Των Παναγιώτη Νικολάου & Απόστολου Τριανταφύλλου
Το βουητό των μελισσών και ο χτύπος της μπάλας στο παρκέ, είναι ο ιδανικός συνδυασμός δυο παικτών στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής που ασχολούνται με το αγαπημένο άθλημα τους και με την μελισσοκομία, φορώντας τις εμφανίσεις του Α.Ο. Τρικάλων και του Ερμή Σχηματαρίου και παράλληλα τις προστατευτικές στολές του μελισσοκόμου.
Ο Παναγιώτης Νικολάου στην Στερεά Ελλάδα, εντόπισε και παρουσιάζει στο 4ο τεύχος του webmagazine, τον Κυριάκο Καρακωνσταντάκη που αγωνίζεται με τον Ερμή Σχηματαρίου, ο οποίος έδωσε στον παίκτη την ευκαιρία να συνεχίσει το μπάσκετ, ύστερα από την πρόσκαιρη αποχώρηση του και ο Απόστολος Τριανταφύλλου, παρουσιάζει από την Λάρισα, τον Γιώργο Λεπενιώτη που αγωνίζεται στα Τρίκαλα. Το μπάσκετ και η μελισσοκομική είναι τα κοινά πάθη τους.
Οι δυο παίκτες μιλούν για την ενασχόληση τους με στην παραγωγή μελιού, κάνουν συγκρίσεις με τα βιώματα που έχουν αποκτήσει στο μπάσκετ και μας ξεναγούν στον γλυκό «κόσμο» των μελισσών.
Λεπενιώτης: «Το μπάσκετ και οι μέλισσες μου ομορφαίνουν την ζωή»
Στο ευρύ κοινό του ελληνικού μπάσκετ συστήθηκε την δεκαετία του 2000 με τα χρώματα της Ολύμπια Λάρισας. Γρήγορα πόδια, εξαιρετικό σουτ ανέφερε το «scouting report» (ανάλυση τεχνικών χαρακτηριστικών) για τις ικανότητες του. Πλέον στα παρκέ της Γ’ Εθνικής κατηγορίας με τον Α.Ο. Τρικάλων συνεχίζει να είναι σημείο αναφοράς, τόσο αγωνιστικά, αλλά και λόγω μιας άλλης, εξαιρετικά ενδιαφέρουσας ενασχόλησης εκτός γραμμών. Την μελισσοκομία.
Βγάζει τα παπούτσια του μπάσκετ, φοράει την μελισσοκομική στολή, αφήνει την «πορτοκαλί» μπάλα, πιάνει το καπνιστήρι και μας εξομολογείται…
Πώς προέκυψε η μελισσοκομία ενώ ακόμη είσαι ενεργός αθλητής και μάλιστα με αρκετές αγωνιστικές υποχρεώσεις;
«Μέσω ενός αδερφικού μου φίλου, του Κώστα Κωτούλα, του οποίου η οικογένεια ασχολείται με την μελισσοκομεία εδώ και πολλά χρόνια. Με προέτρεψε και αποφάσισα αρχικά να πειραματιστώ και να δω πως είναι ο πρωτογενής τομέας. Είναι ένας συγκλονιστικός κόσμος».
Πως συνδυάζεται με το μπάσκετ;
«Ο συνδυασμός είναι δύσκολος. Αν αποφασίσεις να το κάνεις σοβαρά πρέπει να είσαι συνέχεια εκεί. Είναι ζόρικος χώρος. Ο κύριος όγκος δουλειάς είναι το καλοκαίρι και ουσιαστικά δεν τελειώνει σχεδόν ποτέ, καθώς μετά τον τρύγο ακολουθεί η διαδικασία του marketing και της πώλησης. Όσο πιο σοβαρή είναι η ενασχόλησή σου με την μελισσοκομία, τόσο λιγότερος χώρος και χρόνος για άλλες δραστηριότητες σου απομένει, αν και όλα γίνονται και όλα συνδυάζονται».
Αν ψάξουμε θα βρούμε κοινά σημεία μεταξύ μπάσκετ και μελισσοκομίας;
«Προφανώς και υπάρχουν. Πρώτα απ’ όλα, το μέλι, ως τελικό προϊόν είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς. Σκέψου πόσες εργασίες και διεργασίες γίνονται για να φτάσει το μέλι στον τελικό του προορισμό…».
Αναγκάστηκες ποτέ να χάσεις προπόνηση ή παιχνίδια, λόγω των απαιτήσεων της μελισσοκομίας;
«Εννοείται πως ναι. Κοίταξε, οι καιρικές συνθήκες είναι πολύ σημαντικές και μπορεί να προκύψουν ιδιαίτερες απαιτήσεις, οπότε ναι. Όλα βέβαια εξαρτώνται από το πόσο σοβαρά ασχολείται κανείς με την μελισσοκομία. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως η μελισσοκομία είναι επιστήμη, κάτι που σημαίνει πως συνέχεια εξελίσσεται και πως συνέχεια προκύπτουν νέες προκλήσεις και απαιτήσεις, όπως για παράδειγμα η βασσιλοτροφία».
Αυτή την πολυπλοκότητα την περίμενες όταν άρχισες να ασχολείσαι;
«Η αλήθεια είναι πως πλήρη εικόνα δεν είχα, οπότε σχεδόν καθημερινά ακόμη και τώρα μετά από αρκετά χρόνια μαθαίνω και κάτι νέο. Άλλωστε αν θέλεις να εσοδεύεις από την μελισσοκομία θα πρέπει να ξέρεις να μπορείς να εκμεταλλευτείς όλη την γκάμα των προϊόντων. Η δική μου ενασχόληση είναι ακόμη ερασιτεχνική και προς το παρόν δεν γνωρίζω αν θα την ακολουθήσω απόλυτα επαγγελματικά. Σίγουρα, όμως, έχει τρομερό ενδιαφέρον».
Με τα …τσιμπήματα πως τα πας;
«Στην αρχή είναι λίγο περίεργα, αλλά μετά γίνεται καθημερινότητα, αρκεί βέβαια να μην υπάρχουν αλλεργίες. Και εξοπλισμός βέβαια».
Καρακωνσταντάκης: «Ιδανικός ο συνδυασμός μελίσσια και αθλητισμός»
Ο Αϊνστάιν είχε αναφέρει πως «αν κάποτε οι μέλισσες εκλείψουν, το ανθρώπινο είδος δεν θα αργήσει να τις ακολουθήσει» και ο Κυριάκος Καρακωνσταντάκης του Ερμή Σχηματαρίου φροντίζει για εμάς, έχοντας εδώ και 6 χρόνια το δικό του μελίσσι, αρχικά στο Ηράκλειο Κρήτης και στη συνέχεια στην Αυλίδα Εύβοιας.
Ο Κυριάκος συνδυάζει δουλειά, μπάσκετ και ψυχική ηρεμία, απαραίτητη για έναν αθλητή, όπως μας λέει ο ίδιος, σε μια σχέση «win-win» (κέρδος-κέρδος), καθώς η δουλειά στα μελίσσια μπορεί να αποτελεί προτεραιότητα, αλλά και η πρόταση του Ερμή Σχηματαρίου, το 2019 είχε ως αποτέλεσμα, ο έμπειρος παίκτης να άρει την αρχική του απόφαση για να σταματήσει το μπάσκετ.
Τρία χρόνια μετά, ο Κυριάκος Καρακωνσταντάκης κοιτάζει πίσω και λέει «κοίτα τι πέτυχες», έχοντας συνδυάσει δουλειά και μπάσκετ, με κερδισμένο απ’ αυτή σχέση τόσο τον ίδιο όσο και το μπάσκετ, που δεν έχασε από τις τάξεις του ένα πολύ καλό αθλητή!
Πώς προέκυψε η ενασχόληση σου με την μελισσοκομία;
«Το κίνητρο, μου το έδωσε ο πατέρας μου. Ασχολούνταν ερασιτεχνικά με τα μελίσσια, εμένα μου άρεσε αυτή δουλειά και κάποια στιγμή είπα, γιατί να μην το κάνω και επαγγελματικά».
Πως συνδυάζεται όμως η δουλειά με το μπάσκετ;
«Είναι μια δουλειά που δεν έχει σταθερό ωράριο, άρα αυτό βολεύει αν θέλεις να κάνεις και κάτι άλλο παράλληλα, όπως εγώ που παίζω μπάσκετ. Η σεζόν ανοίγει τον Μάρτιο, τα πιο δύσκολα ωράρια είναι τον Μάιο, ενώ η δουλειά στα μελίσσια τελειώνει περίπου τον Οκτώβριο, όταν δηλαδή ξεκινάει το μπάσκετ, οπότε έρχεται ιδανικά στη χρονική ακολουθία. Πιστεύω ότι αυτός ο συνδυασμός μελίσσια και αθλητισμός είναι ο πιο ιδανικός για ένα άνθρωπο, γιατί στη δουλειά σου βρίσκεσαι στη φύση και το πνεύμα σου ηρεμεί. Στον αθλητισμό, ιδίως σε Εθνικές κατηγορίες, πρέπει να είσαι ψυχικά ήρεμος για να μπορείς να αποδώσεις τα μέγιστα».
Ποια θα ήταν η προτίμηση σου, αν υποθετικά είχες να διαλέξει μεταξύ της μελισσοκομικής και του μπάσκετ;
«Να σου πω την αλήθεια, θα πήγαινα στον αγώνα. Αλλά η φύση της δουλειάς μου είναι τέτοια, που θα μπορούσα να ρυθμίσω το ωράριο της ώστε να μην συμπίπτει με αγώνα, οπότε δεν νομίζω να έρθω ποτέ σε δύσκολη θέση».
Η πρόταση του Ερμή Σχηματαρίου σε… επανέφερε στο μπάσκετ;
«Ο Ερμής ήρθε εντελώς τυχαία στη ζωή μου. Είχα πάρει την απόφαση να σταματήσω το μπάσκετ και να ασχοληθώ μόνο με τη δουλειά μου. Μετακόμισα στην Αυλίδα, άρχισα να βάζω νέες προτεραιότητες, ώσπου ήρθε η πρόταση του Ερμή. Ήταν για μένα ο καλύτερος συνδυασμός. Πήρα πίσω την απόφαση να σταματήσω και δεν το μετάνιωσα. Είμαι σε μια ομάδα που με καταλαβαίνει, που σέβεται τις υποχρεώσεις με τη δουλειά μου, με εξυπηρετούν σε οτιδήποτε χρειαστώ και τους ευχαριστώ για όλα. Όταν σε σέβονται στο κάνει πιο εύκολο, το εκτιμάς και παίζεις με ακόμα περισσότερο πάθος».
Αντί να γράψεις επίλογο στο μπάσκετ, έκανες επανεκκίνηση, ενώ ο Ερμής άλλαξε στόχους στην διάρκεια του πρωταθλήματος. Πως διαχειρίζεσαι την θετική, προσωπική και ομαδική ανατροπή;
«Είναι πολύ ωραίο αυτό που γίνεται φέτος. Στην αρχή, ο στόχος ήταν αποκλειστικά για παραμονή. Έχουμε, όμως, τρομερή «χημεία», ήρθαν οι νίκες και το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας φαίνεται μέσα στο γήπεδο. Δεν σου κρύβω, πως και για εμάς στην αρχή αυτό αποτέλεσε έκπληξη».
Ο Ερμής Σχηματαρίου «αγγίζει» την άνοδο στην Α2. Αν, προσωπικά τι θα αποφασίσεις; Θα συνεχίσεις ή όχι;
«Αυτή είναι μια μεγάλη κουβέντα. Αν τα καταφέρουμε τελικά και πάρουμε την άνοδο, οι απαιτήσεις σε μια τέτοια κατηγορία θα είναι πολύ μεγάλες. Να σου πω την αλήθεια πάντως, είναι κάτι που δεν το έχω σκεφτεί καν. Θα ήθελα να συνεχίσω το μπάσκετ αλλά δεν μπορώ να προδικάσω τίποτα».
Πηγή: ΕΟΚ e-magazine
