποδοσφαίρου την απτή ιδέα για τη νέα πραγματικότητα, ένα εγχείρημα αναζωογόνησης, των διοργανώσεων από το 2024 και πέρα. Για εμάς εδώ στην Ελλάδα συνεπώς, εμπρός προβάλλει μια διετία, 2022-2024, θα έλεγα έξυπνης προπαρασκευής. Οποιοι αποδειχθεί πως θα είναι τότε, σε δύο καλοκαίρια από σήμερα, έτοιμοι να περπατήσουν σε εκείνο το καινούργιο μονοπάτι, αυτοί θα αποκομίσουν το μέγιστο όφελος. Οφελος στον “ατομικό” λογαριασμό. Οφελος στον “εθνικό” λογαριασμό. Η κορυφαία προτεραιότητα του λεγόμενου big-5 της χώρας στις επόμενες δύο σεζόν, δεν νοείται να είναι κάτι άλλο από αυτό.
Φυσικά και…θα σκοτωθούμε μεταξύ μας για τους τίτλους, για τα τρόπαια, για τις θέσεις, για όλα. Τίποτα, μα τίποτα, δεν είναι ασήμαντο. Εάν κανείς δει πώς δεν μπόρεσε να κοντρολάρει τα συναισθήματά του ο Ζοζέ Μουρίνιο για μία πρόκριση στον τελικό του Κόνφερενς Λιγκ (που, τι να του πει του Ζοζέ το Κόνφερενς Λιγκ και ένας τελικός της Ρόμα στα Τίρανα, κι όμως έκλαψε όσο δεν είχε κλάψει για πολύ μεγαλύτερα επιτεύγματα με την Πόρτο, με την Τσέλσι, με την Ιντερ, με τη Ρεάλ, με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ…), καταλαβαίνουμε πόση σημασία έχει στη ζωή των ανθρώπων, συντελεστών και οπαδών, το καθετί στο ποδόσφαιρο που μπορεί στον έξω κόσμο να φαίνεται λίγο ή μικρό. Θα σκοτωθούμε, λοιπόν. Για το πρωτάθλημα, για το κύπελλο, για τα πάντα. Σε δεύτερη προτεραιότητα, όμως.
Ναι, εννοείται πως μετράει ποιος το Σαββατόβραδο στο Μαρούσι θα κατακτήσει το Κύπελλο Ελλάδος. Αυτό που δεν αλλάζει για τον νικητή ή για τον ηττημένο ωστόσο, είναι η δουλειά που αρχίζει την Κυριακή το πρωί. Η δουλειά, και για τον νικητή και για τον ηττημένο, και για όποιον άλλον παίζει Ευρώπη, ή φιλοδοξεί να παίζει Ευρώπη, είναι η ίδια. Η προετοιμασία, ενόψει του διεθνούς ανταγωνισμού που αμέσως έρχεται. Του χρόνου στα πλέι-οφ της Σούπερ Λιγκ, η μάχη θα είναι διαφορετική. Ισως όχι τόσο άγρια, όσο εφέτος. Δεν θα είναι πέντε ομάδες για τέσσερα εισιτήρια, κι ο ένας που μένει στην απέξω, με τα χέρια άδεια, να νιώθει σαν τη μωρή παρθένα της υπόθεσης. Του χρόνου η αναμέτρηση θα είναι, με πέντε ομάδες για πέντε εισιτήρια, όχι εάν αλλά τι θα πάρει ο καθένας. Τσάμπιονς; Γιουρόπα; Κόνφερενς; Αλλά όλοι στο τέλος, κάτι θα έχουν πάρει.
Και πάλι, μετά η δουλειά δεν αλλάζει. Η δουλειά, της κάθε ομάδας. Η δουλειά, όλων των ομάδων μαζί. Δεν μιλάμε για πράγματα μακρινά, ανέφικτα, άπιαστα. Μιλάμε, για τα φυσιολογικά και τα στοιχειώδη. Μιλάμε, με εντελώς ρεαλιστικούς όρους. Το club ranking, για καλό ή για κακό, είναι κάτι το ευμετάβλητο. Μπορούμε να το κάνουμε, να είναι για καλό. Ηδη με το ελάχιστο εφέτος, όχι με υπερβάσεις, η Ελλάδα αναρριχήθηκε στη 15η θέση. Δεν ήταν υπέρβαση, ούτε η διαδρομή του Ολυμπιακού ούτε του ΠΑΟΚ. Υπέρβαση θα ήταν, εάν απέκλειαν την Αταλάντα ή την Ολεμπίκ Μαρσέιγ. Επιτεύχθηκε η αναρρίχηση, με ενεργές στις διοργανώσεις τις μόλις δύο στις τέσσερις ομάδες. Αυτή η χρονιά, και με ΑΕΚ/Αρη νοκ-άουτ από τον Ιούλιο, ήταν η μακράν καλύτερη ελληνική χρονιά της τελευταίας πενταετίας.
Μαζεύτηκαν 8000 πόντοι. Τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια οι πόντοι (ανά σεζόν) ήταν 5100, 5100, 4900, 5100. Μία χρονιά το πεντάρι έγινε οκτάρι, και μάνι-μάνι φάνηκε. Εάν στις περιόδους 2022-23 και 2023-24 μπορέσουν οι ελληνικές ομάδες να καταφέρουν “μία από το ίδιο”, να κάνουν κάθε φορά οκτάρι το πεντάρι, δηλαδή όσο θα αφαιρείται η φύρα παρελθόντων ετών και θα προστίθεται ετήσιο κέρδος, η νορμάλ προοπτική είναι να μας βρει το 2024 κάπου κοντά στο top-10. Με ό,τι πολλαπλά ωφέλιμο αυτό θα συνεπάγεται. Η Ρωσία δεν παίζει. Η Ουκρανία, αυτή τη στιγμή είναι κάτι το αστάθμητο. Οι ομάδες του ελβετικού πρωταθλήματος, του βελγικού, του σερβικού, του αυστριακού, του σκωτσέζικου, του τσέχικου, αυτός είναι ο ευθύς ανταγωνισμός.
Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ που είναι οι ναυαρχίδες, έχουν την αίσια προοπτική του χρόνου να πετάξουν φύρα και να προσθέσουν κέρδος. Οι πόντοι πενταετίας του Ολυμπιακού (ανά σεζόν) είναι 5000, 8000, 10000, 10000, 8000. Σημαίνει πως πλέον απαλλάσσεται από το πεντάρι του 2017-18. Εάν φέρει πάλι ένα οκτάρι-δεκάρι, αυτομάτως προσβλέπει σε άνοδο 5-7 θέσεων, από το νούμερο-40 στο οποίο ευρίσκεται σήμερα. Η περίπτωση του ΠΑΟΚ είναι ακόμη πιο κραχτή. Οι πόντοι πενταετίας είναι 1500, 3000, 2500, 5000, 13000. Σε μία χρονιά, εφέτος, άθροισε περισσότερους πόντους (13000) απ’ όσους είχε μαζέψει σε τέσσερις χρονιές μαζί (1500+3000+2500+5000=12000). Ανέβηκε μονομιάς, καμιά εικοσαριά σκαλοπάτια. Στο νούμερο-63.
Βγάζοντας από πάνω του τώρα το χιλιοπεντακοσάρι του 2017-18 (αποκλεισμός από την Εστερσουντ), και εφόσον βάλει στον λογαριασμό άλλο ένα φρέσκο δεκατριάρι σαν το εφετινό, ο ΠΑΟΚ δημιουργεί στον εαυτό του την προοπτική για ακόμη είκοσι σκαλοπάτια επάνω. Ανετα σε βάθος διετίας, το 2024 μπορεί να τον βρει πάνω-κάτω εκεί που είναι σήμερα ο Ολυμπιακός. Είναι λοιπόν, ή δεν είναι όλο αυτό, ο αληθινός κοινός μονόδρομος; Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουρόπα Λιγκ, Κόνφερενς Λιγκ, δεν έχει τόση σημασία. Οποιος και να παίζει, όπου και να παίζει, ένα πράγμα είναι σίγουρο και επιτακτικό. Ο εξαρχής σοβαρός σχεδιασμός του καθενός κλαμπ, η απαίτηση από τον εαυτό τους αν θέλετε, για σεζόν 50-55 (όχι 40-45) αγώνων.
Και σε αυτό, η χρονιά που κλείνει υπήρξε διδακτική για όλους. Αυτό που νομίζαμε κάποτε, πως βγάζεις μία τέτοια σεζόν με ρόστερ δύο παικτών για καθεμιά θέση στην ενδεκάδα, είναι μια πλάνη πια. Τα 50, τα 55, τα 60 ματς θέλουν περισσότερους από δύο. Στους στόπερ ας πούμε, δεν ξεκινάς για πουθενά εάν δεν έχεις ίσαμε έξι. Σημαίνει πως η ανάγκη ενίσχυσης όλων, όλων όμως, πέρα από ποιοτική είναι και ποσοτική. Στο σκέλος της ποσότητας αν μη τι άλλο, η ημεδαπή αγορά μπορεί να είναι στους big-5 πολύ χρήσιμη για να την υποτιμήσουν. Αν δεν βρεις στην κοινωνία των πλέι-άουτ πρωταγωνιστές να κάνουν διαφορά στην ποιότητα, οπωσδήποτε μπορείς εδώ κι εκεί να βρεις ρολίστες που στη χρονιά των 55 ματς θα γράψουν 20-25 υποστηρικτικές συμμετοχές.
Το scouting δε, είναι απείρως ασφαλέστερο. Πόση ικανότητα scouting να χρειάζεται δηλαδή, για ν’ αναφέρω μονάχα ένα παράδειγμα από κάμποσα που θα μπορούσα, ώστε ν’ αντιληφθεί κανείς τι παικτάρα είναι αυτός ο Πάολο Φερνάντες που έπαιξε εφέτος στον Βόλο; Σε ποιον big, δεν θα έκανε για συμπληρωματική λύση;
Πηγή: sdna.gr
