Του Γιάννη Σερέτη
Ένα «φιλικό», είναι πάντα «φιλικό». Ένα δοκιμαστικό ματς. Και ωφέλιμο για τον καθένα που βλέπει και προσπαθεί να αξιολογεί με αντικειμενικά κριτήρια είναι να μην κοιτάζει μόνο το αποτέλεσμα. Να μην στέκεται αποκλειστικά σ’ αυτό ή κυρίως σ’ αυτό. Είτε το ταμπλό γράφει Αλκμααρ – Παναθηναϊκός 3-0 στις 25 Ιουλίου 2021, είτε Φέγενορντ – Παναθηναϊκός 0-3 στις17 Ιουλίου 2019, επί Γιώργου Δώνη, με σκόρερς Μακέντα, Μπουζούκη και Βέργο! Η ουσία είναι να βλέπεις το στιγμιότυπο, να αναλύεις τα δεδομένα, να εξετάζεις τον βαθμό προόδου (;;;) να καταλήγεις σε ρεαλιστικά συμπεράσματα για το τι λείπει και να προχωράς παρακάτω, με το βλέμμα και τη σκέψη στην εκκίνηση της σεζόν.
Το δημιουργικό «τίποτα», προβλήματα παντού
Αυτό που είδαμε λοιπόν, σήμερα, από τον Παναθηναϊκό για 80 λεπτά (μιας και διακόπηκε η μετάδοση της Cosmote TV) ήταν μια όχι απλώς μίζερη, αλλά μια σχεδόν «καταθλιπτική» εικόνα. Μια εικόνα ομάδας που δεν επιτρέπει – έτσι ως έχει αυτή τη στιγμή – κανένα περιθώρια αισιοδοξίας για την επόμενη σεζόν. Αν αλλάξει, αν ενισχυθεί, αν βελτιωθεί, εδώ είμαστε να τον ξαναδούμε τον Παναθηναϊκό και να το καταγράψουμε. «Αυτό» που είδαμε σήμερα εναντίον της ολλανδικής ομάδας, ήταν «pathetic» που λένε και οι Αγγλοι. Αξιοθρήνητη εμφάνιση.
Εναντίον ποιας ομάδας; Πάντα έχει τη σημασία του! Εναντίον μιας ομάδας που έχει παίξει ήδη τρία φιλικά ματς (ο Παναθηναϊκός μόνο ένα) και τερμάτισε στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος, με διαφορά 17 βαθμών από τον πρωταθλητή Αγιαξ και μόλις ενός βαθμού από τη δεύτερη PSV. Mια ομάδα με σχεδόν τριπλάσιο μπάτζετ από του Παναθηναϊκού και 4-5 παίκτες (δεν αγωνίστηκαν όλοι) που στην αγορά κοστίζουν περισσότερα από δέκα εκατ. έκαστος. Αυτή είναι η Αλκμααρ. Δεν είναι δα και η Μίλαν την οποία θα αντιμετωπίσουν οι Πράσινοι στις 14 Αυγούστου, αλλά ένα σύνολο που θα μπορούσε να διεκδικήσει εύκολα τη δεύτερη θέση στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Δεν έχει πλέον πολύ χρόνο για αλλαγές
H Eredivisie αρχίζει στις 13 Αυγούστου. H Superleague 1 αρχίζει στις 21 Αυγούστου. Σε τέσσερις εβδομάδες. Και ο Παναθηναϊκός ακόμα δεν έχει πάρει ούτε καν τον αριστεροπόδαρο στόπερ, τον οποίο ψάχνει…ενάμιση μήνα! Δεν έχει πάρει εξτρέμ, δεν έχει αποφορτιστεί από Αγιούμπ/Σανκαρέ για να πάρει «οκτάρι», δεν έχει πουλήσει έναν εκ των Μακέντα/Καρλίτος για να πάρει σέντερ φορ. Και ολοκληρώνει ένα φιλικό ματς εναντίον μιας εκ των τεσσάρων καλύτερων ολλανδικών ομάδων με μία ευκαιρία από οργανωμένη προσπάθεια/επίθεση σε 90 λεπτά! Με μία φάση: το δυνατό, συρτό, γωνιακό σουτ του Καρλίτος στο 65’, το οποίο απέκρουσε δύσκολα με το αριστερό πόδι του ο κίπερ Χόμπι Βέρχουλστ.
Δεν έπαιξε ο Πέρες, δεν ήταν έτοιμοι οι Χατζηγιοβάνης – Πούγγουρας, είναι ακόμα στα πιτς οι Κουρμπέλης – Σένκεφελντ that’s all. Αυτή τη στιγμή, αυτός είναι ο Παναθηναϊκός! Τι θα προλάβει να κάνει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς σε 27 ημέρες, δεν το γνωρίζουμε. Ούτε ποιοι θα έρθουν, ούτε ποιοι θα αποχωρήσουν, ούτε αν προλάβει να μοντάρει και σε ποιο βαθμό το νέο σύνολο. Προς το παρόν, ο Παναθηναϊκός, αυτός ο Παναθηναϊκός που παρακολουθήσαμε σήμερα, είναι ο «παλιός». Θα μπορούσε να πει κάποιος βάσιμα και «χειρότερος από τον παλιό».
Μια ομάδα η οποία…
- Δημιούργησε μόνο δύο ευκαιρίες σε 90 λεπτά (η δεύτερη στο φινάλε με δοκάρι του Καρλίτος σε φάουλ και άστοχο ριμπάουντ του Ρόμπι).
- Κράτησε για περισσότερο από 15’’ τη μπάλα σε κυκλοφορία με κατοχή και την Αλκμααρ στο δικό της «μισό» γήπεδο για πρώτη φορά στο 36’ (η επίθεση ανακόπηκε τελικά από λανθασμένη πάσα του Κώτσιρα που πιέστηκε από δύο αντιπάλους).
- Δέχθηκε τρία γκολ και θα μπορούσε να δεχθεί επιπλέον τρία, σε ισάριθμες αποκρούσεις των Διούδη – Ξενόπουλου.
- Εδειξε τρομερή αδυναμία εντός περιοχής στις εναέριες μονομαχίες παρότι η Αλκμααρ έπαιζε με τη μπάλα κάτω («με δίδυμο στόπερ Βέλεθ – Σιδερά» θα πείτε, αλλά… δεν φταίει κανείς άλλος που ακόμα δεν έχει πάρει στόπερ ο Παναθηναϊκός).
- Εδειξε μεγάλη διαφορά σε ένταση και κινήσεις χωρίς τη μπάλα συγκριτικά με τον αντίπαλό της.
- Είχε τεράστιο πρόβλημα συνολικά στη λειτουργία της μεσαίας γραμμής με την τριάδα Αλεκξανδρόπουλου – Μαουρίσιο – Βιγιαφάνιες. Τόσο δημιουργικά (δεν υπήρχε καν δημιουργία…), όσο και ανασταλτικά, καθώς η Αλκμααρ κατάφερε να περάσει πολλές κάθετες πάσες, «τρυπώντας» τον άξονα.
- Δεν πήρε ούτε μία ατομική ενέργεια της προκοπής από Σαβιέρ/Ενγκμπακοτό και είχε πιο φιλότιμο εξτρέμ τον Αϊτόρ που μπήκε ως αλλαγή και μπορεί να μείνει αν και ήθελε να φύγει!
Δυστυχώς όλα αυτά για τον Παναθηναϊκό συμβαίνουν ενόσω ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς προσπαθεί να μεταδώσει ορθές, ποδοσφαιρικά λογικές και υγιείς αρχές στους παίκτες. Όμως πολλές φορές είναι διαφορετικό το «θέλω» από το «μπορώ». Το περίφημο «δεν υπάρχει δεν μπορώ – υπάρχει μόνο δεν θέλω» είναι ένα εύηχο moto-συνθηματάκι για τα παιδάκια μας και για λίγο μεγαλύτερους. Tουλάχιστον στο ποδόσφαιρο δεν είναι η πραγματικότητα, είναι η εξαίρεση για ορισμένους χαρισματικούς ανθρώπους που μπορούν και κάνουν «θαύματα».
Απ΄αυτόν τον Παναθηναϊκό δεν περιμένει κανείς να κάνει «θαύματα». Περιμένει, όμως, να κάνει τουλάχιστον τα στοιχειώδη με στόχο τη βελτίωσή του συγκριτικά με την περυσινή σεζόν. Προς το παρόν δεν τα καταφέρνει. Και είναι κρυστάλλινα σαφές ότι με αυτό το υλικό και δίχως Κουρμπέλη – Σένκεφελντ, τα περιθώρια βελτίωσης δεν είναι τεράστια και η πρόοδος με τον Γιοβάνοβιτς στο τιμόνι μπορεί να έρθει, αλλά θα αργήσει πολύ. Προς το παρόν ούτε καν που αχνοφαίνεται…
Ας αξιοποιήσει τα έξτρα έσοδά του
Ο Παναθηναϊκός συγκριτικά με την περυσινή περίοδο θα έχει plus τουλάχιστον ένα εκατ. ευρώ από το τηλεοπτικό του συμβόλαιο (8 εκατ. ευρώ χωρίς τo bonus θέσης και τον αγορασμένο τηλεοπτικό χρόνο), θα έχει περισσότερα εμπορικά έσοδα, θα πάρει περισσότερα χρήματα από το Στοίχημα και ασφαλώς την ενίσχυση από εισιτήρια/εισιτήρια διαρκείας που πέρυσι έλειψε από το ταμείο του, όπως και για όλες τις ομάδες. Πιθανότατα – λέμε εμείς – θα έχει έξτρα έσοδα και από πωλήσεις (Χατζηγιοβάνη και ενός εκ των δύο επιθετικών του).
Καιρός είναι, λοιπόν, να «ξεκολλήσει», διότι βάσει του σημερινού «στιγμιότυπου» προς το παρόν αρμενίζει πολύ στραβά! Χρόνος υπάρχει, αλλά πλέον η κλεψύδρα έχει γυρίσει και οι μέρες που περνούν χωρίς μεταγραφές και χωρίς αποδεσμεύσεις, κυλούν εις βάρος του. Οποιος δεν το καταλαβαίνει, εθελοτυφλεί και τα περιθώρια για τις αλλαγές στο έμψυχο δυναμικό έχουν στενέψει αφόρητα πλέον.
Πηγή: Gazzetta
