Του Γιάννη Φιλέρη
Ζήτημα πρώτο, η ζώνη. Ο Πρίφτης την άφησε κατά μέρος στο πρώτο πεντάλεπτο του ματς, πιστεύοντας ότι η Ζενίτ θα ήταν προετοιμασμένη κι όσο να’ ναι τρίτο συνεχόμενο ματς με την ίδια άμυνα δεν λέει.
Το 0-12, ωστόσο, των πρώτων λεπτών και κυρίως τα 5/5 σουτ που επιβεβαίωναν το πρόβλημα του ΠΑΟ στην προσωπική άμυνα τον έκαναν γρήγορα να αναθεωρήσει. Επανέφερε αυτό που “βόλεψε” τους πράσινους στο Μόναχο και κυρίως στο ΣΕΦ και δεν το μετάνιωσε. Κάποιες στιγμές έμοιαζε σαν… έκτος παίκτης της ομάδας του, να παίζει κι αυτός άμυνα, εξ ου και η θλάση που έπαθε στο τέλος.
Στα υπόλοιπα 35 λεπτά του ματς, πάντως, η ρωσική ομάδα έμοιαζε να πέφτει διαρκώς σε τοίχο. Ζαλισμένοι σαν κοτόπουλα οι παίκτες του Πασκουάλ κουτουλούσαν, περισσότερο μεταξύ τους, έβαλαν μόλις 52π, αφού πρώτα έσπασαν τα καλάθια του ΟΑΚΑ: 21/63 σουτ. Από το 100% των πρώτων πέντε λεπτών, στο 33.3% της συνέχειας. Λογικό ήταν να κερδίσει. Αρκεί να βελτίωνε όπως έλεγε ο προπονητής του τις επιδόσεις του στα αμυντικά ριμπάουντ (εννιά επιθετικά στο πρώτο μέρος η Ζενίτ). Και να έβαζε δυο-τρία εύκολα καλάθια, θα προσθέταμε, γιατί στο πρώτο ημίχρονο είχε μόλις 4/15 δίποντα.
Ζήτημα δεύτερο, ο Παπαγιάννης. Είχε περάσει σχεδόν απαρατήρητος για ένα ημίχρονο (2π-1ρ). Ένα ακόμη ματς με ατέλειωτα πήγαινε έλα για τον ψηλό του Παναθηναϊκού; Όχι ακριβώς. Η ομάδα του αποφάσισε να εκμεταλλευτεί αρκούντως τα 218 εκατοστά και για πρώτη φορά φέτος οι κοντοί του ΠΑΟ, αντί να κοιτάνε πρώτα το σουτ, είχαν στο μυαλό τους πως θα στείλουν την μπάλα μέσα στο καλάθι όπου μετά τις βοήθειες των ψηλών της Ζενίτ υπήρχε μις ματς.
Ο “μπιγκ-Πάπα” δεν τους απογοήτευσε. Από κομπάρσος έγινε πρωταγωνιστής με ένα τέλειο τρίτο δεκάλεπτο, όπου σκόραρε 10 πόντους χωρίς να χάσει σουτ (λίγο δύσκολο, άλλωστε, αφού σχεδόν όλα ήταν καρφώματα) πήρε έξι ριμπάουντ και έκανε τρία κοψίματα! Συγκλονιστικός. Στο τέλος του ματς, είχε κάνει ατομικό ρεκόρ στην Euroleague, τόσο σε πόντους (18) όσο και σε σύστημα αξιολόγησης (31).
Οι “πράσινοι” με άξονα τον Παπαγιάννη έκαναν μια καταπληκτική τρίτη περίοδο, με επί μέρους σκορ 20-10, που σε μια στιγμή ήταν 18-2. Έχασαν μόλις τρία σουτ, κυριάρχησαν στα ριμπάουντ και ενώ στο πρώτο μέρος είχαν δώσει μόλις 6 ασίστ, σε αυτό το δεκάλεπτο έδωσαν μία παραπάνω (7). Καθώς η ζώη τους λειτουργούσε, πλέον, σαν μέγγενη πάνω στο κεφάλι των φιλοξενουμένων, ο ΠΑΟ από το -5, βρέθηκε ακόμη και στο +10.
Την ίδια ώρα η Ζενίτ δεν ήξερε τι έκανε. Με 2/18 σουτ, είχε βραχυκυκλώσει τόσο πολύ, με το βλέμμα του Πασκουάλ πολλές φορές να δηλώνει σχεδόν απόγνωση.
Ναι, ναι… Νέντοβιτς
Ζήτημα τρίτο, ο Νεμάνια Νέντοβιτς είναι εδώ. Ο ήρωας του ντέρμπι στο Φάληρο, έκανε μια ακόμη σπουδαία εμφάνιση. Με 18π (1/1δ, 4/7τρ) και 5 ασίστ, στα περίπου 30 λεπτά που έπαιξε ήταν ο εγκέφαλος του Παναθηναϊκού κι αυτός που αποφάσισε να ξεμπλοκάρει την ομάδα του με ένα τρίποντο κι ενώ η Ζενίτ με ένα σερί 12-2 έμπαινε ξανά μπροστά στο σκορ. Το γνωστό σουτ με καμπύλη, έκοψε τα πόδια της ρωσικής ομάδα, που ουσιαστικά δεν μπόρεσε να αντιδράσει στο 1:55 που απέμενε για το τέλος.
Ο καλός Νέντοβιτς είναι μια ευλογία για τον Παναθηναϊκό. Το ερώτημα είναι πόσο θα μπορέσει ο προικισμένος Σέρβος να παίζει στους ίδιους ρυθμούς, αποφεύγοντας τους τραυματισμούς που συχνά-πυκνά τον αφήνουν εκτός ομάδας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι “πράσινοι” πήραν αυτά τα δυο ματς με Ολυμπιακό στο ΣΕΦ και Ζενίτ στο ΟΑΚΑ, έχοντας τον “Νέντο” για κορυφαίο.
Παίζοντας άλλωστε ζώνη είναι σε θέση να βοηθήσει και αμυντικά, αφού η συγκεκριμένη άμυνα όχι μόνο ζαλίζει τους αντιπάλους όπως αποδεικνύεται, αλλά “μακιγιάρει” και τις όποιες αδυναμίες υπάρχουν στον Παναθηναϊκό, όταν παίζει μαν του μαν. Με αυτόν τον τρόπο ο Παναθηναϊκός παίρνει από τον Νέντοβιτς μόνο θετική συνεισφορα. Και αυτά τα τρίποντα, που λύνουν το γρίφο (και ταυτόχρονα παραλύουν τον αντίπαλο) μοιάζουν με κερασάκια σε τούρτα.
Η νίκη ήρθε μετά από πέντε συνεχόμενες αποτυχίες, σκόρπισε χαμόγελα στο “πράσινο” στρατόπεδο, αφού μετά από πολύ καιρό η ομάδα έχει δυο σερί μεγάλες νίκες. Το φθινόπωρο ήταν ένας βαρύς χειμώνας για τον Πρίφτη και τους παίκτες του, που στο βάθος του τούνελ, ωστόσο, μπορεί και να διακρίνουν την έξοδο.
Χρόνος, ηρεμία και αλλαγές
Ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να βρίσκεται σε δεινή βαθμολογική θέση στην Euroleague. Έχει κερδίσει, ωστόσο, χρόνο και ηρεμία ώστε να μην πιέζεται τόσο πολύ από το αποτέλεσμα. Αυτό θα δώσει στον Πρίφτη να σκεφτεί κι άλλα πράγματα, πλην της ζώνης, γιατί δεν μπορεί να παίζει σε όλα τα ματς την ίδια άμυνα.
Οι νίκες είναι βάλσαμο στην εσωστρέφεια και την γκρίνια, που είχαν επισκιάσει τα πάντα πριν από λίγες μέρες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα ξανάρθουν δύσκολες ώρες. Οι “πράσινοι” όμως ξέρουν ότι κερδίζοντας κι άλλα τέτοια ματς, θα φτιάξουν ακόμη περισσότερο το κλίμα και ίσως κάποιες αλλαγές που κυοφορούνται να είναι πιο επιτυχημένες από εκείνη του Γιόγκι Φερέλ.
Ο βραχύσωμος γκαρντ πέρασε και δεν ακούμπησε (απόδειξη για πολλοστή φορά ότι η αίγλη του ΝΒΑ σε τέτοιους παίκτες δεν λέει ουσιαστικά τίποτε για τα δύσκολα δεδομένα της Euroleague) και πάει όπως λένε στο Ισραήλ.
Προς την έξοδο (;) φαίνεται να βρίσκεται και ο Τζεχάιβα Φλόιντ, που παίζει μόνο στην Ευρωλίγκα. Αν ο Παναθηναϊκός προχωρήσει σε δυο αλλαγές (η μία) δεν το ξέρουμε. Σίγουρα πάντως μπορεί να ψάξει ήρεμα και με προσοχή μια κανονική λύση, που θα του δώσει πραγματική βοήθεια και όχι φρούδες ελπίδες ότι ένας πρώην ΝΒΑερ θα γίνει ξαφνικά ο μεσσίας.
Προφανώς το επόμενο ματς (στη Μόσχα με την ΤΣΣΚΑ) δεν είναι από εκείνα που οι “πράσινοι” έχουν κυκλώσει για να κερδίσουν. Όμως για πρώτη φορά φέτος θα ταξιδέψουν ήσυχοι, χωρίς το βάρος των προηγούμενων αγώνων να λυγίζει τις πλάτες τους πριν ξεκινήσει οποιοδήποτε παιχνίδι. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό κέρδος από τις δυο σπουδαίες νίκες που πέτυχε σε αυτή την διαφορετική διαβολοβδομάδα ο Παναθηναϊκός…
Πηγή: Sport 24
