Του Γιάννη Φιλέρη
Αν υπάρχουν παίκτες του Ολυμπιακού που γνωρίζουν καλά τι σημαίνει Final Four είναι οι τρεις σωματοφύλακές του. Ο αρχηγός Γιώργος Πρίντεζης και οι δυο Κώστηδες: Παπανικολάου και Σλούκας, είναι αυτοί που απαντούν στην ερώτηση, όχι του Θανάση Βέγγου “ξέρεις από βέσπα”, αλλά των συμπαικτών τους, που ενδεχομένως να τους ζητήσουν οδηγίες προς ναυτιλομένους.
Η δική τους εμπειρία στην κορυφαία στιγμή της EuroLeague είναι πολύτιμη και θα χρειαστεί στον Ολυμπιακό, που εκστρατεύει σε ένα Final Four μετά από πέντε χρόνια. Έχουν παίξει μαζί, έχουν κερδίσει δυο τελικούς (ο Σλούκας τρεις, γιατί πήρε και έναν με τη Φενέρμπαχτσε) γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες και την ατμόσφαιρα από τη στιγμή της άφιξης μέχρι εκείνη της απονομής.
Τα περισσότερα ματς (14) δηλαδή εφτά F4 τα έχει ο Σλούκας. Το 2010 είχε ταξιδέψει μέχρι το Παρίσι, ήταν μόλις 20 ετών και προπονούταν ήδη δυο χρόνια με τον Ολυμπιακό, προσπαθώντας να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της ομάδας που είχε εκτιμήσει το ταλέντο του.
Εκείνη τη χρονιά (2009-10) με τον Γιαννάκη προπονητή, είχε πάρει και το βάπτισμα πυρός στη διοργάνωση, παίζοντας πέντε λεπτά στον αγώνα με την Ορλεάν, σκοράροντας ένα πόντο. Στο Παρίσι, λοιπόν, ήταν θεατής: “Τότε πίστευα μέσα μου πως αυτό δεν είναι το σκαλοπάτι… Εννοώ πως δεν είχα την ψευδαίσθηση πως ξαφνικά θα γίνει κάτι και θα παίξω στον Ολυμπιακό και στο φάιναλ φορ. Είχα συνειδητοποιήσει πως έχω αφήσει σκαλοπάτια που δεν τα έχω περάσει”, έχει πει σε μια μεγάλη εξομολόγηση του για λογαριασμό της ιστοσελίδας του Ολυμπιακού.
Τα σκαλοπάτια ήταν ο Άρης, η επιστροφή του στο ΣΕΦ, η αρχική αμφισβήτηση του Ντούσαν Ίβκοβιτς, μέχρι το Final Four της Κωνσταντινούπολης. Στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ βάζει το χεράκι του στην μεγάλη ανατροπή, σκοράροντας και ένα τρίποντο (9:47 πριν από το τέλος) ρίχνοντας τη διαφορά κάτω από τους δέκα πόντους.
Δείτε τι έκανε σε εκείνο τον τελικό, στο πρώτο τρόπαιο της καριέρας του:
Τα είκοσι λεπτά της Κωνσταντινούπολης γίνονται 35 στο Λονδίνο (11π. στον τελικό με τη Ρεάλ) και 40 στη Μαδρίτη, όπου έχοντας πλέον καθιερωθεί βάζει 20π. στα δυο παιχνίδια. Είναι καθοριστικός ξανά, σημειώνοντας εφτά από τους τελευταίους 18 πόντους του Ολυμπιακού. Τους άλλους 11 σημείωσε ο τρομερός Βασίλης Σπανούλης, υπογράφοντας στο τέλος το εντυπωσιακό 70-68.
Το ίδιο καλοκαίρι ο Κώστας αφήνει τον Πειραιά για να μετακομίσει στην Κωνσταντινούπολη και στη Φενέρμπαχτσε στην οποία ο Ομπράντοβιτς του υπόσχεται θέση βασικού, μεγαλεία, χρήματα και τίτλους.
Στην Τουρκία ο διεθνής άσος θα ωριμάσει και θα παίξει σε άλλα τέσσερα Final Four. Το 2016 στον τελικό του Βερολίνου παραλίγο να χαρίσει τον τίτλο στη Φενέρ, όταν κλέβει την μπάλα, 21” πριν το τέλος, και με 2/2 βολές δίνει προβάδισμα στην ομάδα του με 83-81. Ο Χριάπα, ωστόσο, θα ισοφαρίσει στην εκπνοή για την ΤΣΣΚΑ και η Φενέρ θα ηττηθεί στην παράταση.
Ένα χρόνο αργότερα, μέσα στην Κωνσταντινούπολη, ο Σλούκας θα βρεθεί ξανά σε τελικό και απέναντι, μάλιστα, στον Ολυμπιακό. Σε μια σεζόν που ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς επιστρέφει στην τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου και στο τέλος κερδίζει (για τρίτη φορά) την λαμπερή κούπα της EuroLeague.
Το 2018 στο Βελιγράδι θα αντιμετώπιζε ξανά τους “ερυθρολεύκους” (αυτή τη φορά στον ημιτελικό), αν η Ζαλγκίρις Κάουνας δεν έκανε την έκπληξη και πέταγε έξω τον λαβωμένο από τους τραυματισμούς Ολυμπιακό με 3-1 (με μειονέκτημα έδρας, μάλιστα). Με 14π και 3 ασίστ είναι από τους καλύτερους παίκτες της Φενέρ στον ημιτελικό με την ομάδα του Σάρας, αλλά η Ρεάλ είναι καλύτερη στον τελικό και παίρνει τον τίτλο.
Η άτυπη ρεβάνς θα έρθει ένα χρόνο αργότερα, αλλά στον μικρό τελικό του F4 της Βιτόρια. Η Φενέρ χάνει από την Εφές και η Ρεάλ από την ΤΣΣΚΑ, οι δυο ηττημένοι παίζουν για την 3η θέση και ο Σλούκας σημειώνει 17 πόντους, όντας ο κορυφαίος της τουρκικής ομάδας στο τελευταίο Final Four, που θα φορέσει τη φανέλα της. Η σεζόν 2019-20 δεν ολοκληρώνεται και το καλοκαίρι ο Έλληνας άσος γυρίζει σπίτι.
Ο Ολυμπιακός καλωσορίζει ξανά όχι τον παχουλό ταλαντούχο 18χρονο νεαρό, αλλά έναν από τους κορυφαίους γκαρντ της Ευρώπης, το στεγνό κορμί του οποίου δείχνει και την απίστευτη δουλειά, που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια.
Στα 32 του χρόνια, είναι ο ηγέτης του Ολυμπιακού, που καθορίζει μαεστρικά τη ροή των αγώνων και έκανε μια πολύ μεγάλη σειρά πλέι-οφ εναντίον της Μονακό και ετοιμάζεται ίσως για το κορυφαίο φάιναλ-φορ της καριέρας του.
Ο απολογισμός του στα εφτά φάιναλ-φορ που έχει πάρει μέρος: 14 αγώνες, 123π (8.7) 27/53δ (50.9%), 13/36 τρ (36.1%), 30/37 βολές (81%), 30ρ (2.1), 38 ασίστ (2.7), 8 κλεψίματα (0.5), 23 λάθη (1.6) Με τα 14 ματς στην πλάτη του είναι μέσα στην πρώτη δεκάδα των παικτών με τους περισσότερους αγώνες (από το 2000 και μετά). Τόσα ματς έχουν δώσει ακόμα οι δυο βετεράνοι Ισπανοί (Γιουλ, Ροντρίγκεθ) και ο Ματίας Σμόντις. Προηγούνται ο Βίκτορ Κριάπα της ΤΣΣΚΑ (23 αγώνες), Παπαλουκάς -Χάινς (18), Χόλντεν (16), Τεόντοσιτς-Βοροντσέβιτς (15). Σλούκας και Γιουλ είναι οι μοναδικοί που θα αγωνιστούν φέτος, άρα θα πιάσουν στην τέταρτη θέση τον Τζέι Αρ Χόλντεν
Το ιστορικό πεταχτάρι και όχι μόνο
Τέσσερις πόντους θέλει ο Γιώργος Πρίντεζης για να φτάσει τους 100 πόντους στην έκτη εμφάνιση του σε Final Four. Δέκα αγώνες και 96 πόντους μετράει ο αρχηγός του Ολυμπιακού. Ήταν 23 ετών όταν έπαιξε για πρώτη φορά στο ραντεβού των κορυφαίων, με τον Παναγιώτη Γιαννάκη να του δίνει αρκετό χρόνο συμμετοχής στον δραματικό ημιτελικό εναντίον του Παναθηναϊκού.
Αρχίζει στην πεντάδα και είναι από τους πρωταγωνιστές των “ερυθρολεύκων” σημειώνοντας 9π. (3/4δ,3/2β), έχοντας ακόμη 2 ριμπάουντ και 2 ασίστ. Θα έπαιζε βέβαια και στο F4 του ’10, αν δεν είχε μετακομίσει στη Μάλαγα. Επιστρέφοντας στον Ολυμπιακό, έγινε μέσα σε ένα καλοκαίρι ο Πρίντεζης που ξέρουμε, δηλαδή ο κορυφαίος πάουερ φόργουορντ στην Ευρώπη.
Ο Ίβκοβιτς βλέπει την τεράστια βελτίωσή του, τον εμπιστεύεται και ο Πριντ γίνεται η αποκάλυψη της χρονιάς και ο άνθρωπος που στέλνει τον Ολυμπιακό στον έβδομο ουρανό. Η πάσα του Σπανούλη τον βρίσκει στην αγαπημένη του θέση, τρία μέτρα από το καλάθι παράλληλα της μπέιζ λάιν, έτοιμος να ρίξει το πεταχτάρι, το σουτ με το ένα χέρι που τελειοποίησε όσο κανείς άλλος.
“Ήξερα ότι απέμεναν επτά με οκτώ δευτερόλεπτα. Όλη τη χρονιά, με τον κόουτς Ντούσαν Ίβκοβιτς προσπαθούσαμε να κάνουμε γρήγορες επιθέσεις και να προσπαθήσουμε να σκοράρουμε στον αιφνιδιασμό και στο transition, οπότε ο χρόνος ήταν αρκετός.
Δεν φοβόμουν γιατί γι αυτό παίζουμε. Για όλους τους αθλητές είναι σημαντικό να έχουν τέτοιες στιγμές και να έχουν την ευκαιρία να παλέψουν μέχρι το τέλος για να κερδίσουν έναν τίτλο. Χωρίς την πάσα του Βασίλη, βέβαια, η ιστορία μπορεί να ήταν διαφορετική” είχε σχολιάσει στην ιστοσελίδα της Euroleague ο Πριντεζης, προσθέτοντας και κάτι που έχει επαναλάβει αρκετές φορές από τότε: “Ναι φυσικά, ήμουν χαρούμενος, αλλά πιο πολύ χάρηκα γιατί έβλεπα γύρω μου πρόσωπα ευτυχισμένα, να κλαίνε από τη χαρά και να βγάζουν όλα τα συναισθήματα που ένιωθαν εκείνη την στιγμή”.
Δείτε και ξαναδείτε σε όλες τις γλώσσες την αξέχαστη φάση:
Προφανώς όλοι θυμούνται το ιστορικό καλάθι για την ολοκλήρωση της μυθικής ανατροπής και το τελικό 62-61, ωστόσο, ο Πρίντεζης ήταν κορυφαίος και στον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο. Το τρίποντο που πετυχαίνει, στα 4:31 πριν από το τέλος, δίνει στον Ολυμπιακό προβάδισμα πέντε πόντων (61-56) και ο απολογισμός του στο τέλος είναι 14π με 3/5δ, 2/2τρ και 2/2β!
Στο Λονδίνο, ένα χρόνο μετά, είναι πιο… ήσυχος, παρόλα αυτά έχει προλάβει να κάνει μια εξαιρετική κανονική περίοδο και σπουδαία πλέι-οφ με την Εφές (ειδικά στο πρώτο ματς, όταν σκόραρε 26 πόντους).
Το 2015 δίνει ρεσιτάλ στα πλέι-οφ με την Μπαρτσελόνα. Καταπληκτικός στο δεύτερο ματς, στο οποίο ο Ολυμπιακός κάνει το μπρέικ, βάζει το νικητήριο τρίποντο για το 71-68 διαμορφώνοντας το τελικό 3-1 που στέλνει την ομάδα του στη Μαδρίτη. Στον ιστορικό τελικό με την ΤΣΣΚΑ και πριν αρχίσει το κρεσέντο του Σπανούλη κρατάει τον Ολυμπιακό σε κρίσιμες στιγμές. Είναι άλλωστε πρώτος σκόρερ της ομάδας του με 14π (4/6δ, 2/5τρ) μαζεύοντας και 8 ριμπάουντ. Άλλους 11π θα σημειώσει εναντίον της Ρεάλ στον τελικό.
Η σεζόν 2016-17 είναι από τις καλύτερες του, καθώς από τα 35 ματς κανονικής περιόδου και πλέι-οφ, μόνο σε τέσσερα έχει μονοψήφιο αριθμό πόντων. Παίζει εξαιρετικά στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ (14π, 7ρ) αλλά η Φενέρ του Σλούκα είναι πολύ δυνατή και σαν γηπεδούχος αφήνει τον Ολυμπιακό με τη γεύση της ήττας σε ένα ακόμη (τον όγδοο συνολικά) τελικό.
Πέντε χρόνια μετά, ο νεαρός του Βερολίνου, είναι πλέον στα 37 του κι ίσως αυτοί οι δυο αγώνες στο Βελιγράδι να είναι οι τελευταίοι του στην Ευρώπη. Πολύ θα ήθελε το σαββατόβραδο της 21ης Μαΐου να έχει σηκώσει ψηλά το τρόπαιο του πρωταθλητή Ευρώπης και να βλέπει ξανα πρόσωπα ευτυχισμένα. Όπως το 2012, μετά το αξέχαστο εκείνο καλάθι…
Συνολικός απολογισμός: 10 αγώνες, 96π (μ.ο 9.6) 30/51 δ (58.8%), 6/17 τρ (35.2%), 14/22 βολές (63.6%), 36ρ (3.6) 13 ασ (1.3).
Ο πρώτος σκόρερ της Κωνσταντινούπολης
Η πρώτη εμπειρία του Κώστα Παπανικολάου με την ατμόσφαιρα ενός Final Four ήταν to 2010. Ακόμη δεν ήταν καν 20 ετών, είχε όμως προλάβει να πάρει “μυρωδιά” Ευρωλίγκας, παίζοντας σε έξι αγώνες, με πρώτον εκείνο εναντίον της Μάλαγα (του Πρίντεζη!) στις 28 Οκτωβρίου του 2009.
Σε μια παλιότερη συνέντευξή του είχε αναπολήσει εκείνη τη σεζόν: “Μου άρεσε πολύ, σαν πρώτη εμπειρία. Αν και ποτέ δεν έμπαινα! Ήταν, όμως, μια όμορφη χρονιά. Είχαμε πάρει μετά από πολλά χρόνια το Κύπελλο Ελλάδος, είχαμε φτάσει στον τελικό της Ευρωλίγκας”.
Από 13ος παίκτης της ομάδας μέσα σε δυο χρόνια θα μεταμορφωνόταν σε βασικό στέλεχος και μάλιστα στην πεντάδα που θα κέρδιζε στην Κωνσταντινούπολη την κούπα της EuroLeague. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς του άνοιξε το δρόμο κι ο “Παπ” έκανε πραγματικότητα τα πιο τρελά όνειρά του.
Στο πρώτο F4 της καριέρας του, έγραψε ιστορία. Στον τελικό του Σινάν Ερντέμ κάνει μια μεγαλειώδη εμφάνιση, είναι ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού χωρίς να χάσει σουτ (2/2δ, 3/3τρ) και δηλώνει παρών στις πιο κρίσιμες στιγμές. Έχοντας ήδη πετύχει 12π, ξαναμπαίνει στο παρκέ 5:43 πριν από το τέλος. Το τρίτο εύστοχο τρίποντο μειώνει τη διαφορά στους 4 (59-55) κι ενώ ήδη στις εξέδρες ο κόσμος του Ολυμπιακού άρχισε να παραληρεί.
Το χρονόμετρο μετρούσε αντίστροφα κι ο Παπ κερδίζει ένα παλικαρίσιο επιθετικό ριμπάουντ και κερδίζει φάουλ: 1/2 βολές για το 60-56 (1:36 για το τέλος). Την επόμενη φορά που θα βρεθεί στη γραμμή, θα απομένουν 10” και οι δυο βολές θα πάνε πλέον το ματς στον πόντο (61-60). Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ο Σισκάουσκας χάνει δυο βολές (με τον Παπανικολάου να κάνει νόημα στην εξέδρα να φωνάξει όσο μπορεί περισσότερο), ο Σπανούλης παίρνει την μπάλα, δίνει στον Πρίντεζη και … μπουμ
“Θυμάμαι σχεδόν κάθε λεπτομέρεια μέχρι που ο Χάινς ακούμπησε την μπάλα και ακούστηκε η κόρνα της λήξης. Μετά… δεν θυμάμαι τι έκανα. Τα περισσότερα τα είδα στα βίντεο, την επόμενη μέρα” δήλωνε για το θαύμα της Πόλης.
Ένα χρόνο αργότερα έχει και πάλι σημαντική συμβολή στον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο και μαζί με τον Χάινς πρωταγωνιστούν στην κορυφαία φάση του τελικού. Ο Ολυμπιακός έχει περάσει 50-46, στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου, ο Μίροτιτς (που έπαιζε τότε στους Μαδριλένους) φεύγει στον αιφνιδιασμό. Πάει για το κάρφωμα αλλά προσγειώνεται στο παρκέ από μια θεαματική τάπα, πιθανότατα του Χάινς, αν και όπως σηκώθηκε ο “Παπ” με το χέρι του να βγαίνει πάνω από το στεφάνι, ήταν έτοιμος να κατεβάσει κι αυτός τις ασφάλειες στον Μαυροβούνιο με το ισπανικό διαβατήριο.
Την επόμενη σεζόν, ο Παπανικολάου βρισκόταν στον αστερισμό της Μπαρτσελόνα. Η πρόκριση στο Final Four ήταν μια σημαντική στιγμή για τους μπλαουγκράνα, που πήγαινε στο Μιλάνο σχεδόν σαν φαβορί. Ο “Παπ” πήγαινε για ένα συνεχόμενο τρίτο τρόπαιο, ο ημιτελικός όμως με τη Ρεάλ εξελίχθηκε σε εφιάλτη. Σκορ 62-100.
Η τρίτη θέση χάρη στη νίκη επί της ΤΣΣΚΑ στον μικρό τελικό μοιάζει με παρηγοριά στον άρρωστο, όπως παραδέχεται λίγες στιγμές μετά τη λήξη του ματς. Πέρσι μιλώντας στον Βασίλη Σκουντή, τα θυμήθηκε ξανά, χαρακτηρίζοντας την εμφάνιση της Μπαρτσελόνα “σκέτη καταστροφή”
Η διαδρομή Βαρκελώνη-ΝΒΑ-Πειραιάς γίνεται μέσα σε ενάμιση χρόνο, ο Παπανικολάου παίζει σε 76 αγώνες στις ΗΠΑ, πριν ξαναγυρίσει στην Ελλάδα και φορέσει πάλι τα “ερυθρόλευκα” στα μέσα της σεζόν 2015-16. Ένα χρόνο μετά θα ξαναπαίξει σε Final Four, στο τέταρτο της καριέρας του, παίρνοντας ξανά την πρόκριση για τον τελικό. Κόντρα στην ΤΣΣΚΑ είναι από τους κορυφαίους με 14π (4/7 τρίποντα) και 9 ριμπάουντ! Δείτε το ρεσιτάλ στο τρίτο δεκάλεπτο του τελικού:
Ο συνολικός απολογισμός του: 8 αγώνες, 67 πόντοι (μ.ο 8.3), 9/23δ (39.9%), 13/23 τρ (58.5%), 10/17 β (58.8%)32ρ (4.1) 7 ασίστ (0.8), 5 κλεψίματα (0.6), 7 λάθη (0.8) Το 58.5% στα τρίποντα είναι το καλύτερο ποσοστό που έχει να επιδείξει παίκτης σε φάιναλ-φορ και ο “Παπ” φιγουράρει στην κορυφή του πίνακα ευστοχίας στα σουτ τριών πόντων, μπροστά από τον Βιτάλι Φριτζόν (9/16, 56.2%) και τους Άντονι Πάρκερ (10/18, 55.5%), Ντέιβιντ Μπλου (21/39, 53.8%)
Πηγή: Sport 24
