Του Γιώργου Πιτσή
Η Πάτμος είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο ως ένα απ’ τα πιο «μαγευτικά» νησιά του Αιγαίου με κοσμοπολίτικη αύρα και φινέτσα που το κάνει να ξεχωρίζει και ένα έχει γίνει ένας εξαιρετικός προορισμός. Το νησί της «Αποκάλυψης», όμως, είναι γνωστό και σε όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό στα Δωδεκάνησα για τον καθημερινό αγώνα που δίνουν για να κρατήσουν ζωντανό το μπάσκετ σε αντίξοες συνθήκες όντας μάλιστα και το μοναδικό νησί στα Δωδεκάνησα στο οποίο γίνονται αγώνες και δεν διαθέτει κλειστό γυμναστήριο. Ένα νησί που έχει μόνο ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ, και μια ομάδα η οποία δίνει μια «μάχη» με τις καιρικές συνθήκες για να δει, αν βρέχει ή αν έχει κρύο για να μπορέσει η να προπονηθεί.
Η Μαρία Μαραβέλια και η Ειρήνη Γρύλλη μαζί με τους συνεργάτες τους είναι αυτοί που δίνουν πνοή και με την καθημερινή τους δουλειά δίνουν κίνητρο σε όλους να συνεχίσουν να πιστεύουν σε ένα αύριο με καλύτερες συνθήκες. Η μία συμπληρώνει την άλλη και μαζί με τον προπονητή Δημήτρη Μπαχά έχουν δώσει ξανά ανάσα και ζωή στο μπασκετικό Ξάνθο Πάτμου, που συμμετέχει στα τοπικά πρωταθλήματα παμπαίδων, κορασίδων και νεανίδων ενώ πέρυσι κατέκτησε την 3η θέση στο Final-4 των κορασίδων κερδίζοντας στον μικρό τελικό τον Κολοσσό.
Έχοντας μιλήσει αρκετές φορές με τους ανθρώπους της ομάδας και έχοντας επισκεφθεί το νησί (το καλοκαίρι κυρίως που οι συνθήκες είναι ιδανικές) δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι αυτό που θέλουν και περιμένουν όλοι σ’ ένα νησί μάλιστα το οποίο προσπαθεί και έχει ήδη αναπτυχθεί σε αρκετούς τομείς όμως είναι ο τουρισμός είναι η δημιουργία ενός κλειστού γυμναστηρίου μπάσκετ το οποίο θα δώσει νέα πνοή και νέο ενδιαφέρον στη νεολαία.
Το ευτύχημα μάλιστα είναι ότι παρόλο δύσκολες συνθήκες, το κρύο, τις βροχές και τις αρκετές χαμένες προπονήσεις το χειμώνα ο σύλλογος κάνει βήματα προόδου και κάθε χρόνο παρουσιάζεται και με περισσότερα παιδιά αλλά και ακόμη καλύτερος αγωνιστικά δείχνοντας ότι πολλές φορές η αγάπη και το πάθος για το άθλημα υπερπηδά κάθε αντικειμενική δυσκολία.
Και αν όλα αυτά μέχρι τώρα είναι ένα κομμάτι του προβλήματος, το επόμενο εμπόδιο είναι τα ταξίδια. Ο Ξάνθος Πάτμου είναι η μοναδική ομάδα μπάσκετ στο νησί και ως εκ τούτου ο σύλλογος δεν έχει την «πολυτέλεια» ούτε φιλικών αναμετρήσεων. Η ομάδα αγωνίζεται στα τοπικά πρωταθλήματα απέναντι σε ομάδες της Κω της Καλύμνου και της Λέρου οπότε κυριολεκτικά περνά την χρονιά της με μια βαλίτσα στο χέρι σε δύσκολα ούτως η άλλως δρομολόγια τα οποία τις περισσότερες φορές απαιτούν διανυκτέρευση αφού δεν υπάρχει αυθημερόν επιστροφή. Σε αντίθετη περίπτωση και αφού πλέον έχουν μάθει πέρα απ’ το μπάσκετ να διαβάζουν και τα… «τερτίπια» του καιρού, τα παιχνίδια τους αναβάλλονται είτε ταξιδεύουν εκείνοι είτε είναι γηπεδούχοι.
Η Μαρία και η Ειρήνη είναι οι πυρήνες του συλλόγου και εκείνες που την κράτησαν σε δύσκολες στιγμές και πίστεψαν απ’ τα αρχή στο όνειρο της συμμετοχής της ομάδας στα τοπικά πρωταθλήματα που έχει πάρει πια σάρκα και οστά. Οι δυο τους υπήρξαν αθλήτριες του Ξάνθου Πάτμου την δεκαετία του 1980 και του 1990 και ο στόχος τους για την επαναλειτουργία του συλλόγου, ήταν για να μεταφέρουν έστω και λίγο στα παιδιά τους, τις μαγικές εικόνες που έζησαν και οι ίδιες τις περασμένες δεκαετίες. Είναι η… ψυχοθεραπεία τους, είναι ο τρόπος για να ξεφύγουν από τη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Στην προσπάθεια τους αυτή για να «ανθίσει» το μπάσκετ στο νησί εδώ και χρόνια έχει καθιερωθεί ένα απ’ τα πιο πετυχημένα τουρνουά «3on3» στο οποίο συμμετέχουν αθλητές και αθλήτριες απ’ όλα τα Δωδεκάνησα ενώ στην συνέχεια διεξάγεται και καλοκαιρινό camp με την παρουσία του Απόστολου Κοντού δείγμα ότι οι άνθρωποι του Ξάνθου κάνουν ότι περνάει απ’ το χέρι για να δίνουν κίνητρο στα παιδιά τους να ασχοληθούν ενεργά με τον αθλητισμό.
Στην Πάτμο ο αθλητισμός είναι βγαλμένος από μία άλλη ρομαντική εποχή, μία εποχή που έζησαν οι παλαιότεροι. Τότε που δεν ένοιαζε κανένα παιδί, αν θα χτυπήσει στο τσιμέντο ή αν κάνει κρύο. Είναι όλοι και όλες εκεί, σε κάθε ραντεβού και τα δίνουν όλα για την ομάδα. Στο Ξάνθο ξέρουν ότι δεν μπορούν να πάρουν το πρωτάθλημα, αλλά και τι έγινε; Ζουν και αναπνέουν για το μπάσκετ και γι’ αυτούς αυτό είναι αρκετό…
Πηγή: ΕΟΚ e-magazine
