Επιλογή Σελίδας

Του Θάνου Σαρρή

«…Δεν ξέρω αν θυμάσαι πώς ήταν η πόλη εκείνες τις μέρες πριν το ματς. Μα τι λέω, ποιες μέρες! Εβδομάδες πριν, ο κόσμος είχε αρχίσει να μιλάει για το ματς και το Ροσάριο ήτανε καζάνι που έβραζε…». Στο βιβλίο Puro Futbol, ο πολυβαβευμένος και αθεράπευτα ποδοσφαιρόφιλος Ρομπέρτο Φονταναρόσα δίνει αρκετές φορές το κλίμα γύρω από “clasico rosarino” ανάμεσα στη Ροσάριο Σεντράλ και τη Νιούελς Ολντ Μπόις. Μολονότι στο Μπουένος Άιρες υπάρχουν αρκετά clasicos και η αντιπαλότητα ανάμεσα σε ομάδες είναι σκορπισμένη σε διαφορετικά σημεία της πόλης, στο Ροσάριο τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Το ντέρμπι μιας πόλης με τεράστια ποδοσφαιρική κουλτούρα και κληρονομιά, το αρχαιότερο στη χώρα, είναι εκείνο που καθορίζει τους ανθρώπους της, την ίδια την καθημερινότητα. Όπως εύστοχα είχε παρατηρήσει ο Τζόναθαν Γουίλσον, «στο Ροσάριο, όταν η ομάδα σου νικά το ντέρμπι, είσαι ελεύθερος να βγεις έξω και να κυκλοφορήσεις. Και με αυτό εννοώ να περπατήσεις στους δρόμους, να φύγεις από το σπίτι σου. Αλλά αν χάσεις, πρέπει να μείνεις μέσα. Δεν μπορείς να πας έξω. Γιατί αν πας στο σούπερ μάρκετ, στο εστιατόριο στο πάρκινγκ, στο ταμείο, ο σερβιτόρος ή ο παρκαδόρος θα είναι είτε χαρούμενος είτε λυπημένος, λόγω του αποτελέσματος στο ντέρμπι».

Το ντέρμπι που έκανε τα άλλα να ξεχαστούν

Ένα ντέρμπι με τέτοια ένταση, ιστορία και μίσος, επηρεάζει τις ζωές του κόσμου μια απλή αγωνιστική ημέρα. Τι γίνεται όταν είναι ημιτελικός πρωταθλήματος, για πρώτη φορά στην ιστορία των ομάδων; Τα όσα ακολούθησαν το γκολ του Άλδο Πέδρο Πόι στις 19 Δεκεμβρίου του 1971 αποδεικνύουν γιατί το ποδόσφαιρο στην κουλτούρα της Αργεντινής θα είναι πάντα μια εντελώς διαφορετική κατάσταση.

Το ματς δεν ήταν τελικός, αλλά ημιτελικός. Η νικήτρια ομάδα θα αντιμετώπιζε τη Σαν Λορέντσο, η οποία είχε αποκλείσει την Ινδεπενδιέντε και θα κατακτούσε τον τίτλο. Υπήρχε όμως διάχυτη η αίσθηση ότι το ντέρμπι του Ροσάριο ήταν πρόωρος τελικός, ότι όποια ομάδα θα περνούσε θα σήκωνε το πρωτάθλημα και θα γινόταν η πρώτη εκτός Μπουένος Άιρες που τα καταφέρνει. Μέχρι τη στιγμή εκείνη, Σεντράλ και Νιούελς δεν είχαν βρεθεί ποτέ αντιμέτωπες σε νοκ άουτ παιχνίδι πρωταθλήματος. Η πόλη ήταν σε κατάσταση συναγερμού, με ανθρώπους να αφήνουν πίσω τα σπίτια τους για να ταξιδέψουν στην πρωτεύουσα, καθώς το παιχνίδι έγινε στο Μονουμεντάλ. Άλλοι, κλειδώνονταν μέσα και κατέβαζαν τα στόρια, μην μπορώντας να σκεφτούν καν το ενδεχόμενο ήττας.

Η παλομίτα που έμεινε στην ιστορία

Το πρώτο ημίχρονο έληξε 0-0. Ο Πόι, είχε ξεκινήσει από νωρίς τα mind games με τους αμυντικούς. Για παράδειγμα, λίγο πριν το γκολ που έκρινε το ματς, πριν από την εκτέλεση ενός κόρνερ πήγε στον φωτογράφο και του είπε να ετοιμαστεί γιατί θα στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Η μπάλα κατέληξε στον τερματοφύλακα, ο οποίος προσπάθησε να βγάλει γρήγορη αντεπίθεση της Νιούελς. Οι «κανάγιας» επανέκτησαν την κατοχή, η μπάλα πήγε δεξιά στον Γκονσάλες και εκείνος έκανε τη σέντρα. Ο Πόι με μια «παλομίτα», δηλαδή κεφαλιά-ψαράκι, έκανε στο 54′ το 1-0 και άλλαξε την ιστορία. Οι καρφωτές κεφαλιές ονομάζονται στην Αργεντινή «παλομίτας», δηλαδή «περισταράκια», όμως αυτή έμεινε για πάντα ως η «La Palomita».

Η εκτέλεση με αυτόν τον τρόπο δεν ήταν τυχαία. Τότε προπονητής της Ροσάριο ήταν ο θρυλικός Άνχελ Λαμπρούνα, όμως ο προκάτοχός του, Κάρλος Γριγόλ, δούλευε με καρφωτές κεφαλιές μετά από σέντρες στην προπόνηση. Όχι επειδή είναι εντυπωσιακές, αλλά επειδή πρακτικά δεν υπάρχει τρόπος να τις σταματήσουν οι αμυντικοί. «Θα θυμούνται αυτό το γκολ για όλη τους τη ζωή», είπε μετά το ματς ο Πόι και οι «κανάγιας» επικράτησαν στον τελικό 2-1 της Σαν Λορέντσο, για να σηκώσουν το πρωτάθλημα Νασιονάλ (εκείνη την περίοδο υπήρχε και το πρωτάθλημα Μετροπολιτάνο στο πρώτο μισό της σεζόν).

Με μάσκες έξω από το σπίτι του Πόι

Ο Πόι είχε κατανοήσει τη σημασία του γκολ, όμως δεν περίμενε αυτό που θα ακολουθούσε. «Όταν λέω ότι κάποιες φορές δεν με εκπλήσσει τίποτα πια, εννοώ αυτά που συμβαίνουν στο Ροσάριο.. Ένας πανηγυρισμός με ανατρίχιασε. Ήξερα ότι θα με περίμεναν άνθρωποι έξω από το σπίτι μου, αλλά όταν άνοιξα την πόρτα βρήκα δύο χιλιάδες… Πόις να με χαιρετούν και να κουνούν τα χέρια τους. Δεν το πίστευα, αλλά όλοι φορούσαν χειροποίητες μάσκες με το πρόσωπό μου!»

Η αναπαράσταση του γκολ έγινε κάτι σαν θεσμός: «Δύο μήνες μετά το γκολ, με πλησίασε μια ομάδα ανθρώπων και μου ζήτησε να το αναπαραστήσουμε ξανά. το κάναμε, έξω από ένα μπαρ. Είχε πλάκα, αλλά ποτέ δεν πίστευα ότι θα γίνει κάτι τόσο σημαντικό. Όμως με κάλεσαν ξανά, για να γιορτάσουμε την πρώτη επέτειό του, τον Δεκέμβριο του 1972. Η αναπαράσταση συνήθως περιλαμβάνει δείπνο με φίλους, μνήμες και γέλιο. Είναι ένα reunion,, με την ιδιαίτερη στιγμή μιας καρφωτής κεφαλιάς. Από τότε, το κάνουμε κάθε χρόνο». Προφανώς, ο Πόι δεν μπορούσε να βρίσκεται σε όλα τα σημεία που συγκεντρώνοντας οι «κανάγιας» για να πανηγυρίσουν κι έτσι καθιερώθηκε ένας να φοράει τη μάσκα με το πρόσωπό του και να κάνει την αναπαράσταση. «Σήμερα, είμαι ο Πόι», λέει χαρακτηριστικά, με τον κόσμο να πανηγυρίζει ξανά, σαν να αποκλείει εκείνη τη στιγμή τον μισητό του αντίπαλο!

Ο γάμος, η εγχείρηση και ο διάδοχος στην Ελλάδα

Υπάρχουν και περιστατικά ακόμα πιο παράξενα από τον θεσμό με τις μάσκες. Μια μέρα, ο Ρικάρντο ντε Ριένσο, ο αμυντικός που τον μάρκαρε στο γκολ εκείνο, πήγε στο νοσοκομείο με σκωληκοειδίτιδα. Αφού το αφαιρέθηκε, μπήκε σε ένα βαζάκι με οινόπνευμα και δωρίστηκε στον σύνδεσμο των οπαδών της Σεντράλ, ως η… σκωληκοειδής απόφυση που βρέθηκε πιο κοντά στον Πόι, την ώρα που σκόραρε την Palomita! Στον γάμο του, περίπου 2.000 αλλόφρονες οπαδοί χοροπηδούσαν εντός, εκτός και… πάνω από την εκκλησία, με τον ιερέα να κάνει όλο το μυστήριο σε πέντε λεπτά, φοβούμενος για την ασφάλεια του ναού! Χρειάστηκε για αρκετά χρόνια να κρατά μυστική τη διεύθυνσή του.

Ο Ρομπέρτο Φονταναρόσα αφιέρωσε στη μέρα εκείνη το “19 de diciembre de 1971” ενώ ο μύθος του Πόι συνέχισε να χτίζεται από γενιά σε γενιά. Ο γιος του, Μάουρο, ο οποίος φυσικά ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στη Σεντράλ, έκανε καριέρα στην Ελλάδα, φορώντας τη φανέλα της Ξάνθης, του Λεβαδειακού, του Παναιτωλικού, του Άρη και του Εργοτέλη.

Πηγή: Fanatico

Pin It on Pinterest

Shares
Share This